Μετά από πολύ καιρό αποφασίσαμε επιτέλους με την φίλη μου να βγούμε για ένα ποτάκι ,ήταν ευκαιρία η χθεσινή βραδυά μιας και δεν είχαμε νωρίς μαθήματα σήμερα και είπαμε να το γλεντήσουμε λιγάκι...Πήγα από το σπίτι της νωρίτερα να ετοιμαστούμε παρέα όπως συνηθίζαμε κάποτε και να θυμηθούμε λιγάκι τα παλιά....Κατά τις 1:00 λοιπόν ξεκiνήσαμε για Desire ,δεν είναι ούτε ένα τέταρτο απόσταση από το σπίτι της..βγήκαμε από την πολύκατοικία και καθώς προχωρούσαμε  για να βγούμε στον κεντρικό διαισθάνθηκα βήματα πίσω μας....έκανα νόημα στην φίλη μου συντομέψουμε περισσότερο το βήμα μας γιάτι κάτι δεν μου άρεσε....΄Κι όντως ο τύπος ο οπόίος ήταν πίσω μας μέσα σε δευτερόλεπτα είχε βρεθεί δίπλα μας και προσπαθούσε να τραβήξει την φίλη μου προς αυτόν...εγώ άρχισα να φωνάζω μπας και τον τρομάξω και φύγει...άρχισα να τον χτυπάω στην πλάτη και ξαφνικά έφυγε προς τα πίσω τρέχοντας ..αρχίσαμε να τρέχουμε και μεις...όσο μπορούσαμε να τρέξουμε δηλαδή από την τρομάρα μας...γύρισα να δω αν είχε φύγει και τον είδα να έρχετε πάλι κατά πάνω μας τρέχοντας..εκέινη την στιγμή σκέφτηκα την ομπρέλλα που είχα στην τσάντα μου ..εκείνος είχε πιάσει την φίλη μου ξανά και κόντευε να την πνίξει..άρχισα να τον βαράω με την ομπρέλλα λοιπόν στην πλάτη ..στο κεφάλι και όπου μπορούσα να τον βαρέσω  τελοσπάντων ..με τα χίλια ζόρια μας άφησε ήσυχες και απότι κατάλαβα δεν θα ήταν πάνω από 18 χρόνων ήταν τύφλα και βρόμαγε ουίσκυ....

Το μεγαλύτερο σόκ το έπαθα εγώ...κοίταξα την ομπρέλα μου και είχε σπάσει...τόσο δυνατά τον χτύπησα τελικά.;;!!......η φίλη μου το μόνο που σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή ήταν να βρει το σκουλαρίκι της (έλεοςςςςςς)..δεν είχα κέφια να συνεχίσουμε για το Club η φίλη μου επέμενε..και  το θέμα είναι ότι δεν είχε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότηατα της κατάστασης ,το τι άλλο θα μπορούσε να μας είχε συμβεί ή οτιδήποτε άλλο....τελικά πήγαμε αλλά εγώ δεν είχα συνέλθει ακόμα..

Ποτέ ξανά δεν μου χε συμβεί κάτι τέτοιο σε έξοδο..όλο το βράδυ σκεφτόμουν ..πόσο πολύ τον χτύπησα...πρέπει να του άφησα σημάδια ..αλλά δεν  με νοίαζει καλά να πάθει!

Πάλι καλά που έχω και την ομπρέλα στην τσάντα μου !

Τελίκα χρησιμεύει σε πολλά εκτός απτην βροχή!!!

Κλείσε τα μάτια

Όχι γιατί φοβάμαι

Μην φοβάσαι είμαι εγώ εδώ

Μα δεν βλέπω τίποτα ....φοβάμαι το σκοτάδι

θα σε οδηγήσω εγώ στον παράδεισο μου ...........

Nα περάσετε καλά σε ότι κι αν κάνατε σήμερα!!

Αυτό που συμβαίνει στη σχολή μου δεν περιγράφεται!

Αποκλείω το ενδεχόμενο να συμβαίνει σε άλλο ΤΕΙ της χώρας η κατάσταση του τύπου "χαρτάκια"και "ουρά"!!

Για να γραφτείς στα εργαστήρια πρέπει είσαι εκεί πριν ξυπνήσουν οι κότες ή στην καλύτερη περίπτωση αν έχεις αμάξι να κατασκηνώσεις από βραδής ή να μείνεις σε κάποιο φίλο-η σου που μένει στην περιοχή αυτή ..και όλο αυτό για να πάρεις θέση στην ουρά για να καταφέρεις να πάρεις το εργαστήριο και όσοι πρόλαβαν ...πρόλαβαν...

Να φανταστείτε έγω πήγα από τις 5παρά με την παρέα μου όλοι με τα καφεδάκια μας (βέβαια όταν πήγαινα είπα σιγα μην είναι μαζεμένοι από τόσο νωρίς...αλλα ...διαψεύθηκα) οι πόρτες άνοιξαν στις 9΄00 ενω στις 7 είχε μαζευτεί όλη σχολή ..γινόταν ένας ΧΑμος και στις 10:00 είχα τελειώσει...ευτύχως!

κάποιοι για τρίτη συνεχή φορά απ'ότι έμαθα δεν πρόλαβαν να πάρουν μαθήματα....ΦΡίκη!

Όποιος το ακούσει με κορο'ι'δεύει.(με τέτοια ρεζιλίκια τι να πεις)...και το άλλο που το βάζεις?Για να πάρεις βιβλία μπαίνεις σε σειρά προτεραιότητας, μπορείς φυσικά και σάυτην την περίπτωση να πάρεις τον καφέ σου και να περιμένεις απο τις 3 ή 3και μιση και..... όσοι προλάβουν ως το 50 είναι τυχεροί!

Ούτε τράπεζα να είμασταν!!