Γιώργος Τσάμπρας: Έχω υπαρξιακό πρόβλημα

Γράφει το μέλος MusicHeaven.gr
939 άρθρα στο MusicHeaven

Πόλεμος είναι και ο καθένας πολεμάει με ότι όπλα έχει…

Με το παρακάτω κείμενο ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιώργος Τσάμπρας, μας μεταφέρει με πικρία την δική του οπτική για την Ελληνική και Δημόσια Ραδιοφωνία υπό το καθεστός πλέον της διαφορετικής τάξης πραγμάτων:

Έχω υπαρξιακό πρόβλημα…

Αλλά από την άλλη… χαίρομαι – έως και κολακεύομαι – που για την ταπεινότητά μου, τουλάχιστον ομονοούν – ή έστω αδιαφορούν, τόσο  η Ελληνική Ραδιοφωνία  – πρώην, νύν και βλέπουμε – όσο και η Δημόσια Ραδιοφωνία.

Μάλλον έκανα πολύ κακές εκπομπές τόσα χρόνια και οι ευγενικοί αυτοί άνθρωποι ντρέπονταν να μου το πουν…

Οι «συνάδελφοί» μου στην ΕΡΤ, μου ζήτησαν να σταματήσω το 2ωρο με το οποίο συμμετείχα στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα των εργαζομένων, γιατί  - λέει – τώρα που επέστρεψαν όλοι οι …«μόνιμοι» απολυμένοι, δεν χωράνε οι… απολυμένοι με σύμβαση αορίστου χρόνου…

Ο υπολογιστής που μοριοδοτούσε για λογαριασμό της Δημόσιας Ραδιοφωνίας πάλι, με άφησε απέξω, γιατί η δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια, δεν εμπίπτει – λέει – στα προσόντα που μοριοδοτούνται… Περισσότερα μόρια πήρα ως… πατέρας ανήλικων τέκνων...

Δεν ξέρω τι να πω…

Πόλεμος είναι και ο καθένας πολεμάει με ότι όπλα έχει…

Χρειάζομαι αν όχι την έμπρακτη στήριξη όσων με εκτιμούν και έχουν τη δυνατότητα, τουλάχιστον…τη στοργή σας.

Γιώργος Π. Τσάμπρας.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013.

ΥΓ (1) : Για λεπτομέρειες, ονόματα και συνθήκες είμαι στη διάθεση οποιουδήποτε. Μετά από 32 χρόνια στο χώρο και 17 στην ΕΡΑ, βαρέθηκα να δείχνω «ανωτερότητα» στην παλιανθρωπιά και στην μικρότητα… Οι επιλογές των «διοικούντων» δεν είναι τόσο «φωτισμένες» - είχαμε πολλές ευκαιρίες να το πούμε αυτούς τους μήνες… Όμως και ο «αγώνας των εργαζομένων» δεν είναι και  τόσο αγνός… Δυστυχώς, οι θεωρίες περί «καθαρότητας της φυλής» και οι προγραφές, δεν περιορίζονται πλέον στα χωράφια της γνωστής οργάνωσης…

ΥΓ (2) : Είναι η τέταρτη εκπαραθύρωσή μου από την ΕΡΤ όλα αυτά τα χρόνια… Οι τρείς προηγούμενες – από θερμοκέφαλες, ρουσφετούχες ή απλά …μουσικά ρατσιστικές,  διοικήσεις – έχουν πλέον ιστορικό ενδιαφέρον. Αυτή όμως  είναι η πιο ξεχωριστή, καθώς γίνεται με την πρωτοβουλία ή την ανοχή απολυμένων συναδέλφων.

Γιώργος Π.Τσάμπρας