Roberto Zucco από την Θεατρική Ομάδα Ε.Μ.Π. 12-21 Ιουνίου στο θέατρο Χυτήριο

ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΤΣΟΥΚΟ
Ένας «μυστικός πράκτορας».
Ένα φυσιολογικό και λογικό αγόρι.
…Σίγουρα ωραίο αγόρι. …Τόσο γλυκός, τόσο καλός. …
…Απ’ τη ράτσα εκείνων που κάνουν τους άλλους να θέλουν να βάλουν τα κλάματα και μόνο που τους κοιτάνε.
Ένας δολοφόνος. Ένας φονιάς.
Ένας τρελός. Ένας ήρωας.

…ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις ήσυχος είναι να γίνεις διάφανος όσο ένα τζάμι, όπως ένας χαμαιλέων πάνω σε μια πέτρα, να περνάς μέσ’ απ’ τους τοίχους, να μην έχεις ούτε χρώμα ούτε μυρωδιά, το βλέμμα των ανθρώπων να σε διασχίζει και να βλέπει
τους άλλους πίσω από σένα, σα να μην ήσουν εκεί.

Πρέπει να φύγω γιατί πρόκειται να πεθάνω. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Κανείς.

Ένας χρόνος εκατό χρόνια, το ίδιο κάνει, αργά ή γρήγορα όλοι θα πεθάνουμε, όλοι.

Δεν θέλω να πεθάνω. Πρόκειται να πεθάνω.

Δεν μου καίγεται καρφί για τη ζωή μου. Σας ορκίζομαι πως δε μου καίγεται καρφί.

Οι φύλακες δεν υπάρχουν. Αρκεί να μην τους βλέπετε. …Πέρα απ’ τους τοίχους υπάρχουν άλλοι τοίχοι, υπάρχει πάντα η φυλακή.
Να δραπετεύετε απ’ τις στέγες, προς τον ήλιο. Δεν θα βάλουν ποτέ έναν τοίχο ανάμεσα στον ήλιο και τη γη.

Όταν προχωρώ, ξεχύνομαι, δεν βλέπω τα εμπόδια κι επειδή δεν τα ’χω κοιτάξει, πέφτουν από μπρος μου μόνα τους.

Είμαι μοναχικός και δυνατός. Είμαι ένας ρινόκερος.


ROBERTO ZUCCO του Bernard-Marie Koltθs
Μια αληθινή ιστορία ένα τραγικό πεπρωμένο.
Μια καλοφτιαγμένη θεατρική δομή, 15 σύντομες σκηνές με συγκεκριμένα στιγμιότυπα απόλυτα βιωματικού-σωματικού χαρακτήρα, καταστάσεις όπου η σύγχυση, η απελπισία, ο φόβος, ο έρωτας-θάνατος είναι συνεχώς παρόντα.
Μια υποδειγματική πορεία όπου «η απλή επιλογή μιας πράξεως σκοτώνει τις άλλες προτιμήσεις».
Βολές εναντίον στερεοτύπων, αισθημάτων και αξιών με λόγο δυνατό και στέρεο, απολαυστικό και συνταρακτικό.

Από τη θεατρική ομάδα του ΕΜΠ

http://www.theatre.ntua.gr

http://roberto-zucco.blogspot.com

e-mail:

zucco@theatre.ntua.gr

12 – 21 Ιουνίου 2008
Θέατρο Χυτήριο
Ιερά Οδός 44, Γκάζι (Στάση Μετρό Κεραμεικός)
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21.30΄

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : deepinkfloyd στις 13-06-2008 16:21 ]

Υπέροχο έργο, με δυνατά νοήματα. Ο  Koltθs είναι από τους αγαπημένους συγγραφείς.

Καλή επιτυχία στα παιδιά που το ανεβάζουν!

''Είμ' ο δολοφόνος του πατέρα μου, της μητέρας μου, ενός επιθεωρητή της αστυνομίας κι ενός παιδιού. Είμ' ένας φονιάς. [...] Δεν πρέπει να προσπαθείτε να διασχίσετε τους τοίχους, γιατί, πέρ' απ' τους τοίχους, υπάρχουν άλλοι τοίχοι, υπάρχει πάντα η φυλακή. Να δραπετεύετε απ' τις στέγες, προς τον ήλιο. Δεν θα βάλουν ποτέ έναν τοίχο ανάμεσα στον ήλιο και τη γη. [...] Έτσι κι αλλιώς, ένας χρόνος, εκατό χρόνια, το ίδιο κάνει αργά ή γρήγορα, όλοι θα πεθάνουμε, όλοι. Κι αυτό, αυτό κάνει τα πουλιά να τραγουδούν, αυτό κάνει τα πουλιά να γελούν...''

Λόγια του ήρωα (Ρομπέρτο Τσούκο), του αγαπημένου Κολτές.

Να πω απ' όσα γνωρίζω, ότι το έργο το έγραψε λίγο πριν πεθάνει από aids κι ενώ ήταν στα τελευταία στάδια της νόσου. Ήταν 1989 και ο Κολτές ήταν μόλις 41 ετών.