ελληνική μουσική
    871 online   ·  210.853 μέλη

    Επιλογή- προδιάθεση ή αυτοδιάθεση;

    StavmanR
    28.06.2007, 01:54
    Με αφορμή ένα παρεμφερές και πιο εξειδικευμένο ποστ, όσον αφορά την αυτοκτονία, θεώρησα ότι χρήζει φιλοσοφικής προσέγγισης το θέμα της επιλογής. Υπάρχει επιλογή; και αν υπάρχει πρόκειται για ένα σύνολο παραγόντων που μας ωθούν συνεχώς προς μία κατεύθυνση (προδιάθεση) ή εμείς έχουμε τη δύναμη να αντιτιθέμεθα στις δυνάμεις του περιβάλλοντός μας, κάνοντας τις απόλυτα δικές μας επιλογές (αυτοδιάθεση).
    Ας θυμηθούμε τα πειράματα με τα ποντίκια, που έπρεπε να επιλέξουν αν θα στρίψουν δεξιά ή αριστερά σε ένα διάδρομο. Οι επιλογές τους ήταν τελείως τυχαίες. Όταν προστέθηκε ερέθισμα σημαντικό για τα αισθητήριά τους, το τυρί, σε μία από τις δύο κατευθύνσεις, το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό, ακόμα κι αν αργότερα το τυρί είχε αφαιρεθεί. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν πάμπολλα σε ερευνητικό επίπεδο.
    Σημαντική επίσης θεωρώ τη συζήτηση που έγινε στα πλαίσια της ταινίας The Matrix, στην οποία βλέπουμε τις μηχανές να ορίζουν την επιλογή και τα συναισθήματα ως "illusions of perception" (παιχνίδια της αντίληψης τρόπον τινά), ενώ ο άνθρωπος να επιμένει να τα βλέπει ως αυτοδιάθεση και βούληση.
    Τα παραπάνω τα παραθέτω περισσότερο ως αλτήρα εκκινήσεως μίας συζητήσεως και όχι για να πάρω μία θέση στο ζήτημα και να επηρρεάσω προς μία κατεύθυνση.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 28-06-2007 01:55 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 28-06-2007 02:08 ]


    Tren
    28.06.2007, 13:28
    Μμμμμμμμμμμμμμμ... Δυσκολο..



    Ας το πιασω απο την αρχη και το ξεδιπλωνω σιγα σιγα..Υπαρχει επιλογη.Κατοικει σε ολα γενικως τα μυαλα.Προτιμα οντα τα οποια μπορουν να αρθρωσουν λογο η κραυγη γιατι ετσι κανει πιο εντονη την παρουσια της.Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι απορριπτει τα υπολοιπα.Υπαρχει σε ολους τους ζωντανους οργανισμους νομιζω ειτε αυτοι χρησιμοποιουν την αφη ,την οσμη,την οραση,την γευση,την ακοη προκειμενου να επιλεξουν ειτε ειναι ανθρωποι με εγκεφαλικες διεργασιες .Σ'αυτους τους οργανισμους λοιπον που λειτουργουν με τις αισθησεις και μονο για να ανιχνευσουν, η επιλογη ειναι καθαρα ερεθισμενη προδιαθεση απο παραγοντα Χ .Αισθησεις ,ενστικτα και γεννετησιες ορμες καθοριζουν την επιλογη.Πειναω αρα Θα σκοτωσω για να φαω,κρυωνω εδω αρα πρεπει να αποδημησω,Θελω να ζευγαρωσω αρα ελκω,δεν μπορω να επιβιωσω σε τετοιες συνθηκες αρα θα πεσω σε χειμερια ναρκη κτλ.
    Τα ενστικτα αυτοσυντηρησης,αναπαραγωγης ,επιβιωσης κρινουν την επιλογη καθως οι οργανισμοι αυτοι σ'αυτα και μονο πρωτιστως υπακουν.Εχουν λοιπον προδιαθεση να πιανουν συγκεκριμενα σηματα και ερεθισματα και με αυτον τον τροπο επιλεγουν .Ζωοδως! Κι ετσι περναει ο καιρος τους....
    Οταν ομως αναφερομαστε στον ανθρωπο αλλαζει τελειως το πραγμα.Το μεγαλειο του ΛΟΓΟΥ της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ της ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ δεν επιτρεπει τετοιες συμπεριφορες.
    Ο ανθρωπος επεξεργαζεται,αναλυει,ελεγχει τις αναγκες του και τα ενστικτα του.Τα ακουει βεβαιως αλλα τα εκλογικευει παραλληλα.Αυτη η ανωτεροτητα του ,αναμεσα στα υπολοιπα οντα του χαριζει το μεγαλο δωρο του προθεματος "ΑΥΤΟ" σε οτι τον αφορα.
    Αυτο- κριτικη,αυτο-σεβασμος,αυτο-σαρκασμος,αυτο-προβολη,αυτο-υποβολη,αυτο-νομια,αυτο-κτονια και ποσα αλλα που μου διαφευγουν αυτην την στιγμη...Ολα αυτα δηλαδη που κρινουν την μοναδικοτητα του εαυτου και την σχεση του με τα χ ερεθισματα που ανεφερα παραπανω(ως δευτερα συνθετικα).Η επιλογη λοιπον συμπερασματικα για μενα ,για τον ανθρωπο θα πρεπει να σημαινει αυτοδιαθεση.

