Ο Δρόμος... δεν έχει πια ιστορία;

Ελείψει χρόνου θα είμαι σύντομος...

Βγαίνει πριν από λίγες ημέρες από γνωστή Κυριακάτικη εφημερίδα "Ο Δρόμος" των Πλέσσα-Παπαδόπουλου, στην "ζωντανή" του όμως εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής. Αν ήταν... όντως εκτέλεση, θα σας γελάσω. Δεν πήγα στη συναυλία, δεν άκουσα το cd. Την ερχόμενη Κυριακή μία επίσης Κυριακάτικη... γνωστή εφημερίδα "απαντάει" με τον... Δρόμο σε στούντιο version, αλλά και τα... Best of του Μύρωνα Στρατή!!! Ειλικρινά, δεν ξέρω πιο είναι πιο τραγικό. Ότι ο Δρόμος βρήκε -κι αυτός- τον δρόμο του μέσω εφημερίδων, λες και τον είχε χάσει (!!!!!!!!!!!!!!!!), παρότι σαν έργο από τα πλέον κερδοφόρα όλων των εποχών (ή το πλέον κερδοφόρο, δεν θυμάμαι) και κυρίως αποδεκτό από τον κόσμο εδώ και δεκαετίες, ή τα... Best of ενός νέου τραγουδοποιού (;), ο οποίος έχει μία (καρά) ποπ ραδιο - φονική επιτυχία, το "Πανω απ' όλα" και πέρα αυτού ουδέν... Ειλικρινά, διαισθάνομαι, πως δεν φταίει ο ίδιος, αλλά... τελικά αυτά έχουμε ανάγκη σαν κοινωνία, πλέον. Είμαστε παραδομένοι τόσο πολύ στην λογική της μάζας; Το έχουν πάρει χαμπάρι οι σύναδελφοι δημοσιογράφοι - εκδότες, ότι έχουμε καταστρέψει το ίδιο μας το προϊόν και ο κόσμος αγοράζει προσφορές (με αυτή την κρεατομηχανική λογική) και όχι ενδιαφέοντα κείμενα?

Ποια η άποψή σας; Μήπως έχουμε χάσει τον... Δρόμο μας;

Δεν έχουμε χάσει το δρόμο... ΄Την σήμανση ακολουθήσαμε... Απαγορευτικό από δώ, υποχρεωτική πορεία από 'κει, στρίψε δεξιά, στρίψε αριστερά, κάνε γύρω την πλατεία...
και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...
Να δούμε που αλλού θα μας πάνε...

"και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε"

...ζαλισμένοι εντελώς!

Εμένα προσωπικά αυτή η ''Ζωντανή ηχογράφηση'' του Δρόμου, μού μυρίζει πολύ απατεωνιά. Μακάρι να κάνω λάθος αλλά αν ακούσει κανείς το CD νομίζω ότι καταλαβαίνει πως ηχογραφήθηκε σε studio και προσθέσανε μόνο χειροκροτήματα στην αρχή και στο τέλος των τραγουδιών (καθ'όλη τη διάρκεια των τραγουδιών δεν ακούγεται απολύτως τίποτα από το κοινό).
Επιπλέον, η διάρκεια του CD είναι μόλις... 30 λεπτά (!), πράγμα που μπορεί να είναι και λογικό δεδομένου ότι τα τραγούδια του Δρόμου είναι 12, αλλά μού δημιουργείται η απορία για το πώς πήγε ο κόσμος σε μία συναυλία διάρκειας 30 λεπτών! Υποψιάζομαι, λοιπόν, ότι το όλο εγχείρημα είναι μαϊμουδιά και επαναλαμβάνω ότι εύχομαι να κάνω λάθος.

Δεν αποκλείεται να κάνεις λάθος διότι πολλές ζωντανές ηχογραφήσεις φαίνονται ψεύτικες και πολλές "νεκροζώντανες" φαίνονται 100% live καθαρά λόγω παραγωγής. Υπάρχουν ξεχωριστά μικρόφωνα για το κοινό τα οποία στη μίξη του ήχου κόβονται και ράβονται για να μην παρεμβαίνουν στο τραγούδι και ξεχωριστά μικρόφωνα που ηχογραφούν τους μουσικούς. Εξ'άλλου πολλά ζωντανά albums είναι ηχογραφημένα κατά τη διάρκεια ολόκληρης περιοδείας και όχι μια βραδιάς (όχι το συγκεκριμένο). Προσωπικά έχω την πεποίθηση (και αυτό έχει βγει κυρίως από ενασχόληση με ξένη δισκογραφία) ότι όσο περισσότερα χειροκροτήματα ακούς κατά τη διάρκεια του τραγουδιού τόσο πιο μούφα είναι το ζωντανό της υπόθεσης (θα έδινα αρκετά παραδείγματα αλλά δε θέλω να χαλάσω το ελληνικό της υπόθεσης με American dream μουσική). Μία κακή παραγωγή λοιπόν αρκεί για να μη σου ξυπνάει το αίσθημα της συναυλίας όπως και μία καλή μπορεί να σε κάνει να νοιώθεις και τους διπλανούς σου! Αντικρούω και την ανησυχία σου για τα 30 λεπτά διότι μπορεί οι μουσικοί να διάλεξαν να κυκλοφορήσουν αυτά τα 30 λεπτά αλλά να υπάρχουν ώρες και ώρες ζωντανών ηχογραφήσεων.

Αυτό που δε μπορώ δυστυχώς να αντικρούσω είναι πως χάσαμε το δρόμο μας. Βγαίνουν όλα τα πουρά και οι παλιομοδίτες και αγοράζουν το Δρόμο και μετά μου το παίζουν εμπειρία πως έχουν Μύρωνα Στρατή στη δισκοθήκη τους.