...Ζαχάρης Σπυριδάκης...

Καιρό τώρα, όλοι που ασχολούνται με τη μουσική, βλέπουν κι ακούνε μόνο εκεί που πέφτουν οι προβολείς. Όμως, ποιοι κρύβονται πίσω απ ‘τα φώτα της δόξας;
Οι μουσικοί…μόνον αυτοί παλεύουν. Άλλοι με τέλια, άλλοι με πλήκτρα κι άλλοι με δοξάρια να αγγίξουν την τεντωμένη χορδή του καθενός από εμάς…
Δεν αξίζει λοιπόν, σ’ αυτήν εδώ τη Παραμυθοχώρα -Ελλαδιτσα- να αφήσουμε χώρο σ’ αυτούς που πραγματικά τον αξίζουν; Σ’ αυτούς που ματώνουν τα χέρια τους μέχρι να μας κερδίσουν, και πάλι δεν τα κατάφέρνουν…
Ένιωσα λοιπόν την ανάγκη, να κάνω μια μικρή αναφορά, σ’ ένα μουσικό που παρ ’όλη τη μουσική φαντασία και το ταλέντο που ρέει μέσα του, ίσως και να μην τον γνωρίζουν αρκετοί από εσάς. Αλλά ξέρω, πως θα σταματήσετε για λίγο να ασχοληθείτε….



Ζαχάρης Σπυριδάκης…δακρύβρεχτη λύρα, με συμπαθητικές χορδές!!

Γεννημένος το 1971 στο Ασήμι της Κρήτης, αρχίζει τα πρώτα του βήματα, με χέρι βοηθείας το μεγάλο δάσκαλο της Κρητικής μουσικής Μουντάκη.
Όπου παίρνει το πτυχίο και ανοίγει τα φτερά του για τη Μεγαλούπολη…
Εκεί, γύρω στο 1993, γεννιέται ένα παραδοσιακό σχήμα ''Παλαιινά Σεφέρια'' (παλιές εποχές) που ακόμα και σήμερα έχει ως αντικείμενο του πόθου:
την καταγραφή και εκτέλεση παλιών παραδοσιακών σκοπών που παίζονται στην Κρήτη απο την αρχή του αιώνα, αλλά και η σύνθεση νέων, όπου ο στίχος και η μουσική βασίζονται πάνω σε παραδοσιακές μουσικές…
Συνεργασίες με τους Γιάννης Μαρκόπουλο, Μιλτιάδη Πασχαλίδη, Παπαδημητρίου, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Παντελή Θαλασσινό, Βασίλη Λέκκα, Χρόνη Αηνονίδη, Ross Daly και άλλους πολλούς… Επίσης, έπαιξε μαζί με τον Κάρολο Κουκλάκη στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων 2004…

Δίσκοι που συμμετέχει ενεργά:

Παλαιινά Σεφέρια
Ως είν’ αέρας,
Η μόνη μου πατρίδα είν’ ο χρόνος,
Βυθισμένες άγκυρες,
Παραμύθι με λυπημένο τέλος,
Αθέατος Σφυγμός
Ένα κρυμμένο αχ…
και άλλα πολλά με το Γ. Μαρκόπουλο…

Ακούστε μονάχα την εισαγωγή στο ''πεύκο'' ή στο ''μεράστρι'' που μουσική έχει γράψει ο ίδιος… Εύγε Ζαχάρη!! Να συνεχίσεις με καθαρό βλέμμα και καθαρή ψυχή. Έτσι, για να πετύχεις άλωση ψυχών!!! Και να σώσεις αυτό που πολλοί καλλιτέχνες έχασαν… Την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!!!


























[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 30-09-2005 23:41 ]

Ζαχαρίας σε στιγμές...ταξιδιάρικες!!

Επαιξε και σε κάποια τελετη των ολυμπιακων ε; εναρξης, λήξης... δε θυμάμαι.

Τελετή λήξης!! Το αναφέρω παραπάνω...

Γιούλη μου, με δάσκαλο τον Μουντάκη σίγουρα οι προδιαγραφές είναι λαμπρές!

Απ' τις συμμετοχές που ανέφερες τον έχω ακούσει, χωρίς όμως να γνωρίζω ποιος, τι, πότε... (Τα φώτα που έλεγες...)

Μα ούτως ή άλλως όταν επιλέγουν τέτοιοι συνθέτες και τραγουδοποιοί έναν μουσικό, η αξία του τελευταίου είναι δεδομένη!

Θα ακούσω και τις εισαγωγές που προανέφερες και θα επανέλθω...



Κρητικοπούλα, ξενιτεμένη φιλενάδα μου, ευχαριστούμε άλλη μια φορά για τις αξιόλογες αναφορές σου!

