Παιδί εσύ του Έρωτα,
κορμί ηλεκτρισμένο,
για σένα ανθίζουν γιασεμιά,
για σένα τ’ άστρα βγαίνουν,
για σένα αναστέναξε
όλη της γης η πλάση,
μπρος σου ο Άδωνις κι ο Ήλιος
έχουνε χλωμιάσει.
Παιδί εσύ του Έρωτα
που ξεσηκώνεις πάθη,
αναστατώνεις τα νερά
στων θαλασσών τα βάθη
και χύνονται παλίρροιες
και πνίγουνε τους πόθους,
στ’ όνομά σου Έρωτα
τρελαίνεις τους ανθρώπους.
Στ’ όνομά σου Έρωτα
φεγγάρια αναβοσβήνεις,
στολίζεις μ’ άστρα φωτεινά
τον στεναγμό μιας κλίνης
και κάνεις σώματα να ιππεύουν
σε σύννεφα παρθένα,
για Σε μυρίζουν τα κορμιά
ρόδα και γαρδένια.
