Υπερκατανάλωση ύλης και πνεύματος...

Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητας του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα του νέο-Έλληνα (που μας απασχολεί σε καθημερινή βάση), είναι η υπερκαταναλωτική τάση. Η υπερκατανάλωση ως όρος έχει εκφυλιστεί, όπως και όλοι οι ποιοτικοί όροι στη σύγχρονη αποστειρωμένη Ελληνική μας γλώσσα. Ο όρος με την πραγματική του σημασία δηλώνει την τάση του ανθρώπου να απορροφά αγαθά (υλικά και πνευματικά) περισσότερα από εκείνα που ο οργανισμός του μπορεί να απορροφήσει παραγωγικά. Το μεγαλύτερο βέβαια πρόβλημα εστιάζεται στα πνευματικά αγαθά, των οποίων οι συνέπειες δεν είναι άμεσα "ορατές". Ας σκεφτούμε μόνο ότι ένας μαθητής γυμνασίου γνωρίζει πχ. την πρωτεύουσα της Χιλής ή τη διάμετρο του δορυφόρου του πλανήτη Κρόνου. Η γνώση αυτή συσσωρεύεται στο "σκληρό του δίσκο", όπως ακριβώς και σε έναν υπολογιστή. Αν η υπολογιστική του ικανότητα (κρίση, λογική, αντίληψη) δεν είναι ικανή να επεξεργαστεί την ποσότητα δεδομένων που συλλέγει, το σύστημα είτε θα κρασάρει, είτε θα αναγκαστεί να απορρίψει "τυχαία" κάποιες από τις γνώσεις. Σκεφτείτε πόσα ανθρώπους γνωρίζετε σήμερα, που έχουν τέτοιου είδους γνώσεις "αλά trivia" αλλά αδυνατούν να σκεφτούν απλά και πρακτικά πράγματα. Και οι νέες γενιές δέχονται τέτοιο βομβαρδισμό στείρας και δύσχρηστης γνώσης που το φαινόμενο αυτό είναι σίγουρο ότι θα διογκωθεί στο μέλλον.
Κάποια στιγμή έτυχε να μιλήσω με τον πατέρα μου για αυτά τα θέματα και μου έθιξε κάτι το οποίο αρχικώς (ως γνήσιος εγωπαθής πολύξερος) αρνήθηκα να δεχτώ. Η αποκοπή των νέων από την πρωτογενή παραγωγή ειδών επιβίωσης (και όχι διαβίωσης) τους μετατρέπει αυτόματα σε έρμαια της καταναλωτικής λαίλαπας. Όταν δεν γνωρίζεις πώς παράγεται η τροφή σου, δεν μπορείς να την εκτιμήσεις ανάλογα. Πόσα παιδιά σήμερα βρίσκουν άραγε το μπιφτέκι της γειτονιάς πιο νόστιμο από τη φασολάδα της μαμάς;;;
Η υπερκατανάλωση είναι θέμα παιδείας και πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι...και ανήκουμε στην κατηγορία των υπερκαταναλωτών είτε πχ. τρώμε σαν τα βόδια, είτε αγοράζουμε συνεχώς άχρηστα πράγματα, είτε καθόμαστε με τις ώρες μπροστα στην TV και το PC είτε...είτε...Και κάποιοι θα σταματήσουν να μας συμπεριφέρονται σα σε βόδια, ή σαν σε διανοητικά καθυστερημένα ανθρωπόμορφα, όταν αποφασίσουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να μην είμαστε...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:41 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:43 ]

Συμφωνώ απόλυτα..και λιγο πολυ ειμαστε ολοι θυματα αυτης της καταστασης...Συν επισης το ποσο η υλη βαραινει την ψυχη και σε βαθος, οχι, μονο χαρα.αλλα αγχος και θλιψη δημιουργει...
Εχω ηδη αρχισει να απλοποιω την ζωη μου και να γυρνω στα παλια και ας με πουν οτι θελουν(το λιγοτερο-παρατερο-παρατεριστα)

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 17-06-2007 στις 03:39 έγραψε... Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητας του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα του νέο-Έλληνα (που μας απασχολεί σε καθημερινή βάση), είναι η υπερκαταναλωτική τάση. Η υπερκατανάλωση ως όρος έχει εκφυλιστεί, όπως και όλοι οι ποιοτικοί όροι στη σύγχρονη αποστειρωμένη Ελληνική μας γλώσσα. Ο όρος με την πραγματική του σημασία δηλώνει την τάση του ανθρώπου να απορροφά αγαθά (υλικά και πνευματικά) περισσότερα από εκείνα που ο οργανισμός του μπορεί να απορροφήσει παραγωγικά. Το μεγαλύτερο βέβαια πρόβλημα εστιάζεται στα πνευματικά αγαθά, των οποίων οι συνέπειες δεν είναι άμεσα "ορατές". Ας σκεφτούμε μόνο ότι ένας μαθητής γυμνασίου γνωρίζει πχ. την πρωτεύουσα της Χιλής ή τη διάμετρο του δορυφόρου του πλανήτη Κρόνου. Η γνώση αυτή συσσωρεύεται στο "σκληρό του δίσκο", όπως ακριβώς και σε έναν υπολογιστή. Αν η υπολογιστική του ικανότητα (κρίση, λογική, αντίληψη) δεν είναι ικανή να επεξεργαστεί την ποσότητα δεδομένων που συλλέγει, το σύστημα είτε θα κρασάρει, είτε θα αναγκαστεί να απορρίψει "τυχαία" κάποιες από τις γνώσεις. Σκεφτείτε πόσα ανθρώπους γνωρίζετε σήμερα, που έχουν τέτοιου είδους γνώσεις "αλά trivia" αλλά αδυνατούν να σκεφτούν απλά και πρακτικά πράγματα. Και οι νέες γενιές δέχονται τέτοιο βομβαρδισμό στείρας και δύσχρηστης γνώσης που το φαινόμενο αυτό είναι σίγουρο ότι θα διογκωθεί στο μέλλον. Κάποια στιγμή έτυχε να μιλήσω με τον πατέρα μου για αυτά τα θέματα και μου έθιξε κάτι το οποίο αρχικώς (ως γνήσιος εγωπαθής πολύξερος) αρνήθηκα να δεχτώ. Η αποκοπή των νέων από την πρωτογενή παραγωγή ειδών επιβίωσης (και όχι διαβίωσης) τους μετατρέπει αυτόματα σε έρμαια της καταναλωτικής λαίλαπας. Όταν δεν γνωρίζεις πώς παράγεται η τροφή σου, δεν μπορείς να την εκτιμήσεις ανάλογα. Πόσα παιδιά σήμερα βρίσκουν άραγε το μπιφτέκι της γειτονιάς πιο νόστιμο από τη φασολάδα της μαμάς;;; Η υπερκατανάλωση είναι θέμα παιδείας και πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι...και ανήκουμε στην κατηγορία των υπερκαταναλωτών είτε πχ. τρώμε σαν τα βόδια, είτε αγοράζουμε συνεχώς άχρηστα πράγματα, είτε καθόμαστε με τις ώρες μπροστα στην TV και το PC είτε...είτε...Και κάποιοι θα σταματήσουν να μας συμπεριφέρονται σα σε βόδια, ή σαν σε διανοητικά καθυστερημένα ανθρωπόμορφα, όταν αποφασίσουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να μην είμαστε... [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:41 ] [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:43 ]

Φιλε/η δεν καταλαβαινω το σκεπτικο σου .Αν θελεις ανεπτυξε το λιγο παραπανω ..
Δηλαδη τι πρεπει να κανει ο Ελληνας σημερα?Να ξαναφτιαξει στανες ,να ανοιξει μπακαλικα ,να καταργησει το ηλεκρικο και να αρμεγει αγελαδες?

