ΘΗΛΗ...ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ             

 14 Οκτωβριου και για καθε Τεταρτη στο Καφεθεατρο

                         Η “Θηλή... στο στόμα” είναι μια μουσικοθεατρική παράσταση που αφηγείται την ιστορία της ζωης μιας γυναίκας.  Επί σκηνής δυο γυναίκες και ένας άντρας. Τα εργαλεία τους ένας μονόλογος και διασκευές γνωστών τραγουδιών (ελληνικών και ξένων) που παρεμβάλλονται εντός του.   Στην παράσταση συμμετέχουν οι: Εβελίνα Αραπίδη (ηθοποιός), Μαίρη` Στεφανακίδη (τραγούδι), Γιώργος Στεφανακίδης (κείμενο, διασκευές τραγουδιών, live music performing, σκηνοθεσία). “Θηλή... στο στόμα... Το γλυκό και το πικρό σε ίσες δόσεις. Μια συνταγή απόλυτα παραδοσιακή.  Η ιστορία της ζωής μιας γυναίκας που ξετυλίγει το νήμα των αναμνήσεων της ακούγοντας μουσική. Τραγούδια. Τραγούδια που αγάπησε πολύ και ταύτισε με τα γεγονότα που τη σημάδεψαν. Τα γεγονότα πέρασαν, έγιναν αναμνήσεις μα τα τραγουδια έμειναν. Και τώρα τα ξανακούει. Και τα σιγοτραγουδά όπως τα θυμάται. Τι σημασία έχει αν δε τα τραγουδά όπως είναι; Η ιστορία της είναι απόλυτα μοναδική. Απόλυτα καθημερινή. Μας αγκαλιάζει όλους. Μυρίζει λεβαντα και έρωτα. Μυρίζει δάκρυ και Αθήνα. Μυρίζει ζωή. Μια γυναίκα θυμάται και διηγείται. Μια άλλη (ή μήπως η ίδια;) τραγουδά. Κι ένας άντρας μεθοδεύει τη ροή αγγίζοντας τες με νότες και λέξεις. Ας μη γελιόμαστε. Πώς να πεις μια απόλυτα γυναικεία ιστορία χωρίς αυτόν;

 Θηλή... στο στόμα... Όλα μπορούν να αλλάξουν. Και οι λέξεις και οι μουσικές. Αρκεί μια καλή ιστορία. Και κάποιον για να την πεις”.

Έχω ένα μωρό στην κοιλιά μου και το μόνο που έχεις κάνει μέχρι τώρα γι’ αυτό το μωρό , είναι να προσφέρεις το σπέρμα σου. Όλα τα υπόλοιπα και σημαντικότερα , τα έχω κάνει εγώ και έχεις το θράσος να μιλάς και για τα δικαιώματά σου ως μπαμπάς. Βρε ουστ από ‘δω!! Υποχρεώσεις επειδή εξαιτίας και των δικών σου υγρών δημιουργήθηκε ζωή, ΕΧΕΙΣ, δικαιώματα ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ.  Η προσφορά μόνο των υγρών σου, δεν σου δίνει απολύτως κανένα δικαίωμα, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ και είμαι σίγουρη ότι δεν σε αδικώ.

Και θα μου πεις γεμάτος απορία  : “Μα αφού είμαι ο πατέρας !!”.   Πατέρας αγάπη μου δεν χρίζεται κάποιος μόνο από τα υγρά του αλλά από τις συνολικές του πράξεις.  Και τυπικά ΝΑΙ είσαι ο πατέρας, ουσιαστικά όμως?  Όταν είχα ανάγκη από την αγάπη σου, από ηρεμία, από κατανόηση, που ήσουν μωρό μου?  Κοίταγες την πάρτη σου και αν σε ρωτούσε κάποιος , θα απαντούσες πως έκανες ότι μπορούσες. Φυσικά αγάπη μου έκανες ότι μπορούσες , είναι η γνωστή καραμέλα. Εσύ, και σχεδόν όλοι οι άντρες του πλανήτη γη, κάνουν ότι μπορούν και με αυτόν τον τρόπο εννοείτε ότι κάνετε σχεδόν τα πάντα!!! ‘Όμως παρόλο που όλα όσα πρέπει να γίνουν είναι ένα παιχνιδάκι για εσάς όπως λέτε, αυτό που κάνετε είναι να το κάνετε όποτε μπορείτε. Δηλαδή, αν ρωτήσεις έναν άντρα να σου πει αν προσφέρει στο σπίτι του κάτι πέρα από το να δουλεύει, θα σου πει πως ΝΑΙ μαγειρεύει, ΝΑΙ ασχολείται με τα παιδιά του, ΝΑΙ……  Όταν θα ρωτήσεις την συχνότητα που μαγειρεύει , θα σου πει «όποτε μπορώ» πράγμα που σημαίνει μια φορά τον μήνα και ΑΝ και με μια κουζίνα μετά το μαγείρεμα, μέσα στο χάος. Αυτό σημαίνει ότι μαγειρεύει!! Όταν θα ρωτήσεις πόσο συχνά ασχολείται με τα παιδιά του, θα σου πει «όποτε μπορώ» πράγμα που σημαίνει πως τις περισσότερες απ’ αυτές τις στιγμές η μανά θα έχει ένα σωρό από δουλειές να κάνει μέσα στο σπίτι, άρα τα παιδιά είναι η εύκολη λύση, «που να μπλέκεις με δουλειές».  Βέβαια αν έχει ποδόσφαιρο, ξέχνα τον, γιατί είναι μια ιερή ώρα που μέσα της δεν χωράνε ούτε παιδιά, ούτε σκυλιά και πολύ περισσότερο, οι δουλειές του σπιτιού.

