Το Πάθος της άνοιξης

Η Μαγδαληνή, η Μαρία του Κλoπά, η Φραγκογιαννού και η άλλη Μαρία
Οι άντρες οι ξωχάρηδες,
-κι ο πατέρας μου-,
στον μόχθο, ως την ώρα της Αποκαθήλωσης .
Αυστηροί, συσταυρωθέντες, Κυρηναίοι
Είναι γλυκός ο Απρίλης της Μεγαλοβδομάδας, στο Αιγαίο
Μοσχοβολούν ασβέστη κι ανθισμένες πασχαλιές
οι δρόμοι, τα σπίτια, οι αυλές.
Ελπιδοφόρα διάσταση του αρχέγονου μύθου της Περσεφόνης
Παρηγοριά στη θλιμμένη Μάννα του Ναζωραίου
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου-
Μνήμες-
Καισαριανή, Σκοπευτήριο, ¶η Στράτης.
Κοπέλες, στολίζουν Επιταφίους
με αγκαλιές λουλούδια και ένοχες ευχές.
Είναι γλυκός ο Απρίλης της Μεγαλοβδομάδας, στο Αιγαίο
Έλα να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί,
με τη λαμπάδα της νονάς κι ένα κόκκινο αυγό,
να γεμίσουμε τις τσέπες αυτοσχέδια βαρελότα
και ν’ ανεβούμε κάθιδροι κι ανυπόμονοι το βράχο της Παναγιάς
Έλα, να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί,
να τ’ αναστήσουμε.