Τσεκαρετε το κομματάκι μας και πείτε τις εντυπώσεις σας!

Φιλε μου ευχαριστω παρα πολυ για την απαντηση στο θεμα μου. Να πω οτι περαν του αν εδω μεσα γουσταρουν το χιπ χοπ η το συγκεκριμενο κομματακι τα παιδια που συμμετεχουν στο φορουμ, αυτο που με ενδιαφερει ειναι το να προσεξουν τους στιχους και το μυνημα που θελει να περασει το συγκεκριμενο τραγουδι. Πιστευω οτι το μυνημα αυτο πρεπει να ακουστει και ειδικοτερα στα νεα παιδια που δινουν τη δικια τους μαχη για οτιδηποτε. Τα μυνηματα παντως και τα ιδανικα (γενικα μιλώντας) δεν ειναι και τοσο εμφανη στα κομματια των ημερων μας και αν υπαρχουν οι ακροατες δεν δινουν και τοση σημασια...Μακαρι να κανω λαθος. Και παλι ευχαριστω για την απαντηση και ευχαριστω ολους τους φιλους που αφιερωσαν χρονο για να ακουσουν το κομματακι. Φιλια και να περνατε καλα :)

Μαριος (free spirit)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : MariosIbrahim στις 10-04-2011 17:25 ]

σαν παραγωγη εχει παρα πολλα μπασσα που μπουκωνουν την ωραια μπασσογραμμη που εχεις βαλει

μαρεσαν οι πλατες απο πληκτρα αλλα κατα την γνωμη μου θα επρεπε να κανεις καλυτερη επιλογη στον ηχο τους ειδικα στα σημεια που εχουν περισσοτερη παρουσια

πιστευω οτι τελειωνει αποτομα...ενα fadeout στο beat ωσπου να μεινει μονο του το πιανο και να τελειωσει μονο του το θεμα θα ηταν πιο μαλακο στο αυτι

αυτο που μαρεσε περισσοτερο ειναι που το ραπαρισμα σου ΔΕΝ  activemembeριζει αν και θα το προτιμουσα πιο στακατο...με περισσοτερο groove

σαν κομματι ειναι αρκετα συμπαθητικο...εχεις και καποιες μελωδιες απο τα πληκτρα,το μπασσο και το πιανο που το διαφοροποιει απο το σκετο beat και απλα μια φωνη που ραπαρει

οπως και το τρισκαταρατο πλασμα(pentatonikos)που σχολιασε πριν ετσι και εγω δεν ακουω χιπ χοπ...απλα επαιζα καποια στιγμη σε breakbeat μπαντα που ειχαμε MC στα φωνητικα και ετσι σχολιασα το flow που εχεις....μην παρεξηγηθεις...γενικα αν προσεξεις το μηνυμα μου δεν γραφω κατι αρνητικο

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : inkve στις 10-04-2011 18:46 ]

Φίλε μου σε ευχαριστώ για τη γνώμη σου και το χρόνο σου και ήταν πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου. Θα αναφερθώ στο καθαρά τεχνικό θέμα (της παραγωγής με τα πολλά μπάσα) που έθεσες καθώς τα υπόλοιπα είναι υποκειμενικά περισσότερο και ο καθένας έχει τη δικιά του γνώμη και άποψη.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτό που είπες. Οντως όταν ανεβάζεις κάτι στο youtube κατάλαβα οτι χάνεται το high end (οι ψηλές συχνότητες-τα πρίμα), ίσως και λίγα high mids από το υλικό που ανεβάζεις. Γι' αυτό το κομμάτι(και η μπασογραμμή) ακούγεται  έτσι όπως πολύ σωστά ανέφερες. Λάβε όμως υπόψην σου ότι ειναι ένα upload στο youtube και μάλιστα οχι καλής ποιότητας. Αν το ακούσεις όπως είναι ακομα και σε mp3 θα δείς ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτο που ακους απο το youtube . Αυτά για τις πολύ συμαντικές τεχνικές λεπτομέρειες που πιστεύω ότι οι περισσότεροι τις βαριέστε...Τα άλλα θα έλεγα είναι περισσότερο υποκειμενικά :).

Θα ήθελα τους υπόλοιπους φίλους που θα μου κάνουν τη τιμή να τo ακούσουν να δώσουν σημασία όχι μονο στη μουσική, αλλά και στους στίχους, στο cocept και στο μύνημα που θέλει να σου περάσει, αλλιώς έχει χαθεί όλη η ουσία. Αυτό το κομματακι γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για εμένα και θέλει κατι να σου περάσει...Εχει κάτι να σου πει... Αυτα !!!!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ,

Μαριος (Free Spirit)

Είχα μέρες να μπω στο MH και ήταν τέτοια η επιμονή σου ν' ακούσουμε το κομμάτι που δεν μπορούσα να το προσπεράσω...

Πράγματι, ωραίος ο στίχος.. Ένας σύγχρονος Ίκαρος..?

Σαν μουσικός, θ' αναφερθώ κι εγώ σε τεχνικά ζητήματα, είναι στη φύση μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι'αυτό!
Παραδόξως, στα δικά μου ηχεία δεν μπουκώνει το μπάσο..

Έχω λίγο θέμα με το ταμπούρο, το αισθάνομαι λίγο "behind the beat" σε σχέση με το ρυθμό της φωνής. Σαν να πέφτει με λίγη καθυστέρηση.. ή αλλιώς, η φωνή είναι λίγο "ahead of the beat".. Ίσως να έχω εγώ το πρόβλημα, ως ντράμερ..

Ομολογώ ότι κι εγώ δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν του χιπ-χοπ, συνήθως ακούω τις "λευκές" εκδοχές, από Eminem, Beck, κλπ.. Έχω όμως τους λόγους μου: πρώτον, γαλουχήθηκα με Led Zeppelin, Television, Lou Reed (ήξερες ότι κάποιοι θεωρούν το "Take A Walk On The Wild Side" ως το πρώτο ραπ τραγούδι? Φυσικά, υπήρχε και ο Grandmaster Flash, αλλά πολύ μετά.. του Lou είναι από το 1972 - κλείνει η παρένθεση)...
Δεύτερος λόγος - και πιο σοβαρός - είναι ότι, έχοντας ζήσει χρόνια στη Νέα Υόρκη, είδα το hip-hop εν τη γενέσει του, έζησα στο Brooklyn, έκανα παρέα με μαυράκια, πήγα σε πάρτι στο Μπρονξ, χόρεψα, είδα τα πικάπ να σκρατσάρουν, το απόλαυσα όσο ήταν αγνό..

Με κούρασε όμως η συνέχεια... το MTV.. τα μπικίνι.. οι χρυσές αλυσίδες.. οι στίχοι όπου ο ένας την έχει μεγαλύτερη από τον άλλο.. η μόνιμη αναφορά στις γυναίκες ως bitches.. τα πιστόλια.. η αντιπαλότητα East Coast με West Coast.. και άλλα πολλά, που μάλλον δεν αφορούν κανέναν άλλο εδώ μέσα.. Και ξαφνιάστηκα όταν είδα κι έμαθα για σκηνές βίας στο Περιστέρι.. πιστή αντιγραφή του κώδικα των συμμοριών? Εργαζόμουν σε κεντρικό δισκάδικο της Αθήνας για χρόνια, κι ερχόντουσαν παιδιά που μας τα έλεγαν.. δεν θα μπω σε περιγραφές κι ονόματα..

Θα ήθελα να δω η Ελλάδα να βγάζει ένα δικό της μουσικό στυλ, κάτι που να είναι μοναδικό για τον πλανήτη Γη, όπως η Τζαμάικα μάς έδωσε το ska και τη reggae... Ή η Βραζιλία την bossa-nova.. Μάλλον, είμαι ονειροπόλος...
Κατά τ' άλλα, το ραπ/χιπ-χοπ ταίριαξε μια χαρά στον Έλληνα, αφού είμαστε άνθρωποι του λόγου.. της ποίησης.. της ρήμας.. Μ' αυτό το σκεπτικό, ναι, μου αρέσει το κομμάτι.. Και οι στίχοι του θα μου άρεσαν ακόμα κι αν τους έβλεπα γραμμένους κάπου, δίχως να γνωρίζω τη μουσική επένδυση...

Keep it up, έχεις μέλλον.  Και.. καλή επιτυχία !!!

Θα αναφερθώ περισσότερο στον στίχο ,γιατί δεν είμαι μουσικός για να αναφερθώ σε τεχνικές

λεπτομέρειες,δεν γνωρίζω πράγματα, όπως οι προλαλίσαντες και επίσης ,επειδή είναι αυτό που

κυρίως ζητάς,γίνεται να μην αναφερθούμε σε αυτό;Δεν γίνεται

Πράγματι ωραίος στίχος και ιδιαίτερα το ρεφρέν:

"πολλοί ζηλέψαν τα δικά σου φτερά

και αφού δεν μαθαν να πετούν θέλουν και σένα κοντά..."

(είναι μια αλήθεια της ζωής αυτό πολύ όμορφα ειπωμένη,μπράβο σου! )

 και μου αρέσει που αλλάζει στην συνέχεια και το "κοντά" γίνεται "χαμηλά" και η προτροπή

"και πέτα ακόμα πιο μακριά" είναι τόσο έντονη που τελικά κατορθώνει να  εμψυχώνει και σου μένει,

πράγμα πολύ βασικό όταν μιλάμε για στίχο και ιδιαίτερα σε τραγούδια τέτοιου τύπου.

Το σημαντικό είναι πως με πιασε στιχουργικά το τραγούδι,κυρίως στο ρεφρέν ,που είναι άλλωστε

και αυτό που σου μένει πιο πολύ από ένα τραγούδι.

Το υπόλοιπο τραγούδι στιχουργικά θέλει περισσότερες ακροάσεις γιατί το στυλ του χιπ-χοπ

δυστυχώς,κατά την γνώμη μου,δεν διευκολύνει την προσεχτική ακρόαση των στίχων και είναι

κάτι που εμένα προσωπικά με κουράζει (όπως ο σπινταριστός,σχεδόν καταιγιστικός ρυθμός

,σε κάποιες φάσεις,πράγμα σύνηθες σε αυτό το είδος τραγουδιού).

Με περισσότερες ακροάσεις όμως σίγουρα θα το προσέξω καλύτερα.

Να σημειώσω πως δεν ακούω αυτό το είδος μουσικής μα αν πέσουν τραγούδια,όπως αυτό για παράδειγμα,που έχουν μια μελωδία από πίσω και όχι ένα ξερό beat και επιπλέον έχουν

 ξεκάθαρο ήχο και σημαντικό στίχο ασφαλώς και θα σταθώ.

Μουσικά τώρα, συμφωνώ με αυτό που είπε ο djmetronomos σχετικά με τη φωνή και την μουσική.

Και εμένα μου φαίνεται πως αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν και ίσως να φταίει και η ποιότητα του

you-tube πάλι σε αυτό.

Τέλος θα διαφωνήσω με τον djmetronomo (αν και συμφωνώ σε πολλά σχετικά με το χιπ-χοπ)

σχετικά με την άποψη του πως η Ελλάδα δεν έχει δικό της μουσικό στυλ.

Ο ρυθμός του καλαματιανού τι είναι;Δεν είναι ελληνικός;Δεν είναι αναγνωρίσιμος;Γενικότερα

το νησιωτικό τραγούδι δεν είναι αναγνωρίσιμο στο εξωτερικό;

Καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνεις Μάριε και καλές εμπνεύσεις!Συνέχισε έτσι,έχεις καλή γραφή!!

Λατρεύω αυτές τις συζητήσεις !!

Φυσικά και είναι ελληνικότατος ο "καλαματιανός"...

Με την ίδια έννοια που οι φωνές των Πυγμαίων ανήκουν αποκλειστικά στιη ζούγκλα του Καμερούν...

Πότε ήταν οι τελευταία φορά που είδαμε ένα καλαματιανό ή ένα ζεϊμπέκικο στα διεθνή μουσικά charts του Billboard..?

Μιλάω για μουσική που να έχει παγκόσμιο αντίκτυπο.. Που ν'ακούγεται και να παίζεται σε όλες τις χώρες του πλανήτη - όπως η reggae τηε ΤζαμάΙκας ή η bossa-nova της Βραζιλίας...

Όπως και σε τόσα άλλα πράγματα, είμαστε καλοί στο να αντιγράφουμε... Ένα καλό παράδειγμα είναι οι τηλεοπτικές σειρές.. η άσχημη Μαρία, το ελληνικό CSI, Big Brother, κλπ...

Έτσι γίνεται και με τη μουσική - μόλις εμφανίστηκε η ποπ των 60's, νάσου οι Charms και οι Olympians. Όταν η ποπ αγρίεψε κι έγινε ροκ, νάσου οι Socrates και οι Μπελόμα Μποκιού... Χωρίς παρεξήγηση, έτσι?  Τα λατρεύω αυτά τα σχήματα... Όμως, δεν ήταν κάτι που ΕΦΗΥΡΑΜΕ εμείς...

Το ίδιο έγινε στη συνέχεια με το πανκ, με τα 80's και την ποπ κομμωτηρίου, το ίδιο γίνεται τα τελευταία χρόνια με τη χιπ-χοπ αλλά και με την "εναλλακτική" σκηνή.. Παιδιά που βλέπουν MTV και μετά πάνε κι αγοράζουν τις ίδιες κιθάρες και παίζουν τα ίδια ακόρντα... Φυσικά και δεν είναι έγκλημα. Όμως, δώσ'τε μου κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, δικό μας, γηγενές.. που να ταράξει τον πλανήτη...

...ένας ονειροπόλος

Σου λέει κάτι το συρτάκι....;;;

Zorba The Greek..?

Syrtaki..?

Mousaka..?

Όχι, δεν μου λέει τίποτα...

Η τουριστική εκδοχή της Ελλάδας μ'αφήνει αδιάφορο...

Αααααα..................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ώστε έτσι πάει full pansion το πράγμα, δηλαδή, λένε οι σοφοί...

Εμένα μου λέει πολλά το συρτάκι πάντα μ άρεσε.

Είπα να πώ τη γνώμη μου

όσο για το Ζορμπά μορφή μεγάλη.

Φτου πάλι τροποποίηση αλλα ξέχασα να γράψω για το μουσακά

και είναι σοβαρη παράλειψη.

Επίσης και ο μουσακάς μ αρέσει.

-----------------
κατά βάθος όλοι ξέρουμε..........

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 27-04-2011 16:38 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 27-04-2011 16:41 ]

Ναι, καμιά φορά συμβαίνει αυτό... Το τραίνο της σκέψης οδηγεί σε παράξενα μονοπάτια...

Αυτό που επιθυμώ, είναι να δω μια εμπεριστατωμένη άποψη, όχι απλά μια λέξη όπως "συρτάκι"...

Εδώ που τα λέμε, υπάρχουν ανάλογα posts από το πρόσφατο παρελθόν του MH, ίσως να μπορεί να συνεχιστεί εκεί η κουβέντα...

"...Το τραίνο της σκέψης οδηγεί σε παράξενα μονοπάτια..."!!!!!!

Τι παράξενο τραίνο που είναι αυτό, ωστε να...σουλατσάρει σε...μονοπάτια...!!!

 Ας το εντροχιάσουμε και πάλι, λοιπόν, και ας θέσουμε μία ακόμη ερώτηση κρίσεως στον ποιητή:

"Η βραζιλιάνικη σάμπα -που χορεύεται από εκατομμύρια τουρίστες στο καρναβάλι του Ρίο κάθε χρόνο και σε κάθε γιορτή καρναβαλιού σε όλα τα σημεία του πλανήτη, και που προβάλλεται ως τουριστική ατραξιόν από τη χώρα προέλευσής της- χάνει κάτι από το κύρος  και την ιστορική της αξία, επειδή αγαπήθηκε τόσο;".

Με την ίδια έννοια, επειδή το συρτάκι και το χασαποσέρβικο έχουν αγαπηθεί, έχουν γίνει δημοφιλείς χοροί διεθνώς και χορεύονται πολύ από τουρίστες και ξένους γενικώς, ευτελίζεται εξαιτίας αυτού και η αξία τους ή η ιστορική τους καταβολή;;;

Ξεφεύγουμε παιδιά και αυτό είναι τόπικ για να απαντήσουμε

σχετικά με το τραγούδι του Μάριου.Είναι κρίμα...

Ας ανοίξει κάποιος αυτήν τη συζήτηση σε άλλο θέμα.

Βασικά καταλαβαίνω τι εννοεί ο djmetronomos Σάββα μα δεν θα το πω

εδώ ,ανοίξτε άλλο θεματάκι  να το συζητήσουμε

Σωστό. Έχεις δίκιο Ερατώ.

Ζητώ συγνώμη από τον MariosIbrahim για την κατάχρηση του χώρου.

Όσον αφορά στο μουσικό κομμάτι, λοιπόν, θεωρώ πως πρόκειται για ενδιαφέρουσα προσπάθεια, ιδιαίτερα στιχουργικά.

Καλή συνέχεια, παιδιά!!!