ελληνική μουσική
    759 online   ·  210.832 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Νέα

    Ο Γρηγόρης Πολύζος ζωντανά στο Radio Musicheaven

    Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου 6-8μμ στην εκπομπή Κυριακάτικοι Επισκέπτες με οικοδεσπότη το Χάρη Αρώνη.

    Ο Γρηγόρης Πολύζος ζωντανά στο Radio Musicheaven

    Γράφει ο Χάρης Αρώνης (AR-On)
    26 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 05 Οκτ 2012

    Για το Γρηγόρη Πολύζο πρωτακούσαμε το 2010, όταν το τραγούδι του «Το κουτσό στρατιωτάκι» (σε στίχους Αυγής Βυθούλκα και ερμηνεία Πάνου Καββαθά) διακρίθηκε ανάμεσα σε 250 τραγούδια που έλαβαν μέρος στο 2ο Διαγωνισμό Τραγουδιού του Musicheaven. Χαρακτηριστικό είναι πως καθ’ όλη την διάρκεια του τελικού και την ψηφοφορία του κοινού, πάλευε σταθερά για την πρωτιά, μέχρι τις 3 τελευταίες ώρες του διαγωνισμού οπότε και υποχώρησε στην 4η θέση (ακούστε τα 20 πρώτα σε τελική κατάταξη τραγούδια, εδώ). Ένα τραγούδι που μεταξύ άλλων («Πέταγμα», «Γρίλιες» και πολλά-πολλά άλλα) αγαπήθηκε ιδιαίτερα, καθώς ξάφνιαζε η χαρισματική μελωδική του ανάπτυξη, ικανή να συνεπάρει τον ακροατή από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Συνειδητοποιώντας δε το νεαρό της ηλικίας του συνθέτη (γεννήθηκε το 1986 στο Μαρούσι Αττικής), πολλοί σκεφτήκαμε ότι έχει όλα τα εχέγγυα να κάνει σημαντικά πράγματα στο μέλλον.

    Αυτό το ελπιδοφόρο μέλλον όλα δείχνουν ότι έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά, ακούγοντας την πρώτη δισκογραφική του δουλειά, που μόλις πριν λίγους μήνες, στις αρχές του καλοκαιριού, κυκλοφόρησε. Πριν πούμε όμως περισσότερα για το δίσκο, ας δούμε την πορεία του συνθέτη αυτά τα τελευταία χρόνια.

    Αν ο Γρηγόρης (“Grego” για την κοινότητα του Musicheaven, καθώς είναι μέλος από το 2005) μέχρι την εποχή του διαγωνισμού είχε ήδη 4 πτυχία μουσικής (ειδικού αρμονίας, ηλεκτρικού οργάνου, αντίστιξης και φούγκας, όλα με άριστα), σήμερα, δυόμισι χρόνια μετά, είναι ολοκληρωμένος καθηγητής μουσικής με πτυχίο πιάνου, ενώ λίγοι μήνες τον χωρίζουν από την απόκτηση διπλώματος σύνθεσης (με καθηγητή το Γιάννη Αυγερινό). Έχει αποκτήσει επίσης σημαντική διδακτική εμπειρία, καθώς από το 2004 διδάσκει θεωρητικά, αρμόνιο και πιάνο τόσο στο Πυθαγόρειο ωδείο, όσο και μέσω ιδιαίτερων μαθημάτων.

    Φυσικά, από μικρή ηλικία γράφει τραγούδια πάνω σε στίχους διάφορων στιχουργών καθώς και ορχηστικά κομμάτια. Ακόμη πιο πριν από το διαγωνισμό τραγουδιού του Musicheaven, είχε διακριθεί (το 2006) και στον πανελλήνιο διαγωνισμό ελληνικού τραγουδιού που διοργάνωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Θεσσαλονίκης «ΜΥΘΟΣ». Έργα του έχουν κατά καιρούς παιχτεί στην κρατική τηλεόραση, στην μουσική σκηνή Ιανός, καθώς και σε διάφορους συναυλιακούς χώρους.

    Και έχει μεγάλο ενδιαφέρον, ότι όλα τα παραπάνω τα έκανε παράλληλα με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, καθώς είναι πια πτυχιούχος της σχολής Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών και συγκεκριμένα, του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία.

