Το Χρώμα του Φεγγαριού...

-Τι χρώμα έχει η Λύπη; Ρώτησε το Αστέρι την Κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου Σύννεφου που περνούσε βιαστικά.
-Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλε. Απάντησε η Κερασιά.
-Τι χρώμα έχουν τα Όνειρα;
-Τα Όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
-Τι χρώμα έχει η Χαρά;
-Το χρώμα του μεσημεριού.
-Και η Μοναξιά;
-Η Μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.
-Η Αγάπη;
-Η Αγάπη έχει το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού.
-Και ο Έρωτας; Τι χρώμα έχει ο Έρωτας;
-Ο Έρωτας έχει το χρώμα του Φεγγαριού όταν είναι Πανσέληνος.

Βάζω το πρώτο. Πάμε…….

Το φεγγάρι

Περίδης Ορφέας

Μουσική/Στίχοι: Περίδης Ορφέας/Τριανταφυλλόπουλος Νίκος

Ποιος τον έχει φέρει
τι θα τόνε πάρει
το φεγγάρι,
το φεγγάρι
Ποιος τον έχει φέρει
τι θα τόνε πάρει
το φεγγάρι,
το φεγγάρι

Νύχτες περπατάει,
νύχτες με φεγγάρι
τις αγάπες κλέβει
και τις παρατάει

Τούτο το φεγγάρι,
τούτο το φεγγάρι
ήρθε να μου φέρει
ή για να μου πάρει

ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙ......

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής
Μουσική: Νότης Μαυρουδής

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Δυο Φεγγάρια
Λιδάκης Μανώλης

Έχω φέρει απ' τα ξένα
δυο φεγγάρια ξεχασμένα
Το 'να ήτανε για σένα,
τ' άλλο για τα περασμένα

Το φεγγάρι, το φεγγάρι
που φωτίζει τα μαλλιά σου
είναι τ' άλλο παραμύθι
που το λέει η καρδιά σου

Έχω φέρει απ' τα ξένα
δυο φεγγάρια αγκαλιασμένα
Το 'να ήτανε για σένα,
τ' άλλο για φιλιά χαμένα

Το φεγγάρι, το φεγγάρι
που φωτίζει τα μαλλιά σου
είναι τ' άλλο παραμύθι
που το λέει η καρδιά σου

Αυτό μου το είχαν αφιερώσει ... κάπου ... κάπως ... κάποτε ...

Ήτανε μια φορά

Στίχοι: Κώστας Φέρρης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνευτές: Νίκος Ξυλούρης


Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή
τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή
τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου
πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα
τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή
και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά
στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό
είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό

Quote:

Το μέλος Orfeus στις 19-04-2005 στις 18:01 έγραψε: -Τι χρώμα έχει η Λύπη; Ρώτησε το Αστέρι την Κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου Σύννεφου που περνούσε βιαστικά. -Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλε. Απάντησε η Κερασιά. -Τι χρώμα έχουν τα Όνειρα; -Τα Όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού. -Τι χρώμα έχει η Χαρά; -Το χρώμα του μεσημεριού. -Και η Μοναξιά; -Η Μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί. -Η Αγάπη; -Η Αγάπη έχει το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού. -Και ο Έρωτας; Τι χρώμα έχει ο Έρωτας; -Ο Έρωτας έχει το χρώμα του Φεγγαριού όταν είναι Πανσέληνος.

Κύριε Orfeus μήπως σας έχει πιάσει η άνοιξη;;;

Θα παραθέσω κι εγώ ένα αγαπημένο μου φεγγαρο-τραγουδάκι...

Χαρτινο το φεγγαρακι
ψευτικη ακρογιαλια
Αν με πιστευες λιγακι
θα ηταν ολα αληθινα

Διχως την δικη σου αγαπη
δυσκολα περναει καιρος
Αν με πιστευες λιγακι
θα ηταν ο κοσμος λαμπερος

Το φεγγάρι πάνωθέ μου. Βοσκόπουλος Τόλης

Μουσική/Στίχοι: Πλέσσας Μίμης/Παπαδόπουλος Λευτέρης

Το φεγγάρι πάνωθέ μου
ασημένιο τάλιρο
και με το, με το κορίτσι, Θεέ μου
πάμε για το Φάληρο

Το φεγγάρι μεθυσμένο σε μια βάρκα κύλησε
Ένα στόμα μελωμένο έγειρε, με φίλησε

Το φεγγάρι στο κρεβάτι
παίζει και γελάει μου
Θεέ μου πώς, Θεέ μου πώς να κλείσω μάτι
με μια κούκλα πλάι μου

Το φεγγάρι ζαλισμένο στο σεντόνι κύλησε
Ένα στόμα μελωμένο έγειρε, με φίλησε
Έγειρε, με φίλησε
Έγειρε, με φίλησε

Κυρία Aggelina....

Είμαι πάντα Ανοιξιάτικος. Δεν το έχετε αντιληφθεί;

Συνεχίζω.......

Σκόνη.

Μαχαιρίτσας Λαυρέντης

Μουσική/Στίχοι: Μαχαιρίτσας Λαυρέντης/Μαρματάκης Μιχάλης

Aχ, η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη
Aχ, η ζωή, η ζωή που χάθηκε στη σκόνη
Aχ, το φεγγάρι, το φεγγάρι που έσβησε
τ’ ασημένιο φεγγάρι

H αγάπη, αχ, η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

H μέρα μου, η μέρα μου έρημη, κίτρινη μέρα
Xαρές, χαρές που βουλιάξανε, πνιγμένες χαρές μου
Zωή μου, ζωή μου που καίγεσαι
στον κίτρινο αγέρα

H αγάπη, αχ η αγάπη, που χάθηκε στη σκόνη
H ζωή, αχ, η ζωή, που χάθηκε στη σκόνη

Κόκκινο Θολό Φεγγάρι

Συνήθεις Ύποπτοι

Μουσική/Στίχοι: Θηβαίος Χρήστος


Κόκκινο θολό φεγγάρι, σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς
και απ' τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας
Ρίχνεις μέσα στ' άδεια μας ποτήρια τ' ουρανού το αίμα και το φως
και φταίει εκείνη η ανταύγεια σου η μυστήρια που είμαι για τα πάντα ικανός

Κόκκινο θολό φεγγάρι, πίνω απ' τη σιωπή σου μια γουλιά
σαν καυτό σφηνάκι να με πάρει μέσα από του φόβου τη φωλιά
μέσα απ' τα κομμάτια αυτής της πόλης που κύλησαν στα πόδια σου
μπροστά και στο μεταξωτό της το φουστάνι, πιάστηκε η τύχη μου γερά

Κόκκινο θολό φεγγάρι, πάρε με μαζί σου να χαρείς
μέσα στο κελί μου έχω σαλτάρει, σαν απόκληρος της διαφυγής

Αχ, και να μπορούσα έστω για λίγο να σε μοιραστώ από μακριά
θα 'χε χαλαρώσει αυτός ο κόμπος, του μικρού θανάτου μου η θηλιά

Κόκκινο θολό φεγγάρι, σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς
και από τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας
κι έτσι ματωμένο ταξιδεύεις, σαν χαρταετός χωρίς κλωστή
είσαι εσύ του χρόνου ο καθρέφτης, τίποτα και αιώνιο μαζί

Quote:

Το μέλος Orfeus στις 19-04-2005 στις 18:29 έγραψε: Κυρία Aggelina.... Είμαι πάντα Ανοιξιάτικος. Δεν το έχετε αντιληφθεί; Συνεχίζω.......

Σωστά!!!
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη εποχή!!!

Φεγγάρι μου χλωμό (...πες τα βρε Πασχάληηηηηηηη!!!!)

Μεσ' το άδειο σπίτι μπαίνω
τ'άρωμα σου ανασαίνω
λιώνω που δεν είσαι πια εδώ

Σε θυμάμαι κι αρρωσταίνω
δεν αντέχω να πεθαίνω
πες μου που να ψάξω να σε βρω

Κάθε βράδυ κλαίω και πονώ
και κοιτώ ψηλά στον ουρανό
Φεγγάρι μου χλωμό
Φεγγάρι μου χλωμό
φεγγάρι την αγάπη μου για πες μου που θα βρω

Φεγγάρι μου χλωμό
μια χαρη σου ζητώ
φεγγάρι αν τη βλέπεις πες της πως την αγαπώ

Δυο ποτήρια στο τραπέζι
η ζωή παιχνίδια παίζει
πίνω και απ'τα δυο τη φωτιά

Μόνος πού να βρω την άκρη
κόβει σαν γυαλί το δάκρυ
και μου χαρακώνει τη ματιά

Κάθε βράδυ κλαίω και πονώ
και κοιτώ ψηλά στον ουρανό
Φεγγάρι μου χλωμό
Φεγγάρι μου χλωμό
φεγγάρι την αγάπη μου για πες μου που θα βρω

Φεγγάρι μου χλωμό
μια χαρη σου ζητώ
φεγγάρι αν τη βλέπεις πες της πως την αγαπώ

Κατερίνα - Καρδερίνα
(Χρόνης Αηδονίδης)

Με του Μάη το φεγγάρι
θα σου στείλω δυο φιλιά.
Κατερίνα – καρδερίνα,
με τον ήλιο στα μαλλιά.

Δυο φιλιά και δυο λογάκια
τυλιγμένα στο χαρτί.
Κατερίνα – καρδερίνα,
λουκουμάκια σε γιορτή

Αχ φεγγάρι

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Ερμηνευτές: Γεράσιμος Ανδρεάτος


Έλα για την αγάπη μίλησέ μου
και όποια χάρη θέλεις ζήτησέ μου
να βρω το πιο κρυφό μαργαριτάρι
ή να σου κατεβάσω το φεγγάρι

Αχ φεγγάρι αχ φεγγάρι
κάνε μου αυτή τη χάρη
γίνει ψέμα γίνε κέρμα
να χωράς στο χέρι που αγαπώ

Έλα να μοιραστούμε αυτό το βράδυ
το φως που κρύβεται μες στο σκοτάδι
κι άφησε τα τραγούδια να μας πάνε
στα μέρη της καρδιάς που ξενυχτάνε

Αχ φεγγάρι αχ φεγγάρι
κάνε μου αυτή τη χάρη
γίνει ψέμα γίνε κέρμα
να χωράς στο χέρι που αγαπώ



Music, is your only friend until the ...end!!!!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 20-04-2005 00:30 ]

Το φεγγάρι κάνει βόλτα

Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης

Το φεγγάρι κάνει βόλτα
στης κυράς μου τα μαλλιά

Παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπουζουκάκι
ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
Παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπουζουκάκι
να θυμηθούμε τα παλιά

Το φεγγάρι κάνει κύκλο
στης κυράς μου τη καρδιά

Παίξε, Ζαμπέτα μου, το μπουζουκάκι
ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
Παίξε, Ζαμπέτα μου, το μπουζουκάκι
να θυμηθούμε τα παλιά

Το φεγγάρι κάνει βόλτα
μα η κυρά δεν μ' αγαπά

Παίξε, Γρηγόρη μου, το μπουζουκάκι
ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
Παίξε, Γρηγόρη μου, το μπουζουκάκι
να ξεχαστούνε τα παλιά

Rory Gallagher
MOONCHILD


You are a moonchild and pretty soon child
I've got that feeling
That I'm gonna make you smile forever
If I can.
Just give me a sign and I'll show you my plan
You are a blue child, forever true child
You know I'll try to paint the skies blue forever
If I can.
Just give me a sign and I'll show you my plan.

Tell me why you look so sad,
Time slips by like grains of sand
Just put your future in my hands

You are a moonchild and pretty soon child
I've got the feelin I'm gonna make you smile forever.
If I can.

Just give me a sign and I'll show you my plan,
Just give me a smile and I'll show you my plan,
Just give me a sign and I'll show you my plan.


(Eλπίζω να μην είμαι off topic...)

Φεγγάρι μου:
Τραγουδάει ο Βασίλης Σταυρακάκης


Φεγγάρι τόσα, φεγγάρι τόσα μυστικά
ωωωωω φεγγάρι μου.... αχ φεγγάρι τόσα μύστικα

Φεγγάρι τόσα μυστικά που σου'χουνε πωμένα
ωωωωωωω! φεγγάρι μου..... που σου χουνε πωμένα

Να μη σε κούσω αχ να μη σε κούσω μια φορα.....
ωωωωω φεγγάρι μου....αχ να μη σε κούσω μια φορά

Να μη σε κούσω μια φορά να ξεστομίσεις ένα
ωωωωω φεγγάρι μου..... να ξεστομίσεις ένα.

Φεγγάρι μου, φεγγάρι μου κουράζοσαι
ωωωωω φεγγάρι μου.... αχ φεγγάρι μου κουράζοσαι

Φεγγάρι μου κουράζοσαι και σου 'χω γίνει βάρος
ωωωωω φεγγάρι μου.... και σου 'χω γίνει βάρος

Μα και να πω.... μα και να πω και μυστικό
ωωωω φεγγάρι μου....μα και να πω και μυστικό

Μα και να πω και μυστικό δεν έχω αλλού το θάρρος
ωωωωω φεγγάρι μου...δεν έχω αλλού το θάρρος

Quote:

Το μέλος vouliakis στις 20-04-2005 στις 00:40 έγραψε: (Eλπίζω να μην είμαι off topic...

Καθόλου...

Να... κοίτα κι' εμένα.....

Child of the moon

(Rolling Stones)

The wind blows rain into my face
The sun glows at the end of the highway
Child of the moon,
rub your rainy eyes
Oh, child of the moon
Give me a wide-awake
crescent-shaped smile

She shivers, by the light she is hidden
She flickers like a lamp lady vision
Child of the moon, rub your rainy eyes
Oh, child of the moon
Give me a wide-awake
crescent-shaped smile

The first car on the foggy road riding
The last star for my lady is pinning
Oh, child of the moon,
bid the sun arise
Oh, child of the moon

Give me a misty day,
pearly gray, silver, silky faced,
Wide-awake crescent-shaped smile

Ωραία...

Μoonchild

(King Crimson)

Call her moonchild
Dancing in the shallows of a river
Lovely moonchild
Dreaming in the shadow
Of the willow.

Talking to the trees of the
Cobweb strange
Sleeping on the steps of a fountain
Waving silver wands to the
Night-birds song
Waiting for the sun on the mountain.

She’s a moonchild
Gathering the flowers in a garden.
Lovely moonchild
Drifting on the echoes of the hours.

Sailing on the wind
In a milk white gown
Dropping circle stones on a sun dial
Playing hide and seek
With the ghosts of dawn
Waiting for a smile from a sun child.

Moonshadow

Cat Stevens

Oh, I'm bein' followed by a moonshadow,
moon shadow, moonshadow
Leapin and hoppin' on a moonshadow,
moonshadow, moonshadow---

And if I ever lose my hands,
lose my plough, lose my land,
Oh if I ever lose my hands,
Oh if, I won't have to work no more.

Oh, I'm bein' followed by a moonshadow,
moon shadow, moonshadow
Leapin and hoppin' on a moonshadow,
moonshadow, moonshadow---

And if I ever lose my eyes,
if my colours all run dry,
Yes if I ever lose my eyes,
Oh if, I won't have to cry no more.

Oh, I'm bein' followed by a moonshadow,
moon shadow, moonshadow
Leapin and hoppin' on a moonshadow,
moonshadow, moonshadow

And if I ever lose my legs,
I won't moan, and I won't beg,
Yes if I ever lose my legs,
Oh if, I won't have to walk no more.

Oh, I'm bein' followed by a moonshadow,
moon shadow, moonshadow
Leapin and hoppin' on a moonshadow,
moonshadow, moonshadow

And if I ever lose my mouth,
all my teeth, north and south,
Yes if I ever lose my mouth,
Oh if, I won't have to talk...

Did it take long to find me?
I asked the faithful light.
Did it take long to find me?
And are you gonna stay the night?

Oh, I'm bein' followed by a moonshadow,
moon shadow, moonshadow
Leapin and hoppin' on a moonshadow,
moonshadow, moonshadow

moonshadow, moonshadow,
moonshadow, moonshadow.

Γειά σου Νικόλα που μας ταξιδεύεις με τις μελωδίες σου...

Αύγουστος

Στίχοι/Μουσική: Νίκος Παπάζογλου

Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό