Καταγγελία προς τους Δήμους

 

Ο συνθέτης κ.Νότης Μαυρουδής μας έστειλε την παρακάτω επιστολή, την οποία μπορούμε να σχολιάσουμε:

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ


Αγαπητέ Συντάκτη,                                                  

Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω αυτή την επιστολή, ίσως να μην είναι “καλλιτεχνικός” και δεν περιέχει καμία “αισθητική πρόταση”. Έχει να κάνει με μια καταγγελία και αν χωράει δίπλα στις τόσες άλλες των ημερών, θα σας παρακαλούσα να τη δημοσιεύσετε.
Είναι η περίοδος που αρχίζει να κινείται η μεγάλη συζήτηση γύρω από τις επικείμενες δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου, που, σε συνδυασμό με την κυβερνητική πρόταση του “Καλλικράτη” φτιάχνουν ένα τοπίο προβληματισμού γύρω από θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πολύ ενδιαφέροντα.

Εγώ θα προσθέσω σ’ αυτά την αγανάκτηση, τον θυμό, την οργή, των πολλών συναδέλφων μου, συνθετών- μουσικών- τραγουδιστών, ηθοποιών, που κλείνουν συμφωνίες με τους δήμους (με τα Πνευματικά Κέντρα) για συναυλίες σε Φεστιβάλ, για θεατρικές παραστάσεις κλπ, και οι ίδιοι οι δήμοι αθετούν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, αδιαφορώντας για τα χρεωστούμενα. Το δυσάρεστο είναι πως οι δήμοι και τα συμβούλιά τους προσποιούνται και πολιτικές επιλογές («κόκκινος δήμαρχος», «πράσινος δήμαρχος») και συγχρόνως συμπεριφέρνονται απαξιωτικά δίχως να λογοδοτούν πουθενά, αφήνοντας χρέη πολλών χρόνων, στερώντας από πολλούς καλλιτέχνες που συμμετέχουν, τα χρήματά τους.

Απόλυτη μιζέρια! Χρωστούν χρήματα σε όλο το καλλιτεχνικό φάσμα (συμπεριλαμβανομένων και θεατρικών θιάσων, καλλιτεχνικών γραφείων, κλπ). Στην περίπτωση που κάποιος καταφύγει σε αγωγές, καταταλαιπωρείται με αναβολές, δικηγόρους και ελληνικό δημόσιο, μπαίνοντας για τα καλά σε ατμόσφαιρα …Κάφκα.

Παρακολουθώ τις δηλώσεις των δημάρχων που αγωνίζονται (δήθεν) για τον πολίτη και τον …πολιτισμό, γνωρίζοντας πως και τα δύο τα έχουν καταγράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους δήμους, αλλά όλοι οι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου γνωρίζουν πολύ καλά ποιους εννοώ… Το εντυπωσιακό είναι πως ακόμα και οι κομματικοί φορείς που εκπροσωπούν τους δήμους αυτούς, αδιαφορούν και αυτοί με τη σειρά τους στις έντονες διαμαρτυρίες μας. Χάος…

Επαναλαμβάνω πως δεν εκπροσωπώ κανέναν, αλλά είμαι σίγουρος πως πολλοί συνάδελφοί μου θα ήθελαν να συνυπογράψουν αυτή τη συσσωρευμένη αγανάκτηση προς όλους εκείνους που θα ζητήσουν και πάλι ψήφο για να εξυπηρετήσουν «το λαό»… Είμαστε παλιοί πλέον στο χώρο και τέτοιες συμπεριφορές εξυπνακίστικης διάθεσης περί πολιτισμού, πασπαλισμένης με μεταμοντέρνο “προοδευτισμό” από παρόντες και μέλλοντες “τοπικούς άρχοντες”, δεν αποφέρουν παρά μόνο την οργή μας.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Νότης Μαυρουδής (Αθήνα, 18/3/2010)
(συνθέτης –κιθαριστής)

Ναι, αυτή είναι η κατάντια των Δήμων, που εκτός από το ότι αμελούν τις καλλιτεχνικές διοργανώσεις τους, αμελούν επίσης και για την καλή διαβίωση των κατοίκων. Οι δήμαρχοι στις προεκλογικές εκστρατείες μόνο υποσχέσεις δίνουν και όταν εκλεγούνε τις αθετούνε ευθύς. Άξιο παράδειγμα ο δήμαρχος του Δήμου μου (ονόματα δεν λέμε).

