Ποιό τραγούδι θα διαλέγατε για να πειτε μια ερωτική καλημέρα;

Έρωτας είναι θαρρώ ό,τι νοιώθω αγγίζω και ζω

ένα αθώο φιλί ένα βλέμμα που στάζει η ζωή

Έρωτας είναι θαρρώ ό,τι ψάχνω σε σένα να βρω

Δυο σταγόνες ζωή ένας τρόπος να πεις σ’ αγαπώ...

Σε λίγο ξημερώνει
μα κοιμήσου εσύ...

(Α.Καλογιάννης)

Meta apo s' esena pou...
pes mou na pao pou...
meta apo sena ti....
ti n'agapiso ti....

Time is like a dream
And now, for a time, you are mine
Let's hold fast to the dream
That tastes and sparkles like wine

Who knows (who knows)
If it's real
Or just something we're both dreaming of
What seems like an interlude now
Could be the beginning of love...

Wake... from your sleep
The drying of your tears
Today.. we escape
We escape.

(exit music-Radiohead)

Καλημέρα είπαμε εεε? δηλαδή αν είναι και έξι το πρωί πάλι κάνει!!!

Πες μου μια λέξη,
αύτη τη μόνη λέξη
που'χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμάει να βγει
κοντεύει έξι ας πούμε αυτή τη λέξη...



Λαλαλαλαλαλαλλα...

Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά αγκαλιά στο κρεββάτι
Και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι...

Έτσι όπως σε έχω αγκαλιά……….
¶γγιξε με φίλησε με κράταμε σφικτά………

Κατά τις 9.15 - 9.20 θέλω αυτό,

Όλα μας τα πλούτη, η αγάπη ετούτη
Η αγάπη ετούτη, όλα μας τα πλούτη

Μην κλειδώνεις πια τις νύχτιες την πόρτα
Δόξα τω Θεώ είμαστε φτωχοί

Όπως η βροχή μες τ' αγριόχορτα
είμαστe φτωχοί

Όλα μας τα πλούτη
Ξώπορτα κλειστή και σβηστό λυχνάρι
Δόξα τω θεώ είμαστε φτωχοί
Κλεφτής και να μπει τι θα βρει να πάρει
είμαστε φτωχοί πλούτη

Quote:

Το μέλος Haroulinda στις 31-03-2005 στις 15:21 έγραψε: Κατά τις 9.15 - 9.20 θέλω αυτό

Εγώ πάλι δε θέλω την ερωτική καλημέρα στη δουλειά...

H δικια μου καλημερα???
Οταν ξυπναω πρωι η μεσημερι αν δεν σκεφτω μαντιναδα....θα ηταν αυτη:

Από την πόρτα σαν θα βγω θα δω τον ήλιο στρογγυλό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
Μια καλημέρα θα σου πω μετά θα φύγω θα χαθώ
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν...

Ουπς κοίτα πως πήγε η ώρα??? Λοιπόν κατά τις 16.15 - 16.30 αυτό,

Aααααααααααπόψε θα σου ορκιστώ πως σ' αγαπάω
Eσύ με σπρώχνεις στο κακό κι εγώ γελάω
Ότι έμεινε απ' το χαλασμό θα σου χαρίσω
το τελευταίο μου ναυάγιο πριν ζήσω

Zήτα μου ότι θες, πάρε με όπου θες, εσύ
Zωή μισή δεν θέλω πια να ζω

Aπάψε η νύχτα μέ βαλε να σε παιδέψω
πριν τον τρελό χορό της σου χορέψω
Kι όσο τα κόκκινα τα πέπλα μου θα υφαίνεις
μες στον καθρέφτη θα σε βλέπω να πεθαίνεις

Λουλούδια και τραγούδια και τάματα,
Σου φέρνω να στεγνώσουν τα κλάματα
Πράσινους κήπους θα απλώσω να ξαπλώσεις
Κι αν λίγο με νιώσεις το γέλιο σου θα δω
Κι όσα σε πνίγουμε δάκρυα κι όσες πίκρες
Στις θάλασσες ρίχτες το γέλιο σου να δω .

Στον ύπνο και στον ξύπνιο και στο όνειρο
Σκοτάδι δίχως τέλος και όριο
Μα εγώ θα ανάψω κεράκια τα όνειρα μου
Αγάπη δικιά μου στο φως της να σε δω
Κι όταν θα κάψω λαμπάδες τα φτερά μου
Κρυμμένη ομορφιά μου στο φως τους θα σε δω

Ο κόσμος μου μεγάλος και απέραντος
Χανόμαστε στο βάθος του σύμπαντος
Μα εγώ θα κάνω ταξίδι τη ζωή μου
Αγάπη ακριβή μου για να ‘ρθω να σε βρω
Μέσα στα αστερία σαν φως θα ταξιδέψω σαν άστρο θα πέσω για να ‘ρθωνα σε βρω…

Πειράζει να το λέω και τις νύχτες?

Χαραζει η μερα και η πολη εχει ρεπο
στη γειτονια μας καπνιζει ενα φουγαρο
κι εγω σε ζηταω σαν πρωινο τσιγαρο
και σαν καφε πικρο, και σαν καφε πικρο...

Να σας γειώσω λιγο;;;

Υπάρχει ένα τραγούδι των Τσοπάνα Ρέιβ που λέει:
ΞΥΠΝΑ ΡΕ... ΞΥΠΝΑ ΡΕ... ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑ

Ειδικά όταν το συνοδεύεις με σφαλιάρες και έναν κουβά νερό αποπνέει πολύ ερωτισμό

Ομορφη μου αγάπη
στην ανάσα σου αγρυπνώ
Πριν χαράξει ο κόσμος
καλημέρα να σου πω

Κοίτα εσύ τα όνειρα
που όλο πέταγες μακριά
κι έλα πάλι αγάπη μου
στη δικιά μου τη μικρή στεριά

Καλημέρα τι κάνεις
να' σαι πάντα καλά
κι όταν είσαι κοντά μου
κι όταν είσαι μακριά
να 'ναι κάθε σου μέρα
μια καινούρια αρχή
καλημέρα τι κάνεις
σ' αγαπάω πολύ...

Καλημέρα τι κάνεις
να 'σαι πάντα καλά
κι όταν όλα νομίζεις
ότι πάνε στραβά
πάντα κάτι θα γίνει
μην ρωτάς το γιατί
καλημέρα τι κάνεις
σ΄αγαπάω πολύ...

μια καλημέρα είναι αυτή, πες την και ας πέσει χάμω, πες την και ας πέσει
χάμω

Θα ξεκίναγα με ένα παραμύθι...

Θα' θελα να σας διηγηθώ μια αρχαία ιστορία
για κάποιο λόγο σας καλό να γίνει η αφορμή
όχι τίποτε ήρωες που φάγαν τα θηρία
μα κάτι απλό και πλούσιο μαζί.
Κι είναι ιστορία έρωτα και μανιασμένου πάθους
τέτοιου που δεν εγνώρισε η ανθρώπινη φυλή
μα το παράφορο αίσθημα μέγα θεωρείται λάθος
αν δε το συνοδεύει η λογική.

Ήλιο το νέο λέγανε τη νεαρά Σελήνη
που μυθική είχε ομορφιά
μα η κοινωνία τον έρωτα ν' ανθίσει δεν αφήνει
κι όλοι να τους χωρίσουνε βαλθήκανε μα βια.

Της νύφης πιάνουν τους γονιούς και του γαμπρού το σόι
τους βάλαν λόγια φθονερά για τους δυο εραστές
ο Ήλιος λέει δε θα' κανε για το αρχοντολόι
για του σπιτιού η Σελήνη τις δουλειές.
Μα ο Θεός ο σπλαχνικός τ' άδικο δεν αφήνει
κι απάλλαξε τους νέους απ' τ' ανθρώπινα δεσμά
άστρο τον Ήλιο έκανε φεγγάρι τη Σελήνη
θαρρώ πως είναι ακόμα εκεί ψηλά.

Και συναντιούνται στα κλεφτά λίγο μετά τη δύση
για ένα φιλί στα πεταχτά
μα ο Ήλιος βλέπεις δεν μπορεί μόνη να την αφήσει
κι ολονυχτίς φωτίζει την ξανθή της ομορφιά.