Έτσι είναι γλυκιά μου με τον Μουντάκη όπως τα λες!!
Αλλά αν και ο μαθητής δεν έχει μεράκι και πολλή ευαισθησία στο ατέρμονο ταξίδι με τις νότες...μένει στάσιμη η βάρκα που χορεύει σε μουσικές θάλασσες...Δε μενει;

Μα αν θέλετε να ακούσετε πραγματικά την ''παραπονιάρικη'' λύρα του Ζαχάρη μπορείτε να αγοράσετε το Ως ειν' αέρας...
Ο ευαίσθητος ακροατής -ανεξάρτητα από το εάν είναι εξοικειωμένος με την κρητική μουσική- θα ανακαλύψει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σημερινή πρόταση, που πηγάζει από τις μουσικές της Κρήτης και τις προεκτείνει στο σήμερα. Μια προσέγγιση που βρίσκεται στον αντίποδα της εμπορικής δισκογραφίας του νησιού και του τοπικού... star system.
Σημειώνω: τα Παλαιινα Σεφέρια εμφανίζονται το χειμώνα στο Μπαράκι του Βασίλη, στο Κολωνάκι!!
Όπως επίσης πως και η Ειρήνη Δερέμπεη, είναι μια απ' τις πιο βαθιές φωνές που έχω ακούσει ποτέ...


Έγραψαν....

ΔΙΦΩΝΟ #81 ΙΟΥΝΙΟΣ 2002
ΠΑΛΑΙΙΝΑ ΣΕΦΕΡΙΑ
ΩΣ ΕΙΝ' ΑΕΡΑΣ
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει το παιχνίδι με την παράδοση στην... έντεχνη εποχή μας; Πού σταματά το δημοτικό και πού αρχίζει η διασκευή του, προπαντός η με βάση αυτό προσωπική δημιουργία; Ακαδημαϊκό το πρόβλημα; Κρίσιμο αφότου τα λαϊκά δημιουργήματα αποκτούν γνωστό σε εμάς ονοματεπώνυμο, με εξαιρετικές ιδιορρυθμίες για τη χώρα μας, όπου είναι άκρως προβληματική και με παρατεταμένο μεταβατικό στάδιο η πορεία από τον ανώνυμο στον ημιεπώνυμο και τελικά στον επώνυμο δημιουργό.
Δημοφιλέστατες παραδοσιακές μελωδίες, νησιωτικές και της Κρήτης (για να μη μιλήσουμε για την άλλη Βαλκανική) μπολιάζουν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Δε μιλάμε για επιρροές αλλά για άσματα καθαρού κρητικού ύφους και θεματογραφίας. Ερωτήματα Ως ειν' αέρας, όπως είναι κι ο τίτλος του νέου δίσκου που κυκλοφόρησαν τα Παλαιινά Σεφέρια (Ζαχάρης Σπυριδάκης, Ειρήνη Δερέμπεη, Κάρολος Κουκλάκης, Αγγελική Ξεκαλάκη)με τη συνδρομή των στιχουργών Μήτσου Σταυρακάκη, Θεόδωρου Ρηγινιώτη και Γιώργη Σκουτέλη. Από τη μια σκέφτεσαι ότι επιβάλλεται να είναι πιο φειδωλά τα παιδιά όταν υπογράφουν ακούσματα που άμεσα παραπέμπουν στην πλούσια κρητική παράδοση. Από την άλλη κυλάνε στο αίμα τους φωλιάζουν στα γονίδιά τους οι παλιοκαιρίτικοι ρυθμοί και δεν κάνουν τίποτε άλλο από να συνεχίζουν, καθένας με το ταλέντο και το μεράκι του, την πατροπαράδοτη μελωδική σκυταλοδρομία αδιαφορώντας που θα φτάσει και για όποιο εμπορικό κέρδος. Λίγο είναι που μας αρμενίζουν σε πανέμορφα ποιητικά παραμύθια; Κρατά η σκούφια τους από... παλαιινά σεφέρια, αλλά δεν ξέρουμε τι έχουν και μας συγκινούν και σήμερα. Η χαμένη αθωότητα; Το πολύ θεωρητικό ψάξιμο ακρωτηριάζει την απόλαυση. Ορισμένα τραγούδια, τα Ξόμπλια, το Γερακοκούδουνο, το Λαϊνι και άλλα είναι δείγματα υψηλής μελωδικής ποίησης, άλλοτε λαϊκής, άλλοτε λόγιας, μάλλον μεικτής, αφού είναι πια ανούσιοι οι διαχωρισμοί. Επίλογος με αυτό το σπουδαίο ποιητάρη, τον Μήτσο Σταυρακάκη:
Να 'ταν η γι-άνοιξη σπαθί στση νιότη μας το χέρι
Στο χρόνο και στο θάνατο να στέναμε καρτέρι.
Η νιότη με την άνοιξη σ' ένα δε μοιάζουν μόνο
Έχομε νιότη μια φορά κι άνοιξη κάθα χρόνο.
Ηλίας Βολιότης- Καπετανάκης

Οι παρακατω φωτογραφιες ειναι απο τον περασμενο απριλιο, οπου εμφανιστηκαν τα παλαιινα σεφερια παρεα με τον μιλτριαδη πασχαλιδη.......(δεν θυμαμαι το ονομα του μαγαζιου...)

ζητω συγχνωμη για την μη καλη ποιοτητα της εικονας.....

Manblaz σ' ευχαριστώ πολύ για τις φωτογραφίες...
Μαζί με την εκπληκτική Δερέμπεη που είναι κρίμα να μην την έχετε ακούσει να τραγουδάει..!!


'' Υγιέ που πάιζεις με τη λύρα στάσου και κάμε προσευχή,
στου δοξαριού σου τα κουδούνια παλιός λυράρης κατοικεί...''



Θυμάσαι, η αγάπη πάλι άργησε μια μέρα...


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 01-10-2005 14:31 ]

εξαιρετικός μουσικός ο Ζαχάρης.
Τον είδα το καλοκαίρι με το Γιάννη το Χαρούλη και ενθουσιάστηκα.
Να το βλέπουμε περισσότερο.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, έκαναν μια ελληνική περιοδεία ο Ζαχάρης μαζί με τον άλλο συντοπίτη μας τον Γιάννη Χαρούλη…
Ένα δίδυμο χημείας και αλχημείας…που είχε σκοπό με την όποια αλήθεια του, να γίνει όχημα για το πέρασμα του ακροατή από αντιπροσωπευτικά σημεία της παράδοσης μας και όχι μόνο…

Τόχει η μέρα, να μου προλαβαίνουν τις ατάκες...Γειά στο στόμα σου steinway!

''Να μπόργιε το τραγούδι μου να' παιρνε το Μεράστρι,
να σου το φέρει μιαν αυγή στσ' αμοναξιάς τα κάστρη..

Δε με πειράζουν οι καιροί μουδ' οι γαλέρες, φως μου,
μα μου λιγαίνει την ψυχή,
πως μ' ανημένεις μοναχή
στα πέρατα του κόσμου...''

Και μια που ανοίξαμε ιστορία.. το προσεχές Σάββατο εμφανίζεται στο ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ στην οδό ΔΙΔΟΤΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 8-10-2005
ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: κιθάρα
Με τους: ΓΙΩΡΓΟ ΤΖΩΡΤΖΑΚΗ: άνταστο-κένταστο μπάσσο
ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΝΑΚΑΚΗ: πλήκτρα, ΖΑΧΑΡΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ: κρητική λύρα
Παρουσιάζει το ομώνυμο CD του, σε μια πρωτότυπη βραδιά, που συνδυάζει
εντέχνως τον σύγχρονο μουσικό ήχο με παραδοσιακά ακούσματα

Δεν κατάφερα να πάω το περασμένο Σάββατο. Ξέρετε αν θα επαναληφθεί η παράσταση στον ίδιο ή σε άλλο χώρο;

Quote:

Το μέλος Margi στις 11-10-2005 στις 09:41 έγραψε: Δεν κατάφερα να πάω το περασμένο Σάββατο. Ξέρετε αν θα επαναληφθεί η παράσταση στον ίδιο ή σε άλλο χώρο;

Margi μακάρι να ήξερα να σου απαντούσα,αν θέλεις τόσο πολύ να πας...
Πάρε ένα εβδομαδιαίο περιοδικό για εξόδους, κι ο θεός βοηθός

Το πρωί άκουσα μια συνέντευξη στο β' πρόγραμμα που έδωσαν μεγάλοι δάσκαλοι της παραδοσιακής μουσικής που θα διδάσκουν στο Κεντρικο Ωδείο.
Μέσα σ' αυτούς ο Μάνος Μουντάκης, ο Μαρκαντώνης κι ο Αηδονίδης. Ήταν και η Gate εκεί!
Ο Ζαχάρης θα διδάσκει λύρα και σάζι στο Κεντρικό ωδείο...
Όσοι πιστοί προσέλθετε!!!

Με τον καιρό να 'ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς...


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 22-10-2005 20:18 ]

Που 'σαι Ζάχο για να παίξεις
στο Λίβερπουλ μια κοντυλιά
ν' ακουστεί αθρώπου πόνος
να σμίξουν ψάρια με πουλιά...