Επισης διαφωνω ως προς τις γνωσεις των μαθητων γυμνασιου.Μαλλον το αντιθετο συμβαινει.Αυτες οι ηλικιες σημερα θεωρω οτι ειναι πολυ πιο ψαγμενες και οχι και τοσο ανυποψιαστες ..
Η υπερκαταναλωση πνευματος δεν εβλαψε ποτε κανεναν .Η υπερκαταναλωση υλης δε ειναι προσωπικη αναγκη του καθενα,εκφραζεται υποκειμενικα τελειως και βλαπτει μονο την τσεπη του.Οτι ειναι περιτο για σενα σε καποιον μπορει να ειναι απαταιτητο.Και διανοητικα καθυστερημενα ανθρωπομορφα θα παψουμε να ειμαστε πιστευω οταν παρουμε τα ματια μας απο το τι κανει το "γενικο συνολο" και τα ριξουμε στον "ειδικο"καθρεφτη του μπανιου μας ο καθενας μονος του..

Καποτε δεν υπηρχαν ξυραφακια γιατι κανεις δεν ξυριζοταν
Καποτε δεν υπηρχαν fast food γιατι οι μαμαδες μαγειρευανε στο σπιτι και δεν δουλευαν
Καποτε δεν υπηρχαν αυτοκινητα γιατι δεν υπηρχαν δρομοι
Δεν υπηρχε τηλεοραση γιατι δεν υπηρχε ρευμα
Δεν υπηρχαν supermarkets γιατι υπηρχαν μπακαλικα
κτλ....
Ο ανθρωπος εξελισεται μεσα στις εποχες και συμβαδιζει.Οι αναγκες του μεγαλωνουν εκ των πραγματων και οχι απο βοιδισιο εγκεφαλο

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 17-06-2007 στις 21:15 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος Tren στις 17-06-2007 στις 19:35 έγραψε... Φίλε/η Tren, ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσες για να διαβάσεις ένα κείμενο που παρέθεσα, και σε ευχαριστώ και για το χρόνο που διέθεσες για να απαντήσεις. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε αλλά είναι απαραίτητο να ανταλλάσουμε απόψεις με έναν τρόπο δημιουργικό και πάντοτε με σεβασμό στις απόψεις του συνομιλητή μας. Και πάλι ευχαριστώ για την παρέμβασή σου και τη συμμετοχή σου...

Παρακαλω!


Και ελπιζω το "αλλα ειναι απαραιτητο να ανταλλασουμε αποψεις με εναν τροπο δημιουργικο και παντοτε με σεβασμο..."να ειναι γενικο και αοριστο.........

Eγώ πάντως είμαι υπέρ της κατανάλωσης αλκοόλ, αγκαλιά με το αμόρε σου , ακούγοντας όμορφη μουσική.


Για να επικεντρωθώ όμως στο συγκεκριμένο θέμα, πιστεύω οτι η υπερκατανάλωση ύλης και πνεύματος έχει να κάνει με την μικροαστική αντίληψη. Ορισμένοι κοινωνιολόγοι, προκειμένου να περιγράψουν τα κοινωνικά στρώματα, χρησιμοποίησαν την έννοια της "κοινωνικής θέσης" του Μ.Βέμπερ, η οποία αναφέρεται στις καταναλωτικές συνήθειες, στο κοινωνικό και επαγγελματικό γόητρο και γενικά στο τρόπο ζωής.
Η μεσαία τάξη διακρίνεται απο τη τάση να αποστασιοποιηθεί απο το τρόπο ζωής και τις αξίες της εργατικής τάξης και να μιμηθεί τη καθ'εαυτό αστική τάξη, εξού και ο ορισμός της ως "ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗΣ".
Οι μικροαστοί χαρακτηρίζονται απο μια αντιπαραγωγική και κυρίως συντεχνιακή νοοτροπία, στην οποία τους οδηγεί η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για τη κοινωνική τους θέση.

Για τον ίδιο λόγο, οι πολιτικοί τους προσανατολισμοί είναι ασταθείς, φτάνοντας ακόμα και στην υποστήριξη λαικιστικών ή και φασιστικών κινημάτων, ενώ αποδέχονται τις υπάρχουσες κοινωνικές ιεραρχήσεις.
Σήμερα, η μικροαστική τάξη αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τη κοινωνική βάση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στην οποία έχει δώσει το στίγμα της.

Και για να είμαι πιο ακριβής για τα ελληνικά δεδομένα αφού ζούμε στην Ελλάδα......ορμώμενος απο την φράση της tren που λέει.....Και διανοητικα καθυστερημενα ανθρωπομορφα θα παψουμε να ειμαστε πιστευω οταν παρουμε τα ματια μας απο το τι κανει το "γενικο συνολο" και τα ριξουμε στον "ειδικο"καθρεφτη του μπανιου μας ο καθενας μονος του.. θα πώ οτι στην Ελλάδα υπάρχουν τρείς κατηγορίες μικροαστών.
1.Οι μικροαστοί που καθορίζονται από τη σχέση που έχουν με την οικονομική-ταξική τους θέση μέσα στην οικονομία της «ελεύθερης» αγοράς(ιδιοκτήτες μικρών βιοτεχνικών μονάδων,ελεύθεροι επαγγελματίες,καταστηματάρχες,αγρότες που καλλιεργούν πανω από 200 στρέματα κλπ).
2.Οι μικροαστοι που καθορίζονται από τη μικροαστική συνείδηση,ή την κυρίαρχη ιδεολογία.(Ατομισμός,αδιαφορία για τα κοινά,απατηλα,όνειρα για πλουτισμό,ιδιοτέλεια κλπ). Αυτοί οι μικροαστοί αποτελλούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων απ’όλες τις τάξεις στις κοινωνίες των οικονομικά ανεπτυγμένων κρατών,συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
3.Οι συνειδητοί μικροαστοί. Είναι αυτοί που έχουν μικροαστική συνείδηση «εκ’ πεποιθήσεως». Αυτοι οι μικροαστοί την έχουν φιλισοφήσει τη δουλειά και έχουν καταλήξει συνειδητά στη φιλοτομαριστική και φίλαυτη στάση ζωής. Άπ το δικό τους βρωμόστομα θ’ακουσεις εμετικά του τύπου: «κοιτάζω την πάρτυ μου και να παν να γαμηθούν όλοι». Αυτή η τελευταία κατηγορία είναι και η πιο σιχαμερή κι επικίνδυνη. Συνήθως είναι μέλη κομματων του κονοβουλίου αλλα προέρχονται κι απ τον εξωκοινοβουλευτικό χώρο.
Η συνομοταξία των μικροαστοειδών λοιπόν συμπυκνώνει ότι πιο μοχθηρό, βδελυρό και μικρό. Συνεπώς το ρητό «ο μικροαστός έχει μικρό μυαλό,μικρή ψυχή και μικρη τσέπη» με βρισκει απολύτως σύμφωνο.
Οι μικροαστοί αντλούν τους πόθους τους(που στην πραγματικότητα είναι κομπλεξική ζήλεια)απ’ τους παρα πολύ πλούσιους. Το κρυφό ή φανερό τους όνειρο, είναι ν’ αποκτήσουν κάποτε τη χλιδή ενός υπερεπιχειρηματιά κι αυτό δεν είναι υπερβολή.
Τον κομπλεξισμό που κυριαρχεί στον μικρόκοσμο των μικροαστών τον ξεσκεπάζει η συμπεριφορά τους όταν πηγαίνουν σε μια δημόσια υπηρεσία να εξηπηρετηθούν:
«Τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι,απ τους δικούς μου φόρους πληρώνεσε κι αντι να δουλεύετε πίνετε όλη μέρα καφέδες και βάφετε τα νύχια σας». Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο πόθος του προαναφερόμενου μαλάκα είναι να γίνει κάποια στιμή κάτοχος επιχείρησης,μεγέθους δημόσιας υπηρεσίας. Και δεύτερον,ο προναφερόμενος μαλάκας(συγνώμη για τη φράση) νομίζει πως τα λεφτά που του κλέβει το κράτος πηγαίνουν κατ’ευθείαν στις τσέπες των δημοσίων υπαλλήλων. Τι να πει κανείς για νοημοσύνη αντίστοιχη μ’ αυτήν των βοοειδών?
Αυτός ο μέγας πόθος για προαγωγή σε ανώτερη τάξη και η αμφιταλάντευση ανάμεσα στα ελλιπή εισοδήματα και τον πιθανό πλουτισμό που τροφοδοτεί με ελπίδες τους μικροαστούς,μοιάζει πολύ με τον πόθο των χριστιανών να πάνε στον παράδεισο. Όπως ο χριστιανός θέλει να «ζήσει»στον παράδεισο μετα το θάνατό του, έτσι και ο μικροαστός. Μόνο που ο μικροαστός θέλει να ζήσει και τον επίγειο με τα λεφτά που ονειρεύεται Πράγμα που δε θα γίνει ποτέ φυσικά. Αν και οι περισσότεροι μικροαστοί είναι συγχρονως και χριστιανοί.Σκέφτεται ο τσάκαλος ο μικροαστός:
«Άμα δεν αποκτήσω τον επίγειο παράδεισο, τοτε τι γίνεται? Στάσου ν’ανάψω καμιά λαμπάδα το Πάσχα να με συμπαθήσει ο θεός, να βολευτώ όταν πεθάνω.»
Κι όταν τους μιλάς για ‘έναν καλύτερο κόσμο σε λεν ρομαντικό κι ουτοπιστή.

