Mόνοι στίχοι ψάχνουν μελωδία

Είναι κατάθεση ψυχής... μα θέλω και δυο λόγια από σας, με όλη τους την αλήθεια...

Γράφει το μέλος joan
3 άρθρα στο MusicHeaven

Πέμπτη 19 Αύγ 2004

Παραμύθια

Πέντε το πρωί
επικίνδυνη στροφή
χαράματα Δεκέμβρη.
Πέφτει μια βροχή
παράξενη βροχή
και τ'όνειρο, εκτός πορείας, βγαίνει.

Σειρήνες, τη σιωπή
ραγίζουν... δε μπορεί
να'ναι αλήθεια.
Συντρίμμια, μια ζωή
Χριστέ μου,πως μπορεί
να τελειώνουν, έτσι, κάποια παραμύθια.

Πέντε και μισή
απόγνωσης φωνή
τα φώτα, όλα, σβησμένα.
Δυνάμωσε η βροχή
ουρανού οργή
τα χρόνια, τώρα, κρύσταλλα σπασμένα.

Από το ίδιο μέλος

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

Hastaroth

#729 / 19.08.2004, 23:18 / Αναφορά
Πολύ καλό και πολύ δυνατό....

Η ζωή συνεχίζεται...αλλά κάτι τέτοιες στιγμές μάς σημαδεύουν.

Μπράβο και γιά το κουράγιο που είχες,να τίς μετουσιώσης σε τέχνη.

katerina

#732 / 20.08.2004, 00:12

Ως ποιημα καλό αλλά αν θα έβαζα μουσική θα ήταν ζειμπέκικο. Δεν ξέρω γιατι. Πάντως για να μην σε μπερδέψω θελω να πω μονο οτι τα 9/8 ειναι εκτος των ορίων της αισθητικης μου συνηθως. Μου κανουν λιγο ξεπερασμενα. το ποιηματακι καλο οπως ειπα αλλα μου θυμιζει ζειμπεκικο.

Orfeus

#735 / 22.08.2004, 20:52

Ναι... κι' εγώ βρίσκω ότι το ζεϊμπέκικο του πάει....

Hastaroth

#736 / 22.08.2004, 23:09

Κατ'αρχήν,η απάντησή σου απ'ό,τι καταλαβαίνω απευθύνεται στην Joan,αφού δικοί της είναι οι στίχοι.

Γιά την μουσική,η δική μου γνώμη είναι οτι σε γενικές γραμμές πρέπει να ενισχύση την τραγικότητα που εκπέμπει ο στίχος.Το άν θα είναι ζεϊμπέκικο ή κάτι άλλο,εξαρτάται από το μοτίβο που θα έρθη στο μυαλό τού συνθέτη.Γιά να δώσω και μιά εξήγηση στην απορία σου γιατί θα έβαζες ζεϊμπέκικο (και μάλιστα -κατά την γνώμη μου- αργό ζεϊμπέκικο),πιθανολογώ οτι όταν διάβασες τους στίχους αυτούς,σού ήρθαν στο μυαλό εικόνες από παλιές ελληνικές δραματικές ταινίες που περιλαμβάνουν και ατυχήματα σε δρόμους αλλά και ζεϊμπέκικα (παρόμοια σκέφτηκα και εγώ διαβάζοντας τους στίχους).

ΥΓ.Κανένας ρυθμός δέν μπορεί να θεωρηθή "ξεπερασμένος".Σημασία έχει ο τρόπος που εκμεταλλεύεσαι τον ρυθμό μέσα στην μελωδία σου....

joan

#747 / 25.08.2004, 20:25

Καταρχήν σας ευχαριστώ που σχολιάσατε και αυτή μου την απόπειρα !!!!!!!!

Για να είμαι ειλικρινής ,όταν έγραφα τους στίχους,η μουσική που ''έπαιζε'' στο μυαλό μου,ήταν κάτι σε ροκ-ζειμπέκικο,οπότε δεν πέσατε έξω....

Απλά θεωρώ πως ο όρος ''ζειμπέκικο'',έχει να κάνει με λαικό στίχο...και για την ακρίβεια ''βαρύ λαικό'' γι'αυτό η μελωδία που σκεφτόμουνα εγώ ήταν λίγο πιο ''μοντέρνα''...μάλλον θα έλεγα ΄μια άλλη εκδοχή του ζειμπέκικου.

Hastaroth

#762 / 28.08.2004, 23:39

Να σε παραπέμψω εις τα εξής γνωστά άσματα:

1."Βρώμικο ψωμί"

2."Τοπίο μυστικό"

τού Νιόνιου,γιά να δής οτι το ζεϊμπέκικο δέν συνδυάζεται απαραίτητα με "βαρύ λαϊκό" (τώρα βέβαια τί είδους όρος είναι αυτός δέν καταλαβαίνω,αλλά αφού υπάρχει...) στίχο.

Κατά τα άλλα,ισχύουν αυτά που σού είπα και στα προηγούμενα:σημασία έχει το πώς εκμεταλλεύεσαι τον ρυθμό μέσα στην μελωδική σου γραμμή.