Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#3639 / 17.12.2005, 12:47 / Αναφορά Αγαπητέ Χρυσόστομε,κάθε φορά που η πένα σου αγγίζει ένα άψυχο κομμάτι λευκό χαρτί του δίνει ζωή!!!Τα συγχαρητήρια μου για τις υπέροχες εικόνες που μου έδωσε το συγγραμά σου. Καθ'ότι έχω καταγωγή από την Λήμνο μου θύμισες παρόμοιες καταστάσεις που έζησε στο κάστρο της Μύρινας. Να'σαι καλά..... |
#3640 / 17.12.2005, 14:04 / Αναφορά Χρυσόστομε...υπέροχο! Πάρα πολύ όμορφες οι εικόνες σου και ο λόγος σου κυλάει με αβίαστη μαεστρία. Αυτή η αντιπαραβολή του έρωτα με τη βία και τον πόλεμο είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και το χρησιμοποιώ κι εγώ συχνά στα κείμενα. Είναι ο ομορφότερος τρόπος για να δείξεις το αυτονόητο ότι ο άνθρωπος πρέπει να υπηρετεί την χαρά και την γέννηση της ζωής και όχι την καταστροφή και την εξαθλίωση της. Αυτό το κάνεις πανέμορφα στο κείμενό σου... Να 'σαι καλά να μας στέλνεις πάντα τέτοια ηλιόλουστα ανοιξιάτικα κείμενα. Υ.Γ. Όσο για το σχόλιό σου για την Χιροσίμα, μου θύμισε την φράση του βασιλιά Αρχιδαμου της Σπάρτης το 330 πχ όταν ακτίκρυσε για πρώτη φορά καταπέλτη: "Μα τον Ηρακλή, αυτό είναι το τέλος της πολεμικής ανδρείας!" |
#3641 / 17.12.2005, 14:59 / Αναφορά Πως τα καταφερνεις και συνδυάζεις τον "λόγο" με το απίστευτο συναίσθημα ... Και σε αυτό και σε άλλα κείμενά σου. ... Σίγουρα θα έχει να κάνει με κάτι που όντως έζησες. Και δείχνει πόσο πιοητικά βιώνεις την καθημερινότητά σου. ... Εξαιρετικό.... Σαν ιδέα, σαν ξετύλιγμά της..... Τα δύο προηγούμενα σχόλια με βρίσκουν σύμφωνο ... (με εκφράζουν μάλλον .. "συμφωνία" σε αυτά δεν νοείται). |
Administrator
|
#3642 / 17.12.2005, 15:52 / Αναφορά Εικόνες και συναισθήματα που μόνο η ηρεμία ενός νησιού ή ενός χωριού μπορεί να γεννήσει. Και ασφαλώς η μοναδική πένα και το καθαρό πνεύμα του Χρυσόστομου... |
#3644 / 17.12.2005, 23:31 / Αναφορά ο Αι Βασίλης πέρασε ήδη από την ψυχή μου! Ευχαριστώ! ¶μα είμαι καλό παιδάκι θα μου φέρετε κι άλλα; |
#3649 / 19.12.2005, 13:02 / Αναφορά !!!... |
#3705 / 24.12.2005, 02:30 / Αναφορά Πανέμορφο...συναισθήματα εικόνες και παλιές μνήμες από γλυκά χαμόγελα που στέκονταν κρυμμένα μέσα μου, βγήκαν να μαζέψουν λίγο από τον ήλιο που έχει ξαπλώσει σε τούτη τη σελίδα...ευχαριστώ! |
