Διακρινω το κλασσικο προβλημα ολων των ανθρωπων που ειτε ξεκινανε ενα οργανο, ειτε μεταπηδανε απο ενα οργανο σε αλλο ( ιδιαιτερα με τοσο μεγαλη διαφορα ).
Μη ξεχνας πως μπορει να μην αισθανεσαι αρχαριος στη μουσικη, λογω του προτερου μουσικου βιου σου στη κιθαρα, ομως στην ουσια εισαι ενας αρχαριος ως προς το οργανο που ξεκινησες τωρα να παιζεις. Με λιγα λογια ειναι παρα πολυ δυσκολο να ξεκινησεις απο το τελος ( solo ), ενω ακομα το ιδιο το μυαλο σου και τα χερια σου δεν εχουν συνηθισει τη φιλοσοφια του νεου οργανου!
Η λυση ειναι απλη:
Μελετη βασικων ασκησεων ωστε το δεξι χερι να συνηθισει τη θεση πανω στα πληκτρα, να αποκτησει μια αξιοπρεπη ταχυτητα και στη συνεχεια αναπαραγωγη ευκολων και βατων θεματων με κλιμακουμενη δυσκολια.
Μη ξεχνας πως πιεζοντας το χερι σου να παιξει ενα σολο, μπορει να το οδηγησεις σε σοβαρες περιπτωσεις τενοντιτιδας ή αλλων μυικων παθησεων λογω κακης θεσης, κουρασης κι επιμονης.
Μελετη ειναι η λυση σου. Κι αν γινει με καποιον εμπειρο ( δε λεω με δασκαλο, αλλα με φιλο πληκτρα ) και σταδιακα ( οχι κατευθειαν στα βαθια ), θα ηταν ακομα καλυτερα! Απλως μη ξεκινας με τα σολο και περιμενεις σε 1 εβδομαδα να γινει ο,τι γινεται στις αμερικανικες ταινιες. Τα περισσοτερα πραγματα στη ζωη θελουν κοπο και λιγοτερο τροπο! 
