Την είδα την ταινία....αξίζει πολύ να δει κανείς πώς ο Γιάννης Αγγελάκας δημιουργεί ρίχνοντας τις ιδέες του με τη μουσική αυτή παρέα, τους Επισκέπτες δηλαδή ή τον Βελιώτη και με τους Κρητικούς καλλιτέχνες όπως ο Ψαρογιώργης....ένα συμπέρασμα που βγαίνει τελικά είναι ότι όταν μουσικοί με κοινές ανυσυχίες μπορούν και κάνουν όλοι πέρα το εγώ τους βάζοντας ο καθένας κάτι από το μουσικό του αισθητήριο να λειτουργήσει σε όφελος της μουσικής δημιουργίας και της μουσικής παρέας, τότε γεννιούνται θαυμάσια μουσικά αποτελέσματα και με αληθινό μεράκι που περνάει και στους ακροατές....πρέπει να είσαι τυχερός όμως για να βρεθείς με τέτοιους ανθρώπους κ να υπάρξει αυτή επικοινωνία να υπάρχει δηλαδή αυτή η διάθεση από όλους και ο χρονος, η πίστη και η αγάπη.
Είναι ένα καλό μάθημα για όλους μας!!!
-----------------
Δεν θα είμαι ποτέ μόνος...στη χειρότερη περίπτωση θα είμαι με τον Θεό.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Despinis στις 27-03-2010 01:42 ]