    Κι αυτο γιατι:

    H Mαρια οταν πειναει κλεβει
    Ο Γιωργος οταν πειναει πινει νερο
    Η Ελενη οταν πειναει τρωει ενα αρνι
    Ο Κωστας οταν πειναει κλαιει
    Ο Δημητρης οταν πειναει αυτοκτονει
    Κι εγω οταν πειναω απλως πειναω

    Η μοναδικοτητα του καθε εαυτου καθοριζει τις επιλογες του και θα πρεπει να αυτοδιατιθεται οπως αυτος επιθυμει.Μια απο τις βασικες αρχες αλλωστε του φιλελευθερισμου ειναι και η αυτοδιαθεση!


    ph
    28.06.2007, 13:44

    Νομίζω όλα αυτά μαζί ή το καθένα ξεχωριστά. Πάντως εκτός από την επιλογή, την προδιάθεση και την αυτοδιάθεση (θα) υπάρχουν κι άλλα που οδηγούν στην αυτοκτονία. ΄Αλλα που θα αγγίξει η επιστήμη κι άλλα που, ίσως, δεν θα τα καταφέρει ποτέ. Το ανεξιχνίαστο της ζωής και του θανάτου και γιατί κάποιοι (πολλές φορές πνευματικά και ψυχικά ιδιαιτέρως προικισμένοι) πάνε στο άγνωστο πριν την ημερομηνία λήξης τους είναι μέσα στις σκοτεινές και γοητευτικές δυνάμεις αυτού του κόσμου.

    Η ψυχή παραμένει ανεξερεύνητη. Πολύ λίγα ξέρουν οι σχετικές επιστήμες... Αυτή η άγνωστη χώρα που μας ορίζει... (Ευτυχώς.)
    asxetos
    28.06.2007, 18:35
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 28-06-2007 στις 15:23 έγραψε...