Ενδεικτική της μικροαστικής ηλιθιότητας είναι η παρακάτω λίστα των μικροαστικών αντιφάσεων:
1.ΛΕΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΣ(Μ/Α)
«Η φοροδιαφυγή πρέπει να παταχθεί»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Αποκρύβει μετά μανίας,εισοδήματα και κλέβει στο ΦΠΑ.
2.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«Το ρουσφέτι για τους διορισμούς πρέπει να σταματήσει»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Γλύφει το βουλευτή για να διορίσει τα παιδιά του στο δημόσιο
3.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«τα πουτανί που ήρθαν απ το ανατολικό μπλόκ ξελογιαζουν παντρεμένους και διαλύουν οικογένειες»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Το βράδυ παει στην PUB για να πηδηξει πουτανί απ το ανατολικό μπλόκ
4.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«πρεπει ν’ αποσυμφορηθούν οι πόλεις απ’ τον πολύ κόσμο»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Ο «πολύς κόσμος» είναι όλοι οι άλλοι εκτος απ την οικογένειά του. Γι αυτό μαζεύει λεφτά για ‘αγοράσει δεύτερο διαμέρισμα. Στην πόλη βέβαια.
5.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«το νέφος δεν υποφέρεται πια»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Πηγαίνει για κατούρημα με το αυτοκίνητο.
6.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«να φύγουν οι ξένοι γιατί είναι εγκληματίες»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Στο χωράφι ,στην οικοδομή κλπ παίρνει ξένους κι όχι Ελληνες
7.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«οι ξένοι θα μας φάνε για τι γεννάνε σαν τα κουνέλια»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Δεν παίρνει παντρεμένες στη δουλειά του για να μην φορτωθεί τα έξοδα κύησης που προβλέπει ο νόμος. Επισης αδιαφοεί για τη «δυνατότητα» που έχει ένα ζευγάρι να συντηρησει αριθμό παιδιών μεγαλύτερο του δυο.
8.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι όλοι τεμπέληδες»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Αν ήταν στη θέη τους θα τεμπέλιαζε ακόμη περισσότερο
9.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Να σταματήσει επιτέλους η μάστιγα των ναρκωτικών»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Καταναλώνει αλκοόλ, καπνίζει και τρώει μεταλλαγμένες τροφές. Επίσης,έχει μπερδέψει τα στραγάλια με τα φάρμακα, γι αυτό κλεινουν αβέρτα τα ξηροκαρπάδικα και θησαυρίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες.
10.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«οι πολιτικοί ειναι όλοι πουλημένοι και κλέφτες»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Ψηφίζει κάθε φορά ένα απ τα δυο μεγάλα κόμματα.
11.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Είναι εγκλημα να πεθαίνουν τα παιδια απ την πείνα στις φτωχές χώρες. Πρέπει επιτέλους κάτι να γίνει».
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Το κάτι θα το κάνει οποιοσδήποτε άλλος εκτός απ αυτόν.
12.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Τι κρίμα που τα καημένα τα γυφτάκια τριγυράνε ξυπόλυτα μέσα στο κρύο».
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Εχει δώσει λεφτά σε γυφτάκι όσες φοράς εχει κάνει το σταυρό του ένας ισλαμιστής.
13.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Εδώ που τα λέμε πρέπει να σταματήσουν τα πειράματα με ζώα»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Χρησιμοποιεί καλυντικά και φοράει δερμάτινα και γούνες.
14.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Αμάν πια μ αυτά τα καθάρματα που ρίχνουν φόλες στ’αδέσποτα. Τους χρειάζεται κρεμάλα».
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Ας τολμήσει κάποιο σκυλάκι να κατουρήσει στη ρόδα του αυτοκινήτου του.
15.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«Εγω πάντως το παραδέχομαι: δε θα μπορούσα να σφάξω ζώο.»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Στη δουλειά του περιμένει αγωνιωδώς το διάλειμα για να πάει να πλακωθεί στους γύρους
16.ΛΕΕΙ ΟΜ/Α
«δεν ασχολούμαι με την πολιτική και τη βρίσκω εντελώς βαρετή»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Ασχολείται η πολιτική μαζί του και δεν βρίσκει καθόλου βαρετό να του κάνει τη ζωή μαρτύριο
17.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«εγω είμαι καλλιεργημένος γι’αυτό και δεν ασχολούμαι μα ανούσια πράγματα»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Τον πιάνει στεναχώρια για τη γρατζουνιά στο αυτοκίνητο, μαλώνει με την πεθερά του και ζηλεύει το μπατζανάκι του που έχτισε εξοχικό.
18.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«Πάντως ότι και να λένε, εγω πιστεύω πως μια ανώτερη δύναμη υπάρχει»
ΚΑΝΕΙ ΟΜ/Α
Δεν ξέρει που παν τα τέσσερα
19.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«Α όλα κι όλα εγω είμαι φυσιολάτρης»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Στις διακοπές νοικιάζει δωμάτιο με τηλεόραση,θερμοσίωνα,στρώμα,τηλέφωνο κλπ
20.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«Εγώ είμαι προοδευτικός ανθρωπος»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ /Α
Δηλαδή ρατσιστής,μικρόψυχος,τσιγκούνης,μονογαμικός,ατομιστής κλπ κλπ
21.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Αν γίνει εργοδότης θα παίρνει μετανάστες στη δουλειά του.
22.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες είναι όλοι ανώμαλοι και λάθη της φύσης»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Νοικιάζει κρυφά πορνοταινίες,του αρέσουν οι ζαρτιέρες, ο στοματικός έρωτας,ο σοδομισμός και να τον δέρνουν ή να δέρνει.Μπορεί και να «επισκέπτεται» τραβεστί.
23.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«Οι νέοι ντύνονται σαν καρναβάλια»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Φοράει καρώ πουκάμισο κι από πάνω γαλάζιο «μπουφάν», λαδί παντελόνι με πιέτες και ωραίο σκαρπινάκι. Όμορφο ντύσιμο να χαρώ εγώ.(υποκειμενικό)
24.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«οι νέες είναι ξετσίπωτες και ξεπαρθενιάζονται απ τα 13 τους»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Στην καλύτερη περίπτωση αυνανίζεται φαντασιώνοντας κάποια μαθήτρια.Στην χειρότερη πηγαίνει σε μπουρδέλα με ανήλικες.
25.ΛΕΕΙ Ο Μ /Α
«Εγω΄δεν είμαι σκλάβος του χρήματος»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ./Α
Δουλεύει μέρα νύχτα σα μαλάκας
26.ΛΕΕΙ Ο Μ/Α
«εγω δε φοβάμαι το θάνατο»
ΚΑΝΕΙ Ο Μ/Α
Τρεχει στο γιατρό για μια παρανυχίδα.