    Αλλά ας πάμε στη βασική αφορμή που θελήσαμε να τον φιλοξενήσουμε στο ραδιόφωνο του Musicheaven, που δεν είναι άλλη από την κυκλοφορία του παρθενικού του CD-άλμπουμ. Έχει τίτλο «Σε τόπους που δεν ξέρω» (βλέπετε παρακάτω την εικόνα του εξώφυλλου, σε εικονογράφηση Αναστάση Μπίρνταχα και φωτογραφία του Αντώνη Ξενάκη). Περιέχει 9 κομμάτια, τα οποία ο Γρηγόρης Πολύζος υπογράφει ως συνθέτης, αλλά και ως ενορχηστρωτής. Τους στίχους των τραγουδιών υπογράφουν οι στιχουργοί: Κωνσταντίνος Σύρμος (σε 4 κομμάτια), ο Γιώργος Σταυλιώτης (σε 3 κομμάτια), ο Νίκος Πολύζος (σε 1 κομμάτι), ενώ φυσικά υπάρχουν και οι στίχοι της Αυγής Βυθούλκα (με το «Κουτσό Στρατιωτάκι» της, που ανοίγει το δίσκο). Μάλιστα, η γνωριμία του Γρηγόρη με τον βασικό στιχουργό του δίσκου (τον Κωνσταντίνο Σύρμο), προέκυψε μέσω του Musicheaven, όπως ο ίδιος ο συνθέτης εξομολογείται στο καλαίσθητο ένθετο του δίσκου (διαβάστε σχετικό post εδώ).

    Ο Γρηγόρης Πολύζος ζωντανά στο Radio Musicheaven

    Πριν ακόμη ακούσει κανείς το δίσκο, απλά με μια ανάγνωση στα credits, θα βρει τρία σημεία που κατά τη γνώμη μου αποτελούν (καλοδεχούμενες) εκπλήξεις:

    Έκπληξη πρώτη: οι ερμηνευτές. Πρόκειται για τον Λάκη Χαλκιά, τη Φωτεινή Δάρρα, τον Απόστολο Ρίζο, την πρωτοεμφανιζόμενη Μαρία Κρασοπούλου και το Νίκο Ζούδιαρη. Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό οι παραπάνω επιλογές αποτελούν αποτέλεσμα απόλυτης επιλογής του συνθέτη, ή - όπως είναι φυσικό στη ζωή - σε ποιο βαθμό ήταν αποτέλεσμα τύχης, των συγκυριών δηλαδή που συνέβαλλαν στο να πραγματοποιηθεί η γνωριμία του μαζί τους. Να κάτι που κατά πάσα πιθανότητα θα μάθουμε μέσα από τη ραδιοφωνική συνέντευξη. Έτσι κι αλλιώς όμως, νομίζω πως το δίπολο που κυριαρχεί είναι αυτό που σχηματοποιείται από το μεγάλο βάρος φωνής και ιστορίας που φέρει ένας Λάκης Χαλκιάς στον ένα πόλο, όσο και η εκφραστικότητα και το βελούδο που συνηθίζουμε να απολαμβάνουμε σε κάθε ερμηνεία του Απόστολου Ρίζου στον άλλο πόλο. Αυτά, θα αποτελούσαν ονειρικά συστατικά και εγγυήσεις καλού αποτελέσματος για κάθε συνθέτη που θέλει να δείξει στοιχεία που καλύπτουν όλο το φάσμα της έντεχνης μουσικής (από έντεχνο-λαϊκό έως και έντεχνο-ροκ), πόσο μάλλον για κάποιον πρωτοεμφανιζόμενο. Πέρα όμως από αυτό το κυρίαρχο (κατά την προσωπική μου γνώμη) δίπολο, σίγουρα υπέροχο θα είναι να ξανακούσει κανείς σε φρέσκο υλικό την ευαισθησία του τραγουδίσματος ενός Ζούδιαρη, ενώ έχουμε μεγάλη ανυπομονησία να γνωρίσουμε ερμηνευτικά την (επίσης) πρωτοεμφανιζόμενη Μαρία Κρασοπούλου, όσο και να διαπιστώσουμε αν η Φωτεινή Δάρρα κάνει στη συγκεκριμένη της συμμετοχή αυτό το παραπάνω κλικ ώστε να περάσει αυτή τη φορά εκείνη τη διαχωριστική γραμμή που διαφοροποιεί μια «καλή τραγουδίστρια» από μια «ηθοποιό που τραγουδά καλά» (κατά την υποκειμενική πάντα άποψή μου, η όμορφη καλλιτέχνιδα πιο πολύ για το δεύτερο παρά για το πρώτο με έχει πείσει, έστω κι αν είναι μελετημένη φωνητικά και έχει σωστές τοποθετήσεις). Έπειτα από την ακρόαση του δίσκου το απόγευμα της Κυριακής και την κουβέντα μας με το Γρηγόρη, θα έχουμε όλοι πιστεύω οι ακροατές διαμορφωμένη την άποψη μας για πολλά από τα παραπάνω.

    Έκπληξη δεύτερη: η διεύθυνση παραγωγής. Ο Νίκος Ζούδιαρης ανέλαβε και αυτή την ευθύνη για όλο το δίσκο, καθώς δεν «τσιγκουνεύτηκε» απλά στην ερμηνευτική του συμμετοχή σε δύο τραγούδια. Ο Γρηγόρης συνάντησε πέρυσι το συνθέτη και εκείνος δεν αρνήθηκε να τον βοηθήσει στην έκδοση της πρώτης του δισκογραφικής δουλειάς, η οποία μετά από ένα χρόνο ηχογραφήσεων, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2012 από τις εκδόσεις «Γαβριηλίδης» (αγοράζετε το CD από αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση, ή όσοι κάνετε βόλτα στο Μοναστηράκι, στην ταχυδρομική διεύθυνση Αγίας Ειρήνης 17). Για τα 8 κομμάτια (όλα εκτός από το «Κουτσό στρατιωτάκι»), ο Νίκος Ζούδιαρης αποτελεί συν-ενορχηστρωτή, μαζί με το Γρηγόρη.

    Έκπληξη τρίτη: οι κορυφαίοι μουσικοί. Χωρίς περαιτέρω σχόλια, αρκεί η απλή αναφορά τους: Νίκος Αντύπας (τύμπανα και κρουστά), Άκης Τουρκογιώργης (κιθάρες), Γιώργος Κοντραφούρης (πιάνο και Hammond), Θύμιος Παπαδόπουλος (φλάουτο), Μανώλης Καραντίνης (μπουζούκι, μπουζουκομάνα, μπαγλαμά, αλλά και ακουστικές κιθάρες στο 3ο track) , Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν), Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος (μπάσο), Θάνος Γκιουλετζής (βιολί), Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο). Είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα η συνύπαρξη όλων αυτών των ξακουστών στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσικών σε ένα άλμπουμ, ειδικά μάλιστα για ένα άλμπουμ πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη. Αν μη τι άλλο, δείχνει ότι δεν έγινε κανένας συμβιβασμός σε θέματα ποιότητας παραγωγής. Σκεφτείτε μόνο ότι ο ίδιος ο συνθέτης θα μπορούσε να επιλέξει την εύκολη λύση, να παίξει δηλαδή ο ίδιος τα περισσότερα όργανα (άλλωστε είναι άριστος μουσικός και πολύ-οργανίστας) και να χρησιμοποιηθεί περισσότερο η λύση του sampling, (ειδικά σε τέτοιες δύσκολες εποχές), κάτι που όμως δεν έγινε, προς τιμή - και με κόστος - του συνθέτη και ταυτόχρονα παραγωγού.

    Ας αναφέρουμε όμως αναλυτικά τα κομμάτια του άλμπουμ, τίτλους και συντελεστές:

    1. Κουτσό στρατιωτάκι (Στίχοι: Αυγή Βυθούλκα,  Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος)
    2. Ακατοίκητο νησί (Στίχοι: Γιώργος Σταυλιώτης,  Ερμηνεία: Νίκος Ζούδιαρης-Μαρία Κρασοπούλου)
    3. Στην παλιά την εθνική (Στίχοι: Νίκος Πολύζος,  Ερμηνεία: Λάκης Χαλκιάς)
    4. Πέτρα απ' το φεγγάρι (Στίχοι: Κωνσταντίνος Σύρμος,  Ερμηνεία: Φωτεινή Δάρρα)
    5. Τυφλό πουλί (Στίχοι: Κωνσταντίνος Σύρμος,  Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος-Νίκος Ζούδιαρης)
    6. Αγάπη (Στίχοι: Γιώργος Σταυλιώτης,  Ερμηνεία: Μαρία Κρασοπούλου)
    7. Θέλω (Στίχοι: Κωνσταντίνος Σύρμος,  Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος)
    8. Κάποιος τραγουδούσε (Στίχοι: Κωνσταντίνος Σύρμος,  Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος)
    9. Στην τρέλα (Στίχοι: Γιώργος Σταυλιώτης,  Ερμηνεία: Μαρία Κρασοπούλου)

    Ο Γρηγόρης Πολύζος ζωντανά στο Radio MusicheavenΣας περιμένουμε λοιπόν στο ραδιόφωνό μας (www.radio.musicheaven.gr) αυτό το Κυριακάτικο βραδάκι από τις 6 μέχρι τις 8, με το Γρηγόρη Πολύζο στο στούντιο της εκπομπής «Κυριακάτικοι Επισκέπτες» να κουβεντιάσουμε πολλά και διάφορα, σίγουρα ενδιαφέροντα για όλους, και το κυριότερο, να κάνουμε αναλυτική παρουσίαση - ακρόαση του δίσκου «Σε τόπους που δεν ξέρω», ώστε να διαπιστώσουμε παρέα αν πράγματι το ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση, ή υπάρχουν νέες παρουσίες που έχουν το υπόβαθρο και το ταλέντο να πάνε στο μέλλον τα μουσικά μας πράγματα ένα βήμα παραπέρα.

    Όπως πάντα, κάθε ερώτηση ή σχόλιό σας καλοδεχούμενο, είτε με σχόλιό σας εδώ πιο κάτω, είτε την ώρα της εκπομπής (μέσω της λειτουργίας «Στείλε μήνυμα στο στούντιο» και του δωματίου επικοινωνίας - chat).





    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #26146   /   19.12.2012, 03:13   /   Αναφορά

    Πριν από λίγο επέστρεψα από την παρουσίαση του δίσκου του Γρηγόρη στο art bar "Poems & Crimes" των εκδόσεων Γαβριηλίδης στο Μοναστηράκι. Ήταν ομολογώ μια από τις πιο όμορφες και ζεστές παρουσιάσεις δίσκου που έχω παρακολουθήσει ποτέ! Όχι απλά για την πραγματικά εκφραστική και άψογη ερμηνεία των τραγουδιστών και μουσικών (παρά τις δύσκολες τεχνικά συνθήκες), αλλά και για τη ζεστή ατμόσφαιρα από το κοινό που γέμισε ασφυκτικά τον πανέμορφο και φιλόξενο αυτό χώρο στην οδό Αγίας Ειρήνης 17, που αν και μικρός για τόσο κόσμο, κατάφερε να σφιχταγκαλιάσει και τους ανθρώπους όλους και την αγάπη και τη θερμή υποδοχή προς το νέο συνθέτη και  τις υπέροχες μελωδίες του.


    Με δυο λόγια: ο δάσκαλος Νίκος Ζούδιαρης συγκινητικός, ο Λάκης Χαλκιάς στεντόριος σαν ρίζα αρχαίας ελιάς, ο Απόστολος Ρίζος γεμάτος ευαισθησία και όνειρο, η Φωτεινή Δάρρα* απλά μ-α-γ-ε-υ-τ-ι-κ-ή, η Μαρία Κρασοπούλου άστραψε και βρόντηξε βάζοντας παρακαταθήκη για λαμπρό μέλλον, ο μάγος Μανόλης Καραντίνης καθηλωτικός (τουλάχιστον), στο βιολί ο Θάνος Γκιουλετζής έβγαζε πυροτεχνήματα, ο Μιχάλης Πορφύρης στο κόντραμπάσο μεγάλη κλάση μουσικού, ο Άκης Τουρκογιώργης άψογος και ουσιαστικός όπως πάντα, τι να πεις και τι να πρωτοσχολιάσεις για τέτοιους μουσικούς... 


    Μετά από αυτό λοιπόν, δεν έχω άδικο να περιμένω με ανυπομονησία την πρώτη τους συναυλία σε μεγάλη μουσική σκηνή. Εν τω μεταξύ, όποιος είχε χάσει την εκπομπή μας με το Γρηγόρη στο Radio Musicheaven, μπορεί να την κατεβάσει σε mp3 με κλικ εδώ.


    * ΥΓ: είναι καλό όταν κάνουμε λάθος, να έχουμε το θάρρος να το παραδεχόμαστε. Άλλωστε είναι ανθρώπινο νομίζω και σε πολλούς έχει συμβεί να πάρουμε στραβά με την πρώτη κάποιον καλλιτέχνη, να του κολλάμε ετικέτες και αργότερα να έρχεται κάποια περίεργη και μαγική στιγμή, να μας κάνει να καταλαβαίνουμε πόσο τον αδικήσαμε και να αναθεωρούμε. Ε, λοιπόν, ακριβώς αυτό συνέβη σε μένα σχετικά με τη Φωτεινή Δάρρα. Είχα μια μεροληψία απέναντί της για τη γενικότερη πορεία της και την εκφραστική της δυναμική. Και η περίεργη και μαγική στιγμή που ανέτρεψε ό,τι πίστευα για κείνη, ήταν η ερμηνεία της στο τραγούδι "Πέτρα απ' το φεγγάρι" στο δίσκο του Γρηγόρη (σε στίχους του σπουδαίου για μένα και πολύ ελπιδοφόρου Κωνσταντίνου Σύρμου). "Κόλλησα" με αυτό το τραγούδι από την ώρα που το άκουσα στο CD από τη Φωτεινή. Και απόψε που την άκουσα ζωντανά στα 2 μέτρα απόσταση να το ερμηνεύει (τουλάχιστον ισάξια με την performance της στο δίσκο), συνειδητοποίησα πόσο σπουδαία είναι και πόσο την είχα αδικήσει, αντιλαμβανόμενος τα τεράστια βήματα που έχει πια κάνει έχοντας βρει το απόλυτο μέτρο στη θεατρικότητά της, ώστε μαζί με την άψογη φωνητική της κατάρτιση και ευαισθησία, σε κερδίζει απόλυτα και νιώθεις την αξία της χωρίς να χρειάζονται όλες αυτές οι ...πολυλογίες που τώρα γράφω. Απλά κλείνεις τα μάτια και σε ταξιδεύει όπου θέλει εκείνη (μέχρι το φεγγάρι και πίσω, στην προκειμένη περίπτωση)! Και κάτι μου λέει ότι σαν το παλιό κρασί, όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο μεστή, πιο "γλυκόπιοτη" και πιο ταξιδευτική θα γίνεται ως ερμηνευτική περσόνα στους ρόλους που οι συνθέτες θα της εμπιστεύονται.

    #26147   /   19.12.2012, 03:38

    Διόρθωση: ο Μιχάλης Πορφύρης τσέλο έπαιξε (άσε που το κοντραμπάσο δεν θα ...χώραγε με τόσο συνωστισμό).


    Επίσης, εκτός των τραγουδιστών και μουσικών που προανέφερα καθώς και των στιχουργών του δίσκου (Κωνσταντίνος Σύρμος, Αυγή Βυθούλκα, Γιώργος Σταυλιώτης, Νίκος Πολύζος), ήταν πολλές οι παρουσίες σημαντικών ανθρώπων της μουσικής. Τουλάχιστον μεταξύ αυτών που εγώ μπόρεσα να διακρίνω, ήταν όχι μόνο ο μεγάλος μας βιρτουόζος των πνευστών Θύμιος Παπαδόπουλος, αλλά και ο Νίκος Αντύπας και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, που με την παρουσία τους εκεί έδειξαν ότι υποστηρίζουν έμπρακτα νεοεμφανιζόμενους συνθέτες, όπως είναι ο Γρηγόρης Πολύζος.


    #26150   /   19.12.2012, 14:08

    ... κι ότι έκαναν οι Παπαδημητρίου και Αντύπας από την πλευρά των καταξιωμένων συνθετών απέναντι στο νεοεμφανιζόμενο συνθέτη Γρηγόρη Πολύζο, έκανε και ο Ισαάκ Σούσης (δεν τον διέκρινα μες το συνωστισμό, ήταν όμως  εκεί) κι έτσι είχαμε την γενναιόδωρη υποδοχή και το καλωσόρισμα στους τέσσερις νέους στιχουργούς του δίσκου (Σύρμος, Σταυλιώτης, Βυθούλκα, Ν. Πολύζος) από την πλευρά των καταξιωμένων στιχουργών.


    Και βέβαια ήταν και μέλη του Musicheaven, όπως οι φίλοι τραγουδοποιοί Κώστας Άγας και Γιάννης Απόδιακος, με τους οποίους με χαρά ξαναβρεθήκαμε και τα ξαναείπαμε μετά από καιρό.