Εδώ και λίγες μέρες, έχω στα χέρια μου, το σιντί του κ. Yazdjian.
Ανοίγοντας το κατακόκκινο εξώφυλλο, έχεις μια καλαίσθητη παρουσίαση του περιεχομένου της δουλειάς.
Ακούγοντας το cd, μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση οι μελωδίες, τα μουσικά όργανα, η απαλή φωνή του ίδιου του συνθέτη που ερμηνεύει 4 τραγούδια. Κάποια με ελληνικούς στίχους. Η ερμηνεία του απλή και αβίαστη, καμία σχέση με τα σφυξίματα των καριεριστών του ελληνικού τραγουδιού.
Σε ένα τραγούδι επίσης απλή και η Αρβανιτάκη.
Όμορφες τρυφερές μουσικές με επιρροές ανατολίτικες. Σύριες και αρμένικες.
Κάτα την γνώμη μου, η πιο καλή στιγμή, μιας πολύ καλής δουλειάς, έτσι κι αλλιώς, είναι η συμμετοχή του κ.
Ara Dinkjian, στο δέκατο (και τελευταίο) κομμάτι.