ελληνική μουσική
    831 online   ·  210.853 μέλη

    στίχοι που δεν λένε..όχι στη μελωδία...JOBAK

    JOBAK
    29.02.2012, 02:52

    ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΞΙ

     

    είπες δεν θα σβήσεις τα κεριά

    στην επέτειο απόψε της σιωπής σου

    να φανεί απο το πουθενά

    βάρκα με πανάκι η ζωή σου

     

    σε φθαρμένο στρώμα και μονό

    όνειρο γλιστράει απο μετάξι

    βότσαλο που πέφτει στο βυθό

    τα νερά, του νου σου να ταράξει

     

    ψάχνεις χρόνια τώρα τα κλειδιά

    που θ'ανοίξουν δρόμο να περάσεις

    μύθος που κοιμάται σ'αγκαλιά

    ψέμα που φοβάσαι να το χάσεις

     

    στο ταβάνι τ'ουρανού ξεσπάς

    μ'ένα μοιρολόϊ που βογγάει

    άλογο περήφανο χτυπάς

    μα το χαλινάρι σου δεν σπάει

     

    ζήτησες για δώρο μιά γιορτή

    να σου δώσει η μοίρα να φορέσεις

    και σου χάρισε μιά Κυριακή

    μα δεν ήξερες να την ξοδέψεις

     

    R στο ποτήρι έβαλες κρασί

    και φωτιά σου δώσανε τ'αστέρια

    μα ήρθε κύμα απ'άγνωστο νησί

    κι έσβησαν με μιας τα καλοκαίρια...

     

    ΤΡΙΑΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ...

    Ρε, έγινε θαύμα λες πως τη γλύτωσες

    στο παρά ένα απ'το γκρεμό

    για πάντα νόμισες ότι σε λύτρωσες

    μα αιωρείσαι σ'ένα κενό


    τα πάντα ζήταγες, και ξανά ζήταγες

    ό,τι και αν είχα ζωντανό

    γύρω σου έβλεπες, όμως δεν κοίταγες

    που χρόνια τώρα αιμορραγώ

     

    ερχόσουν, έφευγες και ξανά γύρναγες

    χορτάτος και πάντα νηστικός

    αντί τ'εμπόδια τον ..δίπλα πήδαγες

    και καμαρώνεις για καρπερός

     

    σου'λεγα τόλμησε, το βλέπω έρχεται

    στην πλάτη η σφαίρα μη σε βρεί

    η ιδέα δεν.. λιώνει όσο κι αν βρέχεται

    μη την κρατάς σε γυάλα κλειστή

     

    R τώρα που πούλησες, που με ξεπούλησες

    τριάντα αργύρια και..κάτι ψιλά

    πήρες μιά φόρα στον τοίχο κουτούλησες

    ...που δίνω μάχη απ'τον 'Αδη ξανά...

     

    ΕΣΥ ΜΗ...ΣΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ.!

     

    Μη φοβηθείς τη σκοτεινιά

    σαν έρθει να σε πάρει

    δεν έχει αρχή το πουθενά

    και τέλος το φεγγάρι

     

    το πάντα δεν κρατάει πολύ

    μα η στιγμή αιώνια

    θα κάνει πάταγο η σιγή

    και ας βαρούν κανόνια

     

    αν δεν αφήσεις πίσω σου

    πάνω στο χώμα χνάρι

    θα σ'αφανίσει ο ίσκιος σου

    και τ'άρρωστο καμάρι

     

    τσάμπα κρατάς την πισινή

    γι'αυτό η σοδειά σαπίζει

    πατρίδα είναι όλη η γη

    παντού η ματιά δακρύζει

     

    του έρωτα τ'αρώματα

    στ'αύριο ξεθυμαίνουν

    μα της καρδιάς τα χρώματα

    μες στη φωτιά χορεύουν

     

    μ'ένα ζευγάρι βήματα

    θα πας κι αν δε γυρίσεις

    μη βλαστημάς τα κρίματα

    πρέπει να τα νικήσεις

     

    R ποτέ μη κλαίς το θάνατο

    υπάρχεις κι όταν πάψεις

    κι αν δε σε πούν αθάνατο

    εσύ μη σε ξεχάσεις...

     

     


    JOBAK
    08.03.2012, 16:46

     

    ΜΕΣΑ...ΣΤΟ ''ΟΝΕΙΡΟ''...

     

    Μου λες φυγάδεψε το σώμα σου..στο χρόνο

    θα περιμένω, θα είμαι κει, να μη χαθείς

    εδώ, είν'αργά.. κι όλα τα θέλω μου ματώνω...

    αν μ'αγαπάς το χάσμα δεν θα φοβηθείς

     

    το χέρι απλώνεις και μου λες, εδώ και τώρα!!...

    πάμε να βγούμε απ'του κύκλου την τροχιά

    αν μ'αγαπάς, πέσε στο σώμα μου με φόρα

    σου'χω για δώρο της Ιθάκης τα κλειδιά

     

    κι εγώ ασάλευτη στου ''μύθου'' σου τη ''νάρκη''

    θέλω να τρέξω στη φωτιά σου να καώ

    είσαι μακριά...κι αυτή τ'ορίζοντα η πάχνη

    κλείνει το όνειρο σ'ένα κελί υγρό...

     

    άγρια γέρνει η σκιά σου και μ'αγγίζει

    με'κεινο τ'άγγιγμα που μοιάζει..πασπαρτού

    κι ενώ φοβάμαι, θέλω να με τριγυρίζει

    και να μου τάζει,όλα αυτά που δεν...θα'ρθούν

     

    στης σιγουριάς μου το ποτήρι βάζεις πάγο

    και τη στραγγίζεις με τα μάτια σου κλειστά

    όλα τα όχι μου λυθήκαν απ'τον κάβο

    και η στερνή αντίστασή μου ξεψυχά

     

    R έξω απ'τους χάρτες, σαν τους αντάρτες

    σα ναυαγοί στου παραδείσου τα σκαλιά

    σαν ακροβάτες, του πάθους λάτρες

    μέσ'του ''ονείρου'' την αιώνια αγκαλιά.......