αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

Είμαι ένα μικρό χνούδι

Σημείωση από το MusicHeaven:Ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (γνωστός διαδικτυακώς ως CHE) παρουσιάζει ένα δείγμα των γραπτών του. Το ''Είμαι ένα μικρό χνούδι'' περιλαμβάνεται στην προσωπική του συλλογή με τίτλο ''Τα Παραμυθένια Χρώματα των Ονείρων μου''. Αν και η συλλογή περιέχει κυρίως στίχους, εδώ παρουσιάζεται ένα πεζό με αλληγορικό νόημα και πολύ συναίσθημα...

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
223 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Τρίτη 22 Ιούν 2004

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΝΟΥΔΙ

Είμαι ένα μικρό χνούδι. Ένα τόσο δα πραγματάκι που ζει κάτω από έναν καναπέ. Τους γονείς μου δεν τους γνώρισα ποτέ. Λένε πως τους ρούφηξε μια ηλεκτρική σκούπα.
Δυστυχώς εμείς τα χνούδια είμαστε αδικημένα από τη φύση. Δεν έχουμε πόδια, μα ούτε και φτερά. Έτσι όταν έρχεται η σκούπα στεκόμαστε ακίνητα περιμένοντας το μαρτυρικό θάνατο.
Εγώ είμαι ένα χνούδι τυχερό. Εδώ, κάτω από τον δερμάτινο καναπέ που ζω, η ηλεκτρική σκούπα δεν μπορεί να φτάσει. Όμως είδα πολλούς φίλους μου, που δεν είχαν την ίδια τύχη με μένα, να χάνονται μπροστά στα μάτια μου.
...
Σήμερα έχει καλό καιρό. Ακούμε συνέχεια για μια ‘’μετακόμιση’’. Δεν ξέρω τι είναι αυτό και οι λίγοι σύντροφοί μου δεν μου λένε. Βλέπω όμως ότι ανησυχούν πολύ. Δεν ξέρω γιατί. Τί είναι άραγε η ‘’μετακόμιση’’; Και γιατί αυτό τους φοβίζει τόσο; Θα είναι φαίνεται κάποιο εξελιγμένο είδος ηλεκτρικής σκούπας.
Εγώ δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. ¶λλωστε εδώ, κάτω από τον καναπέ, αισθάνομαι ασφαλής. Αποκλείεται η ‘’μετακόμιση’’ να χωρέσει από δω κάτω.
Μα ξάφνου νιώθω τον δερμάτινο καναπέ ν΄απομακρύνεται από πάνω μου! Θεέ μου! Τώρα θα με δουν οι άνθρωποι! Και να. Τώρα ακούω τον εφιαλτικό ήχο της ηλεκτρικής σκούπας να πλησιάζει. Ήρθε το τέλος μου!
Με παίρνουν τα δάκρυα. Είμαι τόσο μικρό κι αδύναμο... Κλείνω τα μάτια μου και κάνω τις τελευταίες μου σκέψεις. Θυμάμαι τις ευτυχισμένες μέρες που έζησα με τ΄άλλα χνούδια. Όταν είχε αέρα γελούσαμε, τραγουδούσαμε και στριφογυρίζαμε γύρω γύρω. Αλλά έτσι είναι η ζωή, όμως, να... Η σκούπα έρχεται προς το μέρος μου. Γι’ αυτό κι εδώ, φίλοι μου, σας χαιρετώ και κακία δεν σας κρατώ, κι ας μην σας ενόχλησα ποτέ μου.
¶λλωστε ήμουν ένα μικρό χνούδι. Ένα τόσο δα πραγματάκι που ζούσε κάτω από έναν καναπέ...

Από τον ίδιο

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

istoxastis

#657 / 23.06.2004, 19:39 / Αναφορά
Τρυφερή λυρική και επίκαιρη, θα έλεγα, θεώρηση της κάθε μορφής "κάθαρσης". Φοβάμαι όμως να βαθμολογήσω το κείμενο, μην τυχόν κι αδικήσω το ποήμα που κρύβει μέσα του. Περιμένουμε και στίχους. Μπράβο σου.

CHE

#660 / 24.06.2004, 16:06

Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Υπόσχομαι να επανέλθω και με στίχους.

Να ΄σαι πάντα καλά.

joan

#715 / 10.08.2004, 21:22 / Αναφορά
Κοίτα πόσα μεγάλα αληθινά λόγια,μπορουν να κρύβονται πίσω από μικρές απλές καθημερινές λέξεις !!!!

Συγχαρητήρια, CHE !!!!

Περιμένω και εγώ να επανέλθεις με κάποιους στίχους σου !!!!

Panther

#2201 / 14.05.2005, 19:38 / Αναφορά
..... να και μια ευχαριστη εκπληξη τη σημερινη ημερα.... τριγυρνουσα απο δω κι απο κει και τελικα εντελως τυχαια επεσα πανω σου..... πολυ ομορφο το κειμενο σου ΤΣΕ μου.... οπως και αλλα δικα σου που εχω διαβασει..... να εισαι παντα ετσι οπως σε γνωρισα ! Φιλια πολλα..... και δημοσιευσε και αλλα κειμενα σου.... αξιζουν !

geove

#8966 / 26.07.2007, 10:54 / Αναφορά
Αγαπητέ Che, το κείμενό σου είναι στ΄ αλήθεια πολύ όμορφο! Αλλά περιμένω και την υπόλοιπη ιστορία, γιατί φαντάζομαι ότι το χνούδι θα συνεχίσει να ζει και μέσα στην ηλεκτρική σκούπα, ίσως μάλιστα να βρει και τους φίλους του που νόμιζε πως είχε χάσει από καιρό και μια μέρα θα βρεθεί ξανά στον ανοιχτό αέρα, ίσως ενός σκουπιδότοπου, απ΄ όπου ο άνεμος θα το παρασύρει ποιος ξέρει για πού. Γιατί ένα τέλος δεν είναι παρά μια καινούρια αρχή και με τη φαντασία που διαθέτεις νομίζω ότι το χνούδι σου έχει να ζήσει πολλές ακόμα περιπέτειες...

CHE

#8967 / 26.07.2007, 11:00

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Παρεμπιπτόντως να πω ότι το ‘‘Είμαι Ένα Μικρό Χνούδι’’ κέρδισε το Β’ Βραβείο καλύτερου Πεζογραφήματος στα Σικελιανά 2005. Ήταν το πρώτο από τα βραβεία που κέρδισα και του έχω ιδιαίτερη αδυναμία.

alexia-vicky

#8974 / 27.07.2007, 13:38 / Αναφορά
Τί όμορφο!! Και τί ωραία που είναι να ζεις κάτω από την ασφάλεια του εκάστοτε "καναπέ" και την "άγνοια"...και πόσο απότομα μπορούν να στα στερήσουν όλα..:(

Υπέροχο!!

Stroumfita456

#11083 / 04.01.2008, 15:05

Πολυ ωραιοοοο!!!!!!!!!:)

catherine91

#11086 / 04.01.2008, 15:21 / Αναφορά
Τι όμορφο!!!!!!!!!

Με ωραίες λέξεις... Σχήματα λόγου...

Πολύ ωραίο!!!

Μπράβο, CHE!!!!!!!!!!!!

renabill

#11092 / 05.01.2008, 13:50 / Αναφορά
Κι εγώ δε θα βάλω βαθμό για να μην αδικήσω...Πάντως πόλύ ωραίο

ARTS1

#11104 / 06.01.2008, 00:53

τόσο γνήσια αληθινό, πολύ όμορφο φίλε μου.

Δείχνει "καθαρή" και ευαίσθητη ψυχή....που βλέπει ή μάλλον ακούει τους ήχους γύρω είτε χαράς είτε λύπης είτε απελπισίας από όπου και αν προέρχονται.

kamelia8

#12471 / 18.03.2008, 15:41 / Αναφορά
Μπράβο! Πολύ ωραίο!

faidonalkinoos

#25119 / 31.07.2012, 13:54 / Αναφορά

αντίστροφα συναντηθήκαμε χνούδι... δεν ήξερα πως κρύβεσα εδώ...

έβγαζα τα καλύμματα του δερμάτινο καναπέ σου, από τα τρέχοντα άρθρα σου, προς τα παλαιότερα...

κι ωωωπ... συναντηθήκαμε... από δω ξεκινήσαμε λοιπόν...;

Ποιητή Συγχαρητήρια !!!

Βρήκα λίγο περυσινό χρόνο, λίγο φετινό, τα κατάφερα, σε βρήκα τελικά, τρυπωμένο κάτω από τον καναπέ...

{όποιος δεν ξέρει γιατί τα παιδιά κρύβονται κάτω από τους καναποέδες τις καρέκλες τα τραπέζια ας το δοκιμάσει τώρα νασ το κάνει... είτε χωράει είτε όχι... ας μπουσουλίσει... η οπτική γωνία αυτή δεν υπάρχει σε όσα ταξίδια φαντασμαγορικά και εξωτικά να κάνει...

η παιδική ματιά κάτω από τους δερμάτινοι καναπέδες είναι η Ποίηση...

η παιδική ματιά κάτω από τα πόδια των μεγάλων είναι η ενδελεχής παρατήρηση...

η παιδική ματιά αυτή απαιτεί, συνωμοτική προσήλωση, συγκέντρωση, παρατηρητικότητα...}

Χνούδι ούτ' η μετακόμιση σε κουνάει, ούτ' ο χρόνος, ούτ' οι σύντροφοι που δε σ' ενημερώνουν...

όσο κι αν κινηθούν, λιμνάσουν, έρθουν ή χαθούν, εσύ στην άλλη σου ματιά...

Ποιητή Χαίρε !!! Ευχαριστώ !!!