Συμφωνείτε με αυτή την άποψη; Πόσο σας έχει βοηθήσει να είστε κοντά σε άτομα που σας έβλαψαν; Τελικά, με τη διπλωματία τι έχετε πετύχει;
Εξαρτάται από τη σχέση που έχεις με κάποιον. Όταν διαπιστώσεις ότι κάποιο δικό σου πρόσωπο δεν χαίρεται και τόσο πχ. με την πρόοδό σου σε οποιοδήποτε τομέα απλά κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις και αποφεύγεις να λες πολλά για τον εαυτό σου.
Δε χρειάζεται να κρατάς κοντά σου σαν φίλο κάποιον που μπορεί να σε βλάψει γιατί δεν ξέρεις τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό, θα έλεγα να υπάρχουν τυπικές σχέσεις.
Διπλωματία δε νομίζω ότι είναι, μάλλον αξιοπρέπεια.
Auto i sundiasmos den uparxei einai
teleiws xristianiko kai apokosmo....
den mporei na usxei ayto
einai kati pragmatika adunaton
Προτιμω να φευγω μακρυααααααααααααααααααααααα...
Επειδη ειναι εκεινος/εκεινη "πειραγμενος" στα μυαλα δεν χρειαζεται να με καταστρεψει και εμενα!
Εξαρτάτε το τι σκοπούς έχεις να πετύχεις και το τι είσαι διατεθημένος/νη να κάνεις για αυτο. Αν η πρωσοπική ηθηκή του οποιοδήποτε το επιτρέπει τότε εγώ δεν μπορώ να πώ τιποτα παραπάνω. Ισχύει επήσεις και το άλλο.Ο εχθρός του εχθρού μου είναι σύμμαχος.
Πρωσοπική μου γνώμη είναι πως και τα δύο είναι λάθος. Λάθος απο την οπτική και τροχιά σκέψης που υπαγορέυει α αυτός είναι εχθρός μου α αυτός είναι σύμαχος. Ως Φώτης (δεν θέλω να πώ πάλι εγώ ) δεν το κάνω αυτό, η απλός κρατάω μια τυπική σχέση η πίνουμε και μια μπύρα και μέχρι εκεί. Αυτό που συνήθως συμβένει σε εμένα τελευτέα είναι να κερδίζω και τις δύο πλευρές με αποτέλεσμα αν κάνω παρέα με τους μεν να δυσαρεστώ τους δε. Έτσι διαλέγω αυτούς που πραγματικά θα μου είναι συνοδοιποροί στη ζωη.Είμαι πολύ επιλεκτικός. Καποιοι (οι περισσοτεροι ) δεν το κάνουν αυτό για πολλόυς λόγους είτε γιατι ζητούν την αναγνώρηση, να είναι δημοφηλής, είτε γιατι πιστέβουν πως έτσι θα ανεβάσουν το κοινονικό τους γόητρο.
Μου θυμίζει απο Age of empires τις επιλογές του diplomacy enemy-ally
. Αν έχεις μπεί σε αυτήν την διαδικασία τότε ίσως είσαι άνθρωπος που έχει πληγώθει πολλές φορές και αναγκάστικε να τυλήξει την καρδιά του με συρματόπλεγμα. Απλά και μόνο γιατι ανοίχτηκε σε λάθος ανθρώπους.Την έχω πάθει!
Η φράση "Κράτα κοντά τους εχθρούς όπως τους φίλους" δεν νομίζω ότι έχει σχέση με διπλωματία αλλά με στρατηγική. Δεν θυμάμαι ποιός την είχε πει, αλλά το νόημα είναι να τους έχεις κοντά σου ώστε να μπορείς να τους παρακολουθείς, να ενημερώνεσαι για τις κινήσεις τους και να είσαι πάντα έτοιμος να τους αντιμετωπίσεις.
Ναι αν είσαι πρόσωπο με ισχύ (βλέπε βασιλιάς, πολιτικός (ίσως;; ανάλογα την εποχή), στρατηγός Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αυτοκράτορας, φεουδάρχης, κτλ κτλ) μια τέτοια συμβουλή είναι πολύ χρήσιμη. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ίντριγκας και δολοπλοκιών ναι αυτή η πρόταση με βρίσκει σύμφωνη.
Τώρα αν μιλάμε για εμάς, και για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις νομίζω ότι απλά στερείται νοήματος... καθότι δεν πιστεύω ότι έχουμε "εχθρούς" με την έννοια που έχουν τα παραπάνω πρόσωπα και θα ήτανε σπατάλη πόρων (χρόνου κυρίως) να ασχολήσαι με τα άτομα που απλά δεν συμπαθείς. Τώρα εάν ο άλλος θέλει να σε δολοφονήσει... εντάξει μπορείς να το εφαρμόσεις το ρητό... αλλά μάλλον θα πρέπει να προχωρήσεις και σε δραστικότερες λύσεις... χιχι...
