ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ηταν μια μέρα του καλοκαιριού που πέρασε, στο Βραχάτι. Πάλευα από το πρωί να φτιάξω ένα πρόγραμμα για το χειμώνα, αλλά τίποτα.Οσο πιο πολύ το σκεφτόμουν, τόσο πιο μεγάλο το μπέρδεμα. Ούτε φως, ούτε χρώματα, ούτε αρμονία. Τίποτα. Σκόρπιοι τίτλοι τραγουδιών, σε μια στοίβα μουντζουρωμένα χαρτιά. Ηρθε το απόγευμα. Τα παράτησα όλα και βγήκα βόλτα στο λιμάνι. Κάθισα σε έναν ντόκο στο μώλο, και με άδειο μυαλό, κοίταζα την πόλη απέναντι, μέχρι που νύχτωσε και ανάψανε τα φωτάκια της παραλίας. Ξαφνικά έφαγα το flash ...Νά'το , σκέφτηκα.΄ ''Σβήσανε τα φώτα της αίθουσας και ανάψανε τα φώτα της σκηνής.'' Επαψα να σκέφτομαι και άρχισα να ακούω το μέσα ρυθμό. Αρχισα να ακούω την καρδιά μου. Ακουσα σιγά σιγά τη συναυλία να εξελίσσεται, είδα τις εικόνες που θα συνόδευαν τα τραγούδια και διέκρινα τους ρόλους. Ψιλομουρμούριζα διάφορες μελωδίες, έτσι, σαν να μου τις έφερνε από κάπου ο αέρας. ''Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα'', ''ο Μάρκος και η Αννα΄΄, ''Comfortably numb¨΄, ''Για ένα κομμάτι ψωμί΄΄, ΄΄το Δωμάτιο'', ''Σαντορίνη'', ''στο λιμάνι του Αμστερνταμ'', ''ο Σταυρός του Νότου'', ''Παλιές αγάπες'', οι Beatles, oι Pink Floyd, o J.Hendrix, oι Rage against the machine, o Van Morrison, o Bob Dylan, o Lou Reed. Ενα απίστευτο αλλοσούσουμο συνάφι, όπως η παρέα των καλλικάντζαρων στην ''Αγέλαστη πολιτεία''.Αλλοσούσουμοι μεν, αλλά με το απόλυτο, υπόγειο σύστημα ενδοεπικοινωνίας μεταξύ τους.Αυτό είναι, είπα στον εαυτό μου. Πρώτα με την καρδιά και ύστερα με το μυαλό. Αυτό είναι λοιπόν και το πρόγραμμα που θα ακούσετε απόψε. Τα τραγούδια της καρδιάς μου. Δεν υπάρχουν πρώτοι, δεύτεροι και τρίτοι ρόλοι σ'αυτή την μουσική παράσταση. Καθένας μας κάνει αυτό που πρέπει, την ώρα που χρειάζεται.Ετσι κάπως είναι το πρώτο μέρος. Εμείς τραγουδάμε για 'σας. Στο δεύτερο μέρος όμως, μετά το διάλειμμα, τα πράγματα αλλάζουν.Θα τραγουδήσουμε μαζί, αλά παλιά, όπως στις μπουάτ του `70.Τραγούδια καθημερινά, ''λαϊκά'' θα τα έλεγα, τραγούδια της παρέας, που ξέρετε και αγαπάτε και σίγουρα μόνοι σας ή με κάποιες συντροφιές, τα έχετε κάποτε σιγοτραγουδήσει. Σας εύχομαι να περάσετε καλά με τα τραγούδια της καρδιάς μας.
Νοέμβριος 2009
Πάνος Κατσιμίχας
Μετά από μια πολύ επιτυχημένη χειμερινή σεζόν και μια εξίσου επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία, αποφάσισαν να συνεργαστούν και φέτος, στη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου, παρέα με τον Τόλη Φασόη, ιδρυτή, συνθέτη και ερμηνευτή του θρυλικού συγκροτήματος της δεκαετίας του ΄80 Sharp Ties, (ο οποίος πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει τον πρώτο προσωπικό του δίσκο), το Μάνο Λυδάκη, έναν νέο ταλαντούχο τραγουδοποιό ( ο οποίος επίσης μέσα στις επόμενες μέρες θα εκδώσει την πρώτη δισκογραφική του δουλειά) και τον Πάρη Γκαγκαστάθη, έναν πολύπλευρο μουσικό, τραγουδιστή και φίλο από τα παλιά. Ο τίτλος της παράστασης: «Τα τραγούδια της καρδιάς μου». Και σίγουρα, τα τραγούδια έχουν τον πρώτο ρόλο.
ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 22:30