Αυτό μου θύμισε μια έκθεση που είχα γράψει στο Γυμνάσιο με θέμα "Να προτίνετε λύσεις στον δήμαρχο του Δήμου σας, για την ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτητων, με σκοπό τη καλύτερη διαβίωση των κατοίκων", για να πω την αλήθεια, με τη διαφορά εδώ ότι οι εκδηλώσεις γίνονται, αλλά κανένας δεν φροντίζει για την πληρωμή των καλλιτεχνών. Και όχι μόνο εδώ, αλλά και σε άλλες υπηρεσίες του κράτους...

Δίπλα σε όλα αυτά μπορείτε να προσθέσετε και τα χρήματα που χρωστάνε στις εταιρείες ηχητικών μηχανημάτων αλλά και στο εποχικό προσωπικό όπως οι ταξιθέτριες, που προσλαμβάνεται από τα διάφορα φεστιβάλ των δήμων.

 

Έχω δουλέψει σαν καθηγητής μουσικής σε δημοτικά ωδεία και πνευματικά κέντρα τριών δήμων για οχτώ χρόνια.

Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές μας έφταναν τους  έξι μήνες. Υπήρχαν συνάδελφοι με παιδιά και ενοίκιο και είχαν απελπιστεί αφού πολλοί από αυτούς είχαν το δημοτικό ωδείο σαν αποκλειστική απασχόληση.

Για ένσημα ούτε λόγος να γίνεται. Είχαμε κάνει καταγγελίες στο Ι.Κ.Α.  αλλά ούτε αυτό μας βοήθησε, τα ένσημα τα χάσαμε.

Όπως βλέπετε κύριε Μαυρουδή υπάρχουν και χειρότερα.

Οι Δήμοι είναι τελειωμένη ιστορία παιδιά.Ξέρετε πόσους μισθούς χρωστάνε σε μόνιμους υπαλλήλους των 20+ετών; Γνωρίζω απο κοντά περίπτωση Δήμου Αττικής που οφείλει 1 χρόνο μισθούς σε μόνιμο προσωπικό μαζί με τις ασφαλιστικές τους εισφορές...

Εδώ όμως υπάρχει και κάτι πολύ βαθύτερο:

Η πολιτεία επιλέγει που θα δώσει χρήματα με τον πιο χυδαίο και προσβλητικό τρόπο. Είναι πράξη που καθορίζεται από το επικοινωνιακό συμφέρον αυτών που κάθε φορά βρίσκονται στην εξουσία.

Και έτσι προτιμούν να δίνουν τα γκαφρά σε κράχτες. Στους γνωστούς "αναγνωρισμένους" κι άλλους έμπορους (που μόνο καλλιτέχνες δεν είναι για μένα...βλέπε τι έγραψα σε παραδιπλανό topic) οι οποίοι είναι κι ανώδυνοι πάνω απ' όλα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι εδώ και χρόνια. Πάνε με όλα και συμφέρουν.

Ενώ ένας αυθεντικός καλλιτέχνης δεν γίνεται να εξυπηρετήσει επικοινωνιακά κανένα επαγγελματία πολιτικάντη. Δεν βολεύει, δεν εξυπηρετεί, δεν κάνει δηλώσεις για το πόσο καλός άνθρωπος είναι ο τάδε. Οπότε γιατί να του δώσεις φράγκα, του αλήτη. Άσε καλύτερα να τα δώσουμε σε κάποιον που θα το...εκτιμήσει δεόντως.

