Το "μπροστά" (έμπροσθεν) είναι μία κατεύθυνση που χαρακτηρίζεται από τη στάση του σώματός μου. Τί θα πεί ακριβώς "πάω μπροστά στη ζωή"; Ότι ευημερώ; Μήπως ότι απλώς κινούμαι στη ροή του χρόνου; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το μπροστά στη ζωή, με τον τρόπο που τίθεται το θέμα.
Αν μιλάμε απλώς για το γεγονός ότι ξεπερνάμε συναισθηματικές καταστάσεις, πρέπει απλώς να θυμόμαστε ότι το να παγιδευόμαστε σε φαντασιακές καταστάσεις είναι το ίδιο επικίνδυνο με τη λήθη, ότι δηλαδή αυτές οι καταστάσεις δεν έγιναν ποτέ. Απ' την άλλη ,για να "πάω μπροστά" -με κάθε ερμηνεία της φράσης- πρέπει να έχω στο μυαλό μου και ποιο είναι το "πίσω", ώστε να είμαι προσανατολισμένος. Έτσι, πχ. δεν έχει νόημα ο βορράς χωρίς το νότο. Ακόμα, η πυξίδα μας οδηγεί σε διαφορετική σχετική κατεύθυνση, ανάλογα με το που βρισκόμαστε την κάθε στιγμή! Κάτι ανάλογο ισχύει και στη συναισθηματική μας ζωή. Θεωρώντας ότι ανακάλυψα το συναισθηματικό βορρά, δε συνεπάγεται ότι δεν θα πέσω σε χαράδρα ή βούρκο προσπαθώντας να τον προσεγγίσω, παίρνοντας τυφλά μία ευθεία που ονόμασα "μπροστά"...
"Να' ταν η ζωή μας ίσια, πώς θα την παίρναμε κατόπι!
Μα αλλιώς η μοίρα το βουλήθη, πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη..."
Ποίηση/Μελοποίηση: Γιώργος Σεφέρης / Δήμος Μούτσης
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 11-09-2008 10:44 ]