Είμαι κάθετα αντίθετος με τη διπλωματία (και οριζόντια μη σου πω).
Κάποιος να με προσέχει από τους φίλους μου, γιατί τους εχθρούς μου τους ξέρω.
Βασικά δεν το κάνω αυτό και ούτε παίζει όμως, πρώτον γιατί δεν ζώ με στρατηγική ούτε με διπλωματία, τα σιχαίνομαι!Οπότε κρατώ τους φίλους πάρα πολύ κοντά μου και τους εχθρούς μην σας πώ τι τους έχω..απλώς δεν υπάρχουν,είναι εύκολο!
Παράθεση:
Το μέλος Liza32 στις 04-09-2007 στις 09:06 έγραψε...
Συμφωνείτε με αυτή την άποψη; Πόσο σας έχει βοηθήσει να είστε κοντά σε άτομα που σας έβλαψαν; Τελικά, με τη διπλωματία τι έχετε πετύχει;
|
|
Εγώ θέλω να βρίσκομαι σε θέση τέτοια ώστε να μην κάνω διακρήσεις και να μπορώ να προσφέρω τα ίδια σε όλους, φίλους και εχθρούς. Εκτός φυσικά ένα είδος ανθρώπων οι οποίοι είναι εχθροί της ανθρωπότητας κι επομένως η διαφοροποίηση πρέπει να είναι κάθετα και οριζόντια διαφορετική.
Παράθεση:
Το μέλος pol-gt στις 06-09-2007 στις 09:46 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος Liza32 στις 04-09-2007 στις 09:06 έγραψε...
Συμφωνείτε με αυτή την άποψη; Πόσο σας έχει βοηθήσει να είστε κοντά σε άτομα που σας έβλαψαν; Τελικά, με τη διπλωματία τι έχετε πετύχει;
|
|
Εγώ θέλω να βρίσκομαι σε θέση τέτοια ώστε να μην κάνω διακρήσεις και να μπορώ να προσφέρω τα ίδια σε όλους, φίλους και εχθρούς. Εκτός φυσικά ένα είδος ανθρώπων οι οποίοι είναι εχθροί της ανθρωπότητας κι επομένως η διαφοροποίηση πρέπει να είναι κάθετα και οριζόντια διαφορετική.
|
|
Εκτός φυσικά ένα είδος ανθρώπων οι οποίοι είναι εχθροί της ανθρωπότητας κι επομένως η διαφοροποίηση πρέπει να είναι κάθετα και οριζόντια διαφορετική.
Κάτι μου ξέφυγε. Όχι μόνο οριζόντια και κάθετα μα και διαγώνια.
Μπα....τον εχθρό και κοντά να τον κρατάς αν θέλει να σου κάνει κάτι θα στο κάνει...Αυτούς που έχουμε απο κοντά και πρέπει να τους προσέχουμε είναι οι φίλοι..οσο επιφυλακτικό και αν ακούγεται αυτό.
Αποψη μου ειναι οτι εφοσον ενας ανθρωπος δν σε "παει" γιατι να μπεις καν στην διαδικασια να τον προσεγγισεις...αν ειναι καπως "νορμαλ"(κ με το νορμαλ εννοω να μην θελει να σε σκοτωσει) θα επραττε κ αυτος ετσι...εξαλλου οταν ασχολησε με τον εχθρο σου ισα ισα του δινεις αξια...
Τωρα απο πλευρας διπλωματιας...δηλαδη το να θες να ξερεις καθε του κινηση...κακο στον εαυτο σου κανεις...η διπλωματια εμενα μου θυμιζει διπροσωπια...κ λυπαμαι που το λαω...αλλα το να κανεις κατι μονο κ μονο για να ελεγχεις καποιον,κ εγωιστικο ειναι κ διπροσωπο...
κρατώ όσο πιο μακριά μπορώ τους εχθρούς, γιατί δεν ξέρεις πότε θα καεί η γούνα σου...
Καλή είναι και η διπλωματία αλλά μέχρι ένα σημείο...Κάποια στιγμή καταντά διπροσωπεία...και τα όρια μεταξύ τους είναι πολύ λεπτά...
Η διπλωματια βοηθα πολυ.....ξερεις οτι οποιον δεν μπορεις να τον αντιμετωπισεις σαν εχθρο μπορεις να τον κανεις φίλο σου για να μαθεις τα αδυνατα του σημεια και μετα να τον κανεις οπω θες εσυ....!Αλλα μεχρι που θα παει η βαλιτσα της διπλωματιας???Καποια στιγμη θα βαρεθεις και εσυ να υποκρινεσαι...!!!
Μήπως...... Λέω μήπως.......
Η λέξη "εχθρός" είναι πολύ "βαριά" για έναν άνθρωπο που απλώς έχετε διαφωνίες και ίσως κάτι χειρότερο???
Δεν θεωρώ πως υπάρχουν εχροί....
Απλά υπάρχουν άνθρωποι με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και διαφορετικές προσεγγίσεις στα διάφορα θέματα.....
Ιmagine all the people livin' life in PEACE!!!!!
Ζούμε σε μία εποχή που δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις. Κάτι είναι ή καλό ή κακό, ή ζεστό ή κρύο, ή γνωστό ή ξένο, ή πολύ ή λίγο, ή άνθρωπος ή ζώο, ή σοσιαλιστικό ή καπιταλιστικό, ή εχθρός ή φίλος. Ας μη λησμονούμε ότι ο κος πλανητάρχης έθεσε το θέμα " ή είσαι μαζί μου ή εναντίον μου", μόνο που δεν μας είπε ότι ότι και να κάνουμε εμείς αυτός θα είναι εναντίον μας ούτως ή άλλως. Θα διαπιστώσεις φίλε/η PEACE ότι τα περισσότερα θέματα προς συζήτηση τίθενται ως "ΑΥΤΟ ή ΕΚΕΙΝΟ;". Κατά τα άλλα η αποψή σου είναι πραγματικά η καλύτερη που διάβασα εδώ στο θέμα, καθώς μου δημιουργήθηκε κι εμένα η απορία: "ποιος είναι εχθρός στην καθημερινότητά μας;". Επειδή μάθαμε να τα βλέπουμε όλα διπολικά, προφανώς εχθρό θεωρούμε όποιον δεν είναι φίλος, οπότε και καταλήγουμε στην σύγχρονη κοινωνία της αποξένωσης και της κλίκας. Και θυμίζω τα λόγια του ποιητή "και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς εχθρούς;". Και απαντώ "θα ανακαλύψουμε ή θα δημιουργήσουμε κάποιους...".
την άποψη "ξεκινάς ως κουμμουνιστής και καταλήγεις καπιταλιστής" (ή λίγο διαφοροποιημένη) πιστεύω την έχετε ακουστά.Ως νεότερος όλα σου φαίνονται αντιδραστικά και είσαι αντικομφορμιστής και επαναστάτης και όσο μεγαλώνεις τείνεις να γίνεισαι ολοένα και πιο καπιταλιστής και τελικά αυτό που κατηγορείς ως νεότερος (οχι απόλυτα αλλά συνήθως).
έτσι και με τις απόψεις μας γενικότερα και ειδικότερα στο θέμα μας, όσο νεότερος είσαι, ακόμη και απλές καθημερινές που μπορεί να εμπεριέχουν διπλωματία, συμπεριφορές, τις αναγάγεις σε ιστορικά ζητήματα, και όσο μεγαλώνεις διαπιστώνεις οτι, και δεν ισχύει απόλυτα το παραπάνω, αλλά και αρχίζεις και εσύ να φέρεσαι αναλόγως.
αυτό συμβαίνει και γιατί βλέπεις την πραγματικότητα με άλλο μάτι, αντιλαμβάνεσαι οτι τα πάντα είναι σχετικά και τίποτε απόλυτο, γιατί η ζωή σε αναγκάζει να ελίσσεσαι και να εξελίσσεσαι, και διαπιστώνεις οτι ο ελιγμός, η διπλωματία δεν είναι αναγκαστικά κακό όπως μας έχουν ποτίσει μέσα απο την όλη ηθικοπλαστική κοινωνική συμπεριφορά που μας οδηγούν να έχουμε.
και για να δώσω ένα παράδειγμα, κανείς δεν εμβάθυνε στο βαθμό που θα ' πρεπε, την εφευρετικότητα του Οδυσσέα, το οτι ήταν πολυμήχανος. την πονηριά και την διπλωματία του που ήταν εξυπνάδα ουσιαστικά και σωστή "κίνηση" για να αντεπεξέλθει σε κάθε φάση της ζωής του.
βέβαια υπάρχει και η αρνητική εκδοχή, η άλλη όψη του νομίσματος, η δεύτερη εκδοχή του παρόντος ερωτήματος.
Γιατί όλα τα πράγματα έχουν αρνητική και θετική όψη.
Η διαφορά έγκειται στην πρόθεση, στην σωστή κρίση και αντίληψη της πραγματικότητας και τελικά στον ανάλογο χειρισμό της όποιας κατάστασης
τώρα, στον κάθε άνθρωπο αναλογεί και η συμπεριφορά που του αρμόζει και που μπορεί αυτός να αντιληφθεί. εσύ είναι το θέμα πώς θα χειριστείς την όποια κατάσταση αντιμετωπίσεις και πώς αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα
καλή σας ημέρα