Έτσι εξοντώνονται οι καλλιτέχνες, που δεν προσκυνάνε και δε γλύφουν, δεν είναι όπως λέμε "στα πράγματα". Γιατί όταν εξαντλείς τις επιχορηγήσεις δίνοντάς τες σε αυτούς που ΔΕΝ τις έχουν ανάγκη, επιδιώκεις συνειδητά να απαξιώσεις και να απογοητεύσεις αυτόν που έχει πραγματική ανάγκη. Του λες με λίγα λόγια, ότι σε αυτή τη χώρα κάνουν κουμάντο αυτοί που έχουν το upper hand. Κόψε το κεφάλι σου, δε σε χρειαζόμαστε, βάρος μας είσαι.

Ενώ η κάθε Παπαρίζου χρησιμεύει, μπορεί να κανει μια φωτογράφιση δίπλα της ο πολιτικάντης για να θαυμάσει ο βλάκας ο ψηφοφόρος. Άρα λοιπόν η υποκουλτούρα βασιλεύει από την κουλτούρα, γιατί η πρώτη εξυπηρετεί ενώ η δεύτερη είναι κίνδυνος-θάνατος.

Αλλά αυτός ο ωχαδερφισμός μας έφαγε. Έλα μωρέ, ας μην τα βάφουμε μαύρα. Έτσι κι αλλιώς "όλοι μια μεγάλη παρέα είμαστε" που είπε και η Χαρούλα στα  ...Αρείων.

Όχι δικά μου λόγια μα με τα οποία συμφωνώ απολύτως.

Εννοείται πως εκφράζω τη συμπαράσταση μου σε όλους τους "άσημους" καλλιτέχνες που περιμένουν να πληρωθούν αλλά όχι στους "αναγνωρισμένους" διότι αυτοί ούτως ή άλλως τα έχουν κονομήσει χοντρά με τις γνωστές δημοτικές συναλλαγές. Το ένα χέρι νίβει τ'αλλο και τα δυο μαζί τη ξεφτίλα.

Με αυτά που διαβάζω και ακούω τελικά θα παίζουμε στσι ταράτσες μας ή θα παίρνουμε τα βουνά που έχουν και καλή αντίλαλο.....

Παράθεση: Το μέλος Despinis στις 27-03-2010 στις 01:04 έγραψε... Με αυτά που διαβάζω και ακούω τελικά θα παίζουμε στσι ταράτσες μας ή θα παίρνουμε τα βουνά που έχουν και καλή αντίλαλο.....

Αμ να σου πω...καλύτερα θα είναι....

Παράθεση: Το μέλος cineboy στις 27-03-2010 στις 02:59 έγραψε... Αμ να σου πω...καλύτερα θα είναι....

Πολύ καλύτερα θα είναι δε λες τίποτα, να μην έχουμε ανάγκη κανένα δήμο μόνο να τραγουδάμε παρέα με τα πουλιά τα δέντρα τις σαύρες και να μαζεύονται οι ανθρώποι να κάνουμε ωραίο παρεάκι....

Ο freakhood θίγει πολύ σωστά το θέμα .

Οι δημαρχαίοι (αυτοί τουλάχιστον που ζούν για να φωτογραφηθούν με ρωσίδες στο σκυλάδικο) σαφώς και επιλέγουν να δώσουν λεφτά στους "ηθικά κοντινούς" τους , αλλά δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό !

Έχοντας ζήσει απο μέσα την κατάσταση τα τελευταία 15 (τουλάχιστον) χρόνια , έχω παρατηρήσει να εξαπλώνεται όλο και περισσότερο η μαφία των μεγαλο-μανατζαρέων .

 

Είναι τόσο απλό και γραφικό που αηδιάζει .

Ένα μεσημέρι να πάει κάποιος βόλτα στα καλά εστιατόρια του κέντρου της Αθήνας , θα δει υπουργούς, πρώην , και πολιτιστικούς παράγοντες να συντρώγουν με κάποιον απο τους γνωστούς (5-6) μανατζαρέους .

Απο εκεί ξεκινάει , και συνεχίζεται μέχρι το τραπέζωμα (ή κρεβάτωμα) του εκάστοτε τοπικού παράγοντα , με αντάλλαγμα 5 μαύρα χιλιάρικα πάνω στο budget της συναυλίας , απαλλαγή απο το ΙΚΑ της συναυλίας , κλπ .

Ως γνωστόν , οι δήμοι έχουν κάθε καλοκαίρι κάποιο budget για πολιτιστικές εκδηλώσεις .

Ε ! , αντί να τρέχουν να βρίσκουν κάποιον που ξέρει απο αυτά για να τους κλείσει 10 εκδηλώσεις με λογικά λεφτά , βρίσκουν (τους βρίσκει) τον τάδε μανατζαρέος , ο οποίος θα τους φέρει 5 "μικρούς" και ένα "όνομα" , με την τιμή του προϋπολογισμού .

Οι "μικροί" παίρνουν λιγότερα απο όσα τους ατιστοιχούσαν , και οι "μεγάλοι" φέρνουν πολύ κόσμο με αποτέλεσμα (κλέβοντας την εφορία , το ΙΚΑ , και φυσικά τους μουσικούς) να τα τσεπώσουν μεταξύ τους οι μανατζαρέου και οι δημαρχαίοι , και ίσως να κάνουν και after party με μικρές fan του τραγουδιστή , chivas και κάτι σαν μαρμαρόσκονη ...

 

Με λίγα λόγια , οι μάνατζερ οδηγούν την κατάσταση σε εκβιαστικό μονοπώλιο .

Ξέρει πια κανείς πως , αν δεν δώσει λεφτά στα σκυλιά του κολωνακίου , δεν θα πάρει φράγκο .

 

Κλείνοντας , θέλω να πω οτι η επιστολή του κ. Μαυρουδή , ΣΑΦΩΣ και είναι καλλιτεχνική και ΣΑΦΩΣ και περιέχει αισθητική πρόταση , απλά , και τα 2 βρίσκονται στο βάθος , όπως ο κήπος .

 

Άκης Κατσουπάκης

Πρωτα απο ολα να σας κανω μια ερωτηση την οποια χρονια υπαλληλος σε δημο δεν μπορω να την λυσω.. Γιατι ολοι οι δημαρχοι τουλαχιστον τον μικρων δημων ειναι ως επι τω πληστων πολιτικοι μηχανικοι η εργολαβοι? γιατι δεν εχουμε καπου εναν δημαρχο καλιτεχνη? απο εκει και μονο να καταλαβετε τι παιζεται μεσα σε δημους, Βρειτε μου εναν... μονο ενα δημαρχο που να σκεφτηκε τους πολιτες. 8 χρονια διοργανονω πολιτιστικεσ εκδηλωσεις σε χωρια του δημου μας.. οταν λεω οργανονω εννοοω καθαριζω και επιβλεπω την καθαριοτητα του χωριου στηνουμε την σκηνη στρονουμε καρεκλες.. ολα οσα πρεπει μεχρι να αναλαβει ο ταδε συλογος την βραδυα, μετα απο τοσα χρονια μπορω να πω οτι οι δημαρχοι δεν δινουν μια για εκδηλωσεις και χαρες του λαου, πολλες φορες απλοι υππαληλοι ειναι αυτοι που δινουν κομματι απο ον εαυτο τους για να στηθει κατι ωραιο, και καμμια φορα οι δημαρχοι ουτε συμετεχουν, ουτε πηγαινουν στη συγκεκριμενοι εκδηλωση, οι δημοι απο την αρχη στηθηκαν πανω στην διαφθορα και στην κλεψια. αν καποια μερα γινει οικονομικος ελεγχος του κρατους ας ξεκηνησει απο τους δημαρχους.

εχω ξεφυγει πολυ απο την συζητησει αλλα ειναι λογο αγανακτησεις να βλεπεις υπερογκα ποσα να κλεβονται μπροστα στα ματια σου.. και να μην μπορεις να κανεις τιποτα.. ας μην μιλησουμε και για τις μιζες.

τελειωνοντας θελω να πω οτι μετα απο αυτο το καλοκαιρι οποιος εχασε λεφτα εχασε. κανεις δεν θα τα αναγνωρισει μετα