Και μην τον πολύ- ζαλίζεις γιατί θα θυμώσει και θα πάει στην λέσχη να τον δει και θα έχει και ξέκωλα εκεί να τον σερβίρουν.

                Έρχεται  η ώρα να γεννήσω και αφού έχω περάσει της ψυχής μου τον τάραχο για να μπορέσω να μην δίνω σημασία στον παράλογο θυμό σου, για να είμαι ήρεμη για το μωρό μας, και αφού έχω δει τα μαρούλια ανάποδα με τις ορμόνες μου να έχουν φτάσει στο κόκκινο, εσύ? στην κοσμάρα σου.

                Ήρθε η ώρα να βγει το παιδί και να με ελευθερώσει. Ελευθερώσει, εννοώ από το βάρος που ένιωθα με όλα τα επακόλουθα μιας εγκυμοσύνης, γιατί η μεγάλη σκλαβιά άρχισε  μετά την γέννα.  Να είναι καλά το παιδάκι, αλλά η σκλαβιά έχει να κάνει περισσότερο με εκείνον και όχι με αυτό το πλασματάκι.  Έχοντας να φροντίζω δυο μωρά , αυτό ήταν η  σκλαβιά, γιατί ο κύριος ήθελε και αυτός την φροντίδα του.  Εξακολουθούσε  να θέλει  να του κλείσω ραντεβού στον οδοντίατρο, εξακολουθούσε να θέλει να του αγοράσω τα σώβρακά του, να θέλει να του πηγαίνω την πετσέτα στο μπάνιο γιατί πάντα την ξεχνάει, να θέλει…   και φυσικά ο κύριος θέλει και να δουλεύω γιατί «δεν βγαίνουμε» αλλιώς.

Και για το επίθετο ούτε κουβέντα, βλέπεις είναι Μανιάτης και δεν σηκώνει τέτοια.

Και αν τον ρωτήσει κάποιος αν συμμετέχει στην φροντίδα του παιδιού μας, θα πει ΝΑΙ.  Αν τολμήσεις να ρωτήσεις περισσότερα θα πάρεις την γνωστή απάντηση «ΝΑΙ, βοηθάω όσο μπορώ»

-Αγάπη μου , δεν έχεις πάρει χαμπάρι, ότι δεν έχεις υποχρέωση να βοηθάς όσο μπορείς αλλά να βοηθάς, «μπορείς δεν μπορείς», που μπορείς, εδώ που τα λέμε, απλά είσαι παρτάκιας όπως οι περισσότεροι .  Αυτό είσαι αγάπη μου, και φταίει η αγαπημένη σου μανούλα που σε μεγάλωσε έτσι, φταίω εγώ που περίμενα το φιλότιμό σου όλον αυτόν τον καιρό, αλλά φταις εσύ περισσότερο απ΄ όλους για τα χάλια σου.

 Και έχεις το θράσος να  παραπονιέσαι στους φίλους μας και στην μαμά σου, ότι σε παραμελώ.  Έχω γίνει χίλια κομμάτια για να τα καταφέρω, με το ένα χέρι θηλάζω και με το άλλο κάνω 10.000 πράγματα, και σε παραμελώ κιόλας.  Την μια φορά που σου ζήτησα να ζεστάνεις νερό για να αποστειρώσουμε τα μπιμπερό του μωρού, κόντεψες να μας βάλεις φωτιά , έπεσε καυτό νερό πάνω σου και ζητώντας βοήθεια, έριχνες τις Παναγίες της ζωής σου.  Πιο πολύ πρόβλημα, παρά βοήθεια ήσουν και ναι, λυπάμαι αλλά δεν μου φτάνει ο χρόνος ούτε για να κλάσω και εσύ το μόνο που ξέρεις να κάνεις  (εκτός απ’ το να δουλεύεις) είναι να παραπονιέσαι. Και όταν θα βρεις την γκόμενα , θα έχεις και σοβαρή δικαιολογία. Και εγώ «μαζί σου» είμαι αγόρι μου και να ξέρεις πως αν σε ξεφορτωθώ εντελώς θα δεις πόσο πιο πολύ θα σ΄ αγαπώ.  Γιατί όσο είσαι δίπλα μου, δεν μου δίνεις κάποιο λόγο να σ’ αγαπώ.

Η αλήθεια είναι ότι κάποτε ήσουν πολύ καλός μαζί μου και αυτό φυσικά μέχρι να με ρήξεις. Θυμάμαι μου έλεγαν και έλεγα «πολύ καλός για να είσαι αληθινός» και βγήκαμε όλοι αληθινοί.

Βρε  τι φροντίδα στην αρχή, τι καλοί τρόποι, τι λεφτά να σκορπάς για να μου δείξεις ότι είσαι κουβαρντάς, τι σπεσιαλιτέ να μου φτιάχνεις και να μαζεύεις και την κουζίνα μετά.

Αυτά έκανες και σ’ αγάπησα γιατί νόμιζα ότι μ’ αγαπούσες και εσύ.  Όμως τώρα ξέρεις κάτι, «σε ξε-αγάπησα» γιατί κατάλαβα πως δε με αγάπησες ποτέ σου.  Αγάπη μονόπλευρη, στο μόνο σημείο που μπορεί να σε φέρει , είναι στην εκμετάλλευση.  Μέσα στην εκμετάλλευση ζω τόσα χρόνια και αν σε πετάξω έξω από το σπίτι γιατί σε έπιασα για πολλοστή φορά με γκόμενα θα μου ρήξεις και ευθύνες, ότι δηλαδή με απάτησες γιατί εγώ «δεν σου καθόμουνα».  Τελικά όμως βρήκα το κουράγιο και σε πέταξα και πολύ το φχαριστήθηκα και ας ήξερα πως θα τα βγάλω δύσκολα στα οικονομικά. Έχεις να το λες ότι σε πέταξα σαν το σκυλί, γιατί έτσι μαθαίνω από τους γύρω μου, αυτό έχεις πει σε όλους ξεχνώντας να  πεις και όλα τα πριν από αυτό. Και επειδή είσαι και παμπόνηρος άνθρωπος, είχες φροντίσει πριν αρχίσεις τα ξένο-πηδήματά σου (τουλάχιστον πριν τα μάθω) να με έχεις σταματήσει από την δουλειά με το πρόσχημα ότι δεν θέλεις να κουράζομαι.

Στην πραγματικότητα, ήθελες να με κάνεις να εξαρτώμαι από σένα 100%, έτσι ώστε να μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις και εγώ να μην μπορώ να αντιδράσω γιατί θα κρέμομαι μαζί με τα 2 πλέον παιδιά μας, από τους όρχεις σου.

Δεν θα ξεχάσω την μέρα που αυτό-προδόθηκες με το να πατήσεις από λάθος, το πράσινο κουμπάκι του κινητού σου το οποίο βρισκόταν στην τσέπη σου, με αποτέλεσμα να με καλέσεις.  Με αυτόν τον τρόπο και χωρίς να το καταλάβεις, γιατί εκτός από πονηρός είσαι και βλάκας, άκουσα όλη την συνομιλία σου με την γκόμενα, καθώς και όλα τα ερωτικά σας με κάθε λεπτομέρεια. Όταν σου ζήτησα να πάρεις τα πράγματά σου και να φύγεις, παρόλο που δεν είχα στον ήλιο μοίρα η γυναίκα, εσύ ζητούσες θυμάμαι με κλάματα, να σε δεχτώ πίσω και πραγματικά δεν ήξερα τον λόγο. Γιατί θέλεις την οικογένειά σου αφού επιλέγεις να έχεις γκόμενες?  Α!!! Μάλλον γιατί τα θέλεις όλα, και οικογένεια και γκόμενες.  Άλλωστε εκεί αποσκοπούσες όταν με σταμάτησες απ’ την δουλεία και εγώ η αφελείς που νόμιζα πως πραγματικά με νοιαζόσουν. Θυμάμαι σε δέχτηκα τότε μην έχοντας και άλλη επιλογή μιας και τα παιδιά μας ήταν ακόμα μικρά και εγώ χωρίς δουλειά. Σε δέχτηκα ελπίζοντας πως όσα έλεγες θα τα έκανες πράξη, βασίστηκα στον λόγο σου αλλά ούτε απ’ αυτό είχες. Δεν άργησες να αρχίσεις ξανά το ίδιο αγαπημένο σου σπορ, μόνο που τώρα το συνδύασες και με καμιά σφαλιάρα όταν εγώ έβγαινα απ’ τα ρούχα μου και σε έβριζα. Δεν θα ξεχάσω μια  φορά που τόλμησες να ορκιστείς και στην ψυχή του πατέρα σου στη προσπάθειά σου να καλύψεις τις βρωμιές σου.

Αυτά τράβηξε η κακομοίρα η Μαρία και αυτά είναι όσα έμαθα από εκείνην και τον άντρα της.