Ο Βασιλικός, συνθέτης και τραγουδιστής των Raising Pleasure, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή είπε την άποψή του για τη Μόνικα:
- Δεν νομίζω ότι το μπαζ που έγινε γύρω από τη Μόνικα ήταν ανάλογο με τη δουλειά της. Θα μπορούσες να πεις ότι υπερτιμήθηκε καλλιτεχνικά. Είναι ένα ταλαντούχο κορίτσι, που έκανε έναν όμορφο δίσκο. Από κει και πέρα ο τρόπος που το χειρίστηκε ήταν που έφερε όλη αυτήν την ανακατωσούρα. Επαιξε το παιχνίδι. Και καλά έκανε. Η Μόνικα, στην εσωστρέφεια που λέγαμε πριν, λειτούργησε ακομπλεξάριστα. Ανοίχθηκε προς όλους, έπαιξε το παιχνίδι των μίντια πολύ σωστά, είπε και τις ατάκες της και έγινε ό, τι έγινε. Υπάρχουν ελληνικά σχήματα που θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη απήχηση απ’ αυτή που ήδη έχουν, αλλά νομίζω ότι ναι μεν φταίει το “σύστημα” στην Ελλάδα, αλλά, κυρίως, τα ίδια τα συγκροτήματα που δεν έχουν ανοιχθεί και δεν λαμβάνουν υπόψη τους την ελληνική πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ σαφής και συγκεκριμένη.
Προφανώς, με βάση την όλη σκηνή που παίχτηκε με τη Μόνικα και τη Δήμητρα Γαλάνη, ο Βασιλικός λέει ότι αν θέλει ένα συγκρότημα να γίνει γνωστό στην Ελλάδα θα πρέπει να βγαίνει αριστερά-δεξιά, να κατηγορεί τους άλλους, και εν τέλει να δημιουργεί ντόρο προκειμένου να ακουστεί. Αυτό κατάλαβα από τα λεγόμενά του. Μπορεί και να 'χει δίκιο, δεν ξέρω... Προβληματίστηκα λιγάκι.
Από την άλλη, δεδομένου ότι στις 14 Δεκεμβρίου κυκλοφορεί ο πρώτος σόλο δίσκος του, μήπως μπήκε κι ο ίδιος σ' αυτή τη λογική προκειμένου ν' ακουστεί το όνομά του; Αν πάλι το έκανε μ' αυτό το σκοπό, γιατί διάλεξε τη Μόνικα και δεν διάλεγε πιο πρωτοκλασάτο όνομα ώστε να προκαλέσει και μεγαλύτερο ντόρο; Τέλος πάντων, νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Εμένα αυτό που με προβληματίζει είναι ότι τελευταία είναι όλο και πιο έντονο το φαινόμενο καλλιτεχνών που κριτικάρουν δημοσίως συναδέλφους τους. Διακρίνω νευρικότητα ή κάνω λάθος;