Αξιζει να υπαρχεις για ενα ονειρο και ας ειναι η φωτια του να σε καψει???

Πιστευετε πως πρεπει να ακολουθουμε τα ονειρα μας,οσο κ μεγαλα κ αν ειναι και ασ μην γινουν ποτε??? η απλα πρεπει να ειμαστε ρεαλιστες ακολουθοντας απλα την λογικη κ οχι την πιστη προς; τα ονειρα αυτα???

Υ.Γ: η απαντιση μου στις απαντισεις σας θα ειναι καποιο τραγουδακι....

ΘΕΛΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ....

[youtube:

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : XarakiFreeSoul στις 18-08-2009 23:45 ]

Αξίζει. Τα όνειρα είναι αυτά που μας δίνουν πνοή. Ίσως καμιά φορά μας κάψουν στο τέλος της διαδρομής αλλά ακόμη κι έτσι θα μας έχουν δώσει κάτι, κερδισμένοι θα βγούμε. Αν αταματήσουμε να ονειρευόμαστε θα είναι σα να έχουμε πάψει να έχουμε στόχους και ο άνθρωπος που δεν εχει στόχους για μένα είναι νεκρός, έχει χάσει το νόημα της ύπαρξής του.

Αξίζει λέω κι εγώ, αλλά το να λέει κανείς κάτι δεν είναι το δύσκολο...

Δεν ξέρω... Ότι πρέπει να ακολουθούμε τα όνειρα μας, αυτό είναι σίγουρο. Όταν όμως ξέρουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν, εκεί αλλάζει κάπως. Βέβαια, και πάλι, το να προσπαθήσουμε καλό είναι, εννοείται. Γενικά θα 'λεγα πως, ναι, αξίζει. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν κάτι που ονειρεύεσαι θα γίνει πραγματικότητα. Μπορεί αν το θέλεις πολύ τελικά να τα καταφέρεις!

Φυσικά και αξίζει.Διαφορετικά φτάνεις να ζεις μια ζωή που δεν σου ταιριάζει,όταν απλά αφήνεις την καθημερινότητα να σε φθείρει κάνοντας πράγματα που δεν σε εκφράζουν.Όταν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια χωρίς να κάνουμε τίποτα,τότε το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γεμίζουμε απωθημένα,για μια ζωή που δεν ζήσαμε,ακολουθώντας πάντα το "πρέπει" και όχι το "θέλω"."Συν Αθηνά και χείρα κίνει".Από τη σιγουριά και το βόλεμα κανείς δεν πετυχαίνει τίποτα.

Ποτε δεν είναι αργά για όνειρα!Και φυσικά πάντα μπορεί να πραγματοποιηθούν.Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα ανθρώπων που τα καταφεραν.Προσπάθησαν όμως και δεν φοβήθηκαν...Πίστεψαν ότι μπορούν και δεν εγκατέλειψαν στην πρώτη δυσκολία.Ακόμα όμως και να μην τα καταφέρεις,ξέρεις ότι προσπάθησες.Μαθαίνεις από την "'ηττα" σου.

Τόλμη,προσπάθεια,πίστη στον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας και τύχη χρειάζεται.

Και τί είναι ρεαλισμός; Η ανθρώπινη νόηση χωρίς φαντασία και μυθολογία είναι τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό που αποκαλούμε 'ρεαλισμός' δεν είναι τίποτα άλλο από την βίαιη απογύμνωση των αισθήσεων από συναισθήματα. Κι επειδή οι αισθήσεις είναι άμεσα εξαρτημένες από εκείνα σε αμφίδρομη λειτουργία, στην πραγματικότητα δημιουργούμε έναν τύπο αφαιρετικής παραίσθησης.

Όλοι ζουμε τα όνειρά μας κι ας μην το αντιλαμβάμαστε. Κι όλοι ζούμε σε ένα κοινό όνειρο κι ας μην το αντιλαμβανόμαστε ούτε αυτό. Οι φοβίες μας παράγουν εφιάλτες όταν κοιμόμαστε. Ο φοβίες μας παράγουν εφιάλτες και στην πραγματική ζωή. Κι αντί να πολεμήσουμε τις φοβίες μας προσπαθούμε να τις μεταφέρουμε στους γύρω μας. Κι έτσι επηρεάζουμε αρνητικά τις ζωές και τα όνειρα καί των συνανθρώπων μας. Την επίδραση των φοβιών (συγκεκριμένα της βίας που αποτελεί από τις μεγαλύτερες φοβίες) στην ζωή του ανθρώπου (και των συνανθώπων του) περιγράφει χαρακτηριστικά ο Μάνος Λοΐζος στο τραγούδι 'Το σήριαλ':

(...) Ο κόσμος θέλει βία περιμένει τη σκηνή.

