Το πιο όμορφο κομμάτι χωρισμού;

Ποιο πιστεύετε πως είναι;Για μένα...αν και υπαρχουν πολλά όμορφα...είναι το one last goodbye των anathema...

But then they sent me away to teach me how to be sensible,
logical, oh responsible, practical.
And then they showed me a world where I could be so dependable,
oh clinical, oh intellectual, cynical.


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 13-06-2006 15:51 ]

Αυτός ο άλλος
Που σε πήρε από μένα
Αυτός ο άλλος
Είναι ευεργέτης μου μεγάλος....

ασυζητητι......

Γιωργος νταλαρας...

Μη μου θυμώνεις μάτια μου, που φεύγω για τα ξένα
Πουλί θα γίνω και θα ’ρθω πάλι κοντά σε σένα

Άνοιξ’ το παραθύρι σου ξανθέ βασιλικέ μου
και με γλυκό χαμόγελό μια κα--ληνύχτα πες μου

Μη μου θυμώνεις μάτια μου, τώρα που θα σ’ αφήσω
Κι έλα για λίγο να σε δω, να σ’ αποχαιρετήσω

Άνοιξ’ το παραθύρι σου ξανθέ βασιλικέ μου
και με γλυκό χαμόγελό μια καληνύχτα πες μου

Το
"Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμια...αρρωστημένες(!) και αγρίμια..."


αλλά επίσης...

"Ποιός σε πήρε να 'ξερα...και να τον μαχαίρωνα....
ένα βράδυ που 'βρεχε, μέχρι το ξημέρωμα...."(εκτός κι αν ότι παθαίνει το αξίζει οπότε να βαρέσω κ παλαμάκια )

Επίσης ένα σχετικό τραγούδι γεμάτο θλίψη και πόνο για τον πρόσφατο χωρισμό του ποιητικού υποκειμένου είναι και το παρακάτω:

Βαδίζω και παραμιλώ

Βαδίζω και παραμιλώ μ’ αυτή τη συμφορά μου
Χωρίσαμε και έχω βρει ο δόλιος τη χαρά μου

Για έρωτες θα πάψω πια τώρα να συλλογιέμαι
Μια φορά εγελάστηκα και δεν ξαναγελιέμαι

Σε ξέχασα, στο νου μου πια στο λέω, δεν σε βάζω
Μη κλαις και μην οδύρεσαι, και γνώμη δεν αλλάζω

Cat Stevens - Wild world...

den yoarxei pio glyko kommati gia xwrismo... k as min einai pote o xwrismos etsi...

Now that I've lost everything to you
You say you wanna start something new
And it's breakin' my heart you're leavin'
Baby, I'm grievin'
But if you wanna leave, take good care
I hope you have a lot of nice things to wear
But then a lot of nice things turn bad out there

Εφυγες νωρίς- Ελευθερία Αρβανιτακη

apo ton Basili to Kripsou ... Gia afto kripsou na min se xanado ...

Να σας ξενερώσω; "Τι τις έχεις βρει οποιον ρώτησα μου είπε τίποτα πως δεν της βρήκες.. ε τότε πές μας τι πίνεις; εσύ κ δεν μας δίνεις; τα χεις χαμένα....." Κοκκίνου

mama den me ksenerwneis...to idio 8a h8ela na pw sthn prwhn mou...alla me auton pou einai mplegmenh kserw akrivws ti pinei ...k den 8elw na m dwsei

Τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θ'ανάβει σαν μεγάλο καράβι που θα 'σαι μεσα κι εσύ
και δεν θα μου λείπεις γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί
Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου
θά 'σαι πάντα δικός μου θα 'μαστε παντα μαζί
και δεν θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί...
...

50 ways to leave your lover - Simon & Garfungel

δεν είναι τραγούδι για να χωρίσεις αλλά είναι πολύ ωραίο...
"Σε 'νιωσα μέσα μου παντού σαν να μην πέρασε μια μέρα
Από το "ναι" του χωρισμού σαν να μην πέρασε μια μέρα...."

I died for you!

επειδη πολυ κλαμα πεφτει παντα στους χωρισμους θα θελα μια φορα να μπορω να τραγουδησω οπως ο χριστοφορου.."μολις χωρισα,θα βγω για να τα σπασω..μολις χωρισα,τα πινω να γιορτασω!!!"....!!!!!

Αυτό είναι ΤΟ κομμάτι.

Parisienne Moonlight
Anathema

I feel I know you,
I don't know how
I don't know why

I see you feel for me
You cried with me
You would die for me

I know I need you
I want you
To be free of all the pain
You hold inside
You cannot hide
I know you tried

To be who you couldn't be
You tried to see
inside of me

And now i'm leaving you
I don't want to go
Away from you

Please try to understand
Take my hand
Be free of all the pain
You hold inside

You cannot hide
I know you tried
To feel...
To feel...

Έναπολύ ώραιο είναι του Παπάζογλου ο Αύγουστος

Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
Κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και μ’ έπνιξε
Φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ’ αγαπάω, μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτός είναι ένας καημός αβάσταχτος
Λιώνω στον πόνο, γιατί νιώθω κι εγώ
Ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
Κουράγιο θα περάσει, θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράκτης έλουζε
Καθώς έσκυβε επάνω μου, χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
Θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιάν έκσταση απάνω, σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
Από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες στα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ’χει δει

Μες στο βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται
Μα σαν πέφτει η νύχτα, πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω...

Καλά συμφωνώ ότι είναι φοβερό κομμάτι ο Αύγουστος...αλλά......είναι κομμάτι χωρισμόυ;Δεν το είχα καταλάβει...Μάλλον πρέπει να προσέχω περισσότερο τους στίχους

ΓΙΑ ΝΑ Σ' ΕΚΔΙΚΗΘΩ



Για να σ' εκδικηθώ, σου σκίζω τις φωτογραφίες
Εσύ, όπως κι εγώ
Κομμάτια στις γωνιές και στις πλατείες
τα γράμματά σου καίω, μέσα στον πυρετό μου
και σβήνω τ' όνομά σου μαζί με το δικό μου


Για να σ' εκδικηθώ, πετάω ενθύμια και δώρα
Κι εσύ όπως κι εγώ
Θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω, .........τα πόστερ που αγαπούσε
και βάφω τις κουρτίνες .........στο χρώμα που μισούσες


Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δε βγήκες από μέσα μου ποτέ


Για να σ' εκδικηθώ, πετάω ενθύμια και δώρα
Κι εσύ όπως κι εγώ
Θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω, .........τα πόστερ που αγαπούσε
και βάφω τις κουρτίνες .........στο χρώμα που μισούσες


Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δε βγήκες από μέσα μου ποτέ



ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ Δ.,
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Λ.

Το μέλος ageloudaki στις 13-06-2006 στις 15:15 έγραψε...

Παράθεση: ΓΙΑ ΝΑ Σ' ΕΚΔΙΚΗΘΩ Για να σ' εκδικηθώ, σου σκίζω τις φωτογραφίες Εσύ, όπως κι εγώ Κομμάτια στις γωνιές και στις πλατείες τα γράμματά σου καίω, μέσα στον πυρετό μου και σβήνω τ' όνομά σου μαζί με το δικό μου Για να σ' εκδικηθώ, πετάω ενθύμια και δώρα Κι εσύ όπως κι εγώ Θρύψαλα και σκουπίδια τώρα τις ζωγραφιές σου σκίζω, .........τα πόστερ που αγαπούσε και βάφω τις κουρτίνες .........στο χρώμα που μισούσες Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές αφού δε βγήκες από μέσα μου ποτέ Για να σ' εκδικηθώ, πετάω ενθύμια και δώρα Κι εσύ όπως κι εγώ Θρύψαλα και σκουπίδια τώρα τις ζωγραφιές σου σκίζω, .........τα πόστερ που αγαπούσε και βάφω τις κουρτίνες .........στο χρώμα που μισούσες Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές αφού δε βγήκες από μέσα μου ποτέ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ Δ., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Λ.

Συμφωνώ καταλληλότατο για το 95% των χωρισμών!