Δε κατανοώ ακόμη την ποιοτητατης μα αρχίζω να καταλαβαίνω από πού προέρχεται.
Με ξαφνιάζει που κάθεται επάνω μου ,νόμιζα πως είχα απαλλαχτεί. Μάλλον γελάστηκα. Για ακόμη μια φορά σκυθρωπός με αντιμετωπίζω με βλέπω και χάνομαι. Τα δίνω όλα στους απέναντι και έτσι ξεχνώ εμένα.Πάντα το ίδιο επεισόδιο κάθε φορά και λιγότερο μα πάντα το ίδιο.Άντε αδερφέ μου τώρα να φέρεις σε πέρας την καινούργια σχέση.Ένας αγώνας ασταμάτητος χρησιμοποιώντας ότι απέμεινε από τα ζωώδηΠου και αυτά παλεύουν για να βοηθήσουν το σώμα, που μέσα βρίσκονται υπνωτισμένα, παραποιημένα, τραυματισμένα από την ανόητη ακινησία που εμείς την προκαλέσαμε.Πάρε χώρο πάρε χρόνο Κλασικές ατάκες κλασικές ανάγκες από τα ήμισυ που κυκλοφορούν στο έδαφος της δύσκολης διαδρομής με όνομα επιβίωση.Όντως είναι δύσκολα μα δύστροπα τα λόγια Πολλές φορές χρησιμοποιούνται βγάζοντας ο καθένας την ηλιθιότητα που κι αυτή μέσα μας κοιμάται Κοιμούμενη στη μοναξιά του καθενός και ξάγρυπνα στην επαφή των δυο Πώς να αποβάλεις τα μέσα σου, όταν η απέξω στα καλλιεργούν με χάρη κι όλο περισσότερο το εμπόριο της βλακιαδας κι εμείς πάντα να την επικροτούμε να την επιδοτούμε με σθένος και επαίνους να εισπράττουμε από ανθρώπους δίχως αύριο. - Στείλε ΣχόλιοΔεν περιμένω ευχαριστώ Η ΕΠΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Όπως το κλάμα ενός μωρού παιδιού Πάλι Κυρίαρχος της μοναξιάς μου. Σκέψης αλλόκοτο οξυγόνο
Γίνε επίσημος αναγνώστης!