Καλημέρα...και τα δύο ποιήματα βασίζονται σε όμορφες κι έξυπνες συλλήψεις...το πρώτο στην αγάπη που δεν καλουπώνεται και πάντα(?) εκπληρώνεται αν είναι αληθινή και το δεύτερο,αν κατάλαβα καλά στην παρομοίωση της ζωής με σημεία στίξης όπως τα θυμαστικό που υποδηλώνει έκπληξεις(ευχάριστες ως επί το πλείστον)αλλά επίσης η γραμμή που την σταματάει μια τελεία...
Αγαπητή μου φίλη,έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως κάποιος δεν πρεπει να κρίνει μόνο με τη λογική του και το μυαλό,αλλά και με την καρδιά και το συναίσθημα...
Αν εξαιρέσεις λοιπόν την προχειρότητα σε ορισμένους στίχους από τη στιγμή που έκανες την καρδιά μου να συγκινηθεί και να αυξηθού λίγο οι πλαμοί της νομίζω ότι πέτυχες να με κερδίσεις,εμένα τον τυχαίο αναγνώστη που σε διάβασε...συνέχισε να γράφεις...βελτίωσε τον τρόπο γραφής σου...και θα δεις που ο ενας θα γινουν δυο οι δυο τρεις κοκ
Δεν έχουν μια λογική σύνδεση με αποτέλεσμα να μη βγάζουν αυτό που θέλεις να εκφράσεις !