Η διαστολή χρησιμοποιείται τόσο στην ευρωπαϊκή μουσική γραφή όσο και στη βυζαντινή σημειογραφία (δηλαδή στη βυζαντινή μουσική γραφή) και έχει και στις δύο κοινή χρησιμότητα. Οι διαστολές είναι κάθετες γραμμές που χωρίζουν τόσο το πεντάγραμμο της ευρωπαϊκής μουσικής όσο και τη βυζαντινή σημειογραφία σε επιμέρους μικρά μουσικά μέρη, τα λεγόμενα μέτρα (ή πόδες, όπως συνηθίζεται να λέγονται στη γλώσσα της βυζαντινής μουσικής) Στο πεντάγραμμο, στο τέλος ενός μουσικού κομματιού, γράφονται πάντα δύο διαστολές πλάι – πλάι και ονομάζονται και οι δύο μαζί «διπλή διαστολή»
Βιβλιογραφία: Διονυσίου Παναγόπουλου, «Μέθοδος Βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής», 1995 Γιώργου Διαμαντή «Η κλασική Θεωρία της Μουσικής», εκδ Νάκα, 2001
