Με αφορμή το θέμα που έχει βάλει ο jorge για τα παραμύθια της Πηγής Καφετζοπούλου που εκδόθηκαν, άρχισα να διαβάζω κάποια διηγήματα από αυτά που είχε δημοσιεύσει στο ΜΗ.
Τα διηγηματά της διαποτίζονται από μελαγχολία, ανατροπές που σε βάζουν σε σκέψεις για την ζωή, επίσης προσπαθεί μέσα από ιστορίες να πει κάτι στους συνανθρώπους της, σαν να θέλει να τους βοηθήσει.
Αργότερα όμως διαβάζοντας αυτό το θέμα, με τίτλο μάλιστα ''Κάτι τρέχει στα γύφτικα'', έμεινα σκεφτικός για αρκετή ώρα. Δεν θα ήθελα να γράψω πως μου φάνηκε, δεν θα 'θελα να βάλω όρια με χαρακτηρισμούς, σε κάτι τόσο μεταφυσικό. Όχι μόνο από τα γραφόμενα της ίδιας που έβαλε το θέμα, αλλά κι από τα γραφόμενα όλων των μελών που έχουν απαντήσει.
Ίσως το πιο συγκλονιστικό θέμα που έχω διαβάσει στο site...
Αγαπημένη Πηγή, δεν σε είχα γνωρίσει προσωπικά, δεν ήμουν ακόμη μέλος άλλωστε στο ΜΗ, αλλά ναι... πιστεύω πως με την παρουσία σου, ''κάτι έτρεχε στα γύφτικα''. Κι ''έτρεχε'' η πιο ευαίσθητη και γλυκιά ψυχούλα που έδωσε ομορφιά στο site...
και περίμενα να δω κάτι καινούργιο από την Πηγή... τίποτα! 
Καλά να περνάς ότι κι αν κάνεις και όταν θελήσεις κάποια στιγμή να ξανάρθεις! Τα παραμύθια σου θα τα διαβάζω ξανά και ξανά!!! Γειά σου! 
Εχεχεχ!