Πίπες......? "Ντά ντά"......πονηρούλη Στάλιν. χεχε!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 18-06-2007 04:29 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 18-06-2007 04:38 ]

Θα συμφωνήσω με τη Tren στο μεγαλύτερο κομμάτι του συλλογισμού της ωστόσο αυτό που είναι σημαντικό να αντιληφθούμε είναι ότι ο άνθρωπος-καταναλωτής καλλιεργείται συστηματικά εδώ και χρόνια.
Προσωπικά πήρα τρομάρα όταν το πάσχα, πήρα δωρό στο βαφτηστήρι μου ένα τηλευκατευθυνόμενο φόρμουλα (στην κατηγορία των 20€ που θα ψωνίσει ο πολύς ο κόσμος είχε μια Mercedes (C)(R), ένα Land Rover (C)(R) (το οποίο είχα πάρει αρχικά και ήταν ελλατωματικό -κινέζικα τι περιμένεις; ) και μια φόρμουλα (το οποίο είναι χαρακτηριστικό από σχήμα οπότε δε χρειαζόταν τα (C)(R)).
Το ζήτημα είναι ότι, όταν έκανα την αλλαγή και του πήγα το τηλεκατευθυνόμενο που λειτουργούσε, πέταξε βέβαια απ' τη χαρά του αλλά οι τρίχες στο σβέρκο μου σηκώθηκαν όταν έδειξε την απομίμηση σήματος γνωστής εταιρίας κινητής τηλεφωνίας και με ένα τεράστιο χαμόγελο φώναξε: "Βόνταφον!"
Το παιδί είναι 6 χρονών.

Εγω είμαι της γνώμης οτι πο τη στιγμή που εξελίσσεται ο κόσμος δεν μπορούμε εμείς να μείνουμε πίσω. Γιατί να μην μπορούμε να καταναλώσουμε απεριόριστα πράγματα που οι μαμάδες μας και οι γιαγιάδες μας στερήθηκαν στο παρελθόν; Ας μην ξεχνάμε οτι οι γιαγιάδες μας γνώρισαν πολλά δεινά κατά τη διάρκεια του πολέμου! Επίσης, η φτώχια ήταν μεγάλη όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλήψουν τα χωριά τους για να έρθουν στην Αθήνα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ας μην ξεχνάμε τις στερήσεις και τα βάσανα που πέρασαν προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους! Πολλοί αναγκάζονταν να αφήσουν το σχολείο προκειμένου να δουλέυουν για ενα κομμάτι ψωμί! Γιατί λοιπόν σήμερα, εμείς οι νεότεροι να μην έχουμε το δικαίωμα να σπουδάσουμε, να διασκεδάσουμε, να ξοδέψουμε λίγο παραπάνω απο το συνηθισμένο; Βλέπω πολλά άτομα, τα οποία έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να αδυνατίσουν, και στερούνται καθημερινά τόσα αγαθά, τα οποία έχουν άφθονα στα πόδια τους! Η σημερινή μανία ορισμένων να υποσιτίζονται προκειμένου να είναι μές στη μόδα, θεωρώ οτι είναι απαράδεκτη, μια και οι πρόγονοι μας, στερούνταν αναγκαστικά όλα αυτά που εμείς έχουμε άφθονα σήμερα! Εντάξει, είπαμε, όλα με μέτρο! Απλά ορισμένοι το παρακάνουν! Και είναι κάποιες φορές που σκέφτομαι,τελικά οι νεότεροι της γενιάς μας, ήμαστε πολύ αχάριστοι! Αντί να ευχαριστούμε το Θεό, για ό,τι ήμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε, διαμαρτυρόμαστε κιόλας! Γινόμαστε τσιγκούνιδες ή άπληστοι, στενόμυαλοι και απαράδεκτοι! Η συμβουλή μου είναι, να χαιρόμαστε καθημερινά για τα όσα έχουμε, και να τα απολαμβάνουμε όσο μπορούμε!Εγω λέω ναι, στην υπερκατανάλωση, διότι και εγω στερήθηκα πολλά στο παρελθόν!

Δεν κατενόησα πλήρως την αντίδρασή σας στον όρο "υπερκατανάλωση πνεύματος" εφ' όσον το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ περιεχόμενο προϋποθέτει την ύπαρξη ΥΛΙΚΟΥ εγκεφάλου. Και όπως κάθε τί υλικό, διαθέτει συγκεκριμένες ιδιότητες και δυνατότητες. Όπως το σώμα μας πχ. μπορεί να καταναλώσει 2000 θερμίδες την ημέρα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οποιαδήποτε πρόσληψη αυξημένων ενεργειακών πόρων είναι επιβαρυντική για τον οργανισμό (παχυσαρκία, χοληστερίνη κλπ.), έτσι και ένα τμήμα του σώματός μας το οποίο λειτουργεί με μαγνητικές αποτυπώσεις (σε μία απλοποιημένη μεταφορά όπως ένας σκληρός δίσκος...), ο εγκέφαλός μας έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και ιδιότητες. Πού ακριβώς βρίσκονται τα όρια των δυνατοτήτων είναι ένα θέμα στο οποίο θα ήθελα την άποψή σας και αν όντως κινδυνεύουμε από υπερλήψη ερεθισμάτων ή όχι.

Σειρά μου λοιπόν να καταθέσω και εγώ μια άποψη. Αυτό που ανέφερες φίλε StavmanR για την υπερφόρτωση γνώσεων είναι για μένα 90% σωστό. Ας προσθέσω κάτι όμως. Αυτό που πιστεύω εγώ, δεν είναι ότι απαραίτητα χάνονται γνώσεις. Απλά αλλιώνεται ο τρόπος σκέψης και ιδίως των μαθητών γυμνασίου (ξέρω τι λέω κοιτάξτε ηλικία ). Σχετικά με αυτό είχα διαβάσει σε ένα αρθράκι ότι στην Βραζιλία πολλά παιδιά αναγκάζονταν να δουλέυουν σε ρόλους πωλητή στους δρόμους και δεν πήγαν σχολείο. Όταν αποφασίστηκε με κρατικό διάταγμα η μεταφορά και η φοίτηση τους σε δημόσια σχολεία, τότε οι καθηγητές τους ανακάλυψαν ότι είχαν αναπτύξει έναν τρόπο να πραγματοποιούν και να αντιλαμβάνονται τις πράξεις εντελώς διαφορετικό από τον δικό μας (πολύ πιο γρήγορο, με μηδαμινά ποσοστά λάθους). Παρ' όλα αυτά δέν μπορουσαν να κάνουν τις πράξεις στο σχολείο, αφού τους επιβαλλόταν να ακολουθήσουν εναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, με μεγαλύτερα ποσοστά λάθους και πιο αργό, ο οποίος βασιζόταν όχι στην χρήση του μυαλού αλλά στην εργασία χωρίς σκεψη. Το φαινόμενο αυτό όχι έχει απλά πλησιάσει την χώρα μας, αλλα μπήκε και απο εξώπορτα μας, και μάλιστα με την άδεια μας. Όλη αυτή η πίεση που ασκείται στα παιδιά, για την απόκτηση αρκετών ανούσιων γνώσεων, (αλλα και γνώσεις με ουσία, αλλα άγνοια στη σωστή χρήση τους), γίνεται με την άδεια και μάλιστα ενισχύεται από τους γονείς και την δημόσια εκπαίδευση.


Γενικά για τον υπερκαταναλωτισμό θα αναφερθώ στα γνωστά. Είναι το δεξί χέρι του καπιταλιστικού συστήματος, Αλλά δέν θεωρώ πως η ύπαρξη super market είναι αναγκαστικά στοιχείο υπερκαταναλωτισμού. Το πως λειτουργεί το super market είναι το στοιχείο του υπερκαταναλωτισμού.

Επίσης συμφωνώ με τον asxeto σε όσα ανέφερε.