Κάνε λοιπόν το πρώτο βήμα...

Καλωσήλθες Μαργαρίτα με τα κόκκινα μαλλιά,

καλωσήλθες Μαργαρίτα μες την πόλη.

Σε θυμάμαι που κρατούσες κάτι σχέδια παιδικά,

τώρα κρύβεις μες την τσέπη το πιστόλι.'

Δεν γίνεται να ονειρευόμαστε υγιώς όταν είμαστε κατακλυσμένοι από φοβίες. Μα και το να ανακαλύψει ο καθένας τις φοβίες του απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια. Πρέπει πρώτα να τις βρούμε και να τις βγάλουμε από μέσα μας. Έπειτα τα όνειρα έρχονται από μόνα τους. Είναι στη φύση μας. Αλλιώς παράγουμε εφιάλτες, δαίμονες που με τη δάνεια όψη αγίων στοιχειώνουν τη ζωή μας κι εμείς τους καλωσορίζουμε ως αγγέλους της ευτυχίας.

Δηλημματα του τύπου "ρεαλισμός ή όνειρα" για μενα δεν υπάρχουν. Γιατί τα φερνετε αντιμέτωπα αυτά τα δύο, αφού το ένα δεν αποκλείει το άλλλο; Αντιθέτως, οποιος δεν χρησιμοποιεί τη λογική στο κυνήγι του ονείρου μάλλον ονειροπαρμένος είναι και όχι ονειροπόλος.

Βέβαια ίσως μπερδεύει το γεγονός ότι κάποιοι πίσω από τις έννοιες "λογική" και "ρεαλισμός" κρύβουν τα "πρεπει", το μικροβόλεμα και τον συντηρητισμό τους.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 20-08-2009 17:44 ]

Κατα τη γνώμη μου αξιζει και παραααξιζει! Η ζωη χωρις ονειρα και στοχους ειναι βαρετη και ανιαρη.

Τα όνειρα ειναι αυτά που σου δίνουν το κίνητρο να προχωρήσεις.

Η ζωη με τις υποχρεωσεις της και τα πρέπει της χρειαζεται και καποια θέλω , καποιον σκοπό για να εχει νόημα. Και ας ειναι να μην πραγματοποιηθούν, η προσπάθεια μετραει.

Αν μας φαει η απαισιοδοξία και δεν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας χάσαμε..

Αξιζει  γιατι  χωρις  ονειρα  η  ζωη  θα  ηταν  μονοτονη!!!!  Οποτε  για  μενα  καθε  ονειρο  ειναι  για να  το  κυνηγας  και  να  το  πραγματοποιεις!!!Ακομη  και  αν  μακρυπροθεσμα  σου  κανει  κακο!!!Διεκδικισε  το  ονειρο  σου  και  καντο  πραγματικοτητα!!!!!

ο coelio εχει πει..οταν θες κατι πολυ..μα παρα πολυ ολο το συπαν θα συνωμοτησει για να γινει πραγματικοτητα. δεν ξερουμε καν αν ο ιδιος ηθελε ποτε κατι τοσο πολυ ωστε να εγινε τελικα.ανθρωποι-μπερδεμενοι μεχρι τη στιγμη που θα πεθανουν..υποταγμενοι στο κατεστημενο και στα θελω που εχει επιβαλλει η ιδια η κοινωνια ωστε τελικα ν'αγαπησουν αυτο που πραγματικα  ΄΄πρεπει'' οσο καλοβωλο ακουγεται αλλο τοσο ητοπαθες..

η ζωη.. δυσκολη..δε βγαινει το νοικι..αναζητας σχεση αλλα ουτε εσυ ο ιδιος εισαι διατεθιμενος να την κανεις...και τι θες πια τοσο πολυ??να γινεις καλλιτεχνης?συγνωμη..θα διαλεξεις ενα δρομο επιτυχιας..η θα γινεις καλλιτεχνης η θα εχεις οικογενεια..

κατι τι στο καλο βρε καλε μου ανθρωπε θελεις τελοσπαντων??να αγαπησεις και να αγαπηθεις..μπα αστο..θελει υπομονη,κοτσια,ατελειωτες συζητησεις και στο τελος θα δεις οτι τελικα και μαζι να εισαι μονος σου εισαι...

τι θελεις τι???να γινεις ηθοποιος-μουσικος??η ικανοποιηση μιας σκηνης θεατρου...οτι επαψες να σαι θεατης και ανεβαινεις//και στο τελος γυρω στα 32 θα σε πιασει και θα πεις..βρε αη απο κει η κιθαρα,πιανο///βρε αη το θεατρο...γιατι σπανια θα κατσει για πολυ καποιος μαζι σου με τη ζωη που κανεις...μα βρε ανθρωπε μου τι ζητας?? να κανεις καριερα θες..να κανεις οικογενεια θες..να εχεις υγεια και φιλους θες...αποφασισε τι θελεις..τοσο δυσκολο ειναι??

θελω θελω θελω...

και οχι δεν πιστευω στο κυριο coelio γιατι ενας συγγραφεας ερχεται να δωσει την μετεπειτα ικανοποιηση του πονου...κανεις δεν ξερει τι θελει...η μαλλον μπορει να ξερει///αν θες κατι πολυ ισως και να το καταφερεις...απλως πρεπει να ρισκαρεις..εισαι διατεθιμενος να ρισκαρεις τα παντα για το μεγαλο σου ''ΘΕΛΩ??''εδω σε θελω...ρισκαρε για την καριερα σου...ρισκαρε για τον ερωτα...για την οικογενεια για τα λεφτα...για ολα...ενα να ξερεις ομως δεν θα τα αποκτησεις ποτε ολα...γιατι δεν εχει νοημα να τα αποκτησεις ολα για τον μονο λογο οτι μετα δεν θα χεις λογο υπαρχης να καταβαλεις προσπαθειες για το θελω σου

ισως να μαι σκληρη...αλλα την συγκεκριμενη ατακα την εχω αναλυσει πολλακις.. Ρ Ι Σ Κ Α Ρ Ε ΛΟΙΠΟΝ..ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ...καλο σας βραδυ...

ι

Μια που πιάσαμε και τον Coelio, αυτός δεν είχει πει επίσης :

 Πρέπει να ρισκάρεις , γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε. Όποιος δε ρισκάρει τίποτε , δεν κάνει τίποτε , δεν έχει τίποτε και δεν είναι τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, αλλά δε μαθαίνει , δεν νιώθει, δεν αλλάζει , δεν αναπτύσσεται , δε ζει και δεν αγαπά.Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει έιναι ελεύθερος.

Το να υπάρχεις μόνο για ένα όνειρο, και να το κυνηγάς σε όλη σου τη ζωή βεβαίαως και είναι ρίσκο. Ρίσκο μεγάλο, όπως είπε και ο/η music fan , να χάσεις όλα τα υπόλοιπα...Όμως αυτό σημάνει " κι ας είναι η φωτία του να σε κάψει " . Γιατί αν είναι όντως ένα όνειρο ζωής, τότε και με κάτι λιγότερο δεν 8α είσαι ευχαριστημένος... Θα σκέφτεσαι πάντα τι θα είχε γίνει, αν είχες ακολουθήσει το όνειρό σου...Μπορεί τελικά να μην άξιζε το ρίσκο και παρ'ολο που πραγματοποίησες το όνειρο σου , να μην έγιναν τα πράγματα όπως τα φαντάστηκες...Έζησες όμως την εμπειρία , και όπως είπε και ο Coehlo " έμα8ες, ένιωσες, άλλαξες, αναπτύχθηκες, έζησες και αγάπησες..." και αυτά στο κάτω κάτω αξίζουν στη ζωή..¨Οπότε άλλον αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ασ είναι η φωτιά του να σε κάψει...

Παν μέτρον άριστον . . .

..Τα όνειρα πρέπει να τα μετατρέπουμε σε στόχους για να επιτύχουν..Πάντα θα τα κυνηγάμε..και αν πάλι δεν καταφέρουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα ίσως μας βοηθά στο να τα θεωρούμε πάντα σημαντικά...

"..Ακολούθησε το όνειρό σου κι ας είναι ουτοπία.." 

Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες.Και φυσικά αξίζει να προσπαθεί κανείς να πραγματοποιήσει τα όνειρα του!Εγώ ας πούμε,τον άλλο μήνα φέυγω μόνιμα απο Ελλάδα για αυτό το λόγο!!!!!!Και δεν βλέπω την ώρα να φύγω και ας φάω το κεφάλι μου στο τέλος!Τί είχαμε τί χάσαμε!

XarakiFreeSoul, το θέμα που έθεσες μου φαίνεται πως έδωσε αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση! 

Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι από μας που απαντήσαμε, συμφωνούμε πως αξίζει τον κόπο να ρισκάρει κανείς για τα όνειρά του. Ελάχιστοι όμως από εμάς αναφέραμε μια προσωπική εμπειρία με τέτοιο "ρίσκο" (όπως έκανε ο linguamortis για παράδειγμα)...

