Keith Moon 23 August 1946 - 7 September 1978 (aged 32)(1946-08-23) - 7 September 1978 (aged 32) Στην ροκ μουσική υπήρξαν ντράμερ και ντράμερ, υπήρξαν ακόμα περισσότεροι τρελοί, υπήρξαν και πολλοί αυτοκαταστροφικοί τύποι. Σαν τον Keith Moon δέν υπήρξε κανείς. Respect στο πιό αυθεντικό Party Animal του Rock ‘n’ Roll, που πέθανε σαν σήμερα, 7/9/1978 Keith Moon Biography
Ανεπανάληπτος, αναντικατάστατος, θεόμουρλος, απροσδόκητος... Εκεί που περίμενες πιατίνι άκουγες ταμπούρο, εκεί που περίμενες ρυθμό ο Keith έχωνε ένα εξωφρενικό drum-break... Μάστορας του τρίηχου... Δείτε το "live at isle of wight - 1970" και προσέξτε πώς έχει καταργήσει το hi-hat... Δεν είναι ότι αυτά που έπαιξε, δεν παίζονται... Είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόταν την έννοια του χρόνου στη μουσική. Γι' αυτό κανένα ωδείο στον πλανήτη δεν μπορεί να βγάλει έναν Keith Moon. Διότι για να ακουστείς έτσι πρέπει να αγνοήσεις όλους τους κανόνες. Κι αυτό ακριβώς έκανε. Μοναδικός....
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο ντράμερ από μόνος του δεν μπορεί να κάνει πολλά. Ήταν τυχερός που βρήκε το ιδανικό σχήμα και τα ιδανικά τραγούδια για να λειτουργήσει. Η συχνή χρήση των sus4 ακόρντων από τον Pete Townshend δημιουργούσε ένα κλίμα αγωνίας στη μουσική των Who κι επέτρεπε στον Keith να 'χτίσει' τα δραματικά crescendo του...
... η συχνή χρήση των sus4 ακόρντων από τον Pete Townshend δημιουργούσε ένα κλίμα αγωνίας στη μουσική των Who κι επέτρεπε στον Keith να 'χτίσει' τα δραματικά crescendo του...
ΕΤΣΙ !!!
... Δεν είναι ότι αυτά που έπαιξε, δεν παίζονται... Είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόταν την έννοια του χρόνου στη μουσική...
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ !
Παράθεση:
Το μέλος djmetronomos στις 09-09-2010 στις 10:24 έγραψε...
Ανεπανάληπτος, αναντικατάστατος, θεόμουρλος, απροσδόκητος... Εκεί που περίμενες πιατίνι άκουγες ταμπούρο, εκεί που περίμενες ρυθμό ο Keith έχωνε ένα εξωφρενικό drum-break... Μάστορας του τρίηχου... Δείτε το "live at isle of wight - 1970" και προσέξτε πώς έχει καταργήσει το hi-hat... Δεν είναι ότι αυτά που έπαιξε, δεν παίζονται... Είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόταν την έννοια του χρόνου στη μουσική. Γι' αυτό κανένα ωδείο στον πλανήτη δεν μπορεί να βγάλει έναν Keith Moon. Διότι για να ακουστείς έτσι πρέπει να αγνοήσεις όλους τους κανόνες. Κι αυτό ακριβώς έκανε. Μοναδικός....
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο ντράμερ από μόνος του δεν μπορεί να κάνει πολλά. Ήταν τυχερός που βρήκε το ιδανικό σχήμα και τα ιδανικά τραγούδια για να λειτουργήσει. Η συχνή χρήση των sus4 ακόρντων από τον Pete Townshend δημιουργούσε ένα κλίμα αγωνίας στη μουσική των Who κι επέτρεπε στον Keith να 'χτίσει' τα δραματικά crescendo του...
έχετε απόλυτο δίκιο, πραγματικά σπουδαίος ντράμμερ, χαίρεσαι να τον ακούς. Και καθυστέρησα ομολογώ μερικές δεκαετίες για να αντιληφθώ την διαφορετικότητα του στα drums. Βοήθησε το οτι έπαιζε με τους The Who, και τον έγινε ευρύτερα γνωστός. Συνήθως σπουδαίους κρουστούς οργανοπαίχτες πρέπει να τους ψάξεις καλά να τους βρεις, να παρακολουθήσεις την εξελιξη τους. Οταν υπάρχει ένα γκρούπ δημοφιλές και επιτιχημένο πάντα βοηθάει
Στα περισσότερα τραγούδια των WHO που έχω ακούσει έχω διαπιστώσει το εξής : ο Keith Moon δεν παίζει καθόλου σύμφωνα με το ρυθμό !!! Κι όμως .... αντί να καταστρέφει το τραγούδι το αναδεικνύει !!! Κι αυτός είναι ο λόγος που θεωρείται ένας από τους καλύτερους ντράμερ που έβγαλε η ροκ μουσική .....
Στη σύντομη ζωή του υπήρξε τρελάρας σε όλα του και πολύ, μα πολύ ροκ !!! Να, όπως στην παρακάτω τηλεοπτική εμφάνιση των Who στα 60ς, όπου ο παρουσιαστής των ρωτάει : "Πώς λέγεσαι???" και απαντά "my friends call me Keith, but you can call me John!!!!"
----------------- And you feel just like Cagney, she looks like Rita Hayworth at the counter of the Schwab's drugstore [Tom Waits - Invitation to the blues]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 20-09-2010 23:27 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 20-09-2010 23:34 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 20-09-2010 23:35 ]