    Ας πάρουμε το παράδειγμα του ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο οποίος είναι δημιούργημα κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του ανθρώπινου εγκεφάλου, πάντοτε σε μία πιο απλουστευμένη μορφή, όπως άλλωστε και κάθε δημιούργημα. Στο λειτουργικό του τμήμα εγκαθιστώ ένα εκ των γνωστών αντιβιοτικών. Τα αντιβιοτικά είναι προηγμένα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης που επιλέγουν το χαρακτηρισμό κάθε ίχνους δεδομένων που τείνει να εισέλθει στο σύστημα. Από τη στιγμή που έχω εγκαταστήσει το σύστημα, δεν ξανακοιτάζω το πρόγραμμα ανίχνευσης ιών και δεν το τροποποιώ. Το πρόγραμμα ασκεί τον προηγμένο τρόπο επιλογής ελεύθερα και αβίαστα. Αυτό σημαίνει πώς το πρόγραμμα διαθέτει ελεύθερη βούληση στον συγκεκριμένο τομέα ή ότι απλά ακολουθεί εντολές δομικές για τον κώδικά του;
    Μεταφέρω αυτό το απλουστευμένο παράδειγμα στον άνθρωπο. Εδώ τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα σύνθετα και είναι δύσκολο να δώσω αντίστοιχα παραδείγματα. Θα προσπαθήσω όμως να το κάνω. Έχετε παρατηρήσει ότι παιδιά οικογενειών με αυστηρές αρχές τείνουν να κάνουν επιλογές στη ζωή τους όμοιες με τη βούληση του αυστηρού γονέα, ακόμα κι όταν αυτός έχει πεθάνει; Οι προφητείες του παρελθόντος είναι μία τομή στο μέλλον ή δρομολόγηση της συνισταμένης των βουλήσεων και επιλογών; Αν γνωρίζω το ψυχολογικό σου προφίλ, μπορώ να γνωρίζω το σύνολο των επιλογών σου; Υπάρχει μαντεία; Και αν ναί, πως είναι δυνατόν να συνυπάρχουν με την ελεύθερή μου βούληση; Για ποιο λόγο ακούμε συνεχώς τη φράση "όλο με λάθος άτομα μπλέκω" ή "ήταν γραφτό να γίνει";
    Ελπίζω να δίνω αρκετά εναύσματα για την διερεύνηση του θέματος. Για να πάρω μία θέση στο θέμα, πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και ελεύθερο στη φύση, υπό τη μορφή της αναρχίας. Όλα ακολουθούν κανόνες και οργανωτικά μοτίβα, ασχέτως αν είμαστε σε θέση να τα κατανοήσουμε ή όχι. Η ελεύθερη βούληση κατά τη γνώμη μου μεταφράζεται στην τυχαιότητα μιας προκαθορισμένης λειτουργίας (όπως λεμε ότι πχ. ο κινητήρας αναμένεται να εκραγεί από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο, είναι θέμα της στιγμής που θα "συμβούν" συγκεκριμένα γεγονότα ταυτόχρονα που είναι σχεδόν αδύνατο να υπολογίσω).




    Εβαλες δύσκολο θέμα και όχι τίποτα άλλο ....κάνει και ζέστη...

    Ο λόγος σου με πίκρανε....και το φαί μου τρώω΄...

    Θα πολιτικολογήσω πάλι...τουτέστιν...
    "Η Ελευθερία δεν είναι άλλο από τη γνώση της αναγκαιότητας" (Καρλ Μαρξ)

    "Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι Ελεύθερος" (Ν.Καζαντζάκης)

    ANARCHY IS AN ORDER! (Η Αναρχία είναι μια Αναγκαιότητα!) -Proudon-

    Η βούλησή μας είναι εξαρτημένη από το συναινετικό περιβάλλον.
    Μόνο η συνείδηση της αντικειμενικής ανάγκης μπορεί να μας απελευθερώσει.
    Κάνοντας "ότι θέλουμε" χωρίς να έχουμε αντιληφθεί το τι είναι αναγκαίο να κάνουμε για το συμφέρο όλων, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να υποτασσόμαστε σ'αυτή την άθλια κοινωνική συναίνεση.
    "Η ελεύθερη κοινωνία δεν είναι άλλη από την Αναρχία. Είναι ενάντια στην κυβέρνηση της βούλησης και υποτάσσεται μόνο στους φυσικούς νόμους της αναγκαιότητας" (Προυντόν)

    StavmanR
    30.06.2007, 13:50
    Η αλήθεια φίλε μου asxetos είναι ότι ενώ δροσιζόμαστε στα ρηχά μίας πισίνας κατά τον καύσωνα θερινής μεσημβρίας, πού και πού αισθανόμαστε εκείνη την περίεργη έλξη να πάμε στα πιο βαθιά και να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας, αλλά πάντα εκ του ασφαλούς...Έχει τη γλύκα του το να ασχολείται κανείς με πράγματα που δυσκολεύεται να κατανοήσει τη λειτουργία τους, καθώς οξύνει την κρίση και τη φαντασία. Ελπίζω αυτό το θέμα να βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση.

