Να μέ λένε Μαρία - Χάρις Αλεξίου από το "ως την άκρη τ ουρανού σου"
Θέλω να βρεθώ σ' έναν τόπο μαγικό και κανέναν ας μη ξέρω Να παραδοθώ κι έτσι ήσυχα να ζω σ' ένα σπίτι ερημικό Να 'ναι ένα νησί στον ωκεανό με ψαράδες και καλύβες Να 'χω να μιλώ, πότε στον Θεό πότε σ' άνθρωπο περαστικό
Παραδείγματος χάρη να με λένε Μαρία να 'χω μια φιλενάδα κόκκινη αλεπού να με παίρνουν τ' αστέρια στη δική τους πορεία να μιλάω με τους γλάρους και τα μαραμπού
Παραδείγματος χάρη να με λένε Μαρία να 'χω μια φιλενάδα κόκκινη αλεπού να της λέω κάθε βράδυ και μιαν άλλη ιστορία να περνάς στ' όνειρό μου κι εσύ που και που
Έχω βαρεθεί, έχω κουραστεί θέλω πίσω τη χαρά μου Τρέλα μου παλιά πάρε με αγκαλιά στείλε με όσο πιο μακριά Θέλω να βρεθώ σ' ένα τόπο απλό και κανείς να μη με ξέρει Να 'χω να μιλώ, πότε στον Θεό πότε σ' άνθρωπο περαστικό
Φεύγει το τραίνο σαν χελιδόνι δεύτερη θέση τρίτο βαγόνι να του σπυριού σου η γωνία φεύγει το τραίνο στη Γερμανία.
Αχ! Μαρια αχ! Μαρια μόνος μου στην μπυραρία ονειρεύομαι τη νύχτα που σε πρωτοφίλησα αχ! Μαρια αχ! Μαρια μόνος μου στην μπυραρία το ποτήρι μου με δάκρυα ξεχείλισα.
Φεύγει το τραίνο στον κάμπο χιόνι θα μου κρυώνεις που θα 'σαι μόνη λιώνει η καρδιά μου στην αγωνία μπήκε το τραίνο στη Γερμανία.
Αχ! Μαρια αχ! Μαρια μόνος μου στην μπυραρία ονειρεύομαι τη νύχτα που σε πρωτοφίλησα αχ! Μαρια αχ! Μαρια μόνος μου στην μπυραρία το ποτήρι μου με δάκρυα ξεχείλισα.
