Αν και, όπως τουλάχιστον θυμάμαι, εκεί στα 80ς ο όρος "Italo disco" [όπου υπάγεται το εν λόγω τραγούδι] δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό μας [με ένα σκέτο "ντίσκο" τα περιελάμβανες όλα τα "συναφή"]. Τον όρο αυτό τον διάβασα για πρώτη φορά είτε σε σχόλια στο YouTube κάτω από βιντεάκια σαν κι αυτό, είτε σε κείμενα στο ίντερνετ που "εξετάζουν" τη μουσική των 80ς κλπ κλπ .....
"Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται ακόμα με τη Disco? "
Κοίταξε, σε μένα, τουλάχιστον, αυτή η μουσική εκπροσωπεί κάποιες πολύυυυ παλιές εποχές, γεμάτες αγνότητα και αθωότητα .... Η "μετάβαση" από τα παιδικά χρόνια στην εφηβεία .... Η ανακάλυψη της ξενόφερτης μουσικής [η οποία θα άρχιζε - από πού αλλού?? - από τα "τοπς"] .... Οι πρώτες κασέτες - compilations με τα χιτς κάθε χρονιάς που βγαίνανε τα Χριστούγεννα .... Οι πρώτες έξοδοι στη μικρή ντισκοτέκ του νησιού με τις 5 - 6 κασέτες που 'χε όλες κι όλες στη δισκοθήκη της τις οποίες ακούγαμε επί .... 4 συναπτά καλοκαίρια .... Ο χορός της 1ης Λυκείου στην "Αυτοκίνηση" με την "ωραία της τάξης" την ώρα του χορού να με διώχνει από δίπλα της επειδή χόρευα ατσούμπαλα ..... κλπ κλπ κλπ .......
Κι ύστερα έφυγε η ντίσκο και ήρθε η χέβι μέταλ, μετά τα ρεμπέτικα, μετά το κλασικό ροκ, μετά τα έντεχνα κλπ κλπ .... Όλα, φυσικά, κάαατι αφήνουν στη ζωή μας .... μένουν, ίσως, σαν σάουντρακ του παλιού μας εαυτού, όποιος κι αν ήταν αυτός .....
Υπάρχουν κι άλλα τραγούδια ντίσκο που μού άρεσαν αλλά δεν θυμάμαι τίτλους .... Και, φυσικά, ας μην ξεχνάμε τους ΑΒΒΑ, από τα πιο "δυνατά" ονόματα του είδους [που συν τοις άλλοις ήξεραν και μουσική .... ] .....