ελληνική μουσική
    773 online   ·  210.850 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Να σ' αγαπήσω...

    Να σ’ αγαπήσω μη ζητάς,
    δεν έχω πια κουράγιο.
    Είχα καρδιά, παλιό σκαρί,
    που γίνηκε ναυάγιο...
    Γράφει το μέλος Τριανταφύλλου Σταύρος (tetraktis)
    13 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 17 Αύγ 2005
    Πειρατικά μ’ αντάμωσαν
    στα ύδατα του χρόνου,
    κάθε φορά με λήστευαν
    με τη χαρά του φθόνου.

    Έτσι σιγά εσάπισε,
    το έρημο σκαρί μου.
    Να με ναυλώσεις μη ζητάς,
    με ναύτη το κορμί μου.

    Μόνο υγρασία τριγυρνά
    τα βράδια στην ψυχή μου,
    στα βουλιαγμένα τα νερά,
    που μένω μοναχή μου.

    Εσύ ζητάς να ταξιδέψεις
    μέσα απ’ τους χάρτες που ’χα φτιάξει.
    Μα ό,τι κι αν δεις, δε θα πιστέψεις,
    πόσο βαθιά μ’ έχουν πετάξει.

    Βλέπεις λοιπόν, ήρθες αργά,
    να πάρεις εμπειρία.
    Στου ναυαγίου τη σκουριά
    να βρεις αφετηρία.

    Εγώ σου στέλνω φυσαλίδες,
    πάν’ στον αφρό που κολυμπάς.
    Να δεις πως μοιάζουν οι ελπίδες
    σαν σβήνουν όλες μονομιάς.



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2655   /   17.08.2005, 07:04   /   Αναφορά
    Σταύρο μου πολύ μου άρεσε το ποιηματάκι σου ... ειδικά εκεί με τις φυσαλίδες ...
    #2656   /   17.08.2005, 11:27   /   Αναφορά
    Κοίταξε είναι πολύ καλό και λαμβάνω προσωπικά το μήνυμα που θες να περάσεις.. Όμως γιατί δεν δοκιμάζεις να γράψεις κάτι με λιγότερη κλάψα....??

    Συγχαρητήρια πάντως..
    #2660   /   17.08.2005, 15:23
    Φιλτατε...η ποιηση βγαίνει από προσωπικές εμπειριες και από έντονα συναισθήματα! Το ότι δημοσιευσε το συγκεκριμένο δεν σημαίνεί ότι δεν έχει γράψει και πιο ευχαριστα ποιηματα...


    #2657   /   17.08.2005, 14:12   /   Αναφορά
    Δε χορταίνω να διαβάζω τους στίχους σου Σταύρο! Κυλάνε σα νερό. Οι εικόνες, οι λέξεις, το νόημα, τα συναισθήματα...όλα είναι τόσο αρμονικά δοσμένα που μοιάζουν σα μελωδία!
    #2658   /   17.08.2005, 14:51   /   Αναφορά
    Πολύ όμορφο το ποιήμα σου Σταύρο, συγχαρητήρια!
    #2659   /   17.08.2005, 15:13   /   Αναφορά
    Μου άρεσε...με μελαγχόλησε (όπως έπρεπε να γίνει) και μ'αρεσε! Σίγουρα δεν είναι δομημένο σωστα αλλά τι σημασία έχει? Κατάφερε να με στείλει στο βυθό.
    #2663   /   18.08.2005, 19:44   /   Αναφορά
    Η αλήθεια είναι πως έχω καιρό να μπω στο site καθ' ότι έλειπα και μπήκα σήμερα κατά τύχη. Δεν ήξερα επομένως πως το έργο μου είχε δημοσιευθεί από εχθές και έτσι εισέπραξα μία ευχάριστη έκπληξη αντικρίζοντας το στην πρώτη σελίδα. Πόσο μάλλον, διαβάζοντας τα θετικά σχόλια σας.

    Φίλοι μου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους.

    Όσο για τα μη θετικά, είναι φυσικά εξ' ίσου ευπρόσδεκτα, όταν αυτά εκφράζονται αυθόρμητα στον ίδιο βαθμό με τα θετικά και με βάζουν επίσης σε σκέψεις, έστω και αν αποκλίνουν φορές από τις συνθήκες τις οποίες θεωρείται πως αυτά προσεγγίζουν.

    Να είστε όλοι καλά!!!

    #2676   /   21.08.2005, 20:26
    Να σου πω την αλήθεια κι εγώ μόλις σήμερα γύρισα -απ αύριο τα κεφάλια μέσα- κι άρχισε ευχάριστα το σερφάρισμα μου στο σάιτ. Λυρικό, ευαίσθητο γλυκό το ποίη μα σου. Μπράβο σου και πάλι!

    #2665   /   18.08.2005, 20:09   /   Αναφορά
    Πολύ καλό σαν σενάριο, πολλές εικόνες, δείχνει ευαίσθητο ποιητή, αλλά λέξεις σαν 'υδατα", "βουλιαγμένα νερά", "να πάρεις επειρία", δεν ξέρω... αλλά μου κάθονται κάπως. Εσύ τί λες?
    #2668   /   18.08.2005, 21:00
    Είδες καμιά φορά πόσο υποκειμενική είναι η ποίηση;

    Εμένα η φράση "Τα ύδατα του χρόνου" μου άρεσε πολύ και την θεωρώ πολύ ποιητική.

    #2678   /   21.08.2005, 21:37
    Φίλε polymegas.



    Δεν θεωρώ πως υπάρχουν λέξεις που στέκουν λιγότερο ή περισσότερο απαγορευτικές για ένα οποιοδήποτε έργο.

    Αντιθέτως, θεωρώ πως η απόδοση είναι εκείνη που θα τις κάνει να ταιριάξουν -ή όχι- κάθε μία με τις υπόλοιπες μέσα του.

    Κατά πως το αντιλαμβάνομαι επομένως, κάθε λέξη τοποθετείται στη συγκεκριμένη θέση με την πεποίθηση πως θα δημιουργήσει όσο το δυνατόν πιο άρτια και ολοκληρωμένη εικόνα στα μάτια του αναγνώστη, σε σχέση πάντα με αυτό που ο γράφων θέλει να προσδώσει μέσα από το έργο του, ανεξάρτητα από το εάν εκείνη προέρχεται από μία περισσότερο λόγια γλώσσα, είτε απλώς και μόνον από την καθομιλουμένη.


    #2670   /   19.08.2005, 11:40   /   Αναφορά
    Ένα ποίημα ......ποιητικότατο!!!



    Μπράβο Σταύρο...



    :-)
    #3903   /   24.01.2006, 13:17   /   Αναφορά
    ΕΙΣΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    0
    #14919   /   27.06.2008, 15:36   /   Αναφορά
    Οι δύο τελευταίες στροφές μου άρεσαν πιο πολύ και ακόμη περισσότερο οι δύο τελευταίοι στίχοι.

    Η ομοιοκαταληξία και το μέτρο συμφωνούν με τόση αυστηρότητα, που δίνει στο ποίημα περισσότερη ομορφιά, γιατί μαρτυρά το πόσο έχει δουλευτεί.

    Πολύ ωραίο!