ελληνική μουσική
    984 online   ·  210.856 μέλη
    dimi589
    18.06.2005, 17:37
    Έχουμε περάσει κ καλές κ κακιές στιγμές στην ζωή μας!
    Συνή8ως 8υμόμαστε πιο πολύ τις κακίες!
    Γράψτε εδώ στιγμές που δεν 8α 3εχαστούν ποτέ!
    Στιγμές που ζήσατε άλλοτε με φίλους ή κ μόνοι σας!
    Γι αυτές τις στιγμές πιστεύω οτι ζούμε



    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: vouliakis on 18-06-2005 18:42 ]
    xara_ve
    18.06.2005, 19:27
    ax ti mou thimises.....den tha ksexasw ti mera pou teleiwsa to dimotiko...eixa syginithei polu...
    KRITIKOS
    19.06.2005, 01:00
    δεν θα ξεχάσω ενα παρεάκι που έκανα με τον Νίκο Κουρκούλη και περάσαμε φοβερά
    tzouv
    19.06.2005, 15:36
    Δεν θα ξεχασω το πρωτο LIVE που εκανα με το συγκροτημα μου στην αποφοιτηση της 3ης Λυκειου στις 16-6-2005.Ηταν φανταστικο.

    Melinda
    20.06.2005, 04:56
    Den tha ksexasw pote ti fetini xronia! Itan i kaliteri anamfisvitita!! Poly kathoristiki! Polles allages! Efxomai se olous sas na perasate yperoxa mexri to fetino kalokairi!! Apo dw kai pera na perasoume oloi kalyetra!
    EffieKakaflika
    20.06.2005, 10:11
    Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια βραδιά (που ξεκίνησε από το μεσημέρι) σ'ένα "μαλαμικό" ουζερί στα Υστέρνια στην Τήνο, το 2002, με ρακές, κιθάρες και τραγούδια, που τελείωσε με μια δροσερή βουτιά στη θάλασσα... Και το θεϊκό ήταν το χάραμα, που ξύπνησα στο σπίτι που μας φιλοξένησαν (γιατί καταλαβαίνετε δεν μπορούσαμε να φύγουμε), και είδα το απέραντο γαλάζιο του ορίζοντα πάνω σε μια θάλασσα γυαλί... Ευχαριστούσα το θεό που είμαστε έλληνες, αυθόρμητοι, χαρούμενοι, ζούμε σε μια τόσο όμορφη χώρα και που υπάρχει ο Μάλαμας κι ο Παπακωνσταντίνου, γιατί χάρη σ'αυτούς ενωθήκαμε τοσα άτομα στη μέση του πουθενά...
    Hastaroth
    20.06.2005, 15:15
    Quote:

    Το μέλος EffieKakaflika στις 20-06-2005 στις 10:11 έγραψε:

    Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια βραδιά (που ξεκίνησε από το μεσημέρι) σ'ένα "μαλαμικό" ουζερί στα Υστέρνια στην Τήνο, το 2002, με ρακές, κιθάρες και τραγούδια, που τελείωσε με μια δροσερή βουτιά στη θάλασσα... Και το θεϊκό ήταν το χάραμα, που ξύπνησα στο σπίτι που μας φιλοξένησαν (γιατί καταλαβαίνετε δεν μπορούσαμε να φύγουμε), και είδα το απέραντο γαλάζιο του ορίζοντα πάνω σε μια θάλασσα γυαλί... Ευχαριστούσα το θεό που είμαστε έλληνες, αυθόρμητοι, χαρούμενοι, ζούμε σε μια τόσο όμορφη χώρα και που υπάρχει ο Μάλαμας κι ο Παπακωνσταντίνου, γιατί χάρη σ'αυτούς ενωθήκαμε τοσα άτομα στη μέση του πουθενά...





    Προφανώς θά εννοής τήν παραλία Υστερνίων και όχι το χωριό (που βρίσκεται πιό ψηλά στο βουνό).

    Στον εν λόγω οικισμό υπάρχουν μόνο δύο εστιατόρια,ένθεν καί ένθεν τού δρόμου που καταλήγει στην παραλία.Ποιό εκ τών δύο εννοείς;

    Τό ξέρω διότι πέρασα εκεί τίς διακοπές μου πέρυσι (από τίς πιό ήσυχες διακοπές που έχω κάνει...)
    EffieKakaflika
    20.06.2005, 15:21
    Γεια σου,
    Ναι, εννοώ την παραλία των Υστερνίων και το καφετεριο-ουζερί κατεβαίνοντας στο κέντρο (θυμάμαι τρία μαγαζάκια), που το έχει ένα παιδί με μακρυά μαλλιά. Δεν θυμάμαι το όνομά του.
    Είναι φανταστικά... Φανταστική παραλία, δεν συμφωνείς;
    Hastaroth
    20.06.2005, 15:48
    Τό καφετεριο-ουζερί βρίσκεται ακριβώς πρίν από το "εκ δεξιών" εστιατόριο κατεβαίνοντας πρός την παραλία.Εκεί σύχναζα το απόγευμα μετά τον μεσημβρινό ύπνο.

    Η παραλία είναι όντως φανταστική,άν εξαιρέσουμε τά μικροσκοπικά ψαράκια που μέ τσιμπούσαν στά πόδια

    Ανέβηκα επίσης καί στο χωριό,καί μάλιστα μέ τα πόδια.Είναι πολύ ωραίο καί ήσυχο,μέ φοβερή θέα (έχω βγάλει καί φωτογραφίες σχετικά).

    Υπέροχη είναι επίσης η θέα από τά βράχια μετά το Jeronimo House,ένθα παραφύλαγα για νά φωτογραφίσω τά διερχόμενα πλοία.
    EffieKakaflika
    20.06.2005, 16:08
    ΑΧΧ!!!
    Ωραία πράγματα...
    Να'μαστε καλά να ζήσουμε κι άλλα τέτοια!!!

    abyss
    20.06.2005, 23:42
    Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που η αδερφή μου μου τηλεφωνούσε στη δουλειά για να μου ανακοινώσει ότι είχα περάσει στη σχολή των ονείρων μου...

    Αλλά δυστυχώς, τώρα πια έχω ξεχάσει το λόγο που ήταν η σχολή των ονείρων μου!!!
    Hastaroth
    20.06.2005, 23:45
    Ακριβώς!

    Πάντως,πέρα από τίς περσυνές μου-αλλά καί γενικά όλες τίς διακοπές μου-αξέχαστα θά μού μείνουν καί όλες οι στιγμές που πέρασα παίζοντας τόσα χρόνια καί μέ τόσα άτομα σέ συναυλίες,σέ πρόβες,σέ ηχογραφήσεις (ιδίως στίς νυχτερινές),καθώς καί τά απαραίτητα "τσιμπούσια" που αποτελούσαν συνήθως την κατακλείδα ενός μουσικού γεγονότος....


    faltsoo
    21.06.2005, 11:53
    αξεχαστες δεν ειναι μονο οι καλες στιγμες ετσι?
    λοιπον αξεχαστη θα μεινει και μια συναυλια με τα ΧΑΡΤΙΝΑ ΚΑΠΕΛΑ πριν 5-6 χρονια . Πριν απο εμας επεξαν τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ και πριν απο αυτους δυστηχως κατι μαλακιστηρια (sorry) που δεν λεγανε να σταματησουν τις κραυγες τους επι μια και μιση ωρα.Τελος βγηκαμε εμεις αφου ολα ειχαν γινει μπαχαλο, και αφου σεταριστηκαμε και ειμασταν ετοιμοι, πεξαμε ολοι μαζι ενα μπαμ (σε λα) και χοροδιακα ειπαμε
    ΄΄την μαλακια πολυ αγαπησαν τους μαλακες κανεις''
    και φυγαμε.

    το 'σλογκαν' αυτο το ακουσα αργοτερα και απο τον RED FM ασχετο.


    Ania
    29.10.2005, 13:46
    den tha ksexasw POTE afto to kalokairi...ezisa tis kaliteres stigmes tis zwhs mou...distixws omws ola ta wraia teleiwnoun...
    Luthien
    29.10.2005, 15:15
    Νοεμβρης του 2003, στημενη στην ουρα απο τις 4 για τη συναυλια των Linkin Park στο Wembley Arena που αρχιζε στις 9 .. ψιλοβρεχει και κανει αυτο το χαρακτηριστικο κρυο του Λονδινου που σταδιακα σου τρυπαει το κοκαλο .. μπηκα μεσα με υποθερμια αλλα με εσωσαν οι ζεστες σοκολατες και το Numb ... μετα με περιμενε υπνος στο Heathrow Lounge (καναπεδακια). The experience of a lifetime παρεα με αγαπημενα προσωπα.
    Kotsiraki
    29.10.2005, 21:38
    Η μέρα που έμαθα ότι πέρασα στο πανεπιστήμιο είναι αναμφίβολα μια από τις στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα.. Η πρώτη φορά που έκλαψα από χαρά.

    Ιούνιος του 2001, στο σπίτι του ξαδελφού μου στην Πάτρα.. στη βεράντα με κεράκια , εμείς και γύρω στους δέκα συμφοιτητές του. Παρέα με την κιθάρα και τη φωνή του μας ταξίδεψε αλλού και μας χάρισε μια στιγμούλα που έμεινε αναλλοίωτη στις αναμνήσεις μας..
    alexia-vicky
    30.10.2005, 19:48
    η στιγμη που εμαθα οτι περασα στη σχολη μου!αναλλοιωτη στη μνημη μου!τα συναισθηματα μοναδικα!επισης...


    η μερα που τον γνωρισα!το ονειρο του ''πριγκιπα'' πηρε σαρκα και οστα!και τωρα..σα να ετοιμαζεται να ανεβει στο αλογο του και να φυγει!!!!!!!!!!



    -what about...life?-
    Melinda
    05.12.2005, 15:06
    Quote:

    Το μέλος Ania στις 29-10-2005 στις 13:46 έγραψε:

    den tha ksexasw POTE afto to kalokairi...ezisa tis kaliteres stigmes tis zwhs mou...distixws omws ola ta wraia teleiwnoun...




    Afto to kalokairi itan kai gia mena to kalitero.... Perasame fantastika!!!! Min stenoxwriesai omws! Tha erthoun ki alla kai pou ksereis..... isws na 'xoun kalyteri kataliksi....
    vasilis23
    17.12.2005, 17:05
    τελευταια συναυλια των Πυξ Λαξ στο Λυκαβυτο,σεπτεμβριος 2004...
    Red-Rose
    17.12.2005, 17:20
    δυσαρεστη στιγμη: το ολο σκηνικο της κηδειας ενος συμμαθητη μου στην τριτη ταξη του γυμνασιου... εχουν περασει πολλα χρονια.. ομως δεν περναει μερα που να μην σκεφτομαι το μελανιασμενο πρησμενο προσωπακι του...

    ευχαριστη στιγμη: τα πρωτα χριστουγεννα που γυρισα σπιτι μου [αφου εφυγα για σπουδες] , και η χθεσινη μερα... λιγο επισοδιακη... λιγο αγχωδης... αλλα πολυ ευτιχισμενες στιγμες... και φυσικα η στιγμη που εφεραν στο σπιτι την αδερφουλα μου οταν γεννηθηκε [ειναι ο μεγαλυτερος ερωτας μου] :p