ελληνική μουσική
    674 online   ·  210.832 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Συνεντεύξεις

    Συνέντευξη με τον Jerome Kaluta της Σπείρα Σπείρα!

    Το εξωτικό παιδί που βλέπουμε στη Σπείρα Σπείρα, μας παρουσιάζει το  πρόγραμμά του στο Faust και μας μιλάει για τα specials που θα 'χει αυτή η βραδιά! 

    Συνέντευξη με τον Jerome Kaluta της Σπείρα Σπείρα!

    Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
    122 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 21 Φεβ 2013

    Jerome, σε βλέπουμε φέτος στη "Χελώνα", γι' άλλη μία χρονιά με τη Σπείρα Σπείρα, συμμετέχοντας στα τρία από τα τέσσερα προγράμματα του χώρου ("Χειρολαβές", "Η Αγκαλιά η μεγάλη" και "Σπείρα Σπείρα με Σπιρούνια"). Σε κουράζει όλο αυτό, από την άποψη πως πρέπει να είσαι σε μία βδομάδα σε τρία διαφορετικά προγράμματα;
    Υπάρχει σωματική κούραση, αλλά είναι πολύ ευχάριστο, γιατί όλα αυτά είναι τρία διαφορετικά πράγματα, αλλά μπορεί το ένα να είναι η συνέχεια του άλλου. Για παράδειγμα η "Αγκαλιά η μεγάλη", άμα τη σπάσεις σε δύο μέρη, το ένα μπορεί να είναι οι "Χειρολαβές" και το άλλο το παιδικό "Σπείρα Σπείρα με Σπιρούνια". Δεν απέχουν πολύ. Είναι τρία διαφορετικά θέματα κι αν ξεπεράσεις τη σωματική κούραση, που υπάρχει κάποιες φορές-στο παιδικό, πρέπει να πω πως φεύγει αυτή η κούραση και το μόνο μου πρόβλημα είναι το πρωινό ξύπνημα, αλλά κι αυτό το 'χω συνηθίσει και πλέον πετάω-είναι κάτι εξαιρετικά ευχάριστο!


    Πόσα χρόνια είσαι με τη Σπείρα;
    Πέντε χρόνια. Πιστεύω πως είμαστε μια οικογένεια και φυσικά βλεπόμαστε περισσότερες ώρες απ' ότι με την πραγματική μας οικογένεια. Σχεδόν συγκατοικούμε! Δεν είναι συνεργασία πλέον είναι συγκατοίκηση. Ιδίως στη "Χελώνα" που είμαστε πάρα πολλές ώρες.

    Πώς σου φάνηκε αυτή η αλλαγή χώρου; Κάτι καινούργιο σε σχέση με την Αθηναΐδα.
    Αν κι εγώ είμαι σχετικά λίγο καιρό στην ομάδα, τη θεώρησα πολύ σωστή στιγμή, για να γίνει κάτι τέτοιο. Χρειαζόταν η αλλαγή. Όταν κάνεις κάτι μπορεί κι η τοποθεσία να το συγκεκριμενοποιεί κι οι άλλοι να το δουν και σαν κάτι πιο συγκεκριμένο. Μια αλλαγή χώρου είναι γενικότερη αλλαγή.

    Τώρα, ξέρουμε, πως δουλεύετε πάνω στον Αριστοφάνη. Νιώθεις μια χαρά γι' αυτό;
    Πάρα πολλή χαρά! Το έκανα πριν δυο χρόνια αυτό κι ήταν πάρα πολύ ωραίο, είχε πάρα πολύ κόσμο, κόσμο που είχε έρθει μαζί μας από οντισιόνς κι ήταν μια γενικά ευχάριστη κατάσταση κι εμπειρία. Και για τον Αριστοφάνη, που ήταν και είναι προσωπικότητα. Τώρα θα 'χουμε την ευκαιρία, βέβαια, να το δείξουμε κι εκτός Ελλάδος, στην Κωνσταντινούπολη, στη Ρουμανία και στην Αγγλία.

    Θεωρώ σα δεδομένο πως τον θεωρείς επίκαιρο..(τον Αριστοφάνη).
    Δυστυχώς, ναι! Δυστυχώς είναι επίκαιρος, γιατί καταλήγουμε στο ότι κάνουμε τα ίδια λάθη σαν ανθρωπότητα. 3000 χρόνια γίνεται ο ίδιος κύκλος κι ο Αριστοφάνης μιλάει για κάποια πράγματα που δε χρειάζεται να τα κόψεις στις άκρες. Απλά να αλλάξεις κάποια ονόματα και βλέπεις τί γίνεται.

    Το ξεκίνημά σου, το καλλιτεχνικό, σαφώς δεν ήταν απ' αυτή την ομάδα. Τί έκανες πιο πριν;
    Από μικρός ήμουν πάντα μες στη μουσική. Κι όλο αυτό ξεκινάει από την αγάπη μου για τη μουσική και τον τρόπο που θα 'θελα να μπλέκομαι συνέχεια σ' ό,τι έχει να κάνει μ' αυτή. Αυτό μπορεί να ήτανε τα παιδικά parties, γυμνασιακά οι μπάντες που φτιάχναμε στο σχολείο, σίγουρα τα hip hop groups στα οποία έπαιξα αργότερα και, βέβαια, η πορεία μου σαν DJ στα βραδινά μαγαζιά της Αθήνας. Πάντα έβρισκα τον τρόπο, κάνοντας παράλληλα κι άλλες δουλειές, να είμαι μες στη μουσική.

    Τώρα, συγκεκριμένα δηλαδή, στο Faust στις 25/2 θα σε δούμε solo. Έχει περισσότερη ευθύνη από μια ομαδική δουλειά;
    Σίγουρα έχεις περισσότερη ευθύνη, σίγουρα έχεις περισσότερο έλεγχο και σίγουρα έχεις δυνατότητα να βγάλεις όλες σου τις πτυχές. Σε μια ομάδα βγάζεις κι εκεί τις πτυχές σου, αλλά σ' ένα ποσοστό απ' τη συνολική ενέργεια που απαιτείται στο εκάστοτε θέαμα. Όταν είσαι μόνος σου είσαι εσύ. Μπορεί να είναι λίγο μοναχικά, αλλά είναι ωραία. Μοναχικά και διαφορετκά ωραία!


    Τί θα δούμε στο Faust;
    Στο Faust θα δείτε τους Movement Orchestra, την μπάντα μου, οι οποίοι είναι δραστήριοι πολύ, θα ακούσετε Urban Soul..έτσι λέμε τώρα το υβρίδιο που έχουμε δημιουργήσει και μέσα σ' ένα τρίωρο πρόγραμμα θα ακούσεις τη "μαύρη μουσική". Θα ακούσεις R'n'B, Soul, Hip Hop, Reggae, afro, Latin..τα έγχρωμα, που λέμε. Όλα αυτά μπλεγμένα! Κι όλα αυτά σε αγγλικό, ελληνικό, ισπανικό στίχο, ακόμα και σουαχίλι!

    Σουαχίλι, ε; Κατά πόσο κουβαλάς αυτή την κουλτούρα;
    Όσο μεγαλώνω βγαίνει και πιο πολύ. Ξέρεις, στην Ελλάδα πέρα από τη Latin, που ακούμε την εποχή της Αποκριάς ή κάποια ακούσματα από Καραϊβική την περίοδο του καλοκαιριού, ο κόσμος δεν είναι μέσα σ' αυτό. Δεν είναι μεν η μουσική αυτού του τόπου, αλλά δεν έχουν και μπλεχτεί ιδιαίτερα σ' αυτά. Σταθμοί πιο ethnic (πχ το Cosmos) και κάποια festivals που γινόντουσαν, βοήθησαν να βγει αυτό το είδος προς τα έξω λίγο περισσότερο. Εγώ πάντα το είχα αυτό μέσα μου και πάντα το έδειχνα, αλλά τώρα ο κόσμος είναι πιο ανοιχτόμυαλος για να το δεχτεί.

    Νιώθεις προσωπική ανάγκη να ασχοληθείς με τα είδη μουσικής που προανέφερες; Ή σε ωθεί το ότι είναι και ανάγκη του κοινού;
    Όχι, είναι καθαρά δική μου ανάγκη. Είναι, επίσης, σ' αυτό το οποίο είμαι καλός. Δε θα μπορούσα για παράδειγμα να παίξω ρεμπέτικα, γιατί δεν έχω τη γνώση σε βάθος. Θα μπορούσα να πειράξω κάποια παλιά κομμάτια, μα δε θα μπορούσα να το υποστηρίξω και να το παρουσιάσω σε δίωρο πρόγραμμα.

    Είσαι ανοιχτός στις διασκευές, γενικά;
    Πολύ!

    Και πού σταματά η ελευθερία στο να πειράξεις ένα κομμάτι; Πρέπει να υπάρχει κάποιος σεβασμός φαντάζομαι.
    Σεβασμός είναι το ότι ασχολείσαι με ένα κομμάτι αρχικά. Σίγουρα θα είναι το αποτέλεσμα αμφίροππο, από την άποψη πως αν πας να κάνεις κάτι σ'ένα κομμάτι του Χατζιδάκι, θα υπάρξουν άνθρωποι που τον έχουν μέσα τους πολύ ψηλά και θα δυσκολευτούν αρκετά να το ακούσουν διαφορετικά. Αν πας να πειράξεις, αντίστοιχα, το "Let it be" των Beatles, κάποια να χαλαστούν. Γι' αυτό και θεωρώ πως σεβασμός είναι το αρχικό ενδιαφέρον σου για το κομμάτι και το γεγονός ότι τολμάς να φτιάξεις μια καινούργια διαδρομή. Σε νότες, μελωδία..εντελώς διαφορετικά από τα αρχικά. Όλα αυτά, βέβαια, δεν ισχύουν για τον Michael Jackson! (γέλια) Τον Michael δεν τον ακουμπάει κανένας!

    Αυτό ήθελα να σε ρωτήσω! Αν υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που δε θα πείραζες ποτέ σου. Που να τον έχεις αρκετά ψηλά για να το κάνεις!
    Ναι, Michael Jackson. Ίσως να τον ακουμπούσα λίγο..γύρω γύρω. Θα έκανα κάποια πράγματα μουσικά προς τιμήν του. Όχι, παράταιρα όμως.

    Τί σε εμπνέει συνήθως; Άνθρωποι, πρόσωπα, καθημερινότητα;
    Τα πάντα! Μπορεί να περπατάω, να δω κάτι κι αυτό να γεννήσει κάτι άλλο και πάει λέγοντας. Είναι η σκέψη. Σου 'ρχεται κάτι, όταν σιγοψυθιρίζεις, κάτι που μπορεί να ακούσεις και πάνω σ' αυτά χτίζεις τη σκέψη σου.

    Ενθουσιάζεσαι εύκολα;
    Και ναι και όχι. Όσο περνά ο καιρός το κοντρολάρω, βέβαια.

    Μένεις στην Αθήνα. Είναι κάτι που να σε τρελαίνει σ' αυτή την πόλη, να σ' αρέσει πάρα πολύ;
    Είμαι βέρος Αθηναίος. Μ' αρέσει το Σαββατοκύριακο, οι βόλτες που μπορείς να κάνεις και να πεις "πω πω τί όμορφη πόλη"! Αν τύχει Κυριακή του Πάσχα ή Δεκαπενταύγουστο να είσαι στην Αθήνα και σταθείς σ' ένα δρόμο, να κοιτάξεις δεξιά κι αριστερά χωρίς να έχει αμάξια, θα δεις πόσο μαγική πόλη είναι. Δηλαδή όταν ο κόσμος είναι στα σπίτια του! (γέλια) Κι επίσης, το βράδυ. Κόσμος έξω, φεύγεις από το ένα μέρος που έχει ζωή και πηγαίνεις στο άλλο, που πάλι έχει ζωή.

    Τί σ' ενοχλεί, αντίστοιχα;
    Στην Αθήνα μ' ενοχλεί πάρα πολύ το πρωί (ώντας, μάλιστα κι άτομο της νύχτας). Ειδικά τις καθημερινές υπάρχει μια κατάσταση τρελή, που σε αγχώνει. Για παράδειγμα, αν μπεις στο ΜΕΤΡΟ εν ώρα αιχμής, ακόμα κι αν ο ίδιος δε βιάζεσαι, μόνο και μόνο από το ότι οι υπόλοιποι γύρω σου είναι αγχωμένοι και τρέχουν να προλάβουν, σε κάνει να μπεις κι εσύ στην πρίζα! Δεν είναι μια χαλαρή πόλη και μαζί με τα προβλήματα που έχει την κάθε φορά την κάνει και λίγο πιο αγχωτική. Αλλά παραμένει μια μαγευτική πόλη!

    Θα έφευγες ποτέ στο εξωτερικό, να ακολουθήσεις μια καριέρα; Αν ναι, για πόσο καιρό;
    Δεν ξέρω αν θα έφευγα, δεν ξέρω αν θα το άλλαζα όλο αυτό και γιατί θα το άλλαζα. Γιατί εδώ παίζουν δεδομένα.

    Σίγουρα, γιατί στο είδος το οποίο παρουσιάζεις σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, δεν είναι απλά κάτι διαφορετικό. Εκεί είναι καθημερινότητα.
    Το βλέπεις παντού εκεί, ναι. Είναι καλό διότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός, γίνεσαι καλύτερος κι είσαι μέσα σ' αυτό το περιβάλλον. Θα το άλλαζα, γιατί θα προέκυπτε κάτι πολύ όμορφο και θα είχα τη δυνατότητα να κάνω τα πράγματα που ήθελα καλύτερα εκεί, αλλά το πόσο θα άντεχα δεν το ξέρω. Επειδή ο πολύς κόσμος που φεύγει λέει "μας έλειψε ο ήλιος, μας έλειψε ο φραπές", θα ήθελα να δω κατά πόσο ισχύει!

    Ταξιδεύεις;
    Ναι, αλλά όχι όσο θα 'θελα. Ποιός δε θέλει να ταξιδεύει;! Αν υπάρχει δυνατότητα και μπορείς να το απολαύσεις. Πιο μικρός, όταν ταξίδευα δεν έβλεπα τίποτα. Ακόμα συνεχίζω να μη βλέπω τίποτα. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει ένα αξιοθέατο, για να με τραβήξει εκεί. Θα θέλω να το δω, όμως θα θέλω και να ξεκουραστώ και να χαλαρώσω. Θα γυρίσω τα μουσεία, αλλά δε θα 'μαι με μια φωτογραφική στο χέρι. Είναι το συναίσθημα που θα έχω συνολικά!

    Σε τί ποσοστό σε ενδιαφέρει η χρηματική αποδοχή;
    Σε λογικά πλαίσια, πιστεύω. Μόνο για τα χρήματα δε θα έκανα τίποτα. Και για τα χρήματα, ίσως. Χωρίς χρήματα, ναι, αν το αγαπούσα. Δεν είμαι υπέρ του "τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία". Η απουσία τους, όμως, κάποιες φορές μπορεί να φέρει τη δυστυχία. Δεν είναι το παν τα χρήματα. Ξεκινάμε κάτι συνήθως σκεπτόμενοι πως είναι σημαντικά, αλλά ολοκληρώνοντας αυτό τον κύκλο καταλήγουμε στο ότι άλλα είναι τα σημαντικά πράγματα. Είτε αποκτήσαμε χρήματα είτε όχι.

    Τί είδους μουσικά πρότυπα είχες (κι έχεις); Ακούσματα;
    Ακούσματα είναι πάνω κάτω αυτά που παίζω. Δηλαδή πάρα πολλή Αφρικάνικη μουσική, μουσική απ' το Ζαϊρ, είδωλο ήταν ο Papa Wemba κι ο Michael, φυσικά, κι ήθελα να μοιάσω σ' αυτόν. Άκουγα Disco, Funk, Soul..ακόμα και Metallica στην εποχή του Γυμνασία και μάλιστα με πάθος. Όπου ολοκλήρωσα το παιδικό που όνειρο, όταν τους είδα live στη Μαλακάσα! Παίξαν τρεις ώρες κι ήταν καταπληκτικό!

    Οι βλέψεις που μπορεί να είχες σε μικρότερη ηλικία, έχουν αλλάξει με τα δεδομένα σου τώρα; Κατάφερες κάποια, αν όχι όλα όσα θα 'θελες;
    Και μόνο που τραγουδάω για μένα είναι μια επιτυχία και πως έχω καταφέρει κάτι. Κι όταν μίλαγα γι' αυτό ως έφηβος, μου φαινόταν πολύ μακριά. Χρειάστηκε υπομονή για να το δω να γίνεται πραγματικότητα. Σταδιακά και βήμα βήμα. Με αφορμές ήρθαν όλα. Τότε δεν ήξερα κατά πόσο θα τα υλοποιούσα όλα αυτά. Ήξερα πως το θέλω πολύ και πως θα κάνω τα πάντα για να γίνει! Και πλέον το κάνω.

    Αν βάζαμε έναν τίτλο δίπλα στο όνομα Jerome Kaluta, θα μπορούσε να είναι "Performer";
    Νομίζω πως το performer είναι πολύ καλό. Είναι ο άνθρωπος που σ' αυτό που κάνει χρησιμοποιεί τις πέντε αισθήσεις του! Όλες οι αισθήσεις του την ώρα του show είναι εκεί, τις βλέπεις και σου δίνουν κάτι. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα έχουν τη σημασία τους κι όλα έχουν να κάνουν με σένα. Κι όλα είναι για εσένα, το δέκτη, που έχεις έρθει για να παρακολουθήσεις το θέαμα.

    Στο παρελθόν είχες κάνει κάποιες δισκογραφικές απόπειρες και ξέρουμε πως τώρα ετοιμάζεις κάτι καινούργιο. Τί περιμένεις από αυτή τη δουλειά;
    Σίγουρα πρέπει να το κάνω κάποια στιγμή, γιατί έχω πέντε με δέκα φίλους, τους οποίους έχω κουράσει, γιατί ηχογραφώ εδώ και πολλά χρόνια και σε πρώτη φάση πρέπει να έχουν καταγεγραμμένη αυτή τη δουλειά οι ίδιοι, που εργάστηκαν γι' αυτή. Θέλω να το ακούσει κάποιος κόσμος και μετά ό,τι βγει. Πιο πολύ θα γίνει για μένα. Θα χαρώ πολύ εκείνη τη στιγμή που θα το ακούσω, θα νιώσω μια ικανοποίηση. Μάλιστα, θα είμαι και παραδοσιακός, δεινόσαυρος που λένε, και θα το κυκλοφορήσω σε Compact Disc (CD)! Με booklet και με όλα.

    Με τί άλλο ασχολείσαι, εκτός μουσική που δεν το ξέρει ο πολύς ο κόσμος;
    Ασχολούμαι με το basketball. Έπαιζα παλιά και τώρα έχω τη χαρά και την τιμή να προπονώ μια ομάδα, στην ΠΕΨΑΕΕ (μια μονάδα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης πολλαπλών δράσεων), η ομάδα λέγεται "Θύελλα" κι ασχολούμαι με αυτό τα τελευταία τρία χρόνια. Αισθάνομαι πολύ όμορφα με αυτή τη δράση μου. Και πέρσι, που ήταν για μένα μια πολύ δύσκολη χρονιά, οι Δευτέρες που γινόντουσαν οι προπονήσεις μας, ήταν κάτι απολαυστικό για μένα! Το basketball, γενικότερα, μου έχει δώσει πολλά πράγματα, όπως ψυχραιμία, να έχω καθαρό μυαλό κ.ά. Η θέση του play maker μ' έχει διαμορφώσει 100%! Μου έχει μάθει πολλά. Είναι ένα φοβερό άνοιγμα μυαλού.

    Απροσδόκητη ενασχόληση, πάντως! Για να κλείσουμε, θα ήθελα να σε ρωτήσω τί special θα έχει το πρόγραμμα που θα δούμε στο Faust.
    Είναι κάποιος τον οποίο δε θα δείτε, αλλά θα δείτε τη δουλειά που 'χει κάνει. Έχω τη χαρά να συνεργάζομαι για μία ακόμη φορά με το Δημήτρη Μπογδάνο, που έχει ξεδιπλώσει μια σκηνοθετική πτυχή του και με την οποία θα ήθελα να πειραματιστώ. Και, βεβαίως, θα υπάρχει κι η εικαστική πινελιά. Το live έχει γίνει λίγο πιο ιδιαίτερο και ξεχωριστό! Υπάρχει σκηνοθέτης στη βραδιά.


    Tags
    Μουσικά Είδη:DiscoFunkLatinReggaeSoulUrbanΚαλλιτέχνες:Michael JacksonMetallica



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε