- Σύμφωνα με το ΜΙΚΡΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ του Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ, Β' ΕΚΔΟΣΗ:
αρμονία {χωρ. πληθ.} 1 η συμμετρική διάταξη των μερών προς το σύνολο: η ~ των άκρων προς το σώμα || η ~ του σύμπαντος ΣΥΝ. ευρυθμία, συμμετρία ΑΝΤ. ασυμμετρία, δυσαρμονία 2 (μτφ.) η σχέση ισορροπίας και σύμπνοιας: ~ στις σχέσεις ενός ζεύγους / δύο πολιτικών 3 ΜΟΥΣ. (α) η συνήχηση των μουσικών φθόγγων (θεωρείται ότι μαζί με τον ρυθμό και τη μελωδία αποτελούν τα τρία βασικά στοιχεία της μουσικής) (β) ο κλάδος των μουσικών σπουδών που μελετά τις συγχορδίες.
- Σύμφωνα με αυτό που γράψαμε στο 1ο μάθημα του Α' έτους υποχρεωτικού αρμονίας:
ΑΡΜΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΟΡΔΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