Τραγωδός στους σκοτεινούς ουρανούς τις εποχής~*

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Sullecy στις 25-06-2007 16:10 ]

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 25-06-2007 στις 14:38 έγραψε... Δεν κατενόησα πλήρως την αντίδρασή σας στον όρο "υπερκατανάλωση πνεύματος" εφ' όσον το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ περιεχόμενο προϋποθέτει την ύπαρξη ΥΛΙΚΟΥ εγκεφάλου. Και όπως κάθε τί υλικό, διαθέτει συγκεκριμένες ιδιότητες και δυνατότητες. Όπως το σώμα μας πχ. μπορεί να καταναλώσει 2000 θερμίδες την ημέρα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οποιαδήποτε πρόσληψη αυξημένων ενεργειακών πόρων είναι επιβαρυντική για τον οργανισμό (παχυσαρκία, χοληστερίνη κλπ.), έτσι και ένα τμήμα του σώματός μας το οποίο λειτουργεί με μαγνητικές αποτυπώσεις (σε μία απλοποιημένη μεταφορά όπως ένας σκληρός δίσκος...), ο εγκέφαλός μας έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και ιδιότητες. Πού ακριβώς βρίσκονται τα όρια των δυνατοτήτων είναι ένα θέμα στο οποίο θα ήθελα την άποψή σας και αν όντως κινδυνεύουμε από υπερλήψη ερεθισμάτων ή όχι.

Aγαπητε StavmanR θεωρω οτι αυτη η θεωρια δεν μπορει να γινει θεμα συζητησης καθως μαλλον αποτελει δικο σου συμπερασμα παρα επιστημονικο.
Εχω την εντυπωση οτι οι δυνατοτητες του εγκεφαλου μας και τα ορια αποροφησης διαφορων ερεθισματων ειναι ενα θεμα που ακομα ερευναται...
Αν κανω λαθος θα σε παρακαλουσα να τεκμηριωσεις ωστε και την γνωμη μου να πω και να μαθω και κατιτιςςςςςςς παραπανω

Τα πάντα μπορούν να γίνουν θέμα συζήτησης αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη θέληση και σεβασμός. Όποιος θεωρεί ότι δεν έχει κάτι να πει στο συγκεκριμένο θέμα, ή το θέμα δεν έχει κάτι να του πει, με ένα κλικ αλλάζει ο κόσμος γύρω του. Η πλειονότητα των θεμάτων που συζητούμε στο φορουμ έχει φιλοσοφική βάση, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν έχουν τεκμηριωθεί απόλυτα επιστημονικά, παρότι υπάρχουν επιστημονικές θεωρίες που να τα συνοδεύουν. Επίσης προέβαλα μία άποψη η οποία μπορεί να είναι αποδεκτή ή απορριπτέα στα αυτιά και τα μάτια του καθένα. Από αυτούς στους οποίους έγινε αποδεκτή, περιμένω επισημάνσεις και παρατηρήσεις ώστε να με βοηθήσουν να συμπληρώσω την εικόνα. Από εκείνους που δεν την αποδέχονται, περιμένω επίσης κάποιες δικές τους απόψεις, ώστε να με βοηθήσουν να κατανοήσω καλύτερα τα οποιαδήποτε λάθη μου συνειρμικά και μη. Η απαξίωση του οποιουδήποτε θέματος και άποψης δεν με βρίσκει σύμφωνο, άσχετα αν η τελευταία παρατήρηση ενδιαφέρει ή όχι τον οποιονδήποτε.

Δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού


Οι δυνατότητες και η δυναμική του ανθρώπινου μυαλού, είναι πολύ πιο εντυπωσιακές απ’ ότι μπορούσαμε και ίσως μπορούμε και σήμερα να φανταστούμε.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές έρευνες σε σχέση με τη δυναμική του ανθρώπινου μυαλού, από Ψυχολόγους, Εκπαιδευτικούς, Βιοχημικούς, Φυσικούς και Μαθηματικούς. Όλες οι έρευνες έχουν καταλήξει στο ίδιο κοινό συμπέρασμα: Οι δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού είναι απεριόριστες. Σίγουρα με τη συνεχή έρευνα σε σχέση με τον τρόπο που το ανθρώπινο μυαλό εργάζεται, πολλά νέα και καταπληκτικά στοιχεία θα εμφανίζονται μπροστά μας συνεχώς.

Θα κάνουμε πιο κάτω μια ιστορική αναδρομή για το τι πίστευαν για το μυαλό παλαιότερα, και στη συνέχεια θα δούμε τις τελευταίες ανακαλύψεις για τη λειτουργία του μυαλού (αριστερό και δεξί μέρος του εγκεφάλου). Τέλος θα εξετάσουμε τη δυναμική του μυαλού και τις διασυνδέσεις που δημιουργούνται στα εγκεφαλικά κύτταρα.

Τι επιστεύετο παλαιότερα

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο άνθρωπος δε γνώριζε σχεδόν τίποτα για το μυαλό του. Ένας Έλληνας, διάσημος φιλόσοφος και σκεπτικιστής ο Αριστοτέλης, είχε συμπεράνει μετά από μελέτες που έκανε ότι το κέντρο της μνήμης και των συναισθημάτων βρίσκεται στην καρδιά. Ήταν κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, μιας περιόδου μεγάλης εξέλιξης και προόδου, που είχαν τελικά αντιληφθεί ότι το επίκεντρο της σκέψης βρισκόταν στην κεφαλή, αλλά εξέλειπε οποιαδήποτε γνώση για το μυαλό.

Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, έγιναν κάποια θετικά βήματα για την κατανόηση της λειτουργίας του μυαλού. Το 1930 και μέχρι το 1940 επιστεύετο ότι το μυαλό είναι μια απλή μηχανή περίπου όπως ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος δεχόταν μερικές πληροφορίες, γινόταν κάποια απλή επεξεργασία και παίρναμε στο τέλος το αποτέλεσμα.

Μόνο μετά το 1950, άρχισαν να κατανοούν την πολυπλοκότητα του μυαλού, και να γίνεται αντιληπτό ότι και ένα μέτριο μυαλό είναι πολύ πιο ικανό απ΄ ότι ποτέ επιστεύετο.

Το αριστερό και δεξί μέρος του εγκεφάλου μας

Θα μπορούσαμε σε μια πρώτη φάση να «χωρίσουμε» το ανθρώπινο μυαλό σε δυο μέρη: (α) Το αριστερό μέρος. (β) Το δεξί μέρος.Αν το αριστερό μέρος του μυαλού πάθει κάποια ζημιά, τότε το δεξί μέρος του σώματός μας θα παραλύσει.Κατά συνέπεια, αν το δεξί μέρος του μυαλού πάθει ζημιά, τότε το αριστερό μέρος του σώματός μας θα παραλύσει. δηλαδή το κάθε μέρος του μυαλού ελέγχει το αντίθετο μέρος του σώματος.

Δύο καθηγητές, ο Δρ. Roger Sperry και ο Robert Ornstein του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, μετά από έρευνες στο ανθρώπινο μυαλό φώτισαν ακόμη πιο πολύ τις γνώσεις μας για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Προσπάθησαν πρώτα να βρουν αν το κάθε ένα από τα δυο μέρη του μυαλού χειριζόταν διαφορετικές πνευματικές δραστηριότητες εκτός από τις φυσικές δραστηριότητες που αναφέραμε πιο πάνω. Για να το πετύχουν λοιπόν αυτό μέτρησαν με ειδικά μηχανήματα τα εγκεφαλικά κύματα που προέρχονταν από μαθητές οι οποίοι εργάζονταν πάνω σε διαφορετικές πνευματικές ασκήσεις. Μερικές από αυτές τις ασκήσεις ήταν να κάνουν πρόσθεση, να γράψουν επιστολές και δοκίμια, να κάνουν λογικές αναλύσεις, να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και να κάνουν διάφορους συνδυασμούς χρωμάτων.

Κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας έπαιρναν συνεχώς μετρήσεις των εγκεφαλικών κυμάτων που προέρχονταν από τον εγκέφαλο του κάθε μαθητή.

Τα ευρήματά τους ήταν εκπληκτικά.

Είχαν έτσι αποδείξει ότι το αριστερό μέρος του μυαλού χειρίζεται τις ακόλουθες δραστηριότητες:

(α) Λογική (δ) Αλληλουχία
(β) Αριθμούς (ε) Ανάλυση
(γ) Λέξεις (ζ) Γραμμικότητα

και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες.

