Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Ροκ διέξοδος σε ταραγμένες εποχές
Ο τραγουδιστής των Domenica λέγεται...
Δημήτρης Κανελλόπουλος. Καμιά σχέση όμως με μένα... Μίλησα μαζί του με αφορμή το καινούργιο άλμπουμ του συγκροτήματος. «Είναι το πέμπτο και αποτελεί μια εξ ολοκλήρου ανεξάρτητη παραγωγή, για πρώτη φορά πλήρως ελεγχόμενη από εμάς», εξηγεί. «Οι τρέχουσες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις αποτυπώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος της στιχομυθίας του δίσκου». Ο τίτλος του είναι «Λήθη». Σαν να θέλουν να ξεχάσουν κάτι; «Σε μια μακρά και δύσκολη πορεία 16 χρόνων έχουν γίνει αρκετά πράγματα που μας έχουν στενοχωρήσει. Ματαιοδοξία, προσωπικές φιλοδοξίες και η αρνητική κριτική από μια μερίδα "καλοπροαίρετων" ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου μετατράπηκαν σ' ένα ασήκωτο φορτίο, που μας έφερε στα όριά μας. Ετσι νιώσαμε την ανάγκη για μια επανεκκίνηση αφήνοντας τα πάντα στη λήθη».
Οι Domenica συμμετέχουν στο 1ο Angels PR & Studios Rock Festival (An Club). Τους ζητάω να μας... μεταφράσουν ένα τσιτάτο που, όπως αποκάλυπταν παλιότερα, τους εξέφραζε πλήρως: «Οι ενέργειές μας έχουν κάτι από την ανυπαρξία και το κενό μιας αλήτικης ζωής». Δηλαδή; «Είναι φράση του Ζενέ και αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό που πράττει μια ροκ μπάντα στην Ελλάδα. Οι εμμονές μας γίνονται έστω κι από λάθος αυτοσκοπός, επηρεάζοντας και την προσωπική μας ζωή περισσότερο».
Ποια είναι τα εγκλήματα στο ελληνικό ροκ που έμειναν χωρίς τιμωρία;
«Το ελληνικό ροκ αντιμετωπίστηκε με τη γνωστή σκυλάδικη νοοτροπία της "αρπαχτής". Υπεύθυνοι, άσχετα στελέχη δισκογραφικών εταιριών, τυχάρπαστοι μάνατζερ και πρόχειρες μουσικές σκηνές με τραπεζοκαθίσματα, με στόχο να πουλήσουν καμιά φιάλη ουίσκι παραπάνω. Τα αξιόλογα ροκ συγκροτήματα διαλύονται και τη θέση τους παίρνουν εύπεπτα ποπ-ροκ χιτάκια της μιας βραδιάς, γαρνιρισμένα από εύθυμες φάτσες που αποτελούν την κύρια τροφή σκανδαλοθηρικών εντύπων μαζικής αποβλάκωσης».
Τι έχει αλλάξει στο ελληνικό τραγούδι σε σχέση με την εποχή που ξεκινάγατε;
«Δυστυχώς, τίποτα. Ο ψευδοσυντηρητισμός και η εγωιστική εμμονή σκουριασμένων μυαλών δημιουργεί ένα ανυπέρβλητο τείχος φόβου, μην τυχόν και χαθεί η δημοσιοϋπαλληλική θεσούλα των δεινοσαύρων της ελληνικής μουσικής. Μια χούφτα διορισμένων καλλιτεχνών, που είναι πάντα στο απυρόβλητο, έχουν στήσει φαγοπότι με κρατικά πολλές φορές κονδύλια τα οποία επενδύουν σε βίλες, κότερα αλλά και τερατώδη τζιπ, αφήνοντας πού και πού και κάνα ψίχουλο για τους υπολοίπους».
Τι μπορεί να κάνει ένα ροκ συγκρότημα στην εποχή του Μνημονίου;
«Πάντοτε σε "ταραγμένες" εποχές η ροκ μουσική προσέφερε διέξοδο αμφισβητώντας και κατακρίνοντας κάθε μορφή κρατικής τρομοκρατίας».
Πώς ορίζεται η αμφισβήτηση στη μουσική;
«Οσοι "πούλησαν" αντίσταση αποτελούν πλέον μούμιες που διατίθενται για θέαση στα 120ά γενέθλιά τους στο Μέγαρο Μουσικής. Η αντίσταση δεν γίνεται ποτέ με χορούς και τραγούδια, αλλά με την πρωτοβουλία και την επιμονή ελεύθερων και "ανήσυχων" ανθρώπων».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ 
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=208395
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dres στις 30-09-2010 15:39 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dres στις 01-10-2010 03:38 ]
