Είναι, πραγματικά, απορίας άξιον -αν όχι για γέλια και για κλάματα- το ό,τι το σύνολο του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από πάρα πολλούς -ακόμα και από το βήμα αυτού εδώ του φόρουμ- πως δεν έχει αντιδράσει ή δείξει την αναμενόμενη ευαισθησία απέναντι σε διάφορα σημαντικά κοινωνικά θέματα που, κατά καιρούς, έτυχαν ευρείας δημοσιότητας…
Τη φορά αυτή, και για ένα θέμα που αποσιωπούνταν επί δεκαετίες στη χώρα μας -όταν διεθνώς γίνονται πάρα πολλά γύρω από το θέμα της σχολικής βίας/εκφοβισμού- βγήκε ο έρμος ο Μ. Ελευθερίου, αφιερώνοντας ένα πολύ εύστοχο και καλογραμμένο ποίημα στη μνήμη του τραγικά χαμένου νέου αυτού παιδιού, και κάποιοι έσπευσαν ταχέως, και όχι βραδέως, να τον μεμφθούν για την ενέργεια/ανάγκη του αυτή…
Μήπως, φίλοι μου, στρέφετε τη δικαιολογημένη, κατά τα άλλα, οργή και αγανάκτησή σας σε λάθος αποδέκτη; Θέλετε, τελικά, να μιλούν οι επώνυμοι για τέτοιου είδους ευαίσθητα κοινωνικά θέματα ή όχι; Αν το πράττουν έστω και κάπως καθυστερημένα, κατά τη γνώμη σας, δεν θα έπρεπε να μιλήσουν καθόλου; Ο Μ. Ελευθερίου ευθύνεται για τη «σιωπή των αμνών» επί του θέματος; Είναι μήπως ειδικός ή νομοθετεί; Τέλος, γιατί κάτι τέτοιο διαφαίνεται πως υπονοείτε, λέτε να το έκανε για να εισπράξει δημοσιότητα και αναγνωρισιμότητα που παντελώς του λείπουν…;;;
Τώρα, ας έρθω για λίγο, στην αντιφατικότητα και αλλοφροσύνη κάποιων υπηρεσιών και λειτουργών αυτού του αλλοπρόσαλλου, συχνά, κράτους που έκανε, για μία ακόμη φορά, το θαύμα του. Ο εισαγγελέας, λέει, διέταξε να γίνει άμεσα ψυχιατρική και ψυχολογική πραγματογνωμοσύνη στο 22χρονο θύμα σχολικής βίας που, στην απελπισία του, επιτέθηκε με μαχαίρι στους θύτες αυτής της ασκούμενης βίας!!! « Έλα, μ…. στον τόπο σου…» που λέει ο σοφός, ενίοτε, λαός…
Οι θύτες -που δεν είναι ούτε έφηβοι ούτε ανήλικοι, αλλά ενήλικες κοπέλες που σε λίγο θα γίνουν οι ίδιες μάνες και θα «διαπαιδαγωγήσουν» παιδιά, έχοντας προηγούμενα τσαλαπατήσει και λεηλατήσει την ψυχή ενός συνανθρώπου/συμμαθητή τους- δεν χρειάζονται κανενός είδους ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη. Απλά, ίσως τους γίνουν κάποιες συστάσεις να δείξουν, στη συνέχεια, σύνεση και μετά οι περισσότεροι θα είναι ικανοποιημένοι που οι αρχές «έπραξαν τα δέοντα». Οι θύτες στα σπίτια και στην ησυχία τους, το δε θύμα στην αφόρητη και αδιάτρητη συχνά μοναξιά του, με, εφόρου ζωής, σμπαραλιασμένη την ψυχή…
Κύριε Μάνο, κακώς σήκωσες την πένα σου και έγραψες. Οι υπηρεσίες και η κοινή μας γνώμη είναι αρκούντως ευαισθητοποιημένη, ενημερωμένη και…ακριβοδίκαιη…
-----------------
Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!!
[ τροποποιήθηκε από τον/την sven, 03-04-2015 16:24 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την sven, 03-04-2015 16:26 ]