Το δεξί μέρος του μυαλού, χρησιμοποιείται για τα ακόλουθα:

(α) Ρυθμό (δ) Διαστάσεις
(β) Χρώματα (ε) Μουσική
(γ) φαντασία (ζ) Όνειρα

και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες.

Ακόμη πιο σημαντική ήταν η ανακάλυψη του Ornstein. Αν κάποιος ο οποίος έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί το ένα μέρος του μυαλού του, για παράδειγμα το αριστερό και άρα το δεξί μέρος είναι πιο αδύνατο σε σχέση με το άλλο, καταφέρει να διεγείρει και να χρησιμοποιεί το αδύνατο μέρος σε αρμονική συνεργασία με το άλλο μέρος, τότε το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια τρομερή αύξηση των δυνατοτήτων και της αποτελεσματικότητας του μυαλού.

Αυτό είναι μια απόδειξη του γεγονότος ότι αν κάποιος που είναι καλός στα Μαθηματικά και στην ανάλυση στοιχείων(άρα χρησιμοποιεί το αριστερό μέρος του μυαλού περισσότερο), καταφέρει να αναπτύξει και το δεξί μέρος του μυαλού με ασκήσεις που αναφέρονται περισσότερο στο δεξί μέρος (όπως να κάνει μαθήματα χορού, ή να ασχοληθεί με τη ζωγραφική), τότε το τελικό αποτέλεσμα δε θα είναι απλά δύο συν δύο ίσον τέσσερα, αλλά "2+2= 22" και ακόμη περισσότερα. Οι δυνατότητές του θα αυξηθούν κατακόρυφα.

Αν τώρα σκεφτούμε τα μαθήματα που κάνουμε στα σχολεία μας θα βρούμε ότι τις περισσότερες φορές καλλιεργούμε το αριστερό μέρος του μυαλού μας.( π.χ. Μαθηματικά, Ελληνικά, Ιστορία, Οικονομικά, Φυσική, Χημεία, κ.λ.π.). Πολύ λίγες είναι οι ώρες που αφιερώνουμε για τη βελτίωση του δεξιού μέρους του μυαλού μας. (Ζωγραφική, Μουσική, και ρυθμός). Αυτό φυσικά στηρίζεται και στην αντίληψη που δυστυχώς έχει επικρατήσει, ότι αν κάποιος δεν είναι καλός στα Μαθηματικά, Φυσική, Ελληνικά, κ.λ.π., αλλά είναι καλός στη μουσική και στη ζωγραφική, δεν είναι έξυπνος και δεν έχει ικανότητες.

Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί μια ισορροπημένη ανάπτυξη του μυαλού με την κατάλληλη διέγερση, όχι μόνο του αριστερού μέρους του εγκεφάλου αλλά και του δεξιού μέρους. Είναι καλό να ενθαρρύνουμε οτιδήποτε έχει σχέση με το ρυθμό, τη ζωγραφική, τη μουσική και τη διέγερση της φαντασίας μας. Αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα στη σωστή ανάπτυξη και βελτίωση της αντίληψης για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

1. Λογική

2. Αριθμοί

3. Λέξεις

4. Ανάλυση

5. Γραμμικότητα
ΔΕΞΙ ΜΕΡΟΣ

1. Ρυθμός

2. Χρώματα

3. Φαντασία

4. Μουσική

5. Όνειρα



Δυνατότητες και διασυνδέσεις του ανθρώπινου μυαλού.

Οι γνώσεις για το ανθρώπινο μυαλό ήταν πολύ περιορισμένες, όπως ακριβώς ήταν και οι γνώσεις για το σύμπαν και τους γαλαξίες. Με την ανακάλυψη όμως του μικροσκοπίου και άλλων ισχυρών μηχανημάτων μετρήσεων, ανακάλυψαν ότι το μυαλό δεν είναι μια συμπαγής μάζα, αλλά αποτελείται από εκατομμύρια μικροσκοπικά κύτταρα. Με την ανάπτυξη των μηχανημάτων και μικροσκοπίων ακόμη περισσότερο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι κάθε εγκεφαλικό κύτταρο μοιάζει με ένα οκταπόδι, όπου υπάρχει ο πυρήνας και γύρω ένας μεγάλος αριθμός από "πλοκάμια".

Συνεχίζοντας το θαυμάσιο αυτό ταξίδι της διερεύνησης, οι επιστήμονες βρήκαν ότι κάθε ένα από τα πλοκάμια είχε χιλιάδες μικρά εξογκώματα, όπως ακριβώς τις βεντούζες που έχουν τα οκταπόδια, αλλά από όλες τις πλευρές και όχι από τη μία πλευρά μόνο.

Είχε ανακαλυφθεί τότε ότι ένα μέτριο μυαλό αποτελείται από ένα πολύ μεγάλο αριθμό μικροσκοπικών κυττάρων, περίπου 13,000,000,000.

Πολλοί θα σκεφτούν ότι ο αριθμός αυτός είναι και το βασικό κριτήριο για το πόσο έξυπνος είναι κάποιος. Το ίδιο ακριβώς είχαν σκεφθεί και οι επιστήμονες τότε. Ο καθηγητής Pyotr Anokhin, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην έρευνα αυτή, ήταν από τους πρώτους που αντελήφθηκε ότι δεν είναι ο αριθμός των εγκεφαλικών κυττάρων που καθορίζει πόσο έξυπνος είναι κάποιος αλλά τα μικροσκοπικά εξογκώματα, που βρίσκονται πάνω στα κύτταρα και οι διασυνδέσεις που τα εξογκώματα αυτά κάνουν με τα άλλα εγκεφαλικά κύτταρα.

Καθώς προχωρούσαν οι έρευνες, ανακάλυψαν ότι το ανθρώπινο μυαλό αποτελείται από ένα φανταστικό αριθμό διασυνδέσεων, που σχηματίζονται από τα χιλιάδες εξογκώματα, που βρίσκονται πάνω στα εκατομμύρια των εγκεφαλικών κυττάρων. Έγιναν επίσης πολλές προσπάθειες ώστε να καταμετρηθεί ο αριθμός των διασυνδέσεων που θα μπορούσε να κάνει το ανθρώπινο μυαλό. Ο πραγματικά εκπληκτικός αριθμός είναι:

1 το οποίο ακολουθείται από 10 εκατομμύρια χιλιόμετρα μηδενικά.

100000000000000000000000000000 ……….

Ο αριθμός αυτός δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού και ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι κανένας δεν έχει καταφέρει να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες που διαθέτει ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Υπάρχουν λοιπόν απεριόριστες δυνατότητες για τον άνθρωπο. Το ότι δεν έχουμε καταφέρει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό(πολλοί είναι που λένε ότι ούτε το ένα τοις εκατό, δεν χρησιμοποιούμε από τις δυνατότητες που έχουμε), οφείλεται στο ότι δεν έχουμε ακόμη εξερευνήσει και μάθει πολλά για τον εγκέφαλό μας, και τον τρόπο που εργάζεται.







Η αποψη μου ταυτιζεται με την παραπανω.Εχω μονο να συμπληρωσω πως για να φτασουμε στο ζενιθ της εγκεφαλικης μας αποδοσης θα πρεπει να ειμαστε συνεχεια αφυπνισμενοι και σε εγρηγορση.Αυτο επιτυγχανεται με απολυτη καταστροφη του "αμυντικου μηχανισμου"(ο εγκεφαλος μου εχει περιορισμενες δυνατοτητες)και ενεργοποιηση ενος αλλου (βροχη πληροφοριων,βομβαρδισμος ερεθισματων,επεξεργασια νεων και αγνωστων δεδομενων,πειραματισμος στο αγνωστο,προσεγγιση στο μεταφυσικο,συγκεντρωση,μελετη,ασκηση,εσωτερικη αναζητηση,ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ)
Εκει ακριβως που ο εγκεφαλος θεωρει οτι υπερκαταναλωνει και απειλουνται οι αντοχες του ,εκει ακριβως ειναι και το σημειο υπερβασης του.Αυτη η υπερβαση ομως δημιουργει στον φεροντα μια ιδιαιτεροτητα πολλες φορες μη αποδεκτη απο συμβατικα και ακουραστα μυαλα.
Τωρα ...για να μην γινουμε ολοι Τζεκιλ και Χαιντ η Δον Κιχωτες θα πρεπει απλα να βρουμε (και νομιζω πως υπαρχουν τετοιες)μεθοδους διαχειρησης των αποτελεσματων αυτης της υπερκαταναλωσης ωστε να μην δημιουργουμε προβλημα στους εαυτους μας και τους γυρω μας.
Απλα να ειμαστε δεκτικοι,ανοιχτοι,θετικοι και διαρκως παρατηρητες αλλα και ενεργοι.Αυτο νομιζω και μονο αρκει για την αρχη της εγκεφαλικης μας Οδυσσειας...

Αααααααααααα!Και πολλες καλημερες Δεν ειχα σκοπο να προσβαλλω την αποψη σου StavmanR,απλως οταν προβαλλουμε κατι ως δεδομενο ενω δεν ειναι αποδεδειγμενο νομιζω οτι ισως παρασυρομαστε σε λαθος συμπερασματα!


Υ.Γ Νομιζω οτι το αριστερο μερος του εγκεφαλου μου με προειδοποιει πως αν συνεχισω να γραφω θα βγω τελειως εκτος θεματος !!

Τελικά όταν ξεπερνούμε αμφίπλευρα τις απαξιώσεις καταλήγουμε σε μία όμορφη παράθεση απόψεων. Η ΄άποψή μου συνεχίζει να είναι πως τα πάντα σε αυτή τη φύση έχουν όρια. Η έρευνα αυτή μου θυμίζει αντίστοιχες έρευνες του παρελθόντος που κατέληγαν στο συμπέρασμα πως το σύμπαν είναι άπειρο. Από την άλλη, το θέμα δεν είναι τί μπορεί να πράξει ο εγκέφαλος σε μία ακραία κατάσταση πλήρους λειτουργίας, αλλά στο πόσα μπορεί να επεξεργαστεί ο μέσος εγκέφαλος με τον οποίο συναναστρεφόμαστε καθημερινά. Μακάρι να ανακαλύπταμε τρόπους εκπαίδευσης, ώστε να μπορέσουμε να αφυπνίσουμε όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου, δυστυχώς αυτό σήμερα απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Όσο για τον όρο "υπερκατανάλωση πνεύματος", στόχευε περισσότερο στην φωτογραφική γνώση και το σύνολο των ερεθισμάτων που καταλαμβάνουν ανεπεξέργαστα χώρο στον εγκέφαλο, παρά στην απαξίωση της δίψας για συνεχή γνώση. Ας μην ξεχνούμε ότι πάντα συζητάμε σε φιλοσοφική βάση, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση και την έρευνα της επιστήμης για να κατανοήσουμε οι ίδιοι τη λειτουργία του εαυτού μας και των πάντων γύρω μας.
Τρεν, προσωπικά σε ευχαριστώ που παρέθεσες ένα κείμενο επιστημονικής έρευνας, καθώς και σχόλια όμορφα και καλοδιατυπωμένα.

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 26-06-2007 στις 12:53 έγραψε... Τελικά όταν ξεπερνούμε αμφίπλευρα τις απαξιώσεις καταλήγουμε σε μία όμορφη παράθεση απόψεων. Η ΄άποψή μου συνεχίζει να είναι πως τα πάντα σε αυτή τη φύση έχουν όρια. Η έρευνα αυτή μου θυμίζει αντίστοιχες έρευνες του παρελθόντος που κατέληγαν στο συμπέρασμα πως το σύμπαν είναι άπειρο. Από την άλλη, το θέμα δεν είναι τί μπορεί να πράξει ο εγκέφαλος σε μία ακραία κατάσταση πλήρους λειτουργίας, αλλά στο πόσα μπορεί να επεξεργαστεί ο μέσος εγκέφαλος με τον οποίο συναναστρεφόμαστε καθημερινά. Μακάρι να ανακαλύπταμε τρόπους εκπαίδευσης, ώστε να μπορέσουμε να αφυπνίσουμε όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου, δυστυχώς αυτό σήμερα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όσο για τον όρο "υπερκατανάλωση πνεύματος", στόχευε περισσότερο στην φωτογραφική γνώση και το σύνολο των ερεθισμάτων που καταλαμβάνουν ανεπεξέργαστα χώρο στον εγκέφαλο, παρά στην απαξίωση της δίψας για συνεχή γνώση. Ας μην ξεχνούμε ότι πάντα συζητάμε σε φιλοσοφική βάση, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση και την έρευνα της επιστήμης για να κατανοήσουμε οι ίδιοι τη λειτουργία του εαυτού μας και των πάντων γύρω μας. Τρεν, προσωπικά σε ευχαριστώ που παρέθεσες ένα κείμενο επιστημονικής έρευνας, καθώς και σχόλια όμορφα και καλοδιατυπωμένα.

Τελικα ναι !!!!!!!!!!

Ξέχασα να ανταποδώσω την καλημέρα. Θα την υποκαταστήσω με την πρέπουσα πλέον καλησπέρα...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 17-06-2007 στις 19:35 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 17-06-2007 στις 03:39 έγραψε... Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητας του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα του νέο-Έλληνα (που μας απασχολεί σε καθημερινή βάση), είναι η υπερκαταναλωτική τάση. Η υπερκατανάλωση ως όρος έχει εκφυλιστεί, όπως και όλοι οι ποιοτικοί όροι στη σύγχρονη αποστειρωμένη Ελληνική μας γλώσσα. Ο όρος με την πραγματική του σημασία δηλώνει την τάση του ανθρώπου να απορροφά αγαθά (υλικά και πνευματικά) περισσότερα από εκείνα που ο οργανισμός του μπορεί να απορροφήσει παραγωγικά. Το μεγαλύτερο βέβαια πρόβλημα εστιάζεται στα πνευματικά αγαθά, των οποίων οι συνέπειες δεν είναι άμεσα "ορατές". Ας σκεφτούμε μόνο ότι ένας μαθητής γυμνασίου γνωρίζει πχ. την πρωτεύουσα της Χιλής ή τη διάμετρο του δορυφόρου του πλανήτη Κρόνου. Η γνώση αυτή συσσωρεύεται στο "σκληρό του δίσκο", όπως ακριβώς και σε έναν υπολογιστή. Αν η υπολογιστική του ικανότητα (κρίση, λογική, αντίληψη) δεν είναι ικανή να επεξεργαστεί την ποσότητα δεδομένων που συλλέγει, το σύστημα είτε θα κρασάρει, είτε θα αναγκαστεί να απορρίψει "τυχαία" κάποιες από τις γνώσεις. Σκεφτείτε πόσα ανθρώπους γνωρίζετε σήμερα, που έχουν τέτοιου είδους γνώσεις "αλά trivia" αλλά αδυνατούν να σκεφτούν απλά και πρακτικά πράγματα. Και οι νέες γενιές δέχονται τέτοιο βομβαρδισμό στείρας και δύσχρηστης γνώσης που το φαινόμενο αυτό είναι σίγουρο ότι θα διογκωθεί στο μέλλον. Κάποια στιγμή έτυχε να μιλήσω με τον πατέρα μου για αυτά τα θέματα και μου έθιξε κάτι το οποίο αρχικώς (ως γνήσιος εγωπαθής πολύξερος) αρνήθηκα να δεχτώ. Η αποκοπή των νέων από την πρωτογενή παραγωγή ειδών επιβίωσης (και όχι διαβίωσης) τους μετατρέπει αυτόματα σε έρμαια της καταναλωτικής λαίλαπας. Όταν δεν γνωρίζεις πώς παράγεται η τροφή σου, δεν μπορείς να την εκτιμήσεις ανάλογα. Πόσα παιδιά σήμερα βρίσκουν άραγε το μπιφτέκι της γειτονιάς πιο νόστιμο από τη φασολάδα της μαμάς;;; Η υπερκατανάλωση είναι θέμα παιδείας και πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι...και ανήκουμε στην κατηγορία των υπερκαταναλωτών είτε πχ. τρώμε σαν τα βόδια, είτε αγοράζουμε συνεχώς άχρηστα πράγματα, είτε καθόμαστε με τις ώρες μπροστα στην TV και το PC είτε...είτε...Και κάποιοι θα σταματήσουν να μας συμπεριφέρονται σα σε βόδια, ή σαν σε διανοητικά καθυστερημένα ανθρωπόμορφα, όταν αποφασίσουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να μην είμαστε... [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:41 ] [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 03:43 ] Φιλε/η δεν καταλαβαινω το σκεπτικο σου .Αν θελεις ανεπτυξε το λιγο παραπανω .. Δηλαδη τι πρεπει να κανει ο Ελληνας σημερα?Να ξαναφτιαξει στανες ,να ανοιξει μπακαλικα ,να καταργησει το ηλεκρικο και να αρμεγει αγελαδες? Επισης διαφωνω ως προς τις γνωσεις των μαθητων γυμνασιου.Μαλλον το αντιθετο συμβαινει.Αυτες οι ηλικιες σημερα θεωρω οτι ειναι πολυ πιο ψαγμενες και οχι και τοσο ανυποψιαστες .. Η υπερκαταναλωση πνευματος δεν εβλαψε ποτε κανεναν .Η υπερκαταναλωση υλης δε ειναι προσωπικη αναγκη του καθενα,εκφραζεται υποκειμενικα τελειως και βλαπτει μονο την τσεπη του.Οτι ειναι περιτο για σενα σε καποιον μπορει να ειναι απαταιτητο.Και διανοητικα καθυστερημενα ανθρωπομορφα θα παψουμε να ειμαστε πιστευω οταν παρουμε τα ματια μας απο το τι κανει το "γενικο συνολο" και τα ριξουμε στον "ειδικο"καθρεφτη του μπανιου μας ο καθενας μονος του.. Καποτε δεν υπηρχαν ξυραφακια γιατι κανεις δεν ξυριζοταν Καποτε δεν υπηρχαν fast food γιατι οι μαμαδες μαγειρευανε στο σπιτι και δεν δουλευαν Καποτε δεν υπηρχαν αυτοκινητα γιατι δεν υπηρχαν δρομοι Δεν υπηρχε τηλεοραση γιατι δεν υπηρχε ρευμα Δεν υπηρχαν supermarkets γιατι υπηρχαν μπακαλικα κτλ.... Ο ανθρωπος εξελισεται μεσα στις εποχες και συμβαδιζει.Οι αναγκες του μεγαλωνουν εκ των πραγματων και οχι απο βοιδισιο εγκεφαλο

φιλε tren εγω θα μεινω στη παραγραφο σου με τα καποτε.και θα σε ρωτουσᴨποτε νομιζεις οτι οι ανθρωποι ενοιωθαν πιο χαρουμενοι?"καποτε"? η τωρα?

Παράθεση: Το μέλος PAPAZOGLOUFAN στις 27-06-2007 στις 00:10 έγραψε... φιλε tren εγω θα μεινω στη παραγραφο σου με τα καποτε.και θα σε ρωτουσᴨποτε νομιζεις οτι οι ανθρωποι ενοιωθαν πιο χαρουμενοι?"καποτε"? η τωρα?

Και καποτε και τωρα.Η χαρα δεν εξαφανιζεται με τα χρονια ουτε φθειρεται.Υπαρχει και διατηρειται ως συναισθημα ετοιμο προς χρηση μολις καποιο κλειδακι την ξεκλειδωσει.Καταλαβαινω ομως την εννοια της ερωτησης σου και θα σου πω τι πιστευω προσπαθωντας (οσο μπορω)να μην ξεφυγω απο το θεμα.

Οταν ειμασταν ολοι μας παιδια,σιγουρα τοτε βιωναμε πιο εντονα αυτο το συναισθημα.Ειχαμε πολλα να κατακτησουμε.Την αλφαβητα μας,το πρωτο μας ποδηλατο,το πρωτο ραντεβου,το πρωτο χαρτζηλικι.Δες ομως πως κλιμακωνονται οι χαρες...μετα μια ξενη γλωσσα το πρωτο μας αυτοκινητακι,το δεκατοπεμπτο μας ραντεβου,ενας σιγουρος μισθος...
Καπως ετσι μεγαλωνοντας κατακτησαμε ολες τις μεγαλες μας χαρες.Τις βιωσαμε ,τις απολαυσαμε αλλα....

Αλλα τις βαρεθηκαμε και λιγο .Ετσι ψαχνουμε τροπους να τις ανακαινισουμε.Και υπερκαταναλωνουμε σ'αυτη μας την προσπαθεια.Δεν ειναι κακο.
Τα στολιδια παντα δινουν εναν αερα τονωσης,δεν νομιζεις?
Αφου λοιπον τελειωσει αυτη η ανακαινηση και οι μεγαλες μας χαρες παρουν την τελικη μορφη που εμεις επιδιωκουμε να τους δωσουμε τοτε θα σταματησουμε να ασχολουμαστε πια μαζι τους!

Και θα αρχισουμε επιτελους να ασχολουμαστε με τις μικρες..

(Ενα χαλί ή μια ανατολή??????)

Με λιγα και πολλα
χαρουμενος ο ανθρωπος
μια αγοραζει και μια πουλα

Ολα τα θαυματα μετρα
ενα χαλί η μια ανατολη
στα ματια του κρατα

Το βλεμμα του μια τσαντα
ψαχνει,μαζευει σκυβωντας
τιποτα και τα παντα

Στον ηλιο και στην μπορα
χαιρεται με το "καποτε"
χαιρεται με το "τωρα"

" Η λήθη ως εργαλείο της μνήμης

Μια σημείωση για τους ξεχασιάρηδες: να είστε ευγνώμονες που δεν θυμάστε τα πάντα! Σημαίνει πως ο εγκέφαλός σας λειτουργεί σωστά...

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, ο εγκέφαλος επιλέγει να θυμάται γεγονότα που θεωρεί πιο σημαντικά, καταστέλλοντας ενεργά αυτά που είναι παρόμοια αλλά χρησιμοποιούνται λιγότερο, βοηθώντας έτσι στην ελάττωση του συνειδησιακού φόρτου και την αποφυγή σύγχυσης.

«Όταν ενεργοποιούμαστε για να θυμηθούμε, ο εγκέφαλος προσαρμόζεται. Συνεχώς επαναζυγίζει τη σημασία των μνημών» λέει ο Brice Kuhl, διδακτορικός φοιτητής στο Stanford Memory Laboratory. Μέσα από ένα απλό τεστ απεικόνισης (fMRI) μπορούμε να δούμε πως η μνήμη προκαλεί την αποδυνάμωση ανταγωνιστικών μνημών. Κάτι που ίσως συμβαίνει περισσότερο συχνά απ'όσο φανταζόμαστε.

Ένα καλό παράδειγμα της σύγχυσης είναι αυτή που μας συμβαίνει όταν αλλάζουμε κωδικούς σε υπολογιστές και λογαριασμούς e-mail. Συνήθως μπερδεύουμε παλιούς και νέους κωδικούς στις πρώτες προσπάθειες, αλλά με την επανάληψη αναπτύσσουμε μια ισχυρή μνήμη του νέου κωδικού και ξεχνάμε τον παλιό."

Από το Nature Neuroscience


Αυτό το άρθρο το παρέθεσα ως εργαλείο που βοηθά τη συλλογιστική μου. Δηλαδή ο βομβαρδισμός του εγκεφάλου με "δύσχρηστη" ή και "άχρηστη" γνώση μπορεί να επιφέρει απώλεια τυχαίων δεδομένων στον εγκέφαλο. Είναι ο λόγος για τον οποίο άνθρωποι που παρακολουθούν εντατικά τηλεόραση παρουσιάζουν απώλειες μνήμης με σταδιακή "εκκένωση". Η τηλεόραση έχει χαρακτηριστεί ως το πιο "άμεσο" μέσο επικοινωνίας. Μάλλον λόγο της μεγάλης πυκνότητας δεδομένων (ποσότητα ερεθισμάτων στη μονάδα του χρόνου). Πρόκειται για έναν χείμαρρο δεδομένων που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του...