Ενορχήστρωση

Είναι η τέχνη της γραφής μουσικής για ορχήστρα και πιο συγκεκριμένα, για τη συμφωνική ορχήστρα. Η ενορχήστρωση βασίζεται στις ιδιαιτερότητες όλων των μουσικών οργάνων της ορχήστρας και στις ηχητικές σχέσεις που μπορεί να αναπτυχθούν μεταξύ τους. Για λόγους ευκολίας, η ορχήστρα διαιρείται σε μεγάλα τμήματα : τα έγχορδα, τα ξύλινα πνευστά, τα χάλκινα πνευστά και τα ιδιόφωνα όργανα. Κάθε όργανο ανήκει υποχρεωτικά σε κάποια κατηγορία και χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα στοιχεία και ιδιότητες όπως η μουσική του έκταση, το ηχόχρωμά του, οι εκφραστικές του δυνατότητες καθώς και συγκεκριμένες τεχνικές εκτέλεσης που είναι διαφορετικές και χαρακτηριστικές για κάθε όργανο (π.χ. σπικάτο και πιτζικάτο στα έγχορδα, με σορντίνα στην τρομπέτα και με αρμονικές στην άρπα).
Με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά, ο συνθέτης πρέπει να αναθέσει σε κάθε όργανο που λαμβάνει μέρος σε ένα ορχηστρικό πέρασμα έναν ρόλο που καλείται να ζωντανέψει ο εκτελεστής του μουσικού οργάνου όσο καλύτερα μπορεί. Το τελικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα εξαρτάται τόσο από τη μαστοριά του ενορχηστρωτή, όσο και από τις ικανότητες του μαέστρου της ορχήστρας αλλά, φυσικά, και των εκτελεστών.

Πηγή: artissimo.gr

6891