Το παρακάτω προέρχεται από μια δημοσίευση του Αντώνη Πανούτσου στις 25/3/07 στην αθλητική εφημερίδα Sportday:
“Πήρα ένα mail με ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στο blog denmasamere. Το mail απευθύνεται στην Αννα Παναγιωταρέα και έχει ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία. Δημοσιεύω αποσπάσματα. «Αγαπητή Δρ Παναγιωταρέα, σας απευθύνομαι ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας που είστε, και συγκεκριμένα ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μία θέση που συνεπάγεται δηλαδή τη μονιμότητα. Θα αναρωτιέστε με ποιο δικαίωμα σας απευθύνω τον λόγο.
H απάντηση, δρ Παναγιωταρέα, είναι ότι πρώτα από όλα με τους φόρους μου πληρώνω τους τρεις μισθούς σας: τον πρώτο στο δημόσιο πανεπιστήμιο, τον δεύτερο στη δημόσια τηλεόραση, την EΡT, τον τρίτο στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Αθήνας (τον τέταρτο μισθό σάς τον πληρώνει το Ιδρυμα Ωνάση).
Kαι επιπλέον όπως εσείς διατηρείτε το δικαίωμα να κρίνετε τους φοιτητές, εγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα να κρίνω εσάς... Eπισκέφθηκα τον διαδικτυακό τόπο του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο διδάσκετε και μόνο εσείς από όλους τους διδάσκοντες δεν αναφέρετε ούτε το αντικείμενο του διδακτορικού σας ούτε τις δημοσιεύσεις σας ούτε την έρευνα την οποία πραγματοποιείτε. Γιατί, δρ Παναγιωταρέα; Eίναι μυστικά;
Γιατί η ακαδημαϊκή κοινότητα να μη γνωρίζει τη σημαντική συνεισφορά σας στην επιστήμη, την οποία απαιτεί η καθηγητική καρέκλα που καταλάβατε; Ποιες από τις εργασίες αυτές υπάρχουν στο «Citation Index», τον κατάλογο εκείνο που παρουσιάζει εργασίες άλλων επιστημόνων που αναφέρονται στο δικό σας επιστημονικό έργο;
Πόσες διδακτορικές εργασίες έχετε επιβλέψει από τότε που γίνατε καθηγήτρια και πού βρίσκονται οι διδακτορικοί φοιτητές σας σήμερα; Mε βάση ποιο επιστημονικό έργο εκλεγήκατε στη βαθμίδα του μόνιμου καθηγητή στο δημόσιο πανεπιστήμιο;
Ποιο είναι το θέμα του διδακτορικού σας και πού το εκπονήσατε; Πού δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματά του; Πώς προχώρησε την επιστήμη; Αν σας αδίκησα, περιμένω την απάντησή σας, την οποία θα δημοσιεύσω χωρίς περικοπές αυτούσια στο blog μου, demasamere. blogspot.com, όπου βρίσκεται και η επιστολή μου προς εσάς».
Τα ερωτήματα είναι πολύ σαφή για να μην μπορούν να απαντηθούν. Και εάν η δρ Παναγιωταρέα δεν το επιθυμεί, η πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε μια εποχή που τα δημόσια πανεπιστήμια βάλλονται, οφείλει να δώσει σαφείς απαντήσεις. Ποιο ήταν το διδακτορικό της δρος Παναγιωταρέα, πού υπάρχουν επιστημονικές της δημοσιεύσεις, ποιες διδακτορικές εργασίες έχει επιβλέψει και τι αναφορές υπάρχουν σε επιστημονικές της εργασίες στο «citation index»; Και αυτά αφορούν την επιστημονική υπόσταση της δρος Παναγιωταρέα και όχι τη δημοσιογραφική της επάρκεια, που αφορά τους εργοδότες της και το κοινό. Επίσης θα ήθελα να προσθέσω κάτι: η θέση της ανοιχτής επιστολής είναι να προβληθεί η παρακμή του πανεπιστημιακού κατεστημένου και η ανάγκη κάθαρσης. Το ίδιο εύκολα η θέση μπορεί να αντιστραφεί. Το ίδιο θα μπορούσε να έχει συμβεί σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Ενα ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα προσλάμβανε τη δρα Παναγιωταρέα στο καθηγητικό προσωπικό του;…”
Ποια η γνώμη σας;
Γιατί δεν μπορεί να εξυγειανθεί ό χώρος των ελληνικών πανεπιστημίων;
Υπάρχει σην Ελλάδα επιστημονική έρευνα;
...και προς αποφυγή παρεξηγήσεων η συζήτηση δεν αφορά την κα Παναγιωταρέα αλλά τη γενικότερη μυστικοπάθεια των διδασκόντων στα ελληνικά πανεπιστήμια
Επειδή δεν υπάρχει θέληση για κάθαρση και εξυγίανση. Καθως η σημερινή κατάσταση είναι απότοκο - τουλάχιστον το σημαντικότερο κομμάτι της - συστηματικής υποχρηματοδότησης (δε νομίζω να χρειάζεται ανάλυση), νεποτισμού (ας ελέγξουμε πόσων ακαδημαϊκών τα παιδιά είναι ακαδημαϊκοί - αλλά θα μου πείτε ας ελέγξουμε πόσων πολιτικών τα παιδιά είναι πολιτικοί, έχοντας, δεν έχοντας πολιτικό λόγο - γενικά, στην Ελλάδα είναι παράδοση το παιδί να ακολουθά την οικογενειακή επιχείρηση), ευνοιοκρατίας (υποθέτω αν στον προηγούμενο όρο συμπεριλάβουμε και το "πες-μου-ποιον-ξέρεις-να-σου-πω-τι-δουλειά(ές)-θα-κάνεις, εδώ εμπίπτει και η προηγούμενη ανοιχτή επιστολή), ρουσφετιού (με την παλιά καλή έννοια: δεξιοί καθηγητές περνάνε δεξιούς φοιτητοπατέρες και αριστεροί, αριστερούς), εφαρμογής της αρχής της ήσσονος προσπάθειας (καθ' ότι, όντας βαλκάνιοι, ούτε σωστοί τεχνοκράτες - που, στο θέμα της παιδείας ενός λαού, δεν είναι κάτι το θετικό (κατα την άποψή μου, πάντα) - δεν είμαστε διατεθειμένοι να είμαστε) και πολλών άλλων συνιστωσών με κυριότερη την εντατικοποίηση της εκπαίδευσης σε βάρος της παιδείας από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης (όταν ένα παιδί του δημοτικού σου λέει πως τα μόνα μαθήματα που "μετράνε" είναι τα Μαθηματικά και το Εμείς και ο Κόσμος, καταλαβαίνεις πως έχει μπει στη λογική του κάτι το οποίο, τουλάχιστο στη γενιά μου, έχω τη σαφή εντύπωση πως δεν υπήρχε - τουλάχιστο όχι από το δημοτικό). Και συνεχίζοντας στο γυμνάσιο και στο λύκειο έρχεσαι στην απόλυτα λογική ως κατάληξη - και αναγκαία εκ των πραγμάτων, πλέον - αποδόμηση του πανεπιστημίου.
Για να επανέρθω στο θέμα μας, εικάζω πως ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα σου έλεγε "Στην τελική, μαγαζί μου είναι και όπως θέλω εγώ το δουλεύω. Προσλαμβάνω όποιον θέλω, διδάσκω όπως θέλω και αν έχεις κάποιο ζόρι μην έρχεσαι σε εμένα. Και να σου πω και κάτι άλλο (σε περίπτωση που σε απασχολούν ψιλά γράμματα όπως συνέπεια και ποιότητα); Εμένα με ελέγχει το κράτος. Ναι, ναι.. αυτό που ήλεγχε επί χρόνια το πάλαι ποτέ Δημόσιο (Συνταγματικά κατωχυρωμένο) Πανεπιστήμιο. Αν καίγεσαι τόοοσο πολύ σείρε να ρωτήσεις και να βγάλεις άκρη." Κοινώς; Τα παράπονά σας στο δήμαρχο..
Όπως είπε και ο aiolos_m... Τι ανοιξες τώρα...
Το θέμα δεν είναι μόνο αυτή αλλά και οι άλλοι διπλοθεσίτες που παίρνουν 2 και 3 παχυλούς μισθούς.Τι να πω...........ΦΡΙΚΗ