#3706 / 24.12.2005, 11:26 / Αναφορά Δεν το είχα προσέξει αυτό το κείμενο, όταν δημοσιεύθηκε. Το είδα στο πινακάκι της πρώτης σελίδας με το όνομα του Σταύρου (tetraktis) ως τελευταίου "σχολιαστή" και ήμουν σίγουρη - απ' το όνομα του "σχολιαστή" και μόνο - ότι θα είχε κάτι όμορφο εντοπίσει για να σχολιάσει... Δεν είναι απλά όμορφο όμως. Είναι κάτι πολύ πιο σπουδαίο! Δε θα σταθώ στο περιεχόμενο και στον τρόπο σου, που έιναι ούτως ή άλλως υπέροχος, πάντα με μήνυμα ουσίας...! Σκέφτομαι κάτι άλλο! Συχνά εντοπίζεις μια λεπτομέρεια στον πίνακα που ζωγραφίζεις, για να μας βάλεις μέσα και να σε ακολουθήσουμε, που αν τη βλέπαμε εμείς (οι περισσότεροι) δε θα μας είχε πάει στο μυαλό να τη "ζωγραφίσουμε" και να την παρουσιάσουμε, με τον τρόπο που το κάνεις εσύ...Αυτή η πόλη που βρέθηκες μπορεί για 'μένα, όταν θα την επισκεπτόμουν, να μου ήταν εντελώς αδιάφορη... Ναι, θα έβλεπα το φούρνο της ή πιθανώς και τη γιαγιά νοικοκυρά - αν ακόμα υπάρχει - να ζυμώνει ψωμί, αλλά δε θα σκεφτόμουν ποτέ: "Το ψωμί της το ζύμωνε με θαλασσόνερο και το 'τρωγε στις κουπαστές και τους ψαροκαφενέδες, όπως θα έβλεπα και το κάστρο ψηλά, αλλά δεν είμαι βέβαιη ότι θα το αξιολογούσα ότι: "απάνω της, έπεφτε βαρύς ο ίσκιος του κάστρου, ο ίσκιος αλλοτινών πόλεμων..." ...Και να 'ταν μόνο αυτά... Απ' το κείμενό σου αυτό ξεπήδησε ένας ολόκληρος πίνακας ανάγλυφος που μπορείς ως αναγνώστης να αγγίξεις και το τελευταίο πετραδάκι του κάστρου, το πιο ψηλό καμπαναριό, να σου μείνει ο ασβέστης στα δάχτυλα από τους τοίχους στα στενοσόκακα, να μυρίσεις την άνοιξη..., όχι όμως μόνο περιγραφικά... Καθένα απ' όσα μας παρουσιάζεις είναι σα να μας μιλά και να μας λέει: "συνδύασέ με στη σκέψη σου με αυτό...ή εκείνο..": το κάστρο με τους πολέμους τους αλλοτινούς, τις πολεμίστρες και τις κρυψώνες με τον παιδιάστικο πετροπόλεμο αλλά και μ' όλους τους πολέμους της γης και εν τέλει με τη Χιροσίμα, το ψωμί με την ανάπαυλα του ψαρά στην κουπαστή, τα ερωτοτιτιβίσματα των πουλιών με τα δωδεκάχρονα αγγελούδια, τον ήλιο μ΄ένα πανέμορφο θηλυκό που ετοιμάζεται να αφεθεί στο απογευματινό του μπάνιο...!!! Σκέφτομαι κάτι τελευταίο για 'σένα:... τυχερός ο τόπος που επισκέπτεσαι κάθε φορά! Ο "τόπος" ειδικά πρέπει να σου επιφυλάσσει ειδική υποδοχή, ...να σου δείχνει την καλύτερη... ομορφιά του, γνωρίζοντας ότι θα τον "δεις" - και στα "φανερά" του και στα "μυστικά" του - όπως κανένας άλλος ! |
#3707 / 24.12.2005, 12:56 / Αναφορά ...Συνέχισε... |
#3729 / 26.12.2005, 14:00 / Αναφορά Πολυ ωραιο.Μου μυρισε θαλασσινο αερακι.Να ζησουν οι νησιωτες! |
#3750 / 29.12.2005, 20:48 / Αναφορά Ειλικρινά χάρηκα πολύ που σας άρεσε, η ταπεινότητα του λόγου μου.. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. |