καλό ταξίδι αστεράκι!

12 χρόνια μας χαμογελούσες στη γη από σήμερα θα στολίζεις τον ουρανό!


Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου παλτό
που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
μες στις τσέπες του είχε ψιχουλάκια από σνακ
και στη φόδρα του θέση για τον δρόμο κονιάκ

Τόσες κρύες στιγμές στη καρδιά μου ζεστές
μέσα στο σινεμά και στους δρόμους μετά
μου 'μαθε τα ταξίδια να αλητεύω εν ψυχρώ
να περνάω καλά και με χάλια καιρό
το παλιό μου παλτό

Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ' ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
και μια νύχτα τρελή σ' ένα άδειο βαγόνι
μείναμε ως το πρωί και έξω έριχνε χιόνι

Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ
ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε 'σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζει σ' εμένα
γιατί μοιάζει σε 'μένα

τι παιδιά έχει αυτό το ΜΗ!!!
Μικροί μάγοι που με λίγα λόγια σου αλλάζουν τη διάθεση όσο άσχημη κι αν είναι...

Ευχαριστώ! ξερετε εσείς

Το θέμα είναι πως πρωί-πρωί έπρεπε να ενημερώσω παιδικό μου φίλο που ταξιδεύει ως γιατρός σε πλοιο πως πριν ξημερώσει έφυγε η νεφροπαθής 12χρονη κορούλα του... Το τραγούδι ήταν από τα αγαπημένα μας και ως αφελής που είμαι το έγραψα στον ουρανό μας για να το παει στον δικό της...

να είστε όλοι καλά! Σας ευγνωμονώ για τη συμπαράσταση!

Ο Θεός να την αναπαύσει και να δώσει δύναμη στους δικούς της να το αντέξουν. Ο πόνος είναι τεράστιος όταν χάνεις το παιδί σου, αν δεν το ζήσει κανείς, δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να αισθανθεί το μέγεθός του.

Για το "Ταξίδι" της μικρού αστεριού που θα στολίζει τις νύχτες μου...

Λουλούδια και τραγούδια και τάματα
σου φέρνω να στεγνώσεις τα κλάματα
Πράσινους κήπους θα απλώσω να ξαπλώσεις
Κι αν λίγο με νοιώσεις το γέλιο σου θα δω

Κι όσα σε πνίγουνε δάκρυα κι όσες πίκρες
Στη θάλασσα ρίχτες το γέλιο σου να δω

Στον ύπνο και στο ξύπνιο και στ' όνειρο
Σκοτάδι δίχως τέλος και όριο
Μα εγώ θ' ανάψω κεράκια τα όνειρά μου
Αγάπη δικιά μου στο φως τους να σε δω

Κι όταν θα κάψω λαμπάδες τα φτερά μου
Κρυμμένη ομορφιά μου στο φως τους θα σε δω

Ο κόσμος μας μεγάλος και απέραντος
Χανόμαστε στα βάθη του σύμπαντος
Μα εγώ θα κάνω ταξίδι τη ζωή μου
Aγάπη ακριβή μου για να 'ρθω να σε βρω

Μέσα στ' αστέρια σαν φως θα ταξιδέψω
Σαν άστρο θα πέσω για να 'ρθω να σε βρω

η ΣΤΕΛΛΑ κι εγώ ευχαριστούμε!

καλό ταξίδι αστεράκι...

Πολλές φορές ο θάνατος
τσ'ανθρώπους ξεκουράζει
μα είναι φορές απού κτυπά
εκειά που δεν ταιριάζει.


Νά' χανες θά' θελα κι εσύ
Θέ μου έναν άγγελό σου
να δώ εάν κατάφερνες
να θάψεις το καημό σου .


Ο Θεός να αναπάυση την ψυχούλα της!

Καλό της ταξίδι

Καλο ταξιδι!
Να μας κοιτας με χαμογελο και να μας φωτιζεις το δρομο.Αιωνια σου η μνημη..

καλο σου ταξιδι μικρο αστερακι! να εισαι καλα εκει που θα πας! ειμαι σιγουρος...δεν θα εισαι μονη σου και δεν θα μας αφησεις μονους! καλο ταξιδι να εχεις και εμεις θα σε θυμομαστε για παντα...! εγω δεν εχω τραγουδι να σου πω...μονο ενα στιχακι...:
Δακρυα Αγγελου πεσανε στη γη
χαθηκε πια αλλη μια ζωη...
καλο σου ταξιδι και οπως θα ελεγε και ενας φιλος καποτε: χα περιμενε! αργα η γρηγορα θα ερθουμε και εμεις εκει που πας!
καλο ταξιδι...

Κάθε φορά που θα πετάς ενα αστεράκι στη θάλασσα τ' ουρανού, θα κάνουμε ευχούλα...
Να 'χουν κουράγιο αυτοί που σ' αγαπουν
ΝΑ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ...

Καλή σου νύχτα, απονήρευτο κι αθώο πεφταστεράκι !

ena poihma leei"kalotuxoi oi nekroi pou lhsmonoun thn pikria ths zwhs ontas vithisei o hlios kai to xarama akolouthisei..." makari na tan etsi...kalo taksidi mikroula

Με μάτια σπασμένα θλιμμένου παιδιού
Στεκεις εκεί στο κατώφλι του νου
Και οι αναμνήσεις που κρύβω βαθιά
Δεν ξέρω αν είναι κάτι που έχω
Ή κάτι που έχασα πια...

Καλή σου νύχτα και να μ' αγαπάς...

Ό,τι θυμάσαι, λένε μέσα σου ζει
Ζει και τρυπάει σαν βελόνα πικρή
Πικρή σαν το γέλιο μεθυσμένου τρελού
Κάποιου πρεζάκια αρχαγγέλου
Στο βράχο του Λυκαβηττού

Καλή σου νύχτα και να μ' αγαπάς...

Τι ώρα πήγε ποιος έχει φωτιά
Μίλα μου, είναι η σιωπή πιο βαριά
Πιο βαριά κι απ' τα φώτα
Πιο βαριά κι απ' τους καπνούς
Κι ένα κουρέλι τραγούδησε το τελευταίο του μπλουζ

Καλή σου νύχτα και να μ' αγαπάς...

λυπομαστε πολυ AlienP!


δεν ξερω εγω ποιημα
δεν ξερω εγω απαυτο
ζητα αν θες απο ποιητη
να σου γραζει ποιημα καλο....

το μονο που εχω να σου πω
να'χεις αστερι λαμπερο
και να λαμπεις σα παιδι...
τιποτα κακο να μη σου συμβει.

κουραγιο σε αυτους που το εχουν αναγκη....
θα ειναι καλα εκει
θα την προσεχουν επειδη ειναι μικρη.....

Ο Θεος ηθελε ακομα εναν αγγελο διπλα του!Και τα αγαπαει και τα φροντιζει τα μικρα αγγελουδια Του. Γι'αυτους που μενουν πισω ειναι αληθεια οτι ο πονος ειναι αβασταχτος.Ειναι ψεμα οτι ο χρονος ειναι γιατρος,γιατι δεν γιατρευει τετοια πληγη,απλα μαλακωνει τον πονο της.
Ευχομαι ο Θεος να αναπαυσει αυτη την ψυχουλα και να δωσει κουραγιο και δυναμη σε οσους την αγαπουσαν...και σε σενα Πηγουλα.