    asxetos
    01.07.2007, 00:52
    Φυσικά αγαπητέ φίλε StavmanR και βοηθάει.....
    Οταν σπάς το πρωτόκολλο της "μετάβασης" είσαι συνειδητά ελεύθερος. Και επειδή η προδιάθεση για αυτοδιάθεση σημαίνει ελευθερία, οσο την κρίση μας επηρρεάζει ο φόβος και η συνείδησή μας χωράει μόνο όσα δεν φοβάται, τόσο περιφραζόμαστε.
    Να ξεκινήσουμε την απελευθέρωσή μας πραγματοποιώντας την εξέγερσή μας πρώτα απ'όλα προσωπικά, όχι από το εγώ για το εγώ, αλλά σπάζοντας τα σύνορα του εγώ.
    Να γκρεμίσουμε την αναγκαιότητα του φόβου κοιτάζοντας τον κίνδυνο με διαύγεια και αντιμετωπίζοντάς τον με μια τακτική απαλλαγμένη από τα κριτήρια του φόβου.
    Να ανατρέψουμε το κράτος του εαυτού μας, να γίνουμε όσο ελεύθεροι μπορούμε, κι όταν κόψουμε τα στηρίγματα του κράτους από τις συνειδήσεις μας και το μόνο που μας εμποδίζει πιά είναι το ίδιο το κράτος, να απελευθερωθούμε ανατρέποντάς το.
    Διαλεκτική υλιστική άποψη. Οπότε ο διαχωρισμός προδιάθεση ή αυτοδιάθεση στο συγκεκριμένο θέμα που έθεσες οδηγεί αναπόφευκτα στη τρίτη λέξη του τίτλου.
    Στην επιλογή.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 01-07-2007 01:18 ]


    StavmanR
    14.07.2007, 22:41
    Παράθεση:

    Το μέλος asxetos στις 01-07-2007 στις 00:52 έγραψε...

    Φυσικά αγαπητέ φίλε StavmanR και βοηθάει.....
    Οταν σπάς το πρωτόκολλο της "μετάβασης" είσαι συνειδητά ελεύθερος. Και επειδή η προδιάθεση για αυτοδιάθεση σημαίνει ελευθερία, οσο την κρίση μας επηρρεάζει ο φόβος και η συνείδησή μας χωράει μόνο όσα δεν φοβάται, τόσο περιφραζόμαστε.
    Να ξεκινήσουμε την απελευθέρωσή μας πραγματοποιώντας την εξέγερσή μας πρώτα απ'όλα προσωπικά, όχι από το εγώ για το εγώ, αλλά σπάζοντας τα σύνορα του εγώ.
    Να γκρεμίσουμε την αναγκαιότητα του φόβου κοιτάζοντας τον κίνδυνο με διαύγεια και αντιμετωπίζοντάς τον με μια τακτική απαλλαγμένη από τα κριτήρια του φόβου.
    Να ανατρέψουμε το κράτος του εαυτού μας, να γίνουμε όσο ελεύθεροι μπορούμε, κι όταν κόψουμε τα στηρίγματα του κράτους από τις συνειδήσεις μας και το μόνο που μας εμποδίζει πιά είναι το ίδιο το κράτος, να απελευθερωθούμε ανατρέποντάς το.
    Διαλεκτική υλιστική άποψη. Οπότε ο διαχωρισμός προδιάθεση ή αυτοδιάθεση στο συγκεκριμένο θέμα που έθεσες οδηγεί αναπόφευκτα στη τρίτη λέξη του τίτλου.
    Στην επιλογή.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 01-07-2007 01:18 ]





    Η τελευταία σου πρόταση πλησιάζει πάρα πολύ στη δική μου θεώρηση. Για να μη φανώ εγωιστής επαναδιατυπώνω: Η δική μου θεώρηση προσεγγίζει την τελευταία σου πρόταση...

    petroukios
    14.08.2007, 04:08
    Άκρως γαργαλιστικό το θέμα, αν και αρκετά δύσκολο, το ομολογώ.
    Θα συμφωνήσω με τον Σταύρο ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στη φύση καθώς υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα που ακολουθούν μια προκαθορισμένη περιοδικότητα.. Φαντάζομαι ότι δεν αναφερόμαστε στα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου για επιβίωση αλλά στο σημερινό κοινωνικό καθεστώς και στις επιλογές που αυτό μας προσφέρει.
    Η λέξη κλειδί είναι η επιλογή. Κάνω οποιαδήποτε επιλογή με βάση την ελεύθερη μου βούληση. Ισχύει αυτή η πρόταση έτσι ως έχει; Μπορώ για παράδειγμα να εφαρμόσω την αυτοδικία σ’ ένα κράτος δικαίου; Μπορώ να επιβάλλω την άποψη μου μιας και βρίσκομαι σε θέση ισχύος; Οι επιλογές μας .λοιπόν, είναι συγκεκριμένες και μοιραία κινούνται μέσα σε προκαθορισμένα πλαίσια που επιβάλλουν οι εκάστοτε κοινωνικές νόρμες και φυσικά οι κανόνες ηθικής.
    Εάν είναι έτσι τα πράγματα τότε θα έπρεπε να ζούμε ακόμα στην εποχή τυραννίας .Όλες οι μεγάλες επαναστάσεις, κοινωνικές,επιστημονικές και πολιτιστικές που ανέτρεψαν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων πάνω σε τι είδους επιλογές στηρίχτηκαν;
    Και φτάνω στο σήμερα που τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά γιατί διαφορετικά είναι και τα δεδομένα που έχουμε. Είναι γνωστή η δύναμη της εικόνας και πόσο αυτή διαμορφώνει συνειδήσεις.
    Είναι ελεύθερη η επιλογή μας στο να διαλέξουμε τους πιο άξιους και τίμιους πολιτικούς; Είναι ελεύθερη η επιλογή μας στο να επιλέξουμε το καλύτερο απορρυπαντικό για τα πιάτα μας; Είναι ελεύθερη η επιλογή μας στο να επιλέξουμε ανάμεσα στη Βανδή ή στη Βίσση;
    Μια εύκολη απάντηση είναι πως και βέβαια είναι ελεύθερη η επιλογή μας! Είναι έτσι τα πράγματα ή η επιλογή μας τελικά βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη; Με λίγα λόγια ποιος καθορίζει τις επιλογές μας και τη βούληση μας ;
    Και πώς αντιδρούμε εμείς ; Τα κριτήρια των επιλογών μας είναι προιόν δικής μας έμπνευσης ;
    Κι αν τα πράγματα είναι τόσο χάλια υπάρχει κάποιο αντίδοτο;
    Η ώρα πέρασε και οι δυνάμεις μου μ ‘ εγκαταλείπουν σιγά σιγά. Δεν ξέρω αν έχω ξεφύγει από το αρχικό θέμα αλλά νομίζω πως μπορούμε να δούμε κι αυτή τη διάσταση!

    StavmanR
    14.08.2007, 15:05
    petroukios

    gexrag
    14.08.2007, 22:55
    Δεν θα προχωρήσω σε μεγάλη ανάλυση αλλά θα δώσω νέα τροφή στο εξαιρετικό
    και πολύ μεγάλο πραγματικά θέμα μια που οι επιλογές μπορούν να συζητούνται
    αιώνια και όχι απλά να θεωρούνται αυτοδιάθεση ή προδιάθεση που πραγματικά είναι.
    Η επιλογή λοιπόν...
    Κάθε μέρα, κάθε ώρα κάνουμε τις επιλογές μας. Διαλλέγουμε τι θα φάμε τι θα
    διαβάσουμε ή τι θα ακούσουμε μέχρι και πιο δρόμο θα πάρουμε. Εδώ κάπου μπαίνει
    ο παράγοντας τύχη. Και το λαχείο ακόμη το επιλέγουμε. Εδώ θα αναλύσω το είδος
    της επιλογής. Επιλέγεται το κομμάτι μέσα από ένα σύνολο άλλες φορές παίρνοντας
    ένα τυχαίο μέσα στο τσούρμο και άλλες ανάλογα με κάποια νούμερα που έχει. Σε
    κάθε περίπτωση είναι επιλογή. Επιλέγεται ακόμη και ο λαχειοπώλης.
    Κλείνοντας θέλω να καταλήξω πως επιλογή και τύχη είναι αλληλένδετα και
    καθορίζουν το ένα το άλλο με έναν περίεργο συσχετισμό.
    Έχασα πριν από λίγες μέρες τον πατέρα μου σε ένα περίεργο ατύχημα το οποίο του
    στοίχισε την ζωή με ταυτόχρονο συνδυασμό πολλών παραγόντων. Αν ένας
    παράγοντας ήταν διαφορετικός το αποτέλεσμα θα ήταν να ζούσε ένας άνθρωπος
    που επί 79 χρόνια δεν ξάπλωσε ούτε μια μέρα στο νοσοκομείο.
    Συγχωρέστε με
    μια που σίγουρα θέλετε κάτι ευχάριστο να ακούτε αλλά του είχα πολύ μεγάλη αγάπη.
    gexrag
    15.08.2007, 20:38
    Φίλε μου StavmanR κατ΄αρχήν ευχαριστώ.
    Το παραπάνω που περιγράφεις αποτελεί ένα δείγμα επικοινωνίας εκτός των άλλων
    που αναφέρεις. Οι πωλητές έχουν εκπαιδευτεί με τα χρόνια στην εργασία τους και
    λαμβάνουν τα μυνήματα αν και πολλές φορές χάνουν πελάτες ακόμη και από την
    επιμονή τους επειδή πιστεύουν ότι κάποιος ενδιαφέρεται. Είναι ένα περίεργο
    φαινόμενο που έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου. Έτσι και πάλι
    υπάρχει ο παράγοντας "τύχη" που έχει να κάνει και με την επιλογή συμπεριφοράς του πωλητή.
    StavmanR
    16.12.2007, 22:29
    Πρόσφατα ανακάλυψα το εξής κόμικ που δίνει στα αγγλικά μία χιουμοριστική άποψη του Ντετερμινισμού (θεωρία περί προκαθορισμένου).



    επισυναπτόμενα: DinosaurDeterminism.jpg 
    Liza32
    17.12.2007, 09:20
    Πιστεύω ότι όσον αφορά το θέμα της αυτοκτονίας, και πάντα από προσωπική μου άποψη, ότι έχει να κάνει τόσο με το χαρακτήρα του ατόμου, όσο και με την ιδιοσυγκρασία του. όταν ένα άτομο, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, αλλά δεν έχει δύναμη εσωτερική, τότε πολύ πιθανό, να αντιμετωπίσει ενα πρόβλημα με μόνη λύση την αυτοκτονία. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που επιλέγει να γυρίσει σελίδα, δηλαδή, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατά πρόσωπο, και να το λύσει με τη λογική. Άρα η αυτοκτονία, δεν είναι μόνο επιλογή, αλλά και αυτοδιάθεση.

    Αν ελπίζεις θα πετύχεις το ανέλπιστο!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Liza32 στις 17-12-2007 09:25 ]


    Mesogeios
    17.12.2007, 21:37
    «Κάθε ζωικός οργανισμός, αδιάκοπο μέρος της φύσης, αποτελεί ένα ξεχωριστό σύνθετο σύστημα που δεν είναι δυνατόν να υπάρξει με τη μορφή που έχει παρά όταν οι εσωτερικές του δυνάμεις διατηρούν την ισορροπία με τις εξωτερικές δυνάμεις του περιβάλλοντος χώρου. Οσο πιο σύνθετος είναι ο οργανισμός τόσο περισσότερο τα στοιχεία αυτής της ισορροπίας είναι πολυπληθέστερα, τέλεια και ποικίλα. Ακριβώς σ’ αυτό χρησιμεύουν οι αναλυτές και οι μηχανισμοί της πρόσκαιρης και μόνιμης σύνδεσης, που δημιουργούν ακριβείς σχέσεις ανάμεσα στα πιο απειροελάχιστα στοιχεία του εξωτερικού κόσμου και τις πιο ευαίσθητες αντιδράσεις του Ζωικού οργανισμού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η ζωή, από τις αμοιβάδες μέχρι τα ανώτερα ζώα και τον άνθρωπο, αποτελείται από μια μακριά αλυσίδα αντιδράσεων που αποκαθιστούν συνεχώς την πιο σύνθετη ισορροπία ανάμεσα στον οργανισμό και το εξωτερικό περιβάλλον….»
    Το παραπάνω απόσπασμα του Παβλόφ, από εργασία του με τίτλο «Οι Φυσικές Επιστήμες και ο Εγκέφαλος» μέσα στα πλαίσια της «Ψυχολογίας και θεωρίας των Αντανακλαστικών» δημιουργεί μια στέρεη βάση για να προσεγγίσει κανείς θέματα σαν κι αυτό που συζητιέται εδώ.
    Η ζωή, και οπωσδήποτε και εκείνη του ανθρώπου, είναι μια μακριά και συνεχή σειρά απαντήσεων – αντιδράσεων (σαν ενστικτώδη αντανακλαστικά, ή συνειδητές ανταποκρίσεις με την μορφή επιλογών) στα ερεθίσματα, τις προκλήσεις και τις πληροφορίες που υπάρχουν στον γύρω χώρο μας και στο βαθμό που οι τέτοιες απαντήσεις στηρίζονται σε προηγούμενη πείρα (είτε εγγεγραμμένη σαν σκληρό αντανακλαστικό στον γενετικό μας κώδικα, είτε αφορά προσωπική ή κοινωνική επίκτητη δραστηριότητα) καθορίζουν σημαντικά το σύνολο των παραγόντων που ωθούν (ως προδιάθεση) σε περιορισμένες τελικά επιλογές δράσης…
    Η υπόθεση της αυτοδιάθεσης γεννιέται και ανδρώνεται μπροστά μας όταν οι επιλογές των απαντήσεων στα εξωτερικά ερεθίσματα είναι περισσότερες από μία και γίνεται ιδιαίτερα αισθητή όταν, με βάση και ανάλογα την κάθε φορά επιλογή τα αποτελέσματα της απάντησης είναι κάθε φορά διαφορετικά…
    Στα πλαίσια της σύνθετης και περίπλοκης κοινωνικής ζωής του ανθρώπου, το ζήτημα της σωστής ανάλυσης και ολόπλευρης κατανόησης των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας, και σε επίπεδο συνείδησης, είναι πρωταρχικής σημασίας μιας και αυτό οδηγεί σε ορθή εκτίμηση και επιλογή αποτελεσματικών ενεργειών ώστε να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον φιλικό, ασφαλές και υποστηρικτικό των συμφερόντων του ανθρώπου και της κοινωνίας του.
    Το σοβαρό πρόβλημα ξεκινά από το ότι, έτσι όπως είναι δομημένη σήμερα η κοινωνία μας, ο άνθρωπος έχει διαφορετικά συμφέροντα από τον συνάνθρωπό του, ανάλογα από τη θέση που έχει μέσα της. Ετσι τα κυρίαρχα, πάντα, συμφέροντα φροντίζουν να δημιουργούν ένα πλέγμα ιδεών και αντίστοιχα όργανα που το υπηρετούν, με στόχο την διαμόρφωση συνειδήσεων που χειραγωγημένες εμποδίζουν τον άνθρωπο στερώντας του την ικανότητα να επεξεργαστεί τις πληροφορίες του κόσμου του, να αναγνωρίσει τα συμφέροντά του και να δράσει σύμφωνα με αυτά.
    Πολύ - πολύ μεγάλο το θέμα και βέβαια η περιληπτική τοποθέτησή μου δεν μπορεί να το καλύψει πλήρως.
    Δεν ασχολήθηκα καθόλου με το ζήτημα της αυτοκτονίας, γιατί θεωρώ, παρόλο που σχετίζεται με το ζήτημα «Επιλογή- προδιάθεση ή αυτοδιάθεση», ότι είναι ένα ξέχωρο μεγάλο θέμα που μπορεί να συζητηθεί αφού λυθεί η βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχτεί μια τέτοια κουβέντα

    Mesogeios
    18.12.2007, 20:22
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 18-12-2007 στις 00:11 έγραψε...

    @ Mesogeios


    Επιλέγω να δεχτώ
    Και επίσης με τη σειρά μου σε όμορφες μελλοντικές συγκρούσεις
    StavmanR
    07.03.2008, 14:05
    Παράθεση:

    Το μέλος Tren στις 28-06-2007 στις 13:28 έγραψε...

    Μμμμμμμμμμμμμμμ... Δυσκολο..



