Ο McCartney θυμάται τους Wings

(του Δημήτρη Κανελλόπουλου από την Ελευθεροτυπία)

Στο Λονδίνο στη μουσική μητρόπολη της Ευρώπης δηλαδή, αυτές τις μέρες, επικρατεί αναβρασμός.

Στα μεγάλα δισκοπωλεία της Oxford street δεσπόζουν οι αφίσες για την επανακυκλοφορία ενός κλασικού άλμπουμ, του «Band on the Run» των Wings. Του μετέπειτα γκρουπ του Πολ ΜακΚάρτνεϊ μετά τη διάλυση των Beatles, στα 70's.

Ηταν 1972 όταν ο Πολ μαζί με τη γυναίκα του Λίντα και τον κιθαρίστα Ντένι Λέιν σχημάτιζαν τους Wings. Το «Band on the Run» κυκλοφόρησε ακριβώς την επόμενη χρονιά. Αν έκανα ραδιοφωνική εκπομπή τώρα θα σας έπαιζα να ακούσετε το ομώνυμο κομμάτι, το «Band on the Run» και σίγουρα το «Let me Roll It». Το «Rolling Stone» έγραψε τότε πως είναι το καλύτερο άλμπουμ, που κυκλοφόρησε κάποιος από τους Beatles. Με το εξώφυλλο να αποτελεί μία all star μάζωξη. Εκτός από τους τρεις του γκρουπ, φωτογραφίζονται, σαν μια συμμορία υπό καταδίωξη, οι Μάικλ Πάρκινσον (δημοσιογράφος), Κένι Λιντς (κωμικός και τραγουδιστής), Τζέιμς Κόμπερν (Αμερικανός ηθοποιός του σινεμά και της τηλεόρασης), Κλέμεντ Φρόιντ (συγγραφέας, σεφ, πολιτικός, εγγονός του Ζίγκμουντ Φρόιντ), Κρίστοφερ Λι (ο γνωστός ηθοποιός) και Τζον Κόντεχ (πρωταθλητής του μποξ).

Η καινούργια έκδοση του «Band on the Run» κυκλοφορεί με νέο mastering, που πραγματοποιήθηκε στα Abbey Road στούντιο, υπό την επίβλεψη του ίδιου του ΜακΚάρτνεϊ. Μπορείτε να το βρείτε σε διάφορες μορφές εκτός της στάνταρ. Η σπέσιαλ περιέχει 2 cd και 1 dvd με ακυκλοφόρητα τραγούδια και bonus βίντεο με σπάνιο υλικό από την περιπετειώδη ηχογράφηση του άλμπουμ στο Λάγος της Νιγηρίας. Η deluxe συλλεκτική έκδοση περιέχει 3 cd και 1 dvd, συν ένα βιβλιαράκι 120 σελίδων με ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό, την ιστορία του άλμπουμ και τους στίχους, αλλά και μια νέα συνέντευξη του Πολ. Τέλος, υπάρχει και η έκδοση του διπλού βινιλίου για τους ρομαντικούς.

Τον είδα φέτος το καλοκαίρι τον ΜακΚάρτνεϊ, live, στο Λονδίνο. Για πρώτη φορά, σε μια μεγάλη συναυλία στο Χάιντ Παρκ. Εχει πατήσει τα 70, αλλά έμοιαζε σχετικά ακμαίος στη σκηνή. Επαιξε τραγούδια των Beatles, λίγα από τη σόλο καριέρα του και αρκετά των Wings. Αποτελεί, είναι η αλήθεια, ένα μυθικό πρόσωπο στη Μεγάλη Βρετανία. Δεν τρελάθηκα ωστόσο, για να είμαι ειλικρινής, τον περίμενα πολύ καλύτερο. Αλλά ok, μιλάμε για έναν άνθρωπο με πενήντα χρόνια καριέρας στη μουσική.

Για να δούμε τι λέει ο ίδιος ο Πολ ΜακΚαρτνεϊ για τον καλύτερο προσωπικό δίσκο της καριέρας του:

«Ηταν μόδα εκείνη την εποχή να ηχογραφείς το άλμπουμ σου σε μη συνηθισμένα μέρη. Οι Rolling Stones, παραδείγματος χάριν, πήγαν στη νότια Γαλλία για το Exile on Main Street. Ηθελα τα vibes να είναι διαφορετικά και γνώριζα πως η ΕΜΙ είχε πολλά στούντιο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ζήτησα μία λίστα με τα πιο εξωτικά μέρη και ο κατάλογος που μου έδωσαν ήταν συναρπαστικός. Το Ρίο άξιζε, η Κίνα επίσης, αλλά προτίμησα το Λάγος επειδή μου άρεσαν οι αφρικάνικοι ρυθμοί. Καταλήξαμε να γράφουμε μαζί με τη Λίντα τα κομμάτια του άλμπουμ. Οχι πως καθήσαμε με χαρτί και μολύβι και τα φτιάξαμε νότα προς νότα. Η μερίδα του λέοντος της σύνθεσης ανήκει σε μένα. Οποτε όμως χρειάστηκα μια βοήθεια, η Λίντα ήταν δίπλα μου. Τη ρωτούσα διαρκώς, "τι σκέφτεσαι γι' αυτό, ποια είναι η γνώμη σου για το άλλο" κ.ο.κ. Ετσι, στα credits του άλμπουμ έβαλα και το όνομά της. Αλλά δεν ήταν συνθέτρια, όπως ο Τζον Λένον ας πούμε. Ουσιαστικά αποτελούσε μια άλλου είδους συνεργασία.

Όλο το άρθρο

Μπράβο! Ωραίο link...

Κάτι που δεν αναφέρεται στο άρθρο και που θα ήθελα να προσθέσω, είναι ότι στην ηχογράφηση του άλμπουμ έπαιξε κάποιο ρόλο και ο Ginger Baker, ο φοβερός ντραμίστας των Cream/Airforce/Blind Faith/etc
που εκείνη την εποχή είχε μετακομίσει στο Λάγος και είχε ανοίξει ένα στούντιο ηχογραφήσεων. Τουλάχιστον έτσι γράφει ο Baker στην αυτοβιογραφία του, που διάβασα πρόσφατα. Υπήρξαν όμως μπερδέματα με τη Νηγηριανή κυβέρνηση, τους ιδιοκτήτες του χώρου που ο Baker μετέτρεψε σε στούντιο, αλλά και με τη δισκογραφική εταιρία και το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε άλλο στούντιο...

Ο jorge με πρόλαβε .... διάβασα κι εγώ σήμερα το άρθρο του Κανελλόπουλου στην Ελευθεροτυπία και ... μού δημιούργησε τη διάθεση να ανοίξω τόπικ εδώ στο ΜΗ .... όμως ο διαχειριστής ... ήδη το έπραξε .....

Το δικό μου τόπικ θα τπ βάπτιζα ως εξής : "Επανέκδοση του Band On The Run και ... μύθοι που καταρρίπτονται " !!!!!  Εξηγούμαι ....

Αυτόν τον αριστουργηματικό δίσκο τον έβαλα στη δισκοθήκη μου περί το 1988 [σε βινύλιο φυσικά]. Εκείνη την εποχή παιζόταν στην Κρατική Τηλεόραση η μίνι σειρά ΔΙΟΔΙΑ, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, η οποία είχε ως μουσική επένδυση ξένα τραγούδα ροκ. Ένα από αυτά ήταν και το Let Me roll it", αυτό το "ανατριχιαστικό" σλόου με την, ακόμη πιο ανατριχιαστική, εισαγωγή του, το οποίο ακούσθηκε στο πρώτο επεισόδιο της σειράς. Αυτό ήταν ....  μετά από λίγες βδομάδες, μετέβην στο δισκάδικο Happening ψάχνοντας τα ράφια του για το βινύλιο με αυτό το τραγούδι ....

Όμως, εκτός από αυτό το τραγούδι, ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο δίσκος, απ' την πρώτη ως την τελευταία νότα, είναι υπέροχος΄. Έτσι, έγινε αμέσως από τους αγαπημένους μου [παρόλο που το ύφος του δεν είναι χαρντ ροκ, με το οποίο "ψαχνόμουν" εκείνη την εποχή]. Αλλά ... τόσα χρόνια είχα σχηματίσει κάποιες "εσφαλμένες" εντυπώσεις σχετικά με αυτόν το δίσκο, κάποιους "μύθους" οι οποίοι, με τις απαντήσεις που δίνει στο παρόν δημοσίευμα ο McCartney, σήμερα καταρρίφθηκαν !!! Ιδού λοιπόν :

1/ Λέει ο δημιουργός :

"Εκτός από τους τρεις του γκρουπ, φωτογραφίζονται, σαν μια συμμορία υπό καταδίωξη, οι Μάικλ Πάρκινσον (δημοσιογράφος), Κένι Λιντς (κωμικός και τραγουδιστής), Τζέιμς Κόμπερν (Αμερικανός ηθοποιός του σινεμά και της τηλεόρασης), Κλέμεντ Φρόιντ (συγγραφέας, σεφ, πολιτικός, εγγονός του Ζίγκμουντ Φρόιντ), Κρίστοφερ Λι (ο γνωστός ηθοποιός) και Τζον Κόντεχ (πρωταθλητής του μποξ)."

Εγώ, όμως, τόσα χρονια, είχα την εντύπωση ότι ο sir Paul φωτογραφίζεται στο εξώφυλλο μαζί με ... τους συντελεστές του δίσκου [μουσικούς, ηχολήπτες κλπ]. Από την πρώτη στιγμή που αντίκρυσα το εξώφυλλο του δίσκου είπα : "μπράβο του, φωτογραφίζεται στο εξώφυλλο με τους συνεργάτες του, αυτό θα πει αντιβεντετισμός". Σήμερα, όμως, ο "μύθος" αυτός καταρρίφθηκε .... τα υπόλοιπα πρόσωπα του δίσκου είναι, τελικά, επώνυμοι από άλλους χώρους ....

2/ Λέει ο δημιουργός :

«Ηταν μόδα εκείνη την εποχή να ηχογραφείς το άλμπουμ σου σε μη συνηθισμένα μέρη. Οι Rolling Stones, παραδείγματος χάριν, πήγαν στη νότια Γαλλία για το Exile on Main Street. Ηθελα τα vibes να είναι διαφορετικά και γνώριζα πως η ΕΜΙ είχε πολλά στούντιο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ζήτησα μία λίστα με τα πιο εξωτικά μέρη και ο κατάλογος που μου έδωσαν ήταν συναρπαστικός. Το Ρίο άξιζε, η Κίνα επίσης, αλλά προτίμησα το Λάγος επειδή μου άρεσαν οι αφρικάνικοι ρυθμοί. Καταλήξαμε να γράφουμε μαζί με τη Λίντα τα κομμάτια του άλμπουμ"

Βρε για δες ... κι εγώ, τόσα χρόνια, είχα την εντύπωση ότι ο sir Paul πήγε να ηχογραφήσει στο Λάγκος επειδή ήθελε να έρθει, κάπως, σε επαφή με την αφρικάνικη μουσική και την εν γένει αφρικάνικη κουλτούρα .... Μπορεί, μεν, στην απάντησή του να λέει "επειδή μου άρεσαν οι αφρικάνικοι ρυθμοί", πλην, όμως, αυτό που "εισπράττω" ως ... μέσος συνετός αναγνώστης από το σύνολο της απάντησής του είναι το εξής : Πήγε να ηχογραφήσει στο Λάγκος επειδή .... ήταν "της μοδός" εκείνη την εποχή οι καλλιτέχνες [οι φτασμένοι και πλούσιοι βεβαίως βεβαίως] να πηγαίνουν σε μέρη μακρινά και εξωτικά για να ηχογραφήσουν τα πονήματά τους !!! Αφού το κάνουν οι Rolling Stones, γιατί να μην το κάνουμε κι εμείς ??? Τι να κάνουμε ... "παραξενιές" και ιδιοτροπίες των καλλιτεχνών [των φτασμένων και πλουσίων βεβαίως βεβαίως] .....

Παρόλα αυτά .... σάς προτείνω όλες τις δικές μου "παραξενιές" και "ιδιοτροπίες", που με οδήγησαν να γράψω όλα τα παραπάνω, να μην τις λάβετε καθόλου υπόψιν σας. Η ουσία είναι ότι το Band On The Run είναι ένας καταπληκτικός δίσκος, γεμάτος μουσικά "διαμάντια" και ενορχηστρωτικές ιδέες ... που σε αφήνουν "άφωνο" !!! Είναι, όμως, και κάτι ακόμη : Σε τόπικ που ανοίχθηκε στο φόρουμ εδώ στο ΜΗ "ποια η καλύτερη παραγωγή δίσκου", εκεί απάντησα αβίαστα "η παραγωγή του Band On The Run" !!! Ω ναι, τόσα χρόνια ακροατής δίσκων, cd και κασετών, δεν έχει περάσει από τα χέρια μου άλλος δίσκος, απ' οποιονδήποτε χώρο, με τόσο καθαρό, κρυστάλλινο και διαυγή ήχο !!!! Κι αν δεν τον έχετε ακούσει .... είναι ευκαιρία, με αυτήν την επανέκδοσή του, να τον ανακαλύψετε. Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε ......   

-----------------
See, see, see, he said, Seagulls screamin' down in the morning sky, Gee, gee, gee, he said Come on girl, let's leave this world behind [Barry Hay - from Golden Earring (1970)]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 06-11-2010 15:51 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 06-11-2010 15:53 ]

Ένα από τα κομμάτια του δίσκου (Let me Roll It), όπως το άκουσα ζωντανά στο Παρίσι πέρυσι:

Link