Μπουρου μπουρου καθε μερα απο τους δημοσιογραφους,κατι τα οικονομικα,κατι οι σχεσεις μεταξυ μας που πανε κατα....Κολοπετινητσα μερια,κατι το ενα ,κατι το αλλο,δεν θελει και πολυ να σκοτωσεις,να χτυπησεις,να ξεσπασεις καπου,τις περισσοτερες φορες,αδικα!...
Ποσες δολοφονιες εχουν γινει το τελευταιο διαστημα;....
Το μέλος BAGRATION στις 16-10-2010 στις 23:36 έγραψε...
Καλα το πείραμα αυτό δεν ασχολείται με το αν είναι η βια βαθειά μεσα μας, η αμα έχουμε απωθήμενα.
Αλλο μελετάει. Το πως ανταποκρίνεται το άτομο στη παρουσία και τις εντολές ενός "προσώπου εξουσιας".
Γιαυτό και ονομάζεται "Obedience to Authority"
Κάπου το έχασες φίλε μου!Δες τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει συγκλονισμένος,ο άνθρωπος που έστησε και εκτέλεσε το όλο πείραμα(2ο βίντεο 7ο λεπτό). ... 'Αλλο η ονομασία κι άλλο η ουσία!
Τι μου λες οτι το έχασα ρε φίλε αφού δεν έχεις δει κάν ολο το ντοκυμαντερ!
Τα 2 αυτά βίντεο είναι απόσπασμα από το ντουμαντερ "The Truth About Violence"
Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει συγκλονισμένος, ο Michael Portillo είναι το ρεζουμέ όλου του ντοκυμαντέρ στο οποίο υπήρχε εκτός των άλλων και ένα μέρος που ασχολείται ειδικά με την "βια που είναι βαθειά μέσα μας".
Αντί για τα πρώτα μερη που είναι πιο σχετικά με το topic, εσύ εχεις βάλει το τελευταίο μερος με το πέιραμα του Stanley Milgram (που αναφέρεται κυρίως στη βια που μπορεί να μας επιβάλλλει η εξουσία να ασκήσουμε σε τρίτους). Απλά στο τέλος του βίντεο κάνει και μια ανασκόπηση στα προηγούμενα μέρη.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 17-10-2010 13:09 ]
Ας ελπίσουμε οτι ο τύπος που έβαλε υπότιτλους στα βιντεάκια θα βάλει και στο υπόλυπο ντοκιμαντερ κάποια στιγμή. Πάντως το κανάλι του τύπου στο youtube είναι πολύ ενδιαφέρον.
Καλό φαίνεται το κανάλι του απλά έχει αρκετά βίντεο ισπανικά, θα δω το "The Truth About Violence" με αγγλικούς υπότιτλους που υπάρχουν για όποιον ενδιαφέρεται
Το μέλος BAGRATION στις 17-10-2010 στις 02:08 έγραψε...
Τι μου λες οτι το έχασα ρε φίλε αφού δεν έχεις δει κάν ολο το ντοκυμαντερ!
Τα 2 αυτά βίντεο είναι απόσπασμα από το ντουμαντερ "The Truth About Violence"
Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει συγκλονισμένος, ο Michael Portillo είναι το ρεζουμέ όλου του ντοκυμαντέρ στο οποίο υπήρχε εκτός των άλλων και ένα μέρος που ασχολείται ειδικά με την "βια που είναι βαθειά μέσα μας".
Αντί για τα πρώτα μερη που είναι πιο σχετικά με το topic, εσύ εχεις βάλει το τελευταίο μερος με το πέιραμα του Stanley Milgram (που αναφέρεται κυρίως στη βια που μπορεί να μας επιβάλλλει η εξουσία να ασκήσουμε σε τρίτους). Απλά στο τέλος του βίντεο κάνει και μια ανασκόπηση στα προηγούμενα μέρη.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 17-10-2010 13:09 ]
Εξακολουθείς να το χεις χάσει το θέμα.Στο 7 λεπτό ξεκινά την ανασκόπησή του στα άλλα πειράματα και στο 7 και 38 γυρνά τη σκέψη του στο πέιραμα της υπακοής και λέει:Αλλά το πιο τρομακτικό απ όλα ήταν το να βλέπω.. συνηθισμένους ανθρώπους σαν εμένα,ξεκάθαρα να προκαλούν τρομακτικά βασανιστήρια σε άλλους.Προφανώς μπορούμε να πέιθουμε τους εαυτούς μας,οτι σε κάποιες περιστάσεις..ηβία δικαιολογείται οπωσδήποτε(όλη αυτή η αναφορά ,στο πείραμα της υπακοής).Όταν άρχισα να το ψάχνω αυτό,νόμιζα οτι η βία είναι κάτι που κάνουν οι άλλοι.Και για πρώτη φορά βλέπω οτι δεν φταίει κάποια...κακόβουλη δύναμη εκεί έξω...Είναι βαθειά στο μέσα μας
Η άγνοια, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι προτιμότερη της ημιμάθειας. Οφείλω να υπογραμμίσω πως υπάρχουν ανακρίβειες στη συγκεκριμένη ανάρτηση, με αποτέλεσμα να διαστρεβλώνεται τόσο η εννοιολογική βάση του πειράματος, όσο και τα πορίσματα που προέκυψαν από αυτό. Ο Bagration έχει δίκιο. Το συγκεκριμένο πείραμα ήταν μέρος μιας σειράς ερευνών που διεκπεραίωσε ο Stanley Milgram (1963, 1974), οι οποίες αποτέλεσαν σημείο τομή στον κλάδο της Κοινωνικής Ψυχολογίας. Κάθε άλλο παρά αποδείχθηκε η ενδόμυχη ύπαρξη της βίας, καθώς, για ένα τέτοιο συμπέρασμα απαραίτητη είναι η μελέτη του γονιδιακού υποβάθρου της συγκεκριμένης συμπεριφοράς.
Για την ιστορία, η εν λόγω έρευνα προέκυψε από την εικασία ότι υπάρχει μια άλλη κινητήριος δύναμη, και όχι ο «φύσει» βίαιος χαρακτήρας, που ωθεί τους ανθρώπους στην τέλεση ωμών και επιθετικών πράξεων. Ο Adolf Eichmann, ανώτερος αξιωματούχος των Ναζί, εξέδωσε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ένα σύγγραμμα - αναφορά «στην κοινοτοπία του κακού», περιγράφοντας τα απάνθρωπα και αποκρουστικά εγκλήματα που διέπραξε εναντίον των Εβραίων, κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως είναι φυσικό, μετά τη σύλληψή του, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε σε θάνατο, παρότι είχε ορισμένα επιχειρήματα προς... περαιτέρω διερεύνηση. Συγκεκριμένα, κατά την απολογία του, ο «επιθετικός» και κατά τα άλλα «ανήθικος» Eichmann υποστήριζε σθεναρά πως δεν είχε προσωπικό μένος προς τη φυλή των Εβραίων, αλλά, τη στιγμή που τους εξολόθρευε, υπάκουε στις διαταγές των ανωτέρων του. Μάλιστα, πριν την ανάθεση των στρατιωτικών του καθηκόντων, ο ίδιος «εγκληματίας» υπήρξε ένας φιλήσυχος και καλοπροαίρετος οικογενειάρχης, με κανένα πλημμέλημα στο ενεργητικό του.
Η ερμηνεία της τυφλής υπακοής σε αποτρόπαιες διαταγές και η επακόλουθη συντήρηση ηγεμονικών τάσεων και αυταρχικών εξουσιαστικών δομών στη ναζιστική Γερμανία: αυτό ήταν, μεταξύ άλλων, η αφόρμηση για πολλές πειραματικές μελέτες που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, σε μια προσπάθεια κατάδειξης των παραγόντων που οδηγούν απλούς ανθρώπους σε ακραίες συμπεριφορές, όταν αυτές εντάσσονται στα πλαίσια οδηγιών ή εντολών από ένα πρόσωπο εξουσίας.
Χαρακτηριστική είναι η φράση του ίδιου το Milgram, μετά τη λήξη του πειράματος, σχετικά με τα αποτελέσματα αυτού: «απλοί άνθρωποι, που εκτελούν απλώς τα καθήκοντά τους, και χωρίς καμία ιδιαίτερη εχθρότητα από την πλευρά τους , μπορούν να μετατραπούν σε ενεργούς παράγοντες σε μια τρομερή καταστρεπτική διαδικασία. Επιπροσθέτως, ακόμη και τη στιγμή που τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των ενεργειών τους καταστούν απολύτως σαφή, και τους ζητηθεί να προβούν σε πράξεις ασυμβίβαστες με θεμελιώδεις κανόνες της ηθικής, σχετικά λίγοι είναι αυτοί που έχουν το δυναμικό που απαιτείται ώστε να αντισταθούν στην εξουσία».
Η εξήγηση, πάντως, δεν είναι πως η βία βρίσκεται και δεσπόζει εντός μας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να εξωτερικευτεί. Περιλαμβάνει δυο σκέλη: τη συμμόρφωση στην πλειονότητα (βλ. Link
" target="_blank">πείραμα του Asch), όπου η κριτική ικανότητα του ατόμου, κατά την εκτίμηση μιας ασαφούς κατάστασης, επηρεάζεται από την άποψη της ομάδας, με αποτέλεσμα τη συμφωνία του ατόμου με αυτή, είτε αμφισβητεί την ορθότητα της προσωπικής του γνώμης, είτε όχι, καθώς και το γεγονός ότι το άτομο, όταν υπακούει στις διαταγές μιας αρχής, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως το ενδιάμεσο όργανο που απλώς τις εκτελεί, και άρα δε θεωρεί υπεύθυνο το ίδιο για τις ενέργειες που πράττει, αλλά την αρχή που τις υποδεικνύει.
Όσο δεν έχουμε την απτή απόδειξη ενός γονιδίου βίας στον οργανισμό, δεν αποδέχομαι τη φράση «η βία είναι βαθιά μέσα μας». Εξάλλου, ούτε ο ερευνητής Michael Portillo, στο βίντεο που παρατέθηκε, ασπάζεται κάτι ανάλογο. Το ερώτημά του είναι ρητορικό και, στην παρούσα χρονική περίοδο, η απάντηση δε φαίνεται να έχει χρησιμότητα. ’ξιο σκέψης είναι το τι μπορεί να συμβεί, ώστε να αποφευχθούν οι άσπλαχνες πράξεις επιθετικότητας και να αντικατασταθούν με «κάτι», ικανό να χαρακτηριστεί περισσότερο «ανθρώπινο».
Ωραία ORFEASMIRSINIS, τότε βάλε κάποιο σχόλιο απο κάτω από τα βίντεο για να καταλάβουμε κι εμείς τι θέλεις να πείς, ή αμα δε θες να σχολιάσεις βαλε όλο το ντοκυμαντερ...
αντί να λες σε εμένα οτι εχω χασει το θέμα...
Πολύ καλή και σαφής η ανάλυση για αυτά τα πειράματα από την PsycheLovesDragonflies.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 18-10-2010 00:02 ]
Μου αρεσε και εμενα η αναλυση απο την PsycheLovesDragonflies, αν και διαφωνω...
Ο ανθρωπος, σαν βιολογικο ον που ειναι, φερει το χαρακτηριστικοτερο προσον που φερουν ολα τα βιολογικα οντα: ανταγωνιστικοτητα. Η κινητηριος δυναμη της ιδιας της ζωης, ο αγωνας για επιβιωση, βασιζεται πανω στην βια.
Θα ηταν στην ουσια ενα παραδοξο της φυσης αν ο ανθρωπος ΔΕΝ ειχε μεσα του την βια.
Το οτι εχουμε μαθει να την ελεγχουμε και να την καταπιεζουμαι ειναι αλλο θεμα.
Η υπαρξη κοινωνιων που βασιζονται στην βια, οπως εδειξε και στο ντοκυμαντερ, για μενα ειναι αποδειξη οτι ο καθε ανθρωπος οταν βρεθει κατω απο καταλληλες συνθηκες εκδηλωνει την "πηγαια" ιδιοσυγκρασια του.
Η βια ειναι που μας κραταει ζωντανους, γιατι σε περιπτωσεις κινδυνου (ειτε αμεσου, ειτε εμμεσου) μονο με βιαιη συμπεριφορα απενταντι στην απειλη εχουμε πιθανοτητα επιβιωσης.
Οπως ειπε και η PsycheLovesDragonflies, η σχεση προσωπου εξουσιας με το εκτελεστικο οργανο ειναι ενα καλοστημενο παιχνιδακι οπου το καθε ατομο νυπτει τας χειρας του μεταφεροντας την ευθυνη της πραξης στον αλλον. Ομως, παρολα αυτα, τα ατομα εχουν συναισθηση της βιας στην οποια προβαινουν, και δυστυχως μονο μια μειοψηφια αρνειται να ενδωσει στο ενστικτο.