    Ας το πιασω απο την αρχη και το ξεδιπλωνω σιγα σιγα..Υπαρχει επιλογη.Κατοικει σε ολα γενικως τα μυαλα.Προτιμα οντα τα οποια μπορουν να αρθρωσουν λογο η κραυγη γιατι ετσι κανει πιο εντονη την παρουσια της.Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι απορριπτει τα υπολοιπα.Υπαρχει σε ολους τους ζωντανους οργανισμους νομιζω ειτε αυτοι χρησιμοποιουν την αφη ,την οσμη,την οραση,την γευση,την ακοη προκειμενου να επιλεξουν ειτε ειναι ανθρωποι με εγκεφαλικες διεργασιες .Σ'αυτους τους οργανισμους λοιπον που λειτουργουν με τις αισθησεις και μονο για να ανιχνευσουν, η επιλογη ειναι καθαρα ερεθισμενη προδιαθεση απο παραγοντα Χ .Αισθησεις ,ενστικτα και γεννετησιες ορμες καθοριζουν την επιλογη.Πειναω αρα Θα σκοτωσω για να φαω,κρυωνω εδω αρα πρεπει να αποδημησω,Θελω να ζευγαρωσω αρα ελκω,δεν μπορω να επιβιωσω σε τετοιες συνθηκες αρα θα πεσω σε χειμερια ναρκη κτλ.
    Τα ενστικτα αυτοσυντηρησης,αναπαραγωγης ,επιβιωσης κρινουν την επιλογη καθως οι οργανισμοι αυτοι σ'αυτα και μονο πρωτιστως υπακουν.Εχουν λοιπον προδιαθεση να πιανουν συγκεκριμενα σηματα και ερεθισματα και με αυτον τον τροπο επιλεγουν .Ζωοδως! Κι ετσι περναει ο καιρος τους....
    Οταν ομως αναφερομαστε στον ανθρωπο αλλαζει τελειως το πραγμα.Το μεγαλειο του ΛΟΓΟΥ της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ της ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ δεν επιτρεπει τετοιες συμπεριφορες.
    Ο ανθρωπος επεξεργαζεται,αναλυει,ελεγχει τις αναγκες του και τα ενστικτα του.Τα ακουει βεβαιως αλλα τα εκλογικευει παραλληλα.Αυτη η ανωτεροτητα του ,αναμεσα στα υπολοιπα οντα του χαριζει το μεγαλο δωρο του προθεματος "ΑΥΤΟ" σε οτι τον αφορα.
    Αυτο- κριτικη,αυτο-σεβασμος,αυτο-σαρκασμος,αυτο-προβολη,αυτο-υποβολη,αυτο-νομια,αυτο-κτονια και ποσα αλλα που μου διαφευγουν αυτην την στιγμη...Ολα αυτα δηλαδη που κρινουν την μοναδικοτητα του εαυτου και την σχεση του με τα χ ερεθισματα που ανεφερα παραπανω(ως δευτερα συνθετικα).Η επιλογη λοιπον συμπερασματικα για μενα ,για τον ανθρωπο θα πρεπει να σημαινει αυτοδιαθεση.

    Κι αυτο γιατι:

    H Mαρια οταν πειναει κλεβει
    Ο Γιωργος οταν πειναει πινει νερο
    Η Ελενη οταν πειναει τρωει ενα αρνι
    Ο Κωστας οταν πειναει κλαιει
    Ο Δημητρης οταν πειναει αυτοκτονει
    Κι εγω οταν πειναω απλως πειναω

    Η μοναδικοτητα του καθε εαυτου καθοριζει τις επιλογες του και θα πρεπει να αυτοδιατιθεται οπως αυτος επιθυμει.Μια απο τις βασικες αρχες αλλωστε του φιλελευθερισμου ειναι και η αυτοδιαθεση!





    Αυτή η μοναδικότητα είναι όμως προκαθορισμένη ή τυχαία; Προκαθορισμένο είναι αυτό που υπόκειται σε κανόνες, δρομολογημένο.
    kamelia8
    10.03.2008, 16:16
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 28-06-2007 στις 01:54 έγραψε...

    Με αφορμή ένα παρεμφερές και πιο εξειδικευμένο ποστ, όσον αφορά την αυτοκτονία, θεώρησα ότι χρήζει φιλοσοφικής προσέγγισης το θέμα της επιλογής. Υπάρχει επιλογή; και αν υπάρχει πρόκειται για ένα σύνολο παραγόντων που μας ωθούν συνεχώς προς μία κατεύθυνση (προδιάθεση) ή εμείς έχουμε τη δύναμη να αντιτιθέμεθα στις δυνάμεις του περιβάλλοντός μας, κάνοντας τις απόλυτα δικές μας επιλογές (αυτοδιάθεση).




    Και τα δύο παίζουν ρόλο... Νομίζω ότι λίγο μεγαλύτερος είναι εκείνος της αυτοδιάθεσης.


    Θέλω να θέσω μόνο έναν προβληματισμό:

    Λέμε ότι αυτός που αυτοκτονεί είναι γενναίος, βρήκε το θάρρος να τελειώσει τη ζωή του κλπ...
    Για σκεφτείτε όμως, εκείνη τη στιγμή που όλα γκρεμίζονται, που ο άνθρωπος βρίσκεται στο χείλος ζωής και θανάτου... Τι είναι πιο θαρραλέο;

    Να το "βάλει στα πόδια" τελειώνοντας τη ζωή του; ή Να κάτσει να αντιμετωπίσει όσα συμβαίνουν;