Δυνάμεις του Αιγαίου

Ένα από τα χαρισματικότερα συγκροτήματα που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελλάδα κατά την άποψή μου ... Πολλά τραγούδια της μουσικής μας παράδοσης έδειξαν να ''αναθαρρεύουν'' μέσα από την ματιά και τις ερμηνείες των ''Δυνάμεων του Αιγαίου''..
Τα μέλη τους λίγα και εκλεκτά : Χρίστος Τσιαμούλης , Νίκος Γράψας , Πέτρος Ταμπούρης , Γιάννης Ζευγόλης , Μιχάλης Κλαπάκης ...
Η πορεία τους μακροχρόνια (από το 1980 στο ''κουρμπέτη'') και σημαντικότατη ...
Δισκογραφικά ως συγκρότημα ( είχαν ακολουθήσει ξεχωριστά μονοπάτια ο καθένας τους τα 11 τελευταία χρόνια ) κυκλοφόρησαν 3 δίσκους :
Δυνάμεις του Αιγαίου
Ήχος β
Ανατολικό παράθυρο

Απόψεις ;;;...
Αγαπάτε την δουλειά τους ;
Προσωπικά τους θαυμάζει κάθε σπιθαμή του εαυτού μου ...
Είναι εξαιρετικοί οι άνθρωποι , έχουν κάνει υπέροχα πράγματα στον τομέα τους , αριστουργήματα ...

Είναι από τα συγκροτήματα που εκτιμώ αφάνταστα. Η συμβολή τους στην ελληνική μουσική είναι μεγάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι δημιούργησαν "σχολή" που συνδυάζει την παραδοσιακή μουσική με πιο σύγχρονους ήχους ή με σύγχρονα στοιχεία. Τέτοια συγκροτήματα είναι ας πούμε οι Ματ σε δύο Υφέσεις (που τους λατρεύω), τα Παλαινά Σεφέρια (ίσως στο πιο παραδοσιακό) ή οι Χαϊνηδες. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι Δυνάμεις του Αιγαίου έδωσαν την ώθηση γι'αυτό το κύμα "έντεχνου - παραδοσιακού", που μπορεί να αξιοποιήσει τον απίστευτο πλούτο της παραδοσιακής μας μουσικής.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου , φίλτατη Έφη....
Είναι ιδιαίτερα παρήγορο το γεγονός πως υπάρχουν ακόμα άτομα που είτε συλλογικά - δηλαδή μέσα από συγκροτήματα ή ορχήστρες ή συλλόγους - είτε ατομικά ''συνεχίζουν'' την παραδοσιακή μουσική του τόπου μας ....
Μάλιστα , αν έχω καταλάβει καλά υπάρχει μια αξιοσημείωτη κινητικότητα τα τελευταία χρόνια στον συγκεκριμένο τομέα της μουσικής : στα παραδοσιακά ή σε αυτά που έχουν τέτοιο ύφος , τέλος πάντων...

Είναι όλοι τους ένας κι ένας!
Άριστοι μουσικοί με μεράκι και γνώση...
Αλλά για 'μένα στ' αλήθεια, ξέρετε ποιο είναι το πιο σημαντικό...;
..η σεμνότητα στην παρουσία τους στα μουσικά πράγματα και
ο σεβασμός τους για την τέχνη...

Κάποτε τους άκουσα σε έναν εκπληκτικό χώρο (ένα παλιό τζαμί έξοχα αναπαλαιωμένο ) σε αφιέρωμα Παπαδιαμάντη. Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ !
Ήταν μυσταγωγία..