Πιθανότατα να είναι αυθαίρετο ή/και υποκειμενικό αυτό που θα ισχυρισθώ, θα το γράψω όμως με την ελπίδα ότι θα τροφοδοτήσει εποικοδομητικά τη συζήτηση:

Οι περισσότεροι από μας λέμε ότι αξίζει τον κόπο να ρισκάρουμε για τα όνειρά μας, ωστόσο στην προσωπική μας ζωή επιλέγουμε τη συμβατική οδό, το βόλεμα δηλαδή.

Και συνεχίζω την πρόκληση: Ποιος από μας που προτρέπουμε τη μικρή μας φίλη XarakiFreeSoul προς το "ρίσκο" έχει ρισκάρει ο ίδιος για να πλησιάσει στα όνειρά του;

αξιζει να ονειρευεσαι σε ολους τους τομεις της ζωης σου.τα ονειρα ειναι αυτα που δινουν νοημα στο παρων και προσμονη για το μελλον. η προσπαθεια επιτευξης τους προσφερει ηθικη ικανοποιηση ανεξαρτητου αποτελεσματος...ωστοσο μια ζωη διχως ονειρα,διχως ιδανικα δεν θεωρω πως εχει καποιο νοημα...ισως ομως τα ονειρα ειναι αυτα που μας κανουν να πονουμε για καθε τι που δεν μπορουμε να επιτυχουμε γτ διχως να γνωριζουμε το αισθημα χαρας που ισως μας εδινε η επιτευξη αυτου γνωριζουμε μονο την λυπη της αποτυχιας....ισως ο στιχος ''αν δεν ονειρευεσαι ποναει λιγοτερο η αληθεια'' εχει μια γερη δοση ρεαλισμου αλλα διχως ονειρα δεν μπορουμε να επιτυχουμε τιποτε αξιολογο....

θεωρω πως αξιζει να ονειρευομαστε γτ ειναι ο μονος τροπος να πετυχαινουμε εν μερη τις φιλοδοξιες μας

well well well...

to sigouro einai pws oloi eimaste anamesa ston realismo k sth fantasia kai kata kapoio tropo opws katalavainw prospatheite na mpleksete 2 entelws ksexwristous kosmous ton kosmo ths fantasia k ton kosmo twn oriwn.allo giannhs k allo Johnny(xexe).......Oloi mas exoume oneira k filodoksies pou allote menoun ws apla stoxoi kai alloste ws nohma zwhs....Anamfhsvhthta omws gia na ftasei se ena stoxo pou einai nohma zwhs tou prepei na petuxei allous pio mikrous...kai ekei einai pou tha geutei thn eutuxia h thn apotuxia....swsta?

Meta mplekoume to tharros...ta kotsia k thn dunamh-thelish tou kathe antrwpou...to volema sigoura einai mesa sto paixnidi gi'auto k alloste polles fores emeis oi antrwpoi ta paratame pame sto eukolo (kanoume pws den to eidame) kai sunexizoume...Alla poso anaisthitos na eisai??? se pianei mia tupsh k les eprepe na to kanw auto...xazomara mou!!!.....

thelw na m peite an twra thn stigmh pou milame geueste kapoio apo ta oneira sas...ti provlepete? tha epiviwsete h apla tha kaeite???

gia osous omws pou plisiazoun se kapoio apo to oneiro tous sas lew paidia DO IT BUT DO IT RIGHT....einai thema posostou kamia fora....poso tis ekato eisai sigouros oti prepei na to kaneis.....kai edw mplekontai alla antrwpina pragmata amfivolies anasfalies klpklp.....

τι ωραίο τ τραγούδι....!  

εμενα με βρηκε το ονειρο . . . ετσι απλα . . . η ποιο απαλη φωτια . . . δεν περιμενω σε συννεφα . . . ουτε χανομαι σε κυματα . . . στην γη παταω . . . στην γη πεταω . . . γιατι ειπαμε . . .

Υ.Γ με βρηκε το ονειρο . . .

Αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο!!! Τα όνειρα δεν καίνε (τότε γίνονται εφιάλτες) τα όνειρα σε κάνουν να πετάς...Γιώργο διαφωνώ.... Δεν γίνεται να ζεις το όνειρο πατώντας στη Γη.... δεν είναι πραγματικό όνειρο τότε απλά ένα παιχνίδι της λογικής... (και εγώ προσωπικά τα βαριέμαι αυτα τα...γήινα.. :)