Η θρυλική μποτίλια του Bar Regina

Γράφει ο Βασίλης (blogarismenos-enge-falos)
6 άρθρα στο MusicHeaven

Πρίν απο λίγο καιρό βρέθηκα με κάποιον ’γγλο οπου
ισχυρίστηκε οτι είχε κάτι πολύ σημαντικό να μου πουλήσει.
Βρήκε όπως μου είπε λοιπόν ένα μπρούτζινο κουτί σε κάποιο
παλαιοπωλείο της Γαλλίας πρίν απο λίγα χρόνια το οποίο ήταν
και θερμοκολλημένο. Απο περιέργεια λοιπόν το 'ανοιξε και βρήκε
μέσα ένα κομμάτι απο μια πράσινη μποτίλια.

Μου είπε λοιπόν άν ενδιαφέρομαι να του δώσω 1000 λίρες
γιατί θα μου έλεγε μιά πολύ σημαντική ιστορία που του
είπε ο παλαιοπώλης όταν πήρε το κουτί...Ίσως να είναι αστείο
αλλα του έδωσα τις 1000 λίρες... και μου είπε...
________________________________________________________________

    Ήταν το 1929 όταν στον αριθμό 180/203 της λεωφόρου
Capelette ένα γωνιακό μπαράκι στέγαζε πόνους και καημούς ναυτικών
που μπάρκαραν για εφοδιασμούς και ανεφοδιασμούς στο λιμάνι της
Μασσαλίας.

    Η Μασσαλία σαν κέντρο συνάντησης ναυτικών ήταν διεθνώς
γνωστή και για την άσχημη φήμη που είχε στις πιο σκοτεινές
περιοχές στα πέριξ του λιμανιού μετά το πέρας της νύχτας.
Εκεί διάφοροι ναυτικοί εκτώς των γνωριμιών είχαν διάφορες
δοσοληψίες σε ναρκωτικά, γυναίκες, ρούχα, και ακόμα σε ιδιωτικά
μαθήματα ξένων γλωσσών ο ένας στον άλλο.

    Εκεί ένας Έλληνας ναυτικός απο το φορτηγό πλοίο "Αγιος
Νικόλαος", έπαιρνε μαθήματα Γαλλικών απο έναν Σομαλό επίσης
ναυτικό με αντάλλαγμα μία θέση του στο φορτηγό πλοίο του Έλληνα.
Ο δεκαεννιάχρονος Έλληνας εκτός των γνωριμιών ήταν αρκετά λόγιος
και ήθελε να γράψει ποιήματα σε πολλές γλώσσες αφού το όνομά του
το έχτιζε σταθερά. Έτσι λοιπόν ο Πέτρος Βαλχάλας έπαιρνε μαθήματα
απο τον τεράστιο σε όγκο και καλοσυνάτο Γκού - Ίγη όπως έλεγε
δισύλλαβα ο ίδιος. Η Σομαλία σαν Γαλλική αποικία στα τέλη του
1800 πέρναγε σταδιακά στην ανεξαρτησία της, ενώ τα Γαλλικά ήταν
η κύρια γλώσσα του καλοσυνάτου Σομαλού που απεχθανόταν όμως
τους Καταλανούς και τους θεωρούσε υπεύθυνους για την τότε
κατάσταση της χώρας του, απο τον Ελόι Πίνο.

     Μια μέρα λοιπόν ο μαθητής Πέτρος έκανε ένα φραστικό λάθος
στα Γαλλικά, το οποίο στα αυτιά ενός Ισπανού (ή Καταλανού πιθανά),
ναυτικού ακούστηκε σαν σοβαρή βρισιά. Και έτσι ξεκίνησε τσακωμός,
εντός του bar Regina με τον Αφρικανό "δάσκαλο" να παίρνει θέση
άμυνας υπέρ του "μαθητή του" μπαίνοντας στην μέση του
καυγά ενάντια του Ισπανού. Με τα πολλά ο Ισπανός ναυτικός με
μια γρήγορη κίνηση φέρνει μία μεγάλη πράσινη άδεια διακοσμητική
μποτίλια εποχής που χρησιμοποιούταν για φωτιστικά κεριά στο κεφάλι
του Αφρικανού,η οποία προοριζόταν για το κεφάλι του λόγιου Πέτρου.
Ο γιγαντόσωμος Σομαλός γλίτωσε απο το κερί που είχε λιώσει γύρω
απο του μπουκάλι, και φύγαν και οι δύο τρέχοντας εκείνη την
νύχτα απο το μπάρ Regina. Ο Έλληνας ναυτικός έκανε τα πάντα και
κατάφερε να γίνει ο Σομαλός μέλος του πληρώματος. Ο Σομαλός με τη
σειρά του γύρισε το πρωί εκείνο, στο μπάρ για να βρεί την σπασμένη
μποτίλια, σαν ενθύμιο γέννησης μιας παντοτινής φιλίας.

    Αφού όντως την βρήκε την κράτησε σε ένα μπρούτζινο κουτί
το οποίο μία μέρα πρίν την αναχώρηση απο την Μασσαλία το είχε
αφήσει σαν φυλακτό στον ιδιοκτήτη ένός κοντινού ξενοδοχείου.
Το ξενοδοχείο όμως κατεδαφίστικε, και ένας ρακοσυλλέκτης το
έδωσε στον παλαιοπώλη.
________________________________________________________________

Ρωτώντας λοιπόν τί το ιδιαίτερο είχαν όλα αυτά και έπρεπε να δώσω
1000 λίρες μου είπε οτι ο Έλληνας είναι ο Νίκος Καββαδίας και ο Σομαλός
ο Γουίλι ο Θερμαστής απο το Τσιμπουτί, τον οποίο αναφέρει στην συλλογή
Μαραμπού. Το κομμάτι αυτής της μποτίλιας σήμερα βρίσκεται στα χέρια μου,
ύστερα απο σκληρές διαπραγματεύσεις με τον ’γγλο. ’ν και υποψιάζομαι
πλέον οτι όλες αυτές οι πληροφορίες υπάρχουν ήδη online όποιος τις θεωρεί
σοβαρές και όχι αστεία - πωλείται πράσινο κομμάτι μπουκαλιού 1200 ευρώ. Μόνο σοβαρές προτάσεις,