Το ΜΑΚΑΡΙ - ένας χώρος-φανός

Γράφει ο Ιουλία Λυμπεροπούλου (ioulialibera)
23 άρθρα στο MusicHeaven

Το «Μακάρι» είναι ένας χώρος στο κέντρο της Αθήνας, και πιο συγκεκριμένα στα Εξάρχεια (Ζ. Πηγής 125 και Κομνηνών, Νεάπολη), του οποίου η ατμόσφαιρα θα έλεγα πως εμπνέει ένα συναίσθημα θαλπωρής. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1995 από δύο φίλες με μεράκι, τη Χριστίνα και τη Γιούλη, με στόχο τη δημιουργία ενός χώρου καλλιτεχνικού, που να στηρίζει και να προσφέρει ένα βήμα παρουσίας σε καλλιτέχνες και μουσικά συγκροτήματα το οποία δεν αντιπροσωπεύουν ό,τι θα λέγαμε mainsream μουσική, προκειμένου να κατατεθεί ένα λιθαράκι στην κάλυψη της «καλλιτεχνικής γύμνιας της εποχής μας», όπως χαρακτηριστικά ισχυρίζεται η Χριστίνα. Και ένα μέρος αυτής της «ευχής» άλλωστε κρύβει το ίδιο το όνομα του μαγαζιού, την επιθυμία και την προσδοκία για τη δημιουργία «μιας κατοικίας  καλλιτεχνών».

Και πράγματι ο χώρος προϊδεάζει και εξωτερικά και εσωτερικά για ένα ταξίδι στο χρόνο, εφόσον στεγάζεται σε μία παλιά μονοκατοικία, ενώ η ενδιαφέρουσα αισθητική του υποβάλλει τον ακροατή ‒ θεατή στη διάθεση παρακολούθησης μίας παράστασης. Το διερευνητικό βλέμμα ανακαλύπτει σε κάθε γωνιά του θεατρικά στοιχεία, και πιο συγκεκριμένα του θεάτρου σκιών. «Η διακόσμηση βασίστηκε σε προσωπικά αντικείμενα και σε δώρα πελατών. Οι φιγούρες, φτιαγμένες από δέρμα, καθώς και οι άλλες εικόνες από το σαράι του θεάτρου σκιών έχουν για μένα συναισθηματική αξία, γιατί είναι έργα του πατέρα μου, ο οποίος υπήρξε καλλιτέχνης του εν λόγω θεάτρου» μας λέει η υπεύθυνη του χώρου.

Στη μακρόστενη αίθουσα αναπτύσσεται αριστερά το μπαρ, όπου βρίσκει κανείς μία ενημερωμένη δισκοθήκη στα είδη μουσικής που άπτονται των μουσικών ενδιαφερόντων των διαχειριστών του χώρου, ενώ στο βάθος είναι στημένη η σκηνή. Εκεί αναμένουν κοινό και καλλιτέχνες την πραγματοποίηση μίας κάθε φορά νέας δημιουργικής διάδρασης χωρίς κραυγαλέες φαντασμαγορίες, επιδιώκοντας την ουσιαστική επικοινωνία μέσα από τα λιτά τεχνικά μέσα. Και ίσως εκεί να εντοπίζεται ένα ιδιαίτερο γνώρισμα σε σχέση με άλλες μουσικές σκηνές, ότι «η απουσία μικροφώνων και ενισχύσεων, η φυσικότητα του ήχου είναι αυτό το διαφορετικό που προσφέρει ο χώρος, καλλιεργώντας μια ζεστασιά, χαρίζοντας σε μένα αλλά και στον κόσμο, που γίνεται μια παρέα, κατανυχτικές βραδιές», όπως μας πληροφορεί η Χριστίνα.

Στο «Μακάρι» βρίσκει ο ακροατής μία ευρύτητα μουσικών ακουσμάτων που προσανατολίζονται στην παραδοσιακή μουσική, την έντεχνη, την ινδική, την τούρκικη, την κέλτικη, τη λατινοαμερικάνικη, τα μπλουζ, την τζαζ και τη ρεμπέτικη μουσική. Κάποια από τα σχήματα και τους καλλιτέχνες που φιλοξενήθηκαν στο χώρο είναι ο Γιώργος Ζωγράφος, ο Γιάννης Νικολάου, ο Δημήτρης Παναγόπουλος, ο Χρήστος Τσιαμούλης, ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος, ο Θάνος Ανεστόπουλος από τα Διάφανα Κρίνα, η Καίτη Κουλλιά, η Λάμια Μπεντίουι, η Ειρήνη Δασκαλάκη, τα Μακρινά Ξαδέλφια, ο Γιώργος Σταυρακάκης και πολλοί άλλοι, όντας πλαισιωμένοι από αξιόλογους μουσικούς. Στο χώρο πραγματοποιούνται επίσης βραδιές κουκλοθέατρου, αφήγησης παραμυθιών, ανάγνωσης ποιημάτων και παρουσίασης βιβλίου.

άποψη του χώρου.

Το «Μακάρι», υποστηρίζει η Χριστίνα, μέχρι τώρα έχει προσεγγίσει τους αρχικούς καλλιτεχνικούς του στόχους «δεδομένου ότι με έχουν τιμήσει αξιόλογα σχήματα και τα ευχαριστώ». Ωστόσο σε μία εποχή κρίσης, όπου όλα πλέον γενναιόδωρα συρρικνώνονται σε σχέση με το παρελθόν, η προσέλευση του κόσμου και η κατανάλωση έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι λύσεις γίνονται δυσδιάκριτες όταν οι απαιτήσεις και ο ανταγωνισμός διαρκώς αυξάνονται και «κλείνουν συνέχεια αξιόλογοι μουσικοί χώροι, γιατί τα έξοδα είναι πάρα πολλά». Έτσι, είναι δύσκολο να σχεδιάσει κάποιος το μέλλον. «Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να το κρατήσω, γιατί αυτό είναι το μεράκι μου και όσο πάει. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος που προσπαθώ, όσο ακόμη θα αντέχω, να συνεχίσω τη λειτουργία του χώρου» καταλήγει η Χριστίνα. Η ίδια άλλωστε έχει τελειώσει το «Ωδείο Φίλιππος Νάκας», παίζει κλασική κιθάρα και τραγουδάει, συμμετέχοντας με διάφορα σχήματα παραδοσιακής και έντεχνης μουσικής στη σκηνή του μαγαζιού.

Εμείς, λοιπόν, ευχόμαστε ολόψυχα και στη Χριστίνα και σε όποιον υποστηρίζει τη λειτουργία του «Μακάρι» να συνεχίσουν όχι μόνο να ονειρεύονται και να κάνουν σχέδια για το μέλλον, αλλά να μπορέσουν και να τα υλοποιήσουν, διατηρώντας αυτόν το χώρο-φανό ως πυξίδα προσανατολισμού στο φως στο γενικότερο ομιχλώδες τοπίο που σταδιακά διαμορφώνεται. Αφενός γιατί τέτοιοι χώροι εν καιρώ κρίσης κλείνουν ο ένας πίσω από τον άλλο ‒ εννοώ όσους έχουν κάτι καλλιτεχνικό να πουν και μουσικά να προσφέρουν, δίνοντας την ευκαιρία σε καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και σε ενδιαφερόμενους ακροατές να τους παρακολουθήσουν, δεν αναφέρομαι σε ποτάδικα. Τέτοιοι χώροι ακριβώς γιατί δεν είναι ποτάδικα ή ό,τι άλλο σε –άδικα καλύπτουν ακόμα πιο δύσκολα τα έξοδά τους, γιατί στοχεύουν στην ποιότητα με χαμηλούς τόνους. Ό,τι «καταδιώκεται» με κάθε τρόπο, επομένως, και όσοι ενδιαφερόμενοι τους αναζητούμε αγωνιούμε για τη διατήρησή τους, καθώς είναι μικροί φανοί στο σκοτάδι που ολοένα πυκνώνει ανάμεσα σε όσα στοιχεία συνθέτουν μία γενικότερη αδιάφορη ομοιομορφία. Αφετέρου στο «Μακάρι» οι άνθρωποι που λειτουργούν το χώρο είναι και σχετικοί με το αντικείμενο της μουσικής, δε βρέθηκαν εκεί τυχαία. Στηρίξτε τέτοιους χώρους όπου τους βρείτε και όσο μπορείτε![photo03]

Η έναρξη του μαγαζιού για τη σεζόν θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ οι μέρες και ώρες λειτουργίας κάθε εβδομάδα είναι από Πέμπτη έως και Κυριακή από τις 9:00 μ.μ.