Επαγγελματικά ή ημιεπαγγελματικά??

Έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα στον χώρο της μουσικής, θεωρείτε ότι μπορεί να ζήσει κάποιος ασχολούμενος με την μουσική αποκλειστικά, ή είναι καλύτερο να έχει μια δουλειά καβάτζα και να ασχοληθεί με την μουσική ημιεπαγγελματικά...?
Τι εννοώ.. Εγώ είμαι αφάνταστα πορωμένος με την μουσική.. Φέτος που τελειώνω το σχολείο έχω δύο επιλογές.. Ή να προσπαθήσω να μπω στο Μουσικό Πανεπιστήμιο(που είναι και το δύσκολο) και να ασχοληθώ αποκλειστικά με την μουσική, ή να μπω Κοινωνιολογία Θεσσαλονίκης που με ενδιαφέρει και ταυτόχρονα να γραφτώ σε ωδείο και να συνεχίσω τις σπουδές μου στην αρμονία και στο πιάνο... Και στις δύο επιλογές θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με γκρουπ και ότι προκύψει..
Τι θα μου προτείνατε...?

Υ.Γ.: Οποιαδήποτε συμβουλή αποδεκτή..

Να και ο έρωτάς μου....

Αυτό με τη μουσικολογια και γω το σκεφτομουνα αλλά οταν έδωσα εξετάσεις ειπα ασ'το καλυτερα. Ρε παιδες ελεος! Ειναι δυνατον να μου ζητανε να εναρμονισω μελωδια πανω σε θρανιο??? Και που θα ξερω ρε φιλαρακι πως ακουγεται αυτο το πραμα που γραφω άμα δεν το παίξω? Και ήταν και γεματο μετατροπιες. Βαλτε με το νου σας τι τερατα γραφανε οι αυριανοι μουσικοι. Για το ντικτε δε, δεν το συζητω. Σε μια ασκηση ζητουσαν τον ρυθμο και ο τυπος που επαιζε στο πιανο μαλλον ηταν κανα πενταχρονο που ειχε μαθει την προηγουμενη μερα τι ειναι αυτο το μεγαλο πραγμα με τα ασπρα και τα μαυρα κουμπια. Ουτε τονισμένες, ουτε άτονες νοτες! Ο μονος τροπος για να το βρεις ηταν να μετρήσεις τις νοτες μια μια και να τις διαιρεσεις με τον παρονομαστη του κλασματος!!!
Και σκεφτικα αφου ειναι ετσι οι εξετασεις, φαντασου πως θα 'ναι η σχολη και φροντισα να μην τη δηλωσω!

κοιταξε αν παιζεις μουσικη διπλα σε "μεγαλα ονοματα" σε "μεγάλες πιστες" μπορει να βγάζεις περισσότερα λεφτα απο οτι σαν κοινωνιολογος.

κοινωνιολογια σε ποιο< πανεπιστημιο, Μακεδονιας ή Αριστοτελειο;

Αυτά τα έχω ακούσει και γω.. Εσύ τι θα διάλεγες στην θέση μου και γιατί...??

Αντώνη, κάνε ό,τι αγαπάς και θα τον βρεις τον δρόμο.
Το έχω ξαναγράψει κάπου στο forum: "στις σπουδές πρώτο ρόλο παίζει η αγάπη για το αντικείμενο και δευτερεύοντα το ζήτημα της επαγγελματικής αποκατάστασης."

Για την ¨καβάντζα" είχαμε μιλήσει κι εδώ...

Καλή πορεία και ...μην κλείνεις όποια πόρτα κι αν σου ανοίξει!

Quote:

Το μέλος W4TT4N4B3 στις 25-08-2005 στις 02:18 έγραψε: κοιταξε αν παιζεις μουσικη διπλα σε "μεγαλα ονοματα" σε "μεγάλες πιστες" μπορει να βγάζεις περισσότερα λεφτα απο οτι σαν κοινωνιολογος. κοινωνιολογια σε ποιο< πανεπιστημιο, Μακεδονιας ή Αριστοτελειο;

Δεν κατάλαβες... Και κοινωνιολόγος να γίνω, με την μουσική θα ασχοληθώ....

Βασικα ΑntonLord ο καλλιτεχνης πρεπει να ασχολειται με την τεχνη του πχ 1 μουσικος αμα δε γραφει μουσικη 1 συγγραφεας αν δε γραφει θα ειναι σαν 1 ανθρωπο που δεν τρωει φαγητο σαν 1 ανθρωπο που δεν αναπνεει.αδυνατο να επιβιωσει. η τεχνη πρεπει να του ειναι εμμονή.δικια μου αποψη βεβαια.

αλλα το να σπουδασεις κατι που σε ενδιαφερει για μενα ηταν παντοτε επιβεβλημενο, οχι για επαγγελματικους λογους. το πανεπιστημιο ειναι μεγαλη υποθεση αν συναντησεις τους καταλληλους ανθρωπους καθηγητες και συμφοιτητες.

τωρα για το τι σπουδες να επιλεξεις, δεν μπορω να σε διαφωτισω γιατι δεν ξερω το τμημα μουσικολογιας τι λεει.

Απ'όσο ξέρω (έχω φίλους στην Μουσικολογία), η σχολή είναι αρκετά πολυσυλλεκτική και αρκετά θεωρητική (έχει μαθήματα από εθνομουσικολογία μέχρι και τεχνικές διεύθυνσης)... Επαγγελματικά μετά πάς περισσότερο για καθηγητής μουσικής (πολύ μικροί μισθοί στα ωδεία), ή αν κάνεις μεταπτυχιακό ή διδακτορικό... Όσο για τα μεγάλα ονόματα πρέπει να είσαι βιρτουόζος σε κάποιο όργανο, και πάλι έχεις να ανταγωνιστείς πολλούς, περισσότερο στις δημόσιες σχέσεις...και βέβαια μέχρι να χωθείς, τα πραγματα είναι αρκετά δύσκολα οικονομικά...
Βέβαια αν η μουσική είναι η ζωή σου προχώρα για μουσικολογία, αλλά μη ξεχνάς να παίζεις συνεχώς και να ψάχνεσαι συνεχώς με γνωριμίες...

Όπως τα λέει η Έφη είναι. Aν νομίζεις ότι μπορείς να γίνεις ένας καλός επαγγελματίας και έχεις τη θέληση και τις ικανότητες μην το αφίσεις. Tουλάχιστον κυνήγησέ το...
Aν όχι.. τότε

Φίλοι μου, αυτό το ερώτημα με είχε απασχολήσει πολλά χρόνια πριν, όταν και εγώ έπρεπε να αποφασίσω κάποια πραγματάκια για τη ζωή μου.
Τα συμπεράσματα που κατέληξα σας τα παραθέτω, επισημαίνοντας ότι αφορούν μόνο τη ζωή ως μουσικός της νύχτας.

1) Δυστυχώς τα ένσημα σπανίζουν. Όταν εισαι νέος δεν το σκέφτεσαι, αλλά στην ουσία είναι σοβαρότατο πρόβλημα.

2) Μετά απο δυο σεζόν νύχτα (κοιμάμαι 8 το πρωί και ξυπνάω 7 το απόγευμα) χωρίς προσωπική ζωή, έχεις καταντήσει ζόμπι, σωματικά και ψυχικά. Την τρίτη σεζόν δεν καταλαβαίνεις τίποτα γύρω σου.

3) Σήμερα έχεις δουλειά και αύριο δεν έχεις. Μεγάλη ανασφάλεια στα οικονομικά σου.

Η απόφαση στην οποία κατέληξα είναι προφανής.

Σας ευχαριστώ πολύ.. Όμως μήπως γνωρίζετε και τι δυσκολίες υπάρχουν στο να <επιβιώσει> ένα γκρουπ..??

Quote:

Το μέλος antonLOrd στις 25-08-2005 στις 14:14 έγραψε: Όμως μήπως γνωρίζετε και τι δυσκολίες υπάρχουν στο να <επιβιώσει> ένα γκρουπ..??

Αυτό πάλι είναι κάτι διαφορετικό. Θα μπορούσε να είναι άλλο τοπικ από μόνο του.

Μια λέξη θα σου πω, και άμα θες το αναλύουμε.

ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ!!!!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: dimko on 25-08-2005 14:21 ]

Βεβαίως.... Σας ακούω...

Αν είναι μια φορά δύσκολο να επιβιώσει ένας μουσικός, είναι διπλά δυσκολο να επιβιώσει ένα συγκρότημα. Κατ'αρχήν γιατί πρέπει να ξεπεράσει προσωπικά θέματα που ξεσπούν συνήθως (πχ στρατιωτικά, σπουδές, απομάκρυνση, δουλειά κλπ) και έπειτα γιατί ένα γκρουπ δύσκολα βρίσκει δουλειά, δύσκολα βγάζει την δουλειά του προς τα έξω. Χρειάζεται να υπάρχει πολύ σημαντική σύμπνοια απόψεων, διαθέσεων και οι πορείες της ζωής των μελών θα πρέπει να πηγαίνουν παράλληλα. Επίσης θα πρέπει να υπάρχουν κοινοί στόχοι και να μην υπάρχει προσωπική φιλοδοξία (πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο, για ανθρώπους μιλάμε)...
Δεν θέλω να σε απογοητεύσω. Δεν το θεωρώ αδύνατο. Το θεωρώ πολύ δύσκολο...

Μουσικος θα εισαι AntonLord θα εισαι ειτε σπουδασεις μουσικολογια ειτε οχι. Καλλιτεχνη δε σε κανουν τα πτυχια και τα χαρτια.

Τωρα αν ειναι ενδεδειγμενη επιλογη σπουδων η κοινωνιολογια, δεν ξερω.
Αν σε ενδιαφερει ως πεδιο ερευνας ή σπουδων καλως αν σε ενδιαφερει ως επαγγελματικη αποκατασταση δεν ξέρω κατά πόσο η κοινωνιολογία ενδείκνυται.

Παντως επιμενω οτι καλλιστα μπορεις να ασχολεισαι με τη μουσικη και να σπουδαζεις ταυτοχρονα.

Mus1ca||-Strictly Αbout Μusic!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : W4TT4N4B3 στις 10-02-2008 10:03 ]

Σε όλα αυτά τα ολόσωστα που είπε η ΕΦΗ, να τονίσω το θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων που είναι κεφαλαιώδες, και να προσθέσω και τα εξής.

Ένα γκρούπ για να επιζήσει πρέπει να βγάζει λεφτά. Για να βγάζει λεφτά πρέπει να πουλάει. Για να πουλάει πρέπει:

Πρώτον, να έχει συνεχώς κάτι να πει στον ακροατή. Συνεχή έμπνευση φρεσκάδα, και δημιουργικότητα.

Δεύτερον, να είναι της μόδας. Για να είναι της μόδας πρέπει να γίνει αναλώσιμο της εταιρείας και να ξεχάσει πολλά από αυτά τα οποία πίστευε όταν ξεκίνησε.

Επίσης θέλει φοβερές θυσίες στα πρώτα βήματα, ώσπου να αναδειχθεί, κάτι που συνήθως δε μπορούν το σηκώσουν τα συγκροτήματα και διαλύονται σε αυτή τη φάση.

akoma mia nixta sto idio skiladiko..

Αν ο προβληματισμός σου αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση μετά την όποια σχολή γιατί έχεις την κοινωνιολογία σαν επιλογή;;;;;
Το να μπεις στο μουσικό είναι το λιγότερο, ούτε υψηλές βάσεις έχει ούτε τα ειδικά μαθήματα είναι τόσο τραγικά.
Σαφώς και τα πτυχία δεν θα σε κάνουν μουσικό, ειδικά από ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, απλά θα βρεις δρόμους και θα αποκτήσεις γνώσεις που ένα ωδείο δεν μπορεί να σου προσφέρει.
Οπότε απλά κοιτάς τι σε ενδιαφέρει πιο πολύ